คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เพราะนายนั่นแหละ
ตอนที่ 2 เพราะนายนั่นแหละ
วันเสาร์ในบ้าน SUPER JUNIOR
“ เร็วๆทุกคนมาทานข้าว ” เสียงของฮันเกิง(ฮันคยอง) ตะโกนบอกเหล่าสมาชิก
“ รู้แล้วน่า ไม่เห็นต้องตะโกนเลย ” ฮีชอลเดินเข้ามาในครัว พร้อมกับชีวอน อึนฮยอก แล้วคนอื่นก็ค่อยๆตามมารวมถึงผมด้วย
“ วันนี้นายกับเยซองต้องไปจัดรายการวิทยุกันใช่ไหม ” ดงเฮหันไปถามเรียวอุค
“ ใช่ๆทำไมเหรอ ”
“ ชั้นขอติดรถไปด้วยนะ พอดีว่า...จะแวะไปหาคิบอมหน่อยน่ะ ” ดงเฮพูดจบก็ก้มหน้ากินไปยอมมองขึ้นมา ผมสังเกตเห็นว่าหน้าของเขาแดงตั้งแต่พูดถึงคิบอม
“ ได้สิ ตามสบายเลย ” เรียวอุคตอบ พร้อมเอามือไปตบไหล่ดงเฮเบาๆ แต่ทีกับผมล่ะ ตีเอาตีเอาเลย
...
...
“ ขอบใจมากนะ ที่ให้ติดรถมาด้วย ” ดงเฮก้มหัวให้ผมกับเรียวอุค
“ ไม่เป็นไร งั้นไปก่อนนะ ” ผมบอก ดงเฮพยักหน้าแล้วค่อยๆปิดรถประตูให้
ณ สถานีวิทยุ
“ โอยย เมื่อย ไปกันเถอะเยซอง ”
“ อืม ” ผมเดินตามเจ้าตัวร้ายเข้าไปในสถานีวิทยุ เราไปเจอกับพี่ๆโปรดิวเซอร์ ไปรับแผนงาน แล้วตรงไปยังห้องจัดรายการ
“ นี่นาย ” เรียวอุคสะกิดผม แต่ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรนอกจากงานตรงหน้า ผมจะรีบทำให้เสร็จแล้วกลับไปพักผ่อน เมื่อคืนไม่ได้นอนทั้งคืน ก็เพราะไอ้คนข้างๆนี่แหละ (ทำไรกันง่ะ -.,- – คนแต่ง / =*= แกคิดไรอยู่ - เยเย่ )
“ อะไร ” ผมรำคาญเลยตอบกลับไป เอาแต่สะกิดอยู่นั้นแหละ
“ ฉันหิวอ่ะ ” =*= อะไร หิวก็ไปหาไรกินสิ มาบอกกันทำไม
“ ก็ไปหาไรมากินสิ ”
“ อยากกินไอ้ที่นายกินอยู่อ่า ” หมอนั่นชี้มาที่มัฟเฟิลในมือของผมที่กำลังจะเอา
เข้าปาก เฮ้อ ~~
“ เอ้า เอาไป ” ผมยื่นมัฟเฟิลให้เรียวอุค แล้วทำไมผมต้องให้ด้วยนะ
“ อ่า ขอบจายมาก ” เรียวอุครีบมันไปแล้วกินอย่างเอร็ดอร่อย ส่วนผมก็หยิบชิ้นใหม่ขึ้นมากิน
“ นี่เราจะเริ่มจากตรงไหนก่อนดีล่ะ ” เรียวอุคถามผมแล้วเดินไปหยิบโน่นหยิบนี่ไปเรื่อย แถมหยิบแล้วโยนทิ้งอีกต่างหาก =_=;;
“ นี่ อย่าหยิบของแล้วทิ้งได้ไหม ” ผมพูดพลางเดินเก็บของตามไปด้วย
“ นี่นาย อย่ามาสั่งชั้นนะ นี่แน่ะ!!! ”
“ เห้ยยยย !!! ” ผมเกือบหลบไม่ทัน
“ หึ นี่แน่ะๆๆๆๆ ” ยังไม่หยุดเลย หมอนั่นขว้างโน่นขว้างนี่มาใส่ผม
โครม!!!
ตูม!
“ ที่หน้าที่หลังก็อย่ามาสั่งชั้น ”
“ เฮ้อ นายนี่นะ ห้องเละหมดแล้ว ” ผมมองไปรอบๆห้อง ภายในพริบตาเรียวอุคก็ทำให้ห้องที่ดูสะอาดตากลายเป็นห้องที่ดูไม่ได้
ปัง !!!
“ เสียงอะไรกันนะ O_o ” พี่โปรดิวเซอร์เดินเข้ามา แล้วก็ต้องตกใจ จากนั้นผมกับเรียวอุคก็โดนเทศกันยกใหญ่ สรุปว่า...งานก็ไม่ได้ทำ แถมยังก็ด่าอีก ผมอยากจะบ้า !!!
...
...
ตอนนี้ผมกับเจ้าตัวร้ายกำลังนั่งรถกลับที่พักกัน เรานั่งเงียบกันมาสักพักจนหมอนั่นเริ่มพูด
“ โอยย งานไม่ได้ทำ โดนด่าอีก หึ่ยๆๆ ” เรียวอุคทำท่าทึ้งหัวตัวเอง แล้วจากนั้นก็มองทางผมอย่างอาฆาต ผมทำไรผิดอีกฟระ
“ มองหน้าชั้นทำไม ”
“ ชั้นอยากจะฆ่านาย เยซอง ”
“ ชั้นทำอะไรผิดอีกฟระ ”
“ เพราะนายนั่นแหละ !!! ”
ความคิดเห็น