ตอนที่ 19 : sad-but-cozy music is playing ♪
สำหรับเรา การเขียนให้คนอ่านรักตัวละครมันยากไม่เท่าเขียนให้คนอ่านเข้าใจตัวละคร มันยากมากๆ มากจริงๆ เพราะในบางครั้งอะ เราทำบางสิ่งลงไปโดยที่เราไม่เข้าใจตัวเองด้วยซ้ำ
อย่างแรกเลย มันคือคำว่าวัย ด้วยวัยของหมู วัยของข้าวแกง เหมือนสุภาษิตเขาบอกอะ อาบน้ำร้อนมาก่อน บางอย่างมันบอกต่อกันไม่ได้ มันไม่มีทางลัด มันต้องเรียนรู้เอง เจ็บเอง ล้มเอง ลุกเอง
เราอยากให้คิดตามว่า หมูคือเด็กผู้ชายที่เพิ่งจบมอหก ได้ทุกอย่างที่อยากได้มาตลอดเพราะเป็นลูกคนเล็กของที่บ้าน ฐานะมันดี มันมีฝัน มันมีอีโก้ของเด็กผู้ชายอะ ที่ถ้าเด็กผู้ชายมันจริงจังกับเรื่องไหน เฮ้ย มันเอาจริงนะ มันไม่ทิ้ง มันเป็นเรื่องใหญ่เลยสำหรับมัน ทีนี้ถามว่าพี่แกงคือเรื่องใหญ่มั้ย ใหญ่ดิ ทีนี้ไอ้เด็กสิบแปดคนนี้มันจะทำยังไง มันก็ทำได้แค่ร้องไห้อะ เพราะลึกๆแล้วมันปฏิเสธใจตัวเองไม่ได้เลยว่ามันมีความฝันและมันอยากมีทั้งพี่แกงและมีทั้งฝันนั้นไปพร้อมๆกัน
ตัดมาที่แกง แกงยี่สิบหกจะยี่สิบเจ็ด ผ่านคน ผ่านงาน ผ่านมาเยอะแล้วนะ มันคือชีวิตที่แคบมาก ทำงาน กลับบ้าน อยู่กับแม่ แล้ววันนึงมีหมูเข้ามา ระบบมันก็จะรวนหน่อย แต่แกงเป็นคนเข้าใจโลก เข้าใจชีวิต เราหวังว่าเราจะสามารถสื่อสารออกไปได้ว่าข้าวแกงคือคนที่ชอบนั่งฟัง นั่งดู นั่งเฉยๆมองโลกหมุนไปแล้วทำความเข้าใจ ทั้งหมดมาจากแม่ไก่ด้วยที่แกเข้าใจโลกจริงๆแล้วแกก็สอนลูกแกมาแบบนั้น ดังนั้นสำหรับแกงที่เป็นคนโตๆแล้วอะ แกงเข้าใจทุกอย่างในชีวิตหมู เข้าใจว่ามันจะไม่เข้าใจอะไรเลย เข้าใจว่าอะไรคือสิ่งที่จำเป็นจริงๆอะและหมูจะมีทั้งแกงและฝันไปพร้อมๆกันไม่ได้ในตอนนี้
สุดท้ายแกงก็คือคนที่อยากให้หมูโตขึ้นโดยไม่เสียใจและเสียดายกับอะไรในอดีตเลย ถ้าย้อนกลับไปอ่าน จะเห็นว่าแกงเอาแต่พูดว่ากลัวว่าซักวันหมูจะเสียใจหรือเสียดายที่ได้รักแกงในตอนที่มันก็อายุแค่สิบแปดอะและสิบแปดมันคือช่วงเปลี่ยนจากวัยมัธยมไปมหาลัย มันต้องเจออะไรอีกมากจริงๆ
เรารู้เลย ว่าหลายๆคนอ่านแล้วอาจจะไม่เข้าใจทางเลือก(แต่เท่าที่อ่านคอมเม้นมา มีคนเข้าใจค่อนข้างเยอะอีกเหมือนกัน เราจะร้องไห้ แบบดีใจ (T⌓T)) แต่เราเคยนอนร้องไห้ทั้งวันเพราะทำอะไรไม่ได้จริงๆนอกจากเลือกสิ่งที่สมควรทำ บางทีพอโตขึ้น มันเอาแต่ใจไม่ได้ เพราะมันไม่ได้กระทบแค่เราแล้ว มันเป็นเรื่องของคนที่เรารักและเรื่องของคนที่รักเรา เราไม่ได้ตัวคนเดียวบนโลกนี้แล้วอะ
เราอยากให้ทุกคน ฟังเพลง ‘ความสุข - mattnimare’ ไปเรื่อยๆ ดูเอ็มวีด้วยก็ได้ เราอยากให้ทุกคนรู้ว่าเฮ้ย บนโลกนี้มันมีคนหลายประเภทนะ คนที่เป็นเหมือนท่อน “เขาขอที่จะทำ ตามความฝัน ที่เคยหวังเอาไว้ ทำในสิ่ง ที่เขาพอใจ เท่านั้น ก็พอ” มันก็มี หรือคนที่เป็นแบบท่อน “เขาหวังจะดูแลใครหนึ่งคน ซักคนที่เขารัก สละความฝันส่วนตัว เพื่อโลกแห่งความจริง โลกที่โหดร้าย” ก็มีอีกเหมือนกัน แต่สุดท้ายอะ เราต้องมีความสุขกับชีวิตของเรา ไม่ว่าสิ่งที่กำลังเจออยู่มันจะดีหรือร้าย เราต้องยอมรับและมีความสุขให้ได้เท่านั้นเอง
สุดท้ายอะ คำว่า อะไรที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมดีเสมอ เขาไม่ได้พูดกันเล่นๆ ༼ ༎ຶ ෴ ༎ຶ༽ เราแบบ เราโคตรศรัทธาในคำคำนี้เลยและเราอยากให้ทุกคนศรัทธาทุกโอกาสที่เข้ามาในชีวิต ความฝันที่แบบเราไม่มีวันรู้เลยอะว่าการได้มีซักฝันมันล้ำค่าและน่าอิจฉาขนาดไหน มันจะดีเว้ย มันจะดีเสมอ ถ้ามันเกิดขึ้นแล้ว ซักวันเราจะนั่งคิดกับตัวเองในวันที่มันผ่านไปแล้วจริงๆว่า อือ มันดีแล้ว
มันดีแล้วจริงๆ
ขอบคุณมากๆเลยนะ มันยากมากสำหรับเราเหมือนกันแต่เราอยากให้ทุกคนตกตะกอนจากทุกๆอย่างที่เราพยายามสื่อสารออกไปนะ ขอบคุณเสมอเลย จริงๆ
รักมากๆเลยเนี่ย บ้าเอ๊ย
มะเหมี่ยวเอง ♡
#แค่ที่แกง
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เป็นนิยายที่ดีมากกกๆๆเลย สื่อสารเเกมาได้ดีมากๆๆ เราอ่านเราอินกับทุกตอนระกทุกตัวละครใรเรื่องเลย
อีกหน่อยเธอคงเข้าใจ ว่าอะไรสำคัญไปกว่า แค่รักกัน อีกหน่อยซึ่งคงไม่นาน ถึงวันนั้นแล้วเธอจะเข้าใจ ที่ฉันต้องบอกเธอให้จากกันไป
พี่แกงรักน้องมาก แต่พี่เห็นแก่ตัวไม่ได้ ถึงใจตะอยากดึงน้องไว้ แต่ความเป็นจริง สิ่งที่ดีที่สุดที่ทำเพื่อคนที่เรารักมากที่สุดได้ คือปล่อยให้เขาได้ทำตามความฝันของเขา สักวันนะพี่แกง สักวันหนึ่งเมื่อน้องเติบโตกว่านี้ แล้วถ้าวันนัันพี่กับน้องยังรักมั่นคงต่อกัน แฟนคลับก็คงจะเข้าใจ และเงื่อนไขต่างๆที่ค่ายตั้งขึ้นมามันคงจะผ่อนปรนลง ไม่เข้มงวดเหมือนปีแรกที่เดบิวต์ ค่ายคงจะยินยอมให้มีแฟนได้แน่ๆ ถึงวันนั้นค่อยกลับมากุมมือกันแน่นๆอีกครั้ง แล้วทีนี้ห้ามปล่อยมือกันเด็ดขาดเลยนะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เศร้าแต่ก็ยังเชียร์ให้สู้ไปด้วยกัน
จัสมินตง หมูแกงอีก เศร้า
นิยายเรื่องนี้ คือดีมากกก เเบบสุดๆเลยเว้ยเเม่-
เเงง รักคุณนักเขียนนะคะะ /กอดๆ
ชอบไรท์คนนี้อะ เขียนดีมาก