คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ไม่ยอม !!!
ตอนที่ 3 ไม่ยอม !!!
หลังจากกลับมาจากสถานีวิทยุ ผมก็รีบวิ่งหนีเรียวอุคขึ้นห้องทันทีเลย ก็หมอนั่นจะบีบคอผมตายคารถอยู่แล้ว หาว่าผมเป็นต้นเหตุที่ทำให้หมอนั่นโดนด่า =_=;;
“ เยซอง เปิดประตู ชั้นจะเข้าห้อง !!! ”
ปังๆๆ !!!
เสียงเรียวอุคตะโกนเรียกให้ผมเปิดประตูให้ แถมยังเคาะประตูชนิดที่แบบว่า...จะถล่มมันให้ได้ ผมจึงค่อยๆเดินไปเปิดประตู ถ้าไม้เดี๋ยวหมอนั่นจะอาละวาดหนักกว่าเก่า
แอด...
“ หึ่ย ทำไมนายเปิดช้ายังงี้ ชั้นเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว ”� พูดจบเรียวอุคกฌล้มตัวลงนอนบนเตียง ผมส่ายหน้าเบาๆก่อนจะเดินไปอาบน้ำ ชำระร่างกาย
...
“ สบายตัวจัง ^^ ”� ผมเดินออกจากห้องน้ำ พลางเช็ดผมไปด้วย
Ryeowook say
“ สบายตัวจัง ^^ ”� เสียงของเยซอง ผมแอบลืมตาขึ้นมาดูเขา O_o ขะ...ขาวอ่า -.,- ยิ่งหยดน้ำจากผมค่อยๆไหลลงมาตรงหน้ายิ่งหล่อ ผมพูดจริงๆนะ อยากให้ทุกคนมาเห็นจังฮะ
“ หือ ”� หมอนั่นหันหน้ากลับมา ผมเลยต้องแกล้งหลับต่อ ผมน่ะเป็นเจ้าตัวร้ายของเขาเชียวนะ ก็ผมน่ะแสบจะตาย
“ นี่เรียวอุค ”� หมอนั่นเดินมาสะกิดผมเบาๆ ผมเลยลุกขึ้นแล้วใช่เท้ายันหมอนั่นให้ตกเตียงไป
“ โอยยย นายจะบ้าหรือไง ถีบมาได้ ”� เยซองมองหน้าผมอย่างเอาเรื่อง อะไรนะ... เอาเรื่องเหรอ
“ นายมองหน้า หาเรื่องหรือไง เดี๋ยวก็โดนอีกทีหรอก ”
“ เออๆ ไม่มองก็ได้ ”� เขาค่อยๆลุกแล้วเดินไปแต่งตัว ว่าแต่เขาเจ็บไหมนะ ที่ผมไปถีบเขา ผมเป็นห่วงเขานะ
Yesung say (เหมือนเดิม)
“ เออๆ ไม่มองก็ได้ ”� ผมลุกขึ้นมาแล้วเดินไปแต่งตัว ไอ้ตัวแสบนี่ ถีบมาได้ เป็นคนเหมือนนะ เจ็บเป็น !!!
...
...
“ วันนี้ทำไรกินน่ะ ”� ผมเดินลงมาที่โต๊ะอาหาร ขาผมแพลงตอนนี้โดนถีบหล่นเตียง ปวดชะมัด ผมเลยเดินแปลกๆ
“ ขานายเป็นไรอ่ะ เดินแปลกๆ ”� ฮันเกิงถามผม
“ ตกเตียง ” �ผมตอบอย่างเซ็งๆแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ ข้างๆคังอินกับฮันเกิง
“ นายทำยังไงให้ตกเตียงน่ะ ”� พี่ฮีชอลถามบ้าง
“ เรียวอุคถีบ ”
“ อะไรนะ !!! ”� พี่อีทึกตะโกนเสียงดัง
“ ผมบอกว่าเรียวอุคถีบ ”
“ เจ้าตัวแสบ ผมว่านะพี่เยซองคืนนี้มานอนห้องผมดีกว่า ”� ซองมินพูดขึ้นพลางจิ้มชิ้นเนื้อเข้าปาก
“ ไม่ยอม !!! ”� ทุกคนหันไปตามเสียงนั้น เสียงของเรียวอุคนั่นเอง
“ นายจะไม่ยอมไม่ได้นะ นายน่ะถีบพี่เยซองตกเตียงจนขาแพลง ”� ซองมินพูด คยูฮยอนเองก็พยักหน้าตาม อ๋อ ลืมบอกไปว่า 2 คนนี้เป็นแฟนกัน มีอะไรก็เออ ออ ตามกันหมด
“ ขะ...ขาแพลงเลยเหรอ ”�
“ ก็ใช่น่ะสิ ทำไมนะเรียวอุค ทำไมนายต้องหาเรื่องพี่เยซองตลอดเวลาด้วย ”
“ ไม่ยอมยังไงก็ไม่ยอม !!! ”� หมอนั่นยังยืนยันคำเดิมว่า ไม่ยอม
“ เอ่อ...ไม่ต้องหรอกซองมิน พี่นอนห้องเดิมนั่นแหละ ^^ ”� ผมพูดออกมาในที่สุด
“ แต่ว่านะ... ”
“ พี่ไม่เป็นไรหรอก นายไม่ต้องกังวลหรอก หันไปสนใจคยูฮยอนบ้างนะ หมอนั่นหน้างอแล้ว ”� พอผมพูดจบ ซองมินก็รีบหันไปหาคยูฮยอนทันทีเลย
“ มากินข้าวเรียวอุค ”� ผมหันไปบอกเรียวอุคที่ยืนหน้างออยู่
“ ผมไม่ยอมนะ !!! ”
“ อืม ไม่ยอมก็ไม่ยอม ”� ผมหันหน้ากลับไปกินข้าวต่อ
ความคิดเห็น