The Problem!!! แก๊งค์นี้ช่วยได้!!!

ลำดับตอนที่ #10 : ไขกล่องปริศนา

หลังจากที่มีนา บุคคลนั่งเฝ้ายามเป็นคนสุดท้าย ลุกขึ้นไปปลุกทุกคน เพื่อให้มาทานข้าวเช้า แต่ละคนมีอาการกึ่งหลับกึ่งตื่น สภาพไม่ต่างจากซอมบี้ ทำเอามีนาเซ็งจับจิต

และแล้วสภาพซอมบี้ก็มลายหายไป เมื่ออาหารเช้าเข้าไปรอบดอยู่ที่กระเพาะ

เคิร์ทกำลังอธิบายถึงแผนการเดินทางวันนี้ เส้นทางที่วันนี้ต้องผ่านก็เหมือนเมื่อวาน เมื่อลูเซียรู้ จึงเกิดอาการหน้าซีดเป็นไก่ต้ม หัวใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม วิญญาณหลุดออกจากร่าง มลายหายไปในป่าเขาลำเนาไพร

ในที่สุดทั้งหมดก็ได้ออกเดินทาง หลังจากที่ช่วยกันตามล่าหาวิญญาณของลูเซีย ลากถูกันอยู่นาน กว่าวิญญาณเจ้าปัญหาจะยอมเข้าร่างเจ้าของซักที

ตอนนี้เคิร์ทกำลังตัดใบไม้ที่เกะกะขวางทางอยู่ เนื่องด้วยเคิร์ทอยู่ด้านหน้าสุด ใบหน้าเต็มด้วยรอยขีดข่วนจากหนาม และใบไม้ แต่ไม่ได้ทำให้ใบหน้าอันหล่อเหลาของเคิร์ทลดน้อยลงเลย เนื้อตัวของเขาสกปรกมอมแมมไม่น้อย มีทั้งรอยดินโคลน และเศษใบไม้ติดตามตัว แต่คนอื่นก็ไม่น้อย ทั้งใบหน้า และเนื้อตัวไม่ได้ต่างกับเคิร์ทเลยสักนิด

หลังจากเดินอยู่นานหลายชั่วโมง หน้าผาก็ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าทุกคน หน้าผาทั้งสองแห่งสภาพไม่ได้ต่างกันสักนิด ทั้งสะพานที่สภาพย่ำแย่ และความลึกที่โยนหินลงไปนานหลายนาที จึงมีเสียงตอบรับ อาจต่างแค่ว่าหน้าผานี้ ระยะห่างกันมากกว่าหน้าผาแรกที่ผ่าน ทุกคนลงมติใช้แผนเดิม เคิร์ทข้ามไปคนแรก ตามด้วยลูเซีย และหลิง-หลิง ปิดท้ายด้วยมีนา

แต่แล้ว ระหว่างที่มีนาเดินข้ามสะพานอยู่นั้น ก็เกิดเหตุไม่คาดฝัน พระพายนำลมกระโชกแรง ราวกับจะนำมีนาตกลงเหวให้จงได้ ในที่สุดแล้ว พระพายก็พ่ายแพ้ไป มีนาไม่ถูกลมกระโชกพัดพาไป แต่ลูกบาศก์เจ้าปัญหากลับตกออกจากกระเป๋า ทำให้มีนาต้องเดินละจากเชือก เพื่อไปหยิบมันกลับ แล้วจึงเดินข้ามไปอีกฝั่ง เมื่อมีนาข้ามไปถึง ทุกคนถึงกับถอนหายใจ พวกเขานึกว่ามีนาจะตกลงไปในเหวซะแล้ว

เมื่อลูเซียเห็นลูกบาศก์ที่มีนาถืออยู่จึงสงสัยว่าใช่อันเดียวกับที่ผู้อำนวยการให้หรือเปล่า มีนาจึงตอบว่าใช่ พร้อมยื่นให้ลูเซียดู เมื่อลูเซียรับไป พิเคราะห์ดูอยู่สักพัก ก่อนจะส่งคืนให้มีนา แต่ยังไม่ทันที่มีนาจะเอากลับคืน พระพายก็กลับมาอีกครั้ง คราวนี้ลมพายุมิได้จะส่งใครไปหุบเหวลึก แต่จะช่วงชิงนำลูกบาศก์ลงเหวให้จงได้

ลูกบาศก์ในมือลูเซียถูกลมกะโชกพัดพาให้ลูกบาศก์กลิ้งตกลงไปในเหว ลูเซียรีบวิ่งตามเก็บอย่างไม่คิดชีวิต เมื่อฝ่ามือซ้ายของลูเซียแตะลูกบาศก์ และจับลูกบาศก์ได้ ตัวของเธอก็ตกลงไปอยู่ริมหน้าผา มือกับลูกบาศก์ที่อยู่ในฝ่ามือของเธอซะแล้ว

มีนา หลิง-หลิง และเคิร์ทรีบรุดมาช่วยทันที พวกเขารีบช่วยกันดึงตัวลูเซียขึ้น

“ปล่อยลูกบาศก์ทิ้งซะ” มีนาตะโกนบอกลูเซีย “ถ้าเธอไม่ปล่อย แทนที่ลูกบาศก์จะตกอย่างเดียว เธอจะตกไปด้วยนะ รีบๆปล่อยมันทิ้งไปซะ”

“ถ้าฉันปล่อย อนาคตของคุณมีนาจะแย่นะค่ะ” ลูเซียพูด เธอไม่ยอมปล่อยลูกบาศก์ ไม่ว่ายังไงเอไม่ยอมให้อนาคตของมีนาพังทลายแน่

“ถ้าเธอตาย อนาคตของฉันมันจะแย่ยิ่งกว่าไม่มีลูกบาศก์นะ ลูเซียเธอเป็นเพื่อนฉัน ไม่ว่ายังฉันก้ไม่ยอมให้เธอตายเด็ดขาด ปล่อยเจ้าลูกบาศก์นั่นซะ ชีวิตเธอมีค่ากว่ามันเป็นล้านเท่า ปล่อยมันไปซะ” มีนาพยายามพูดให้เสียงเป็นปกติ แต่ตอนนี้ใบหน้าเธอมีน้ำตาคลอเบ้า เสียงเธอเริ่มสั่น

ในที่สุด ลูเซียก็ปล่อยลูกบาศก์ให้ตกลงสู่ก้นเหว ทุกคนช่วยลูเซียขึ้นมาได้ เมื่อลูเซียขึ้นมาถึงพื้นดิน เธอร้องไห้โฮ พูดขอโทษมีนาไม่หยุด โทษที่ตนเองทำให้อนาคตของมีนาพังสลาย

“อนาคตของฉันนะ ฉันเป็นคนกำหนดเอง ลูกบาศก์นั่นไม่สามารถกำหนดชีวิตฉันได้หรอก ไม่ต้องร้องหรอกนะลูเซีย” มีนาพูดปลอบลูเซียอยู่นาน กว่าลูเซียจะหยุดร้อง

หลังจากที่นั่งพักจนหายเหนื่อย ทุกคนจึงออกเดินทาง แต่ยังไม่ทันที่จะเดิน เจ้าลูกบาศก์จอมสร้างปัญหา ก็กระโดดมาอยู่ตรงหน้าทุกคน สร้างความแปลกใจให้กับทุกคน เมื่อสร้างความแปลกใจให้กับทุกคนแล้ว มันก็กระโดดอีกครั้งหนึ่ง ก่อนที่จะแตกตัวออก ทำให้ฝุ่นคลุ้งกระจาย หลังจากที่ฝุ่นลดน้อยลง ของที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าทุกคน คือ ชุดผ้าไหม กิ๊ฟติดผม ดาบ และลูกบาศก์ที่ได้รับในตอนแรก

ทุกคนมองของที่อยู่ตรงหน้า อยู่ดีๆก็มีเสียงของผู้อำนวยการดังขึ้น

“ไงประธาน การทดสอบของฉันสนุกมากมั๊ย? กุญแจที่ใช้เปิดกล่องใบนี้ คือ มิตรภาพ การเสียสละ และเห็นคุณค่าของมนุษย์ พวกเธอทำทั้งหมดได้ ลูกบาศก์จึงเปิด เอาละของทั้งสี่อย่างนี้ จะมีประโยชน์กับพวกเธอเมื่อถึงเวลาที่สมควร ถ้าพวกเธอเลือกมันได้ถูกกต้อง ขอให้โชคดี” เมื่อสิ้นเสียงผู้อำนวยการ ทั้งสี่คนต่างมองที่อยู่ตรงหน้า แล้วเดินไปหยิบของ

ลูเซียเดินไปหยิบกิ๊ฟ กิ๊ฟตัวนี้ทำมาจากเพชรทั้งหมด ทำเป็นรูปดอกไม้ ดอกไม้ที่แสนสวยงาม และเหตุที่ลูเซียเลือกเพราะ ดอกไม้ที่ประดับอยู่ เป็นดอกไม้ประจำราชวงศ์กษัตริย์ ที่บ้านเกิดเมืองนอนของเธอนั่นเอง

หลิง-หลิงหยิบชุดผ้าไหม ผ้าไหมที่ได้รับการทออย่างดี มีลวดลายวิจิตรงดงาม เนื้อผ้าใส่แล้วสบาย ทำให้รู้ว่าเป็นเนื้อผ้าอย่างดี และที่เธอเลือกก็ด้วยเหตุผลเดียวกัน ชุดผ้าไหมนี่ เป็นของราชวงศ์กษัตริย์ประจำประเทศของเธอ

มีนาเดินไปหยิบลูกบาศก์ที่เธอเคยได้รับมาแล้วครั้งหนึ่ง ที่เธอเลือกมัน เพราะเธอเชื่อว่า มันเคยอยู่กับเธอมาแล้วครั้งหนึ่ง ทำไมจะอยู่อีกครั้งไม่ได้

เคิร์ทจึงหมดหนทาง ต้องรับดาบมาอย่างจำใจ เมื่อเคิร์ทดูดาบอย่างพินิจพิเคราะห์อีกครั้ง ก้สังเกตได้ว่า ดาบเล่มนี้ถูกสร้างขึ้นอย่างดี เหล็กที่ใช้เนื้อมัน แข็งแกร่ง และไม่หนัก ไม่เบาเกินไป เหมาะกับมือของเขาเป็นอย่างมาก

ไม่ทันไรฝุ่นก็คละคลุ้งอีกครั้ง คราวนี้ฝุ่นเหล่านั้นมาห้อมล้อมพวกเขา และนำพสพวกเขาไปที่แห่งหนึ่ง เมื่อทุกคนลืตาขึ้น ก้ได้แต่ตกตะลึง ที่ที่พวกเขายืนอยู่ คือ จุดหมายสุดท้ายที่พวกเขาต้องมา บนยอดเขาของป่าอีกฟากนั่นเอง

เมื่อครูบาอาจารย์เห็นพวกเขาจึงเดินมา แล้วพูดคำๆหนึ่ง พร้อมมอบกระดาษแผ่นหนึ่งให้พวกเขา นั่นทำให้แต่คนลมจับแทบพร้อมกัน

“มากันไวดีนะ พวกเธอเป็นกลุ่มแรกเลยนะเนี่ย เอาหล่ะ ครูจะบอกว่าการเข้าค่ายครั้งนี้ คือ การสอบปลายภาค พวกเธอสอบผ่าน นี่คือใบเกรดของพวกเธอ เดี๋ยวครูจะพาพวกเธอไปส่งที่โรงเรียน อีกห้าวัน ครูขอให้พวกเธอไปโรงเรียน เพื่อเข้าพิธีปิดภาคเรียน” คำพูดเหล่านี้คือต้นเหตุที่ทำให้พวกเขาลมจับ

หลังจากที่พวกเขามาถึงโรงเรียนแล้ว ได้พูดคุยกันสักพัก ก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน ไปพักผ่อนเอาแรง

ในวันรุ่งขึ้นมีนา หลิง-หลิง และลูเซียได้นัดกันไปหอสมุด หลังจากที่อ่านหนังสือกันได้สักพัก ทุกคนก็ลงความเห็น ไปกินไอติมกันเถอะ หลังจากเดินไปถึงร้านไอติม ก็มีคนๆหนึ่งเดินเข้าร้านเหมือนกัน และคนๆนั้นก็คือ เคิร์ท นั่นเป็นเหตุให้มีนา และเคิร์ทเถียงกันอยู่พักใหญ่ ระหว่างที่ทั้งสองคนถียงกัน ลูเซีย และหลิง-หลิงก้ไปนั่งกินไอติมรอ

ระหว่างทีมีนา และเคิร์ทเถียงกันอยู่นั้น ดาบที่เคิร์ทถือมาก็เปลี่ยนรูปร่าง เป็นตัวประหลาด มีลักษณะกลมๆ เหมือนลูกบอล ลุกบาศก์ของมีนาก็เช่นกัน มันได้เปลี่ยนรูปร่างเป็นลุกบอล เหมือนกับดาบของเคิร์ท

เหตุการณ์นั้นทำให้สองคนที่อยู่ในร้าน รีบวิ่งออกมาดู

หลังจากที่แตกตื่นกันได้สักพัก เจ้าลูกบอลสองลุกก็พูดขึ้น

“หวัดดี ฉันเทียร์ ส่วนยัยนี่ ชื่อ เนียร์” เจ้าลูกบอลสองลูกแนะนำตัว

หลังจากที่ทุกคนตั้งสติ และฟังที่เจ้าลูกบอล เทียร์ กับ เนียร์ พูดอยู่สักพัก ก็เข้าใจว่า เทียร์กับเนียร์ สามารถเปลี่ยนรูปร่างได้ทุกรูป แต่รูปที่แท้จริง คือ ดาบ แต่ทีเนียร์ต้องเป็นลูกบาศก์ก็เพราะ จำเป็นต้องทำตัวให้แตกต่างจากเทียร์ เพื่อที่มีนาจะได้เลือก

เมื่อเนียร์เปลี่ยนตัวให้เป็นดาบรูปร่างเดิม  ดาบเล่มนี้มีเนื้อเหมือนกับของเคิร์ท ต่างแค่รูปร่าง

แล้วจุดประสงค์ที่ทั้งคู่มาอยู่กับมีนา และเคิร์ทคืออะไร??? โปรดติดตามต่อไป