ปฏิบัติการล็อคหัวใจนายเพลย์บอยซ่อนเงียบ

ลำดับตอนที่ #1 : การพบเจอ

 แฮ่กๆๆๆ

            ไอ้โจรบ้าวิ่งตามอยู่ได้ ฉันไม่ได้เอาโคตรเพชรของแกไปนะโว้ยยย TwT

        “ยัยบ้า เมื่อไหร่เธอจะหยุดวิ่งห้ะ?”

            โอ้ยย ยังใหน้ามาถามอีกหรอว้ะ

            “แล้วเมื่อไหร่แกจะหยุดวิ่งตามฉันล่ะ”

“ก็เธอมาเตะน้องชายฉันทำไมละ”

ว้ายย มันจะวิ่งทันฉันแล้ว ทำไงดีๆ

“ก็นายจะมา แฮ่กๆ ขโมย แฮ่กๆ กระเป๋าของฉันนี่”

ฉันเริ่มเหนื่อยแล้วน้ะ

“ฉันไม่ได้จะ แฮ่กๆ ขโมยแฮ่กๆ กระเป๋าของเธอ”

แกก็เริ่มเหนื่อยเหมือนกันน่ะสิ แต่...

กึก..

โครม!!

“โอ้ยยย”

“เจ็บนะเฟ้ย ชนทำด๋อย”

“ก็อยู่ดีดี เธอก็หยุดวิ่ง”

“นายวิ่งตามฉันมาทำไม”

“ก็เธอทำนี่ตก” พูดเสร็จมันก็ยิ่นสร้อยล็อคเก็ตสีเงินมให้ฉันและพอฉันเห็นเท่านั้นแหล่ะ

“ฮือๆๆๆ TToTT”

“เห้ยเธอร้องไห้ทำไม”

“มันสำคัญกับฉันมากกกเลย ฮึกๆ ฮืออ”

“แต่ตอนนี้เธอเจอมันแล้ว หยุดร้องไห้เหอะ ฉันอาย”

หวายยย ฉันหันไปมอง คนมองกันใหญ่เลย ไม่เคยเห็นคนร้องไห้รึไงว้ะ

“ฮึกๆ ฉันขอบคุณนายมาก ถ้าไม่ได้นายฉันต้องตายอย่างอนาถ ศพเละเทะแน่ๆ”

เว่อไหมค้ะ?

“-.- เว่อ!!”

มันคือคำถามไม่ต้องการคำตอบย่ะ

“เช้อะ ว่าแต่นายชื่ออะไรอ่ะ”

“ฟาร์ม ฉันชื่อฟาร์ม ถามทำไม”

“ก็ เผื่อตอบแทนบุญคุณยังไงล่ะ”

ฉันยืดตัวขึ้น เพราะฉันเป็นเด็กหญิงผู้กตัญญูไงล่ะ

“หึๆๆ แล้วเธอล่ะ”

“ฉันชื่อนีออน นีออนคือชื่อยี่ห้อหลอดไฟ พ่อแม่ตั้งชื่อนี้ให้ฉัน เพราะฉันผิวขาวนวลเหมือนหลอดไฟ” ฉันโม้อย่างภูมิใจ

“-o-“

“ฉันโชคดีมากเลยนะเนี่ย ถ้าไม่ได้นายฟาร์มฉันคง....ไม่อยากพูด -..-”

“เค้าหล่อป้ะ”

        ห่วงช้านนนบ้างงม้ายยยย T^T

“ไม่รุ้ดิ จำหน้าไม่ได้”

ก็คงงั้นๆมั้งง

“แล้วอย่างนี้แกจะตอบแทนบุญคุณเค้าได้ไง จำหน้าก็ไม่ได”

“ช่างมันเหอะ เดี๋ยวเจอไว้ค่อยเคลียร์”

ตอนนี้ฉันอยู่ในร้านไอศครีมเปิดใหม่แห่งหนึ่ง โอ้ะ ลืมแนะนำตัวฉันชื่อ นีออน จริงแล้วเหตุผลที่พ่อแม่ตั้งชือ่นี้ไม่เกี่ยวกับผิวฉันอย่างที่โม้ไปหรอกแต่หลอดไฟนีออนและหลอดไฟฟิลลิปซึ่งเป็นชื่อพี่ชายสุดหล่อของฉันคือหนึ่งในธุรกิจหลายพันล้านของตระกูลฉัน

แต่ตอนนี้ฉันต้องทำหน้าทีเพื่อนที่ดีหาอาหารให้ยัยเกรซก่อนน

“แกผู้ชายโต๊ะนู้นหล่อเนอะ”

“ไหนๆ ว้าว O( )O หน้าหวาน ตาหวาน อู้ว์ เกรซทนไม่ไหวแล้ว แผล็บๆ “

ท่าทางแกเหมือนอดอยากมานานเลยว่ะ =( )=

“คุณน้องคะ น้องผู้ชายโต๊ะนั้น เขาสั่งมาให้อ่ะค่ะ”พี่พนักงานคนสวยวางไอศรีม รสช็อคโกแล็ต แม้กกี้ ช็อคโก้ ไอศรีมสูตรเด็ดสุดแพงของร้านนี้พร้อมกับกระดาษโน้ตแผ่นหนึ่ง

‘ขอโอกาสให้ผมเลี้ยงไอศครีมอร่อยๆให้คนสวยๆแบบคุณนะครับ’

“ว้าว OoO สุดยอดเลยว่ะ ใครกันน้า สมาร์ทขนาดนี้”

“พี่คะ โต๊ะไหนนะคะ?” ฉันถามพี่พนักงานคนสวย

“โต๊ะ 13 ค่ะ” พี่พนักงานคนสวยบอกแล้วยิ้มให้ฉัน

หนีไปกันไหมพี่ >_<

“กรี๊ด! แกคนนั้นไงๆ” ยัยเกรซชี้ไปที่โต๊ะ’อาหารตา’ของมันซึ่งตอนนี้มีผู้ชายหน้าคมมานั่งด้วยอีกคน

“-_-^ เพลย์บอยชัวร์!”

“ทำไมเพลย์บอยหน้าสวยเยี่ยงนี้ล่ะ ยัยนีออน แกมาแย่งอาหารอันโอชะของฉัน >o<”

“แกว่าฉันทำไงดีล่ะ กินดีป้ะ?”

“เดี๋ยวก็รู้...”

หน้าเจ้าเล่ห์เชียวนะย้ะ

“อ้าว คุณคนสวยไม่กินไอศรีมหรอครับ ^^”

ว้ากกอีตาเพลย์บอยมันเดินมาถึงโต๊ะเลยอ้า -o-;;

“เอ่อ..”

ถึงฉันอยากกินรสนี้แต่จะให้ฉันบอกว่า ‘อยากกินมากเลยค่ะ คุณช่วยสั่งเพิ่มอีกนะคะ’ อย่างงั้นหรอ แล้วอีตาเพลย์บอยจะได้บอกว่า

’คุณหน้าตาก็ดีแต่ทำไมตะกละอย่างี้ล่ะครับ’

หรือว่า

‘ผมจะสั่งให้อีกแต่คุณต้องไปนอนกับผม’

โอ๊ยน่ากลัวง่า =w=

“ขอผมกับเพื่อนนั่งด้วยนะ”

โต๊ะตัวเองมีก็ไม่นั่งนะ =()=

“ได้ค่ะๆ” ฉันว่าแกเว่อนะเกรซ

ไม่ต้องแสดงอาการตื่นเต้นออกหน้าออกตาขนาดนั้นก็ได้ย่ะ -..-“

“ขอบคุณคร้าบ คุณคนสวยนัมเบอร์ 2”

เริ่มออกลายแล้วน้ะ

“ฮ่าๆ ขอบคุณค่ะ J”

พี่ค้ะ เอาบลูเบอร์รี่ชีสเค้ก ชุด the most ค่ะ” ฉันหันไปสั่งไอศรีมรสโปรดของฉัน

“คุณไม่กินช็อคโกแล็ต แม็คกี้ ช็อคโก้หรอครับ? เอ.. หรือว่าคุณไม่ชอบกินช็อคโกแล็ต”

“ฟอร์มน่ะค่ะ ยัยนี่ชอบกินรสนี่มากค่ะ แต่รองจาก บลูเบอร์รี่ชีสเค้กนะคะ”

O_O ไปบอกมันทำม้ายย

“แกบอกเขาทำไม” ฉันกระซิบถามเกรซ

“โฮะๆไม่มีอะไร \(>o<)/ ”

หัวเราะแบบนางมารร้ายยังบอกว่าไม่มีอะไรอีก

“ไอศรีมที่สั่งได้แล้วค่ะ^^”

เยส มาแล้วว หิวๆ ขอกินหน่อยนะ ง่ำๆ \(O.O)/

“นี่คุณกินช้าก็ได้ ฮ่าๆ กินน่ารักจังเลย”

อย่ามาวิจารณ์การกินของฉันน้ะย้ะ คิดได้ดังนี้ฉันเลยหันไปค้อนนายเพลย์บอยและแล้วก็เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นเมื่อฉันหันไปมองหน้าเพื่อนของเขา

“ฮัดเช้ยยย”

แผล่ะ!

O_O โอ้วว ซวยตาละล้า

            “ยัยตะกละ เธอมาพ่นไอศรีมใส่ฉันทำไม” นายหน้าคมตะโกนนดังลั่น

ฉันแค่ฮัดเช้ยแล้วไอศรีมโดนหน้านายเท่านั้นเองน้า

“แห่ะๆ  ขอโทษค่ะ มะ..ไม่ตั้งใจ”

“ผู้หญิงไรว้ะ เป็นแบบนี้”

O_Oฉันหูดีนะเว้ยย พึมพำก็ได้ยิน

“ผู้หญิงสวยเหมือนฉันมั้ง =()=อีตาบ้า โดนนิดหน่อยจะตายหรอ”

อดทนไว้ ToT

“เห้อะ เธอเล่นอํดเช้ยใส่ฉันอย่างนี้ToT ถ้าน้ำลายเธอสกปรกขึ้นมาล่ะ”

หน็อยทนไม่ไหวแล้ว >O<

“น้ำลายฉันกระเด็นใส่ปากนายหรือไงถึงได้กลัวว่าหมาในปากนายมันจะเป็นอะไร เป็นตุ๊ดป้ะเนี่ย ด่าผู้หญิงฉอดๆๆ เป็นผู้ดีไม่เป็นเลยหรือไง อ๋อหรือเป็นคนข้างถนนถึงไร้มารยาทอย่างนี้ ฉันก็บอกว่าไม่ตั้งใจ จะอะไรมากมายเนี่ย ไม่มีใครสั่งสอนหรือไง =()=”

“O_O แล้วเธอล่ะ ผู้หญิงอะไรไม่เป็นกุลสตรีเลย”

“งั้นต้องผู้หญิงอย่างไหนล่ะถึงจะเป็นกุลสตรี อย่างนายงั้นหรอ -o-;;”

“ธะ..เธอ ToT”

“หยุดๆเถอะคุณ คุณไม่มีทางสู้ฝีปากยัยนีออนได้หรอก”

มาว่าฉันทำไมอ้า TwT

“เห๊อะครั้งหน้าฉันไม่ยอมเธอหรอก”

“คงจะไม่มีครั้งหน้าอีกแล้วแหล่ะ o_o^^”

ฉันไม่อยากเจอกับนายอีกหรอก

“O_O เห้ยคิสกลับกันเหอะว่ะ ไม่มีอารมกินแล้ว”

ฉันก็ไม่มีอารมกินเหมือนกันย่ะ -o-

“ToT อะไรว้ะกาย ไอ้ปิงกับไอ้ฟาร์มยังไม่มาเลยอ่ะ อีกอย่างฉันยังทำความรู้จักกับคุณคนสวยไม่ถึงไหนเลย”

ไม่มีใครอยากรู้จักกับนายหรอกไม่ต้องมาทำตากรุ้มกริ่มใส่ฉันเลยอีตาเพลย์บอยToT