เมื่อคุณอกหัก

ลำดับตอนที่ #1 : การลบความทรงจำ

พอรักจากไป เหลือแต่ความเจ็บ ...และ ช่วงเวลาวันวานเก่าๆ แต่ช่วงเวลาที่(เคย)น่าจดจำ กลับมาทำร้ายตัวเราเอง ช่วงเวลาเหล่านั้น อาจจะเคยหอมหวานแค่ไหน แต่ ณ เวลาปัจจุบัน มันไม่ต่างอะไรจาก มีดเล็กๆ ที่คอยทิ่มแทงเวลาที่คิดถึงมัน หลายคนอยากจะลืม อยากจะพ้นจากช่วงนี้เสียที คุณอาจเคยบอกบางคนว่า " จะพยายามลืม " แต่ ยิ่งนานเท่าไร กลับเหมือนทำสิ่งที่ตรงกันข้าม กลับนึกถึงมันบ่อยขึ้น แน่นอนว่ายิ่งนึก ก็ ยิ่งเจ็บ และทรมาน เค้าว่ากันว่า สมองของมนุษย์สามารถ บรรจุ ความจำได้ถึง "ร้อยล้านล้านรายการ" -ประมาณนี้- 100,000,000,000,000.- แค่เห็นก็เหลือเชื่อแล้ว ว่ากันว่า ทุกสิ่งมนุษย์สามารถจำได้ แต่ต้องสะกิด เท่านั้นเอง แล้วคุณจะลืมได้ไงละถ้าคุณ"สะกิด"มันทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการ ทุกสิ่งบนโลกนี้พยายามแล้วสำเร็จทุกอย่าง เหมือนที่บอกไว้ว่า "ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น" แต่สิ่งเดียวที่พยายามเท่าไหร่แล้วล้มเหลวไม่เป็นท่าซะทุกครั้งไปก็คือ "พยายามลืม" เหมือนบอกว่า "ห้ามนึกถึงช้าง" แค่ประโยคนี้จบที่คำว่า ช้าง ก็นึกถึงช้างไปเสียแล้ว ว่ากันว่าการลืม ต้อง "ใช้เวลา" แต่ฉันบอกไม่ได้หรอกว่านานเท่าไร อาจจะ เดือน ปี หรือหลายๆปี บางคนบอกว่ามันนานเกินไป ที่จะลืมได้ ด้วยประสบการณ์ของฉันเอง มันผ่านมาหลายปีแล้วละ เมื่อก่อนฉันนึกถึงทุกวันเจ็บมันซะทุกวัน แต่ทุกวันนี้ ฉันก็ไม่ได้ลืมไปหรอกนะ แต่ต่างจากเดิมตรงที่ "ต่อให้ฉันนึกถึงมันซะ พันรอบ ฉันก็ไม่เจ็บแล้ว" ส่วนนึงอาจจะเวลาด้วย แต่ส่วนเล็กมากๆ ฉันคิดว่าที่ฉันไม่เจ็บก็คงมาจากฉันสร้าง ทัศนะคติที่ดีกับมันมากกว่า ทัศนะคติ สร้างยังไงน่ะเหรอ ไม่ยากหรอก แค่ มองมันในแง่ดี เท่านั้นเอง เอ๊ะ จะมองมันยังไง จำไว้อย่างว่าทุกอย่างมีสองด้านเสมอ

ถ้าเค้าทิ้งเราไป ในตัวของฉัน ฉันคิดว่า
1.เราอิสระ
2.ทำให้เราโตขึ้น
3.ทำให้เรารักตัวเราเองมากขึ้น
4.ทำให้สิ่งรอบๆตัวน่ามองขึ้น มองโลกใหม่ คนที่เค้าลำบากกว่าเรามีเยอะแยะ ฯลฯ แค่นี้เราก็สามารถ ดึงตัวเองในบ่อแห่งความจำ ได้แล้ว เชื่อไหม ว่าครั้งต่อไปเราจะไม่กลัวกับมันอีก เพราะเรามี ประสบการณ์แล้ว ถ้าลืมมันไม่ได้ ก็อย่าไปลืม แต่มองมันใหม่เท่านั้นเอง



+ +