ทริปนี้มีลุ้น รักวุ่นๆที่ฮ่องกง

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 อยู่ฮ่องกงแล้ว

“ผมชื่อจริงว่าปรีดา ชื่อเล่นว่าดา”อ่า...พอได้ยินแล้วฉันก็ร้องเพลงกับตัวเองT^T

= =  ชีวิตแค่มีชายแปลกหน้าชื่อเดียวกับพ่อ (/=O=)/แต่ที่สุดมันก็

ไม่ใช่พ่อฉัน!(ทำนองเพลง อกหักของบอดี้(ศพ)แสลมป์)

“นั่นมันชื่อเดียวกับพ่อลิลลี่นี่หว่า ฮ่าๆ”ไอ้วินนี่หัวเราะเสียงดัง กลัวไอ้85iมันไม่

รู้เรอะ น่ามันตอนนี้ทำเหมือนอยากกินเห็บให้ตายคาเครื่องบินเพราะชื่อเดียว

กับพ่อฉัน-O- เห้ออ! ทริปนี้เริ่มไม่สนุกซะแล้ว (เพราะเหมือนพ่อมาด้วย(เกี่ยว?))

“ไม่ต้องบอกก็รู้”เค้าตอบแบบขรึมๆ หยิ่งชิบเป๋งเลย+^=

“เฮ้ สวัสดีเพื่อนร่วมทริป”อยู่ๆก็มีสิ่งแปลกปลอมที่เห็นแล้วคล้ายลิง โผล่ออก

มาจากหน้าที่นั่งฉัน อ๋อ สงสัยเป็นคนที่นั่งเบอร์86h

“อืม สวัสดี ...เอ๋ นั่นมันไอ้ห่าพุดป่ะ”

“ อ้าว! ไอ้ลิงขี้เองหรอ”ลิงขี้พูดซะชื่อเสียหาย= =ไอ้พุดคือเพื่อนเก่าฉันที่ร.รเก่า

“ลิลลี่โว๊ยย...แกมากับใครบ้างเนี่ย”

“ก็มากับไอ้แบงค์ 2 คนอะชวนพี่ฟิล์มแล้วเค้าไม่มา><”

“ไอ้ห่าพุด เกี่ยวไรกับเราเนี่ย อีกอย่างน่าอย่างมึงมีปัญญาคุยกับพี่เค้าหรอ”ไอ้พี่ฟิล์มที่ไอ้น่าลิงพูดถึงคือคนที่แพร์เคยชอบแต่เลิกไปนานแล้วเพราะมันมีคนมาดามใจ คือน้องบีมฮ่าๆ^^เห๊ยย! เอาใหม่เด๊ะ... แบงค์มางั้นเหรอ-_-;;

“ล้อเล่นๆฮ่าๆ...ว่าแต่นายคนที่นั่งข้างลิงอุจจาระล่ะชื่ออะไร”

“ชื่อดาอะ” มึงพูดออกมาทำไมๆๆๆ ชื่อพ่อฉันเนี่ยย?

“เอ...คุ้นๆนะเหมือนชื่อพ่อใครเลยอะ”ไอ้พุดทำน่าคิดๆ

“พ่อกูเอง มึงหันกลับไปนั่งได้แล้วไป๊(-_-)”ฉันเสียสละชื่อพ่อสุดเพราะพริ้ง

ให้เรื่องทุกเรื่องจบ ฉันปวดหัวรำคาญอยากนอน= =

“ไอ้พุด มึงนั่งลงได้แล้ว ปวดหัวนั่งดิ้นๆอยู่ได้ (O^o)”อืมม..นั่นคือเสียง

ของแบงค์ อดีต...คนที่ฉันเคยชอบ แต่ตอนนี้มันจบไปนานแล้ว!

‘นั่นใครอะ’ตอนนั้นฉันทักคนในเอ็มเอสเอ็น ฉันลืมว่าไอ้เมลนี่มันคือใคร

‘แล้วนั้นใครล่ะ’

‘นั่นใครบอกก่อน’

‘แบงค์ แล้วนั่นใคร’

‘ลิลลี่’

‘กวนตีน ไอ้สัด’ ฮะ? เค้าด่าฉันทำไมอะ มันทำให้ฉันแทบจะร้องไห้TT

ฉันรีบโทรหาแพร์ทันทีว่าควรเอาไงต่อไปดี ตรู๊ดด..ตรู๊ด แพร์มันบอกให้

ฉันด่ามันกลับไป

‘...’เราด่ากันไปสักพักเค้าก็บล๊อกเอ็มฉัน ฉันก็บล๊อกเค้าทับอีกที-.-

มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย...ฉันผิดหรอที่ลืมว่าเมลใคร?ฉันทำให้เค้าทุกๆอย่าง

แต่กลับไปสนใจมองกันบ้างเลย ฉันเกลียดมันจังว่ะ(-O-)b อยากต่อย!

แต่ความจริงฉันทำไปก็ไม่ได้หวังผลอะไรแค่ได้ทำๆ... แต่มันจบแล้วล่ะ

เข้าสู่ปัจจุบันบนเครื่องบินของ12go -_-^

“เฮ้ ลิลลี่ทำไมเงียบไป”ไอ้พิมทัก แกตื่นแล้วเหรอเนี่ย นึกว่าจะหลับตลอดเรื่อง

ซะอีกเว้ย O3o

“อ๋อ เปล่าๆคิดถึงพ่ออะ”ฉันไม่รู้จะตอบอะไรมัน ตอบคิดถึงพ่อคิดถึงแม่ไป-*-

“โห ไรเนี่ยห่างกันแค่เนี่ยคิดถึงกันแล้วหรอ โธ่โธ่โถ!แม่คุณ”

“อะไรๆๆ หมายถึงคิดถึงพ่อฉันอะ คุณปรีดาอะ”ตายห่า ไม่น่าพูดถึงพ่อแม่

ให้ตัวเองติดกับไอ้แพร์เล้ยย-_-;;

“ก็เหมือนเดิมก็ปรีดาก็คือปรีดา…อ๊ะพูดแล้วงง”

“แกว่าม้ะ พูดแบบนี้แล้วมันสับสนอะ”ไอ้วินนี่เยี่ยมมากแกช่วยให้ฉันไม่ต้อง

ต่อล้อต่อเถียงกับไอ้แพร์ต่อ(><)b

“อือ ก็ใช่ งั้นเราเรียกดาที่นั่งข้างลิลลี่ว่าดาด้าเป็นไง”ไอ้พิมดีดนิ้วแล้วพูดออกมา

โอ้โห!ชื่อนั้นชั่งคิดได้ - -^ชื่อเหมือนกระเทยอะโกโก้น่าใหม่เลยอะ น่าเกลียดซะ

“จะบ้าหรอ อือออ...เอาไรดีอะ”

“ก็เรียกว่า 85i ตามที่นั่งเค้าดิ”

“ลี่แกจะบ้าป่ะ ใครจะไปชื่อ85i สู้ให้ฉันชื่อเล็บขบยังจะเพราะกว่า*_*”

“อ๊ะ งั้นนายชื่อ ดาจูเนียร์เป็นไง ฉันว่าเจ๋งเป้ง><”ไอ้แพร์เอ๊ยย!ดาจูเนียร์

เนี่ยดูจะแย่กว่าดาด้าอีกนะเฟ้ย!!ปวดหัวอะ

“รับของว่างอะไรมั้ยคะ^^”คุณแอร์อีกคนเดินมา เออดีขี้เกียจเถียงเรื่องนี้ต่อ

-_-^ว่าแต่จะเอาของว่างอะไรดีน้า

“เอาร็อกเกตเจลลี่ค่ะ”ไอ้พิมสั่ง ร็อกเกตอีกแล้วว^^กลุ่มฉันมีร็อกเกตเป็น

ไอติมประจำกลุ่ม ฮ่าๆกินได้ทู๊กกกกวัน!

“นี่ค่ะ แล้วคุณเอามั้ยคะ”

“เอาค่ะๆๆ 3แท่งเลย^o^”ไอ้แพร์ตอบเสียงแจ๋ว เอาไปกินทำไม 3 แท่งวะ

“แกกินเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ”

“ของฟรีซะอย่างเว้ยๆ”แพร์กระซิบแล้วหยิบ ไอติม มาให้ฉันแท่งนึงแล้วก็

กินเองแท่งนึง -()-ฉันอ้าปากกินไอติม แผล็บ!อร่อยๆ

“นี่ ดาจูเนียร์ ฉันให้”

“อ๋อ ขอบคุณ”ดาจูเนียร์ (ฉันเรียกชื่อพ่อตัวเองทำไมเนี่ยT^T) รับไอติมจาก

ไอ้แพร์แล้วเปิดกิน ว้าวว!กินน่ารักอะ*O* อุ๊ยไม่สิกินเหมือนหมาทุเรศว่ะเหอะๆ

“มองอะไร”อ้าว! ตายห่า มันเห็นว่าฉันมองหรอเนี่ย

“ก็มองนายอะแหละที่รัก*///*”

-_-++ นั่นไม่ใช่เสียงของฉันนะเสียงของวินนี่ตังหาก ตายๆเห้ออ!

ไปทำความรู้จักกับผู้หญิงในทริปคนอื่นดีกว่า!-_-*โห...ผู้หญิงคนนั้นสวยว่ะ

ไปคุยด้วยดีกว่าๆO-o

“สวัสดี ชื่ออะไรจ้ะ”เป็นมิตรนี้ดดนึงง!อยู่กันอีกตั้ง1 เดือน

“อ่อ ชื่อพลอย ...^O^นั่นเธอเคยเป็นดาราเด็กป่ะ”หือ..สุดท้ายก็มีคนจำ

น้องลิลลี่ดาราเด็กได้ โฮะๆๆ- -;

“จำได้ด้วยหรอเนี่ย ฮิๆ”ว่าแล้วฉันก็เดินสำรวจเครื่องบินไปทั่ว รวมแล้วคือมี

ผู้ชายไป 3 คน ผู้หญิงไป 5 คน เฮ้ออ!เมื่อไหร่จะถึงฮ่องกงน้าๆๆนี่ก็ครึ่งชั่วโมงแล้ว

(ฮ่องกงมันครึ่งชั่วโมงถึงที่ไหนกันนี่เธอไปฮ่องกงนะไม่ใช่เขาดิน:ผู้เขียน)

ตกดึก...

ฮ้าวว\(-O-)/ตอนนี้ฉันเริ่มบิดขี้เกียจจจ~!ง่วงนอนแล้วว...นอนดีกว่า

ผ้าห่มของสายการบินนี่อุ่นจริงๆ ตอนขากลับแอบจิ๊กกลับบ้านดีกว่า><

“ทำให้เธอได้ทุกอย่าง...แต่ว่าเธอไม่ต้องการกลับเบื่อด้วยซ้ำจะรักทำไม

ให้เจ็บให้ช้ำ รักทำไมให้เหนื่อยให้ล้า~”อ่า...-*-ไอ้แพร์เปิดเพลงได้ถูก

เวลามากก!ตอนนี้เราอยู่เครื่องบินลำเดียวกับไอ้แบงค์นะ-_-^^มันจะทำ

ให้ฉันเศร้ามากไปกว่านี้...

“เปลี่ยนเพลงได้ป่ะแพร์ เอาเพลงอื่นๆ เบาๆด้วยจะนอน”

“อยู่กันไปก็เปลืองเวลา ก็มีแต่ทุกในใจ คนเค้าดีๆทำไมไม่รัก รักทำไมแต่คนไม่ดี”

ขอบอกว่าท่อนหลังมันเปิดเพลงเสียงดังมากๆ

“เปลี่ยนๆๆๆไอ้นี่นิ”ฉันรีบเอาmp3มากดเลือกเพลงอื่น

“คือเปลี่ยนไปรักคนที่รักฉัน เปลี่ยนไปรักคนที่ห่วงใยให้ใจไม่เจ็บ ใจไม่ปวด

ไม่ต้องมีน้ำตา เปลี่ยนไปรักคนที่รักฉันและยอมรับที่ตัวฉันเป็นก็คงไม่เหนื่อย

ไม่ไร้ค่า....เปลี่ยนใจรักใครคนใหม่ยังง่ายกว่า~”อันนี้ฉันเปิดให้เสียงดังสุดๆ

แล้วทำเนียนเอาหูฟังไปจ่อใกล้ๆหูไอ้หอยแบงค์  หึๆๆๆ= =

“ใครถามเธอ”นั่นน เอาแล้วไง อีแบงค์เริ่มปากเสียแล้ว...เอาไงดีมีเรื่องอีกแล้วอะ...

“…”

“ฉันถามว่าใครถามเธอ เธอจะบอกฉันทำไม”ตอนนี้เสียงไอ้แบงค์น่ากลัวมากๆ

ทำไงดีๆฉันมองน่าไอ้แพร์ไปๆมาๆ-_-^

“...”

“คิดว่าทำอะไรได้หรอ แค่เพลงพวกเนี้ย อย่าทำอีกนะไม่งั้นไม่ปล่อยไว้แน่

อย่าคิดว่าเป็นผู้หญิงแล้วฉันไม่กล้านะ!”

“เออ!”กว่าฉันจะพูดออกไปได้สักคำนี่... นานมากเลย

“อีกอย่าง แล้วใครใช้ให้เธอมาชอบฉันล่ะเธอชอบฉันเองนะ”หืออ....พอพูดงี้

ปรี๊ดดดด...ค่ะปรี๊ด!อีห่าหลงตัวเองนักๆๆเอาล่ะวะ ฉันหยิบรองเท้าตัวเองแล้ว

โยนไปข้างน่าอย่างรุนแรง

โป๊กกกก!!

“โอ๊ยยยยยยยย!รองเท้านิ”ว้าวว!...ฮิๆๆโดนหัวมันพอดีเจ๋งมาก*U*

“เฮ้! ใครทำน่ะ  เธอทำเหรอ”ไอ้แบงค์เดินมาพร้อมหยิบรองเท้าของฉันมา

แล้วจ้องหน้าฉัน

“ฉันเปล่า...(-.-)”ฉันพยามทำน่าให้เนียนที่สุด

“เธอนี่มัน...!”

“เห้ยย!แบงค์มึงนอนเหอะ นอนได้แล้ว”ไอ้ลิงโผล่มาช่วยฉัน เห้ออ....ดีมากเลย

“ลี่ นอนได้แล้วมั้ง นอนเหอะ”พิมรีบเรียกร้อง ก่อนจะมีเรื่องหนักกว่านี้++

แต่ก็สะใจโว้ยย ได้แก้แค้นแม่ง

“อ่า...ง่วงแล้วเหมือนกัน”(-O-)zzZz สักพักฉันก็หลับไป คร่อก...

แชะ!!

“ฮิๆๆ เยี่ยมๆ><”

วันต่อมา...

“ลิลลี่ ได้เวลาลงเครื่องแล้ว”วินนี่พูดแล้วรีบพากันลงจากเครื่องบิน

ฮะ?= =*นี่ถึงฮ่องกงแล้วหรอเนี่ยย วันที่รอมานานนนนคิๆ^^

พอลงจากเครื่องและทำอะไรต่างๆเสร็จแล้วเราก็ถูกพี่ไกด์พามาโรงแรม

“ว้าวววว~!”ที่นี่สวยมากกๆๆ ฉันทำตัวเหมือนบ้านนอกเข้ากรุงเลยแฮะ= =

“ไอ้ลิลลี่ มึงเบาๆหน่อยสิ”

“เออๆชิ!”

“เอ่อ ...ผู้ร่วมทริปทุกท่านครับผมเป็นไกด์ของทริปนี้ ชื่อพี่ฟ้านะคะ”ฟังชื่อแล้ว

นึกถึงไอ้ฟ้าเพื่อนไฮเปอร์ที่ร.รเลยแฮะ-*-ไอ้ห่านั่นทะลึ่งมากๆ

“สวัสดีค่ะ/ครับ”

“พี่จะบอกว่าเราจะไปที่ดิสนีย์แลนด์กันในวันพรุ่งนี้นะคะ ส่วนวันนี้ไปนอนพัก

ผ่อนกันให้เต็มที่เลยค่ะ^^”พี่ฟ้านี่ส้วยสวย....อ่าน่าอิจฉาๆ ฮ่าๆแล้วเราก็แยกย้าย

ไปห้องพักฉันนอนห้อง406คนเดียวเพราะคนอื่นแม่งกลัวผี เลยนอนอัดๆกันในห้อง

405มีฉันคนเดียวไม่กลัวเลยต้องนอนคนเดียว= =เหอะๆ เออใช่ๆส่วนพลอยนอน

ห้อง404ส่วนไอ้พุดและแบงค์นอนห้องตรงข้ามฉันคือห้อง506และ...เห้อไม่อยาก

พูดถึงก็ไอ้นั่นอะ...ไอ้ดาจูเนียร์ของพวกนั้นนอนห้อง507- -^

ตอนนี้ฉันนอนเล่นอยู่บนเตียง เมื่อกี้พึ่งอาบน้ำเสร็จ เย็นสบายจริง*O*

ก๊อกๆๆ!

ใครมาเคาะประตูวะน่ะ หรือจะเป็นไอ้แบงค์ อึ๊ยย~!สงสัยไอ้ห่านั่นจะมาเอาเรื่อง

ฉันคืนหรือเปล่า?ห้องยิ่งตรงข้ามกันอยู่-O-

ก๊อกๆๆ!

ยังไม่หยุดเคาะเล้ยย เอาไงดีๆๆๆ เออใจสู้วะไปเปิดดีกว่า ฉันค่อยๆแง้ม

ประตูออกมา

แอ๊ดดดด~!! มีคนถือหมอนมาใบหนึ่ง

“สวัสดีจ้ะลิลลี่”ฟู่ววว...!- -โธ่!ก็นึกว่าใคร ที่แท้พลอยนี่เองเว้ย

“อ่อ จ้ะๆพลอยมาทำไมเนี่ยไม่นอนหรอดึกแล้วนะ”

“เอ่อ...คือเรากลัวผีอะขอนอนด้วยได้มั้ยแหะๆ^^”

“...”อึ้งอะอึ้ง คนสวยมาขอนอนด้วยย ฮิๆ

“คือว่าเราไปขอห้อง405แล้วแต่เค้านอนกันแทบไม่มีที่เหลือเลยอะ”อ่อฉันพอนึก

ออกและเวลาไอ้พวกบ้า 3 ตัวนั้นมันนอน มันจะยืดขาออกแทบจะไม่มีที่เหลือให้

หายใจแถมยังนอนดิ้นอีกตังหาก -_-*เออๆก็ได้วะ ไม่อยากนอนคนเดียวเหมือนกัน

“อ่อจ้ะๆ”

ตี้ด ตี้ด... ตีดิ้ด

อ่า...เมสเสจเข้าดูดีกว่าๆๆลาล่า~!(ฉันเรียกน้องตัวเองทำไมวะเนี่ย)คิดแล้วก็คิดถึง

คนที่บ้านน้า เฮ้ๆยกเว้นพ่อ ไม่คิดถึงนะๆ/(-O-)/เข้าใจมั้ย?

ดูเมสเสจต่อดีกว่าๆ

(from:phut) <<<mmsถาดเข้า

ฮะ?อีพุดส่งmmsอะไรมาวะเนี่ย เปิดๆๆตี้ด- -*

โอ้ววว..ชีวิตลิลลี่คนนี้ รูปที่ฉันเห็นคือรูปฉันนอนซบไหล่ไอ้ดาจูเนียร์นั่น

อ๊ากกก T^Tฉันทำอะไรลงไปเนี่ยยๆๆๆสงสัยตอนฉันนอนตอนอยู่บน

เครื่องแน่เลยๆ ได้ยินเสียงแชะๆตอนนั้นด้วย ไอ้พุดไอ้ตัวดีแถมมันยังแนบ

ข้อความมาอีกว่า

‘วู้วๆๆหวานจัง เห็นรูปนี้แล้วคงน้ำลายหยดอะสิ ฮ่าๆ.’

“ไอ้ห่าพุด มึงตายยย”