คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : chapter6
ตอนที่6
::: BAMBAM PART :::
หลังจากที่กินข้าวเสร็จฉันก็ให้พี่อามมาส่งที่มหาลัยแล้วไปส่งยัยเอมก่อนจะกลับคอนโด เมื่อไหร่จะสุดสัปดาห์สักทีฉันอยากจะนอนให้โลกรู้ว่าฉันเหนื่อย เหนื่อยมากที่ต้องมานั่งคิดแบบโครงงานสองอันพร้อมกัน ต้องส่งจันทร์หน้าแล้วด้วยยังไม่ได้คิดอะไรเลย TOT หือออ พระเจ้าส่งใครก็ได้มาช่วยลูกคิดงานด้วย
ฉันพึมพำอยู่ในใจแล้วทิ้งตัวลงบนเตียงก่อนจะคิดอะไรออก
“ เขาจะมีพี่รหัสไปทำไมถ้าไม่เอาไว้ให้ช่วย “ ฉันเกิดความคิดที่เจ๋งที่สุดในโลกที่ไม่เคยมีใครคิดได้ขนาดนี้ ( คิดไรว่ะ =0= ) ก็ให้พี่มาร์คช่วยสิจะยากอะไร พี่เขาออกจะเรียนเก่ง หน้าตาดี ฐานะดี แต่ปัญหาคือ ฉันจะเจอพี่เขาที่ไหนล่ะ? หมดกันอุสาห์คิดได้บันเจิดขนาดนี้ หืออออออ โอ๊ยยย ช่างแม่ง! ลงไปซื้อขนมกินดีกว่า เผื่อจะคิดออก ( เกี่ยวมั้ย? )
“ ทั้งหมด 69 บาทค่ะ “ พนักงานบอกจำนวนราคาของที่ฉันซื้อ ซื้อนิดเดียวเอ๊งงง แล้วฉันก็มองไปสะดุดกับใครบางคนที่คุ้นตามาก เหมือนพึ่งเจอกันไม่นานเกินชั่วโมงสองชั่วโมงที่ผ่านมา
“ เห้ยย พี่มาร์ค “ ตกใจจ้าพี่น้องทั้งหลายของข้าเจ้า
“ เห้! น้องแบมแบม “ อุสาห์หลบ TT เรียกทำไมว่ะ
“ ค่ะๆ อ้าว พี่มาร์คมาได้ไงค่ะเนี้ย “ ฉันแกล้งถามเป็นเหมือนม่รู้ว่าพี่เขาอยู่นั้น
“ ก็ขับรถมาน่ะ “ - - อยากปากแตกมั้ยค่ะพี่ ตอบมาได้หน่ะ
“ อ่อ หรอค่ะ แล้วพี่มาทำอะไรที่นี้ค่ะ “ แค้นนั้นต้องชำระเอาไว้ทีหลัง
“ ก็พี่อยู่ที่นี้ พี่ก็ต้องมานอนที่นี้สิ “
“ อ่อ พี่อยู่ที่นี้ !!! O_O พี่บอกว่าไงน่ะ พี่อยู่นี้!!! “ ใครก็ได้บอกฉันทีว่าพี่เขาพูดจริงหรือพูดเล่น ฉันฝันรึเปล่าเนี้ย !!!
“ ใช่พี่อยู่ที่นี้ เธอก็อยู่นี้ใช่มั้ย ดีเลยขึ้นพร้อมกันนี้แหล่ะประหยัดพลังงาน “
“คือ เอ่อ เอ่อ “ พี่เขาเคยคิดจะให้ฉันพูดเสร็จก่อนมั้ยเนี้ย แต่ละคนฉันล่ะเพลีย อะไรๆก็ลากไปนู้นไปนี้ เห้อ ชีวิตตตตต
“ เธออยู่ชั้นอะไร “ พี่เขาถามแบบหน้าเฉยเวอร์
“ 8 ค่ะ “ ฉันก็ตอบไปแบบไม่คิดอะไร คอนโดนี้มีตั้ง 20 ชั้น พี่เขาคงอยู่ฉันไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ชั้น 8
“ หรอ โอเคๆ “ ฉันหันไปมองที่ปุ่มกดชั้นทำไมพี่เขาไม่กดชั้นของตัวเอง สงสัยจะกลัวว่าเราจะรู้ว่าพี่เขาอยู่ชั้นไหน
“ ขอบคุณน่ะค่ะ เดี๋ยวเจอกันพรุ้งนี้ที่มหาลัยน่ะค่ะ “ ฉันเดินออกมาจากลิฟท์ แต่เหมือนไม่ได้มีฉันที่ออกมาคนเดียวพี่เขาก็เดินตามมาเหมือนกัน - - ฉันมีความรู้สึกแปลกๆเหมือนจะเกิดเรื่องร้าย ฉันเดินมาถึงห้องแล้วกำลังจะไขประตูห้องก็หันไปมองคนที่เดินตามมา
“ พี่ไม่กลับไปที่ห้องหรอค่ะ ไม่ต้องมาส่งฉันก็ได้ “ พี่มาร์คชี้ไปที่ห้องข้างๆของฉัน อ่อ พี่เขาอยู่ห้องข้างฉันนี้เอง !!! O_O อะไรน่ะ!!!!!!!!! ห้องข้างฉัน!!!!!! ไม่!! จริง!! ใช่!! มั้ย!!??
“ พี่ล้อเล่นป่ะเนี้ยห้องนี้มีคนมาซื้อตั้งนานแล้วน่ะ ตอนฉันย้ายมาใหม่ๆ ห้องนี้ก็มีคนซื้อแล้วน่ะ “ พี่เขาล้อเล่นแน่ ( เชื่อไปแล้ว 50% )
“ ก็นี่แหล่ะห้องพี่ไม่เชื่อมาดูสิ “ พี่มาร์คพูดแล้วไขประตูเข้าห้องให้ฉันดู ฉันแค่มองจากภายนอกก็เชื่อเลย 100% มองไปด้านในมีแต่รูปพี่เขาอีกอย่างเริ่มเชื่อตั้งแต่พี่เขาไขเข้าห้องได้แล้วแหล่ะ สวรรค์ชั่งใจดีและใจร้ายในคาวเดียวกันอะไรอย่างนี้ ฉันไม่น่าคิดเลยว่าจะไปหาพี่เขาได้ที่ไหน เต็มๆเลย เดินออกจากห้องไม่ถึงห้าก้าวก็ถึง TOT
“ ^^;;; ห้องพี่จริงๆด้วยงั้น บายน่ะค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ เจอกันพรุ่งนี้น่ะค่ะ “ ฉันพูดแล้วยิ้มแห้งๆให้พี่เขาแล้วรีบวิ่งเข้าห้องทันที ไม่จริงๆ คอนโดเดียวกันพอรับได้ ชั้นเดียวกันก็พอรับได้ แต่ห้องข้างกันอย่างงี้รับไม่ได้!!!! หือออออ
ไม่รู้จะสงสารหรือดีใจแทนแบมแบมดีที่พระเอกของเราอยู่ห้องข้างๆนี่เอง ไรต์ขอโทษน่ะที่หายไปนาน ไม่ได้มาลงพอดีแม่ไรต์ให้ไรต์ไปนอนกับยาย ไรต์เลยถูกใช้ตลอดเวลาเลยไม่มีเวลานั่งแต่งแถมร้ายกว่าไม่เน็ตด้วย TT แต่พอเปิดขึ้นมาดูก็เห็นว่ามีคนอ่านเพิ่มขึ้นน่ะก็มีกำลังขึ้นอยู่บ้างแล้วแต่วันนี้ไรต์ง่วงแล้วแต่ไรต์จะพยายามแต่งต่อให้เร็วที่สุดแล้วจะมาลงชดเชยวันที่ไม่ได้ลง รักรีดเดอร์ทุกคนน่ะ ฝันดีน่ะ
ความคิดเห็น