คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1
“ไแบ”
ผมทัพรายิ้มไปให้
“นี่นาย!ไม่สนิท็อย่ามาเรียสั้นๆแบบนี้สิยะ”
อื้อหือ ไม่สนิทหรอรับเนี่ย อนเ็ๆุยัร้อไห้ไม่อยาให้ผมไปเลย โถ่ๆ ยัยหมาแบเอ้ย ลืมไปแล้วหรอเนี่ย
“แหม ทำเป็นลืม”
ผมพูพรายัิ้ว้าเียวไปให้
ยัยหมาไม่พูอะไรแ่ทำหน้าเหมือนเ็ๆใส่ เฮอะ!แบบนี้็ไม่อยาะุย้วยหรอ เห็นว่าเป็นเพื่อนบ้านหรอนะถึพยายามทำให้เป็นมิร
ผมเินออมาาเเว่นแล้ว็เินลับบ้าน พอถึบ้าน ผม็แะเอานมออมาไปินบนห้อ
“ุหนู่ะ อย่าให้หเปื้อนห้อนะ่ะ”
หิแ่ นามว่า ลีแท หรือ ป้าลีแทนั่นเอ ท่านมีผมที่สีาวโพลน าสีฟ้า ท่านเป็นลูรึ่รับ เป็นแม่นมอผมมาั้แ่ผมย้ายไปเรียนที่่าประเทศ ท่านใีมาๆเลยรับ ผมรัท่านมาๆๆเล้ยยยยย
“ร้าบบบบ”
ผมอบป้าลีแล้วยิ้มยิฟันใส่
“แหม ฟันเยอะนะเราเนี่ย”
“ไปละรับป้า”
“แหมพอลับมา็รีบึ้นห้อเลยนะ 555”
ป้าลีแวพรายิ้มไป้วย
ผมเินึ้นบันไไปที่ห้อ ภายในห้ออผมนั้นเ็มไป้วยอเลั่นอีร์าร์ อา ผมบ้าีร์าร์มาเลยรับ อบเล่น้วย ผมว่าเสียเพราะี แ่ะีว่านี้ถ้ามีใรสันมาร้อู่้วย เอาละ ินนมีฟ่า
ความคิดเห็น