ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : พี่ ???
"ฮยอนซู เย็นนี้ไปทำผมกันมั้ย"ลีมินเพื่อนสุดหล่อ(ในความคิดของฉัน)ชวน
"อาจจะนะ เดี๋ยวถามพี่ฮยอนซองก่อน"ฉันพูดพลางควานหามือถือในกระเป๋ากระโปรง
"อืมมๆ เอาดิ ฉันว่านะ อย่างแกเนี่ยถ้าซอยผมออกซะหน่อย เป็นสีผม ทำไฮไลท์ แล้วใส่คอนแท็กเลนส์นะ แจ่มไปเลยว่ะ"นี่แกจะเป็นสไตล์ลิสท์รึไงวะ
"เอาเหอะแก ชู่วววววว"ฉันพูดกับลีมินแล้วบอกให้เขาเงียบ เพราะพี่ฮยอนซองรับโทรศัพท์แล้ว..อิอิ(แล้วแกจะ 'อิอิ' ทำซากอะไรฟระ - - ^)
"พี่ฮยอนซอง เย็นนี้น้องจะไปทำผมกับลีมินได้มั้ย"
(ไปที่ไหนอ่ะ ให้พี่ไปรับมั้ย)
"ไม่รู้ เดี๋ยวดูก่อน แล้วเดี๋ยวจะกลับบ้านเอง"
(ตามใจ แต่ห้ามเกินสามทุ่มนะ)
"อืมม พี่ บ๊าย บาย"ฉันพูดแล้วกดวางสาย อย่างนี้นี่น่าเบื่อจริงๆ โดนจำกัดเวลาอีกละ
..ร้านทำผม..
"พี่ฮะ ซอยสั้นๆฮะ ขอทำสีดำแล้วก็ไฮไลท์สีเขียวด้วยนะฮะ"ฉันพูด
"ค่ะ เชิญคุณน้องนั่งก่อนนะคะ เดี๋ยวพี่จัดให้ค่ะ"พี่สาวสุดสวยพูด แล้วพาฉันไปนั่งเก้าอี้ตัวในสุดของร้าน ไม่นานนักผมของฉันก็ออกมาเป็นแบบที่ต้องการ ผมซอยสั้น สีดำเข้มดูดีตัดกับสีเขียวอ่อนของต้นหญ้าแหมพี่เค้านี่ถ้าจะอารมณ์ดีเกินเหตุ บอกสีเขียวอ่อนอย่างเดียวมากี่สีล่ะเนี่ย ก็พี่แกเล่นซะมีสีม่วงมาแซมนิดๆ สีชมพูไล่มาจากสีแดงก็ดูดี สีส้มที่ดูสวยไปอีกแบบ ตบท้ายด้วยสีน้ำเงินอมฟ้า สวยจริงๆเลย ก็ดูโอเคไปอีกแบบนะ
"พี่ฮะ ผมขอแค่ทำสีเขียวเฉยๆ แต่ทำไมมีซะหลากสีเลยล่ะฮะ"ฉันถาม
"เพื่อนคุณน้องเค้าขอมาแบบนี้น่ะค่ะ พี่ก็เลยไม่รู้จะทำยังไง"
"ไอ้ลีมิน ฉันจะฆ่าแก แกมีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับหัวชาวบ้านวะ"ฉันตะโกนใส่ลีมิน
"ขอโทษนะ ฮยอนซู แต่ฉันว่า แบบนี้แกก็ดูดีนะ"
"เฮ้อ ฉันล่ะหนักใจกับแกจริงๆเลยไอลีมิน งั้นแกจ่ายให้ฉันก่อน พี่ฮยอนซองให้ค่าขนมเมื่อไหร่ฉันจะเอามาให้แกเอง"
"อ่าว ซะงั้นอ่ะ พี่สาวครับเท่าไหร่ครับ"
"ทั้งหมด 23000 วอนค่ะ"
"นี่ครับพี่สาว ขอบคุณครับ"ลีมินจ่ายเงินแล้วเดินตามฉันออกมา ง่ะ พึ่งจะทุ่มเดียวเอง ฉันว่าเดี๋ยวไปเที่ยวต่อกับลีมินดีกว่า แต่ฉันว่าไปหาข้าวกินก่อนเป็นดีที่สุด หิวอ่ะ
"ลีมิน ไปหาอะไรกินกัน"ฉันชวน
"อืมม ฉันอยากกินจาจังมยอน"
"ตามใจนายสิ แต่ฉันอยากกินต็อกโบกี้มากกว่าอ่ะ"
"งั้นไปกันเหอะ"ลีมินพูด เฮ้อ นานๆทีจะได้หนีพี่ฮยอนซองจอมโหดมาเที่ยว ความสุขมันเป็นแบบนี้นี่เองสินะ ฉันกับลีมินเดินกอดคอกันไปเที่ยวอย่างสนุกสนาน
"ลีมิน นายเคยคิดบ้างมั้ยว่าสักวันฉันอาจจะต้องจากนายไปน่ะ"ฉันถามลีมินตอนที่เรากำลังนั่งตากลมริมแม่น้ำฮัน
"ฉันก็เคยคิดนะ แต่ไม่รู้สิ ฉันว่าสักวันเราคงจะต้องจากกันอย่างที่เธอบอกนั่นแหละ"ลีมินพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเศร้าๆ
"ไม่ต้องไปคิดมากหรอกนะ ยังไงซะเราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ดี"ฉันพูดกับลีมิน
"อืมม"ลีมินรับ แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
..บ้าน..
"ไงพี่ฮยอนซอง ทำไรอยู่อ่ะ"
"ไม่ได้ทำอะไรนี่ ก็แค่นั่งกินเบียร์ ดูทีวีเฉยๆ"
"OoO"
"เป็นไร"
"พี่ดูเรื่องไรอ่ะ โห สุดยอดเลยพี่ นั่งดูด้วยคนดิ"
"ไม่มีทางซะหรอก ฉันไม่ให้แกมานั่งด้วยหรอกน่า ไปเลยๆไปอาบน้ำอาบท่าเลยไป"พี่บ่น ง่ะ ขัดขวางความสุขของฉันอีกละ.. แง่มๆ
ฉันเดินขึ้นไปอาบน้ำ ว้า..วันนี้ร้อนจริงๆ แถมไม่มีน้ำเย็นให้อาบอีก เซ็งจัง - -" ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินมาที่ห้องนั่งเล่น จะดูทีวีง่ะ ถ้าไอพี่บ้าไม่ยอมให้ฉันดูนะ เป็นเรื่องแน่..
"พี่ฮยอนซอง จะดูหนัง อ้าว แล้วนั่นใครอ่ะ"ฉันถามพลางชี้ไปยังคนที่นั่งอยู่ข้างๆพี่
"นี่แกฉันไม่ได้หรอ ฮยอนเซพี่แกไง ฉันไปอยู่อเมริกามาหกปีนี่แกลืมพี่แกไปเลยหรอ"
"ฮยอนเซ??? พี่!!!"
ความคิดเห็น