ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [Chapter] | 2:ดิสก์แดง 30%
แผ่นดิสก์สีแดงที่บนปกไม่มีอะไรบอกรายละเอียดของมันนอกจากความจุและยี่ห้อ ถูกหมุนควงเล่นอยู่ในมือของฉัน ซึ่งตอนนี้กำลังนั่งฟังเพลงอยู่ในเชสเซอร์บาร์แห่งนี้
“งานก่อนที่รับจากพี่ไปอะ...ฉันแอบทำก้อปปี้ไว้ว่ะ” บาร์เทนเดอร์ที่มิกซ์เหล้าได้ถูกปากที่สุดในกรุงฯ หยุดฟังนิดหนึ่งก่อนจะหันมาพูดด้วยโดยที่มือยังเช็ดแก้วและจัดเรียงขวดเหล้าไปเรื่อย เพราะตอนนี้เพิ่งเปิดร้านได้ไม่นานนัก
“คงไม่เดือดร้อนถึงพี่หรอกนะ” พี่รัณย์ถามด้วยน้ำเสียงติดตลก ห่วงแต่ตัวเองแฮะตาคนนี้
“ไม่หรอก ของส่งถึงมือลูกค้าอยู่แล้ว พี่ก็ได้ค่านายหน้าแล้วไม่ใช่เหรอ”
“อาฮะ” คนตอบดูเหมือนจะไม่ได้ให้ความสำคัญกับเงินแสนเท่าไร...คงเหมือนกับฉันละมั้ง เงินเก็บในบัญชีมีเกือบสิบล้านแล้วตั้งแต่ทำงานในย่านมืดนี้มาตลอดหกเดือน แต่ฉันเองก็ไม่รู้จะใช้มันทำอะไร ถ้าใช้หมดไปกับค่าวอดก้าทุกวันแบบนี้ คงใช้เงินไม่หมดก่อนตายแน่เลย ยิ่งอายุสั้นๆอยู่ด้วย
“แล้วพี่รัณย์เก่งคอมปะ ?”
“แค่พอใช้ได้น่ะ ไม่ได้ชำนาญอะไรขนาดนั้น”
“อื้ม...เหมือนกัน ไอ้แผ่นนี้มันเปิดไม่ได้ว่ะพี่ ถึงจะ Clone มาได้ก็เถอะ” ฉันทำหน้ามุ่ยใส่เจ้าแผ่นบลูเรย์นี้ เพราะว่าเมื่อคืนก่อนฉันใช้เวลาเกือบแปดชั่วโมงในการหาวิธีเปิดอ่านมันให้ได้ แต่ทำยังไงก็เข้าไม่ได้สักที จริงๆแล้วฉันเคยแฮคแต่เกมออนไลน์ โกงนิดๆหน่อยๆเท่านั้นแหละถ้าจะเปิดไม่ได้ก็คงไม่แปลก
“พอจะรู้จักใครที่จะเปิดไอ้แผ่นนี่ได้บ้าง ?” พี่รัณย์มองตาฉันนิดหนึ่งเป็นอันว่ารู้กัน ฉันจึงนำแบงค์สีเทาจำนวนหนึ่งสอดไว้ใต้แก้ววอดก้าที่ว่างเปล่าตรงหน้า หลังจากได้เงินไปแล้วบาร์เทนเดอร์เจ้าเล่ห์ก็ชี้ไปทางทีวีที่ตอนนี้กำลังมีข่าวด่วนพอดี
-เว็บไซต์ของกระทรวงไอซีที mict.go.th ถูกมือดีนำภาพจอมพลนารถพงศ์ หยงสตาร์ มาติดไว้ที่หน้าเว็บพร้อมลบฐานข้อมูลทั้งหมดของกระทรวง พร้อมลงฉายาประกาศศักดา rAWKSTA โดยมีข้อความแนบท้ายว่า จะแฮคเว็บนี้ให้ครบหนึ่งพันครั้ง โดยปัจจุบันแฮคเกอร์ฉายา rAWKSTA นี้ได้แฮคเว็บต่างๆทั่วโลกไปแล้วไม่ต่ำกว่าหนึ่งหมื่นเว็บ แต่เว็บที่โดนหนักที่สุดคือเว็บของกระทรวงไอซีทีแห่งประเทศไทย ปัจจุบันยังไม่มีใครสืบทราบร่องรอยของแฮคเกอร์คนนี้ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงไอซีที สิทธิชุ่ย โภคุ่ยอุดมให้คำมั่นว่าจะจับแฮคเกอร์มือดีจอมอุกอาจคนนี้มาลงโทษให้จงได้-
“แม่งเปรี้ยวว่ะพี่รัณย์” ฉันแทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่ ไอ้คนที่ชื่อ rAWKSTA นี่มันหยามหน้าตาแก่ไอซีทีแรงจริงๆ
“ใช่มั้ยล่ะ คนนี้แหละที่จะเปิดไฟล์ให้เธอได้”
“แล้วจะเจอมันได้ไงอะ ? ขนาดตำรวจยังหาไม่ได้เลย” ฉันทำคิ้วผูกโบว์ในขณะยิงคำถาม
“ไม่รู้สิ” คำตอบพร้อมรอยยิ้มของพี่รัณย์ทำเอาฉันตีนกระตุก เกือบหยุดไว้ไม่อยู่
“กวนตีนละพี่ เอาตังค์คืนมาเลย” ฉันตบโต๊ะเสียงดังแต่ในเชิงหยอกเล่นเท่านั้นแหละ ยังไงฉันก็ไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินอะไรอยู่แล้ว
“ล้อเล่นน่า เห็นช่วงนี้ได้ข่าวว่า ไอ้หมอนี่มันตระเวนไปเล่นตามร้านเน็ตทั่วย่านมืดนี่แหละ ทำรวจถึงจับมันไม่ได้ไง” พี่รัณย์อธิบายวิธีการกบดานของแฮคเกอร์จอมกวน
“หลบอยู่แถวนี้นี่เอง มิน่าตำรวจไม่กล้ายุ่ง” พูดจบฉันก็กระดกว้อดก้าอีก 4 ช็อทที่ตั้งเรียงอยู่จนหมด
“ไปละพี่” ฉันลุกจากเก้าอี้ทรงกลมก่อนจะกระชับเสื้อกันหนาวสีแดงให้เข้าที่เพื่อเตรียมเดินออกจากร้าน
“ค่าเหล้าล่ะ ?” ฉันหันกลับไปทำหน้ามุ่ยใส่คนถาม
“ได้ไปเป็นหมื่นยังจะทวงค่าเหล้าอีกเรอะ ข้อมูลก็ให้มาแค่นิดเดียว” พี่รัณย์หัวเราะนิดหน่อยกับคำตอบของฉัน
“โอเค เลี้ยงก็เลี้ยง แล้วจะไปไหนต่อล่ะ ?”
“ร้านเน็ตอะพี่ รู้สึกอยากเล่นเคาน์เตอร์ตะหงิดๆ” ฉันยิ้มนิดหนึ่งก่อนจะเดินออกจากร้านไป
--------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น