คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ก่อกำเนิดชาว "The Gang"
วันนี้ก็เหมือนเช่นเคย มีนาต้องตรวจชั้นเรียนในตอนเย็น โดยมีเคิร์ทเป็นผู้ช่วย แต่มีสิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนไป (อะไรเปลี่ยน??? เปลี่ยนได้ทุกตอนเลยนะ) วันนี้มีนาไม่ได้เบื่อกับหน้าที่ของเธอแล้ว สิ่งนี้สร้างความแปลกใจให้กับเคิร์ทไม่น้อย (แล้วมำไมอยู่ดีๆ ถึงไม่เบื่ออ่ะ เห็นปกติร้องไห้งอแง ไม่อยากตรวจตราชั้นเรียน) (แรงไปมั๊ย ไม่ถึงกับร้องไห้งอแงสักหน่อย แค่บ่นเยอะไปหน่อยเท่านั้นเอง เอาละเข้าเรื่องเถอะ ที่ฉันไม่เบื่อก็เพราะ เดี๋ยวฉันจะได้เจอลูเซีย กับหลิง-หลิงไง)
“เคิร์ท”
“??? มีอะไร”
“นี่นายอย่าทำตัวเย็นชาได้ป่ะ ตั้งแต่รู้จักนาย ฉันยังไม่เคยเห็นนายยิ้มเลยนะ”
“เรื่องของฉัน เธอไม่ต้องยุ่งหรอก”
“เจ้าชายซาตานจริงๆ”
“เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ”
“เจ้าชายซาตาน”
“นี่เธอ ใครอนุญาติให้เธอเรียกฉันอย่างนั้น
“ทั้งห้องก็เรียกนายอย่างนั้น เหอะ หล่อ หน้าตาดี เรียนเก่ง กีฬาเลิศ มีแค่นี้คิดว่าจะฉันจะสู้นายไม่ได้หรือไง”
“...”
“เอาละ ฉันจะถามนายว่า นายรู้จัก ลูเซีย กับหลิง-หลิง หรือเปล่า?”
“ลูเซีย? หลิง-หลิง?”
“ไม่รู้จักใช่มั๊ยหล่ะ งั้นเดี๋ยวฉันจะแนะนำให้นายรู้จักเอง”
มีนาเปิดประตูห้องพักประธานชั้นเรียน แล้วลากเคิร์ท (ลากจริงนะ จับข้อมือแล้วดึงแบบไม่สนใจเจ้าตัวเลย ไม่เรียกว่าลาก ก็ไม่รู้เรียกว่าอะไร)
“ลูเซีย หลิง-หลิง”
“อ่ะ คุณมีนา สวัสดีค่ะ”
“อามีนา หนี่เห่า”
“วันนี้ฉันพาคนมาให้เธอรู้จักด้วย”
“???”
“นี่เธอจะลากฉันเข้าห้องพักของเธอทำไม”
“...” การนิ่ง (อึ้งอ่ะแหละ)ไม่เคลื่อนไหว ของลูเซีย หลิง-หลิง และเคิร์ท
“อย่าบอกนะค่ะ ว่าคุณคือ...”
“ฉันเคิร์ท”
“แต่ว่าลื๊อเป็น...”
“???” ฉันงงนะเนี่ย
“สวัสดีค่ะคุณเคิร์ท ฉันลูเซีย”
“หนี่เห่า อั๊วหลิง-หลิง”
“ถ้าพวกเธอไม่มีอะไร ฉันกลับนะ” แล้วเจ้าชายซาตาน ก็เดินออกนอกห้องอย่างไม่สนใจไยดีอะไรเลย
“หมอนี่ จะทำตัวดีหน่อยไม่ได้หรือไง”
“อย่าใส่ใจคุณเคิร์ทเลยนะค่ะ ที่คุณเคิร์ทเป็นแบบนั้น เพราะมีเหตุผลนะค่ะ”
“เหตุผลอะไร? ลูเซียรู้จักเคิร์ทมาก่อนงั้นเหรอ”
“เพื่อนของฉันคนหนึ่งเป็นแฟนคลับคุณเคิร์ทนะค่ะ”
“อืม”
“อั๊วว่า ตอนนี้พวกเราควรกลบบ้านได้แล้วนะ นี่ก็จะดึกแล้ว”
“นั่นสิค่ะ”
“งั้นเดินไปคุยไปละกัน ฉันมีเรื่องจะถามพวกเธอสักหน่อย”
“???”
หลังจากที่ทั้งสามคนออกจากห้องพักประธานชั้นเรียน มีนาก็ถามเรื่องที่เธอคิดมาตลอดทั้งคืน (คิดอะไรกัน คิดทั้งคืน) (เดี๋ยวก็รู้แล้วนะ)
“คือว่านะ ฉันว่าคนเรามีทั้งสุข และทุกข์ และความทุกข์นะ น่าจะมีคนคอยช่วยรับฟัง และให้คำปรึกษา เหมือนที่ฉันผูดให้พวกเธอฟัง แล้วพวกเธอก็ช่วยฉันไง”
“แล้วทำไมเหรอค่ะ”
“ลื๊อจะทำไรกันแน่ อามีนา”
“ฉันว่า เราน่าจะตั้งกลุ่ม สักกลุ่มหนึ่ง ที่คอยช่วยให้คำแนะนำคนที่มีความทุกข์เหล่านี้”
“กลุ่มงั้นเหรอค่ะ”
“ลื๊อล้อเล่นหรือเปล่า”
“นี่ฉันพูดจริงๆนะ พวกเธอคิดว่ายังไง”
“อั๊วว่ามันก็น่าสนใจนะ”
“ฉันด้วยค่ะ”
“งั้นพวกเรามาตั้งกลุ่มกันเถอะ”
“อืม”
“แล้วเราจะตั้งกลุ่มชื่ออะไรหล่ะค่ะ”
“อั๊วว่า Perfect ดีมั๊ย”
“ฉันว่า Beauty ดีกว่ามั๊ยค่ะ”
“ฉันว่า Solve Promble ดีกว่า”
“...” ทั้งสามคนได้แต่นิ่ง เนื่องจากสิ่งที่พวกเธอคิด.... (หาคำอธิบายเองหล่ะกัน)
“พวกเราช่วยคุณได้ ถ้าคุณมีปัญหา ลองโทรดูสิ XXX-XXXX The Miracle” เสียงโทรทัศน์ดังขึ้นจากบ้านหลังหนึ่ง
“The Gang” เสียงจากทั้งสามคนดังขึ้นพร้อมกัน
“อั๊วว่าชื่อนี้แหละ”
“ฉันก็ว่างั้น”
“ฉันด้วยค่ะ”
“งั้นต่อไปห้องที่เราจะใช้เป็นห้องปฏิบัติงานหล่ะค่ะ”
“ห้องพักประธานชั้นเรียนไง”
“งั้นทุกอย่างก็ลงตัวแล้วนะค่ะ”
“อั๊วว่าเราไปเสนอกลุ่มของพวกเราพรุ่งนี้เลย”
“อืม”
หลังจากที่มีนาได้นำกลุ่มของพวกเธอเข้าเสนอ และผลก็ออกมาแล้ว
“ผลเป็นยังไงบ้างค่ะ”
“อาลูเซียมาแล้ว อามีนารีกเปิดซองประกาศผลเร็วๆ”
“รู้แล้ว”
“....”
“กลุ่มพวกเราเป็นยังไงบ้างค่ะ”
“ลูเซีย หลิง-หลิง”
“อืม”
“สำเร็จแล้ว กลุ่มพวกเราผ่านการพิจารณา”
“งั้นก็แปลว่า พวกเราตั้งกลุ่มได้แล้วใช่มั๊ยค่ะ”
“ใช่แล้วหล่ะอาลูเซีย อั๊วดีใจจัง”
“พวกเราไปฉลองกันเถอะ”
“อืม”
“The Gang สู้ๆๆ เย้!!!” เสียงทั้งสามคน ตะโกนพร้อมๆกัน
บรรยากาศความสุขได้ตลบอบอวลไปทั่วแล้ว
ความคิดเห็น