คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : chapter5
ตอนที่5
::: BAMBAM PART :::
พี่มาร์คลากฉันมาหยุดอยู่หน้าอาหารหนึ่งซึ่งแน่นอนฉันไม่รู้จักยืนแปปเดียวพอพี่อามกับยัยเอมมาพี่มาร์คก็ลากฉันเข้าไปในร้านทันที
“ เธอจะเอาอะไรฉันจะได้สั่งถูก “ พี่มาร์คหันมาถามฉัน
“ อะไรก็ได้ค่ะ พี่สั่งให้ฉันหน่อย “
“ ก็ได้ ตามใจ “ พี่มาร์คพูดแล้วก็หันไปพูดกับพนักงานแล้วก็เริ่มคุยกับพี่อามต่ออย่างสนุกสนาน ฉันเลยเริ่มคุยกับยัยเอมบ้าง
“ นี่แก ฉันรู้น่ะว่าแกคิดอะไร “ ฉันถามยัยเอม
“ อะไร แกรู้อะไร “ ดูแววตามันก็รู้แล้วว่ามันคิดยังไงกับพี่อาม เพื่อนกันรู้อยู่แล้ว
“ แกชอบพี่อาม… “ ฉันกระซิบยัยเอมแบบเบาๆ “ ใช่มั้ยล่ะจ้ะเพื่อน “ ฉันหันกลับมานั่งปกติแล้วถามยัยเอมอีกรอบ
“ O///O ใคร ไม่มี ใครชอบพี่เขา แกจะบ้าหรอ “ อาการณ์ออกไปมั้ยเพื่อน - -
“ นี่ แกโกหกแนไม่ได้หรอก ฉันเป็นเพื่อนแกมาตั้งนาน แถมอีกอย่างตอนเดินมาที่ร้าน ฉันหันไปมองแกตั้งหลายรอบ เห็นๆกันอยู่ “ ฉันแบบสะใจ ตั้งแต่คบกับมันมายังไม่เคยเห็นมันชอบผู้ชายคนไหนมาก่อน
“ เอ่อ ฉันขอไปเข้าห้องน้ำน่ะ “ ยัยเอมหันไปบอกพี่มาร์คกับพี่อามแล้วลากฉันไปด้วย
“ นี่แกรู้ได้ไงว่าฉันชอบพี่อาม ฉันเปล่า “
“ เอ้าาา งั้นฉันให้แกคิด แกเคยอยู่ใกล้ผู้ชายคนไหนเท่าพี่อามอีกมั้ย แกเคยเขินเวลาผู้ชายคนไหนพูดคำหวานจนจะเป็นเบาหวานเท่าพี่อามอีกมั้ย “
“ ก็ไม่อ่ะ ( . . ) “
“ งั้นนี่คำถามสุดท้าย แกหัวใจเต้นแรงมั้ยเวลาอยู่ใกล้พี่เขา “ คำถามฉันทำเอายัยเอมตกใจเลย
“ ก็…ก็… เต้นแรงอ่ะ -//- “ นั้นไง เพื่อนฉัน
“ 555 ต้องงั้นสิเพื่อนฉัน ไปๆๆกลับๆๆ “ ฉันลากยัยเอมกลับไปพี่ร้านที่ตอนนี้พี่มาร์กับพี่อามนั้งคุยกันเฮฮากันอยู่ อาหารก็มาแล้วด้วย
::: MARK PART :::
--- 5 นาทีที่แล้ว ---
“ เอ่อ ฉันขอไปเข้าห้องน้ำน่ะ “ น้องเอมพูดขึ้นแล้วลากน้องแบมออกไป ผมเลยถือโอกาสถามไอ่อามในสิ่งที่ผมเห็นตอนเดินมา
“ แกชอบน้องเอม ใช่ป่ะว่ะ “
“ บ้า ไอ่นี่เอาความคิดนี่มาจากไหน บ้าป่ะ “ ไม่จริง แล้วจะหน้าแดงเพื่อ? - -
“ เอามาจากสมองอันชาญฉลาดของฉันนี่แหล่ะ ฉันเห็นน่ะว่าแกมองน้องเขายังไง ให้เด็กอนุบาลมาดู มันก็ต้องพูดเหมือนกับฉันทุกคนนั้นแหล่ะ “
“ แล้วมาจับผิดเพื่อ? - - พอเลยๆ กินข้าวเลยไป อาหารมาแล้ว “ ไอ่อามพูดไปชี้ไปที่พนักงานที่กำลังเอาอาหารวางบนโต๊ะ
“ แกยอมรับมาเถอะ ไม่งั้นฉันจะพูดเรื่องนี้กับน้องเอมต่อหน้าตอนน้องเขากลับมา “ ผมพูดขู่ไอ่อามเพราะเป็นวิธีสุดท้าย
“ โอเคๆ ฉันชอบน้องเอม ก้ไม่รุ้เหมือนกันว่าทำไมแต่เวลาน้องเขายิ้ม รอยยิ้มของน้องเขาทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่น อย่าบอกน้องเขาน่ะเว้ย เดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติดยิ่งต้องอย่ด้วยกันอีกตั้งสองปี แถมเป็นพี่รหัสน้องรหัสกันด้วย เข้าใจมั้ย สัญญากับฉันดิ้ว่าแกจะไม่บอก “ บ่นยาวเชียวน่ะ ผู้ชายแท้รึเปล่าว่ะ - -
“ เออๆๆ ไม่บอกน้องเอมก็ได้ แต่อย่าให้นานนักล่ะ เดี๋ยวน้องเขาชอบคนอื่นก่อนแล้วแกจะได้กินแห้ว “
“ เอออออ “ พูดเสร็จน้องเอมกับน้องแบมแบมก็มาพอดี
“ มาแล้วค่ะ มันคืออะไรค่ะ “ น้องแบมกลับมานั้งด้านหน้าผมเหมือนเดิมแล้วถามผมเกี่ยวกับอาหารอยู่ตรงหน้า
“ ไม่ต้องถามหรอก ชิมดูสิ้อร่อยถูกปากรึเปล่า “
“ ก็ได้ค่ะ “ เธอพูดกับผมแล้วเริ่มชิมอาหารที่อยู่ตรงหน้า จะบอกยังไงดีเธอน่ารักมาก คิดว่าอยู่ปกติก็น่ารักแล้วน่ะ ขนาดตอนกินยังน่ารักเลย เหมือนลูกแมวเลย “ อื้มม อร่อยน่ะค่ะ พี่มาร์คกินมั้ย “
“ ไม่ๆ ไม่เป็นไรพี่กับไอ่อามกินเสร้จแล้ว “ ผมพูดแล้วก็มองน้องเขากินต่อไป โอ้ยย อย่าน่ารักให้มันมากนักได้มั้ย
“ ก็ได้ค่ะ “
555 ตอนนี้เอมกับอามก็ชอบกันและกันแล้วเหมือนที่รักแรกพบเลย อยู่รู้จังว่าสองคนนี้จะรู้ได้ไงว่าต่างคนต่างชอบกันเหมือนกัน แต่แน่นอนว่าพี่มาร์คของเราก็เริ่มชอบน้องแบมแบมแล้ว ไรต์รีบแต่งชดเชยเมื่อวานที่ไม่ได้มาลงให้ตอนเย็นไรต์มัวแต่นั้งดูหนังอยู่เลยลืมแต่งต่อเลย ขอโทษด้วย ติดตามกันต่อไปด้วยน่ะ
ความคิดเห็น