คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : F4 Paradise - Chapter Two
CHAPTER TWO
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ทำอะไรกับโต๊ะเพื่อนฉัน !”
“เห้ยย แก เอ้ย มึง เอ้ย นาย เอ้ยเออถูกแล้วมาอยู่นี้ได้ไง !! ”
Chanyeol past –
ขณะที่ผมเดินมาตึกที่ลู่หานเรียน ผมมาเช็คความความปลอดภัยให้เพื่อนตัวน้อยของผม ก็แน่ละครับ อย่างที่เห็นตามบอร์ด ลู่หานคิดอะไรก็ไม่รู้ไปอ้อน ไอ้ซีวอน (ประธานนักเรียน )จนได้อยู่ห้องธรรมดา ห้อง 1 ทั้งที่ลู่หาน ทำคะแนนได้ 99 คะแนนสูงรองจากอันดับหนึ่งของโรงเรียนด้วยซ้ำ อยู่ห้อง จีเนียส ได้สบายมาก
ถึงห้องทั้งคู่จะไม่ค่อยต่างกัน แต่ห้อง จีเนียสจะสบายๆ ไม่ค่อยวุ่นวาย แต่ความยากของการเรียนพอๆกัน ห้องจีเนียสกับห้อง 1 ของโรงเรียนไม่ใช่เหมือนธรรมดาทั่วไปนะครับ เป็นห้อง 1 จะเป็นพวกเก่งวิชาการทุกวิชา ส่วนห้องจีเนียส ที่มี ห้องเดียวต่อเกรด และรับน้อยมาก ไม่มีการเส้น เป็นข้อห้าม แล้วเด็กที่เข้าห้องนี้ ต้องเก่งทุกด้าน แต่นี้ก็ไม่ใช่ปัญหาของไอ้ลู่อีกแหละ เจ้านั้นนะ ... นอกจากเรื่องความรักก็ไม่เคยแพ้อะไร
แต่ไอ้ลู่ก็ทำไปแล้วนี้ครับทำไรได้ เห้อ ใครจะดูแลมึงวะ เป็นห่วงๆจริงเจ้าแสบหัวหน้ากลุ่มเราเนี้ย จะขัดใจก็ไม่ได้ ทุกคนอย่าพึ่งเข้าใจผิดกันนะครับ ถึงลู่หานจะสวย และนิสัยดีขนาดไหน ผมก็รักเขาแบบเพื่อน ก็เห็นกันมาตั้งแต่เด็กๆแก้ผ้าอาบน้ำยังเคยกันเลย เอากันไม่ลงหรอกครับ 55
ที่ผมมาตรวจให้ลู่หาน เพราะเจ้าสามคนนั้นจะมาด้วยกันปกติพวกเราจะอย่างงี้ละ วันไหนอยากมาด้วยกันรถ ลีมูซีนที่มาจากตระกูล คิม ของ ไอ้ไคจะมารับพวกเรา ส่วนผมเมื่อวานพึ่งกลับมาจาก เยอรมันไง เลยขอขับรถมาเองดีกว่า และที่ผมมาตรวจเพราะเห็นคนไม่น่าไว้วางใจครับ ขณะที่ผมกำลังเดินเล่นแบบแอบๆ - - หลังจากทุกคนได้ยินเสียงรถ ลีมูซีนของสมาชิกที่เหลือ ทุกคนก็รีบวิ่งไปโดยไม่เอะใจผมแต่อย่างใด ผมอยู่ตรงข้ามบอร์ดที่เป็นข่าวของกลุ่มผม ผมก็ได้ยินเสียงเล็กๆจากบอร์ดตรงข้าม เพ้อถึงลู่หาน เหมือนอยากเป็นผงเป็นผัว ลูกสักสองสามคน ผมนี้สยองแทน 55555555 อยากเห็นหน้าคนนั้นจริง แต่แล้วผมก็ได้ยินคำพูดต่อมา “ฉันมีวิธีเข้าถึงลู่หานมากกว่าพวกเธอเยอะ ฮิฮิ” จากนั้นเขาก็เดินไปผมก็ยืนคิดอยู่สักพัก เอ้า ไอ้เวร โรคจิตปะวะเนี้ย ไม่ได้ละ กูต้องรักษาตูดเพื่อนกู ! ”
ด้าน F4
สวัสดีครับ ผมนางเอกของเรื่อง งี้ละครับมาช้านิดนึง คึคึคึ ตอนนี้ผมอยู่ในรถลีมูซีนรถของจากบ้านไอ้ไค เด็กดำประจำกลุ่มนั้นเอง .. ตอนนี้ผมทะเลาะกับมันอยู่ด้วย แต่ ร่างสูงข้างๆผมห้ามไว้ เขาคือ เงิงน้อย ประจำกลุ่ม คึคึคึคึ กลุ่มผมเอาตามจริงแม่งหล่อออร่ามาก สาวๆ กรี๊ดกร๊าด เว้นผม แบบผมเห็นแม่งต้องแต่เด็ก แบบ ตั้งแต่ หนอน้อยแม่งเท่านิ้วก้อยทุกคน ตอนนี้มันคงใหญ่แบบสปาดาเฮ่ เลยมั้ง 555555555555ไม่ใช่แหละ พอๆ เข้าเรื่อง ตอนนี้ผม แย่งขวดไวท์จากไค แม่งกินตั้งแต่ขึ้นรถ กลัวแม่งเมาเละไปสะก่อน
“นี้ไค ! เดี๋ยวนายก็เมา นี้เปิดเทอมวันแรกเองนะ”
“นิดเดียวเองแม่” ไคมันกระดกเอา กระดก เอาอย่างกับน้ำเปล่า ทุกคนดูมันทำ มันเรียกผมแม่ด้วย ฮึย!
“เอามานี้นะ ห้าม ห้ามกิน” ตอนนี้ผมกับไอ้ไค เริ่มมีโมเม้นละครับ โมเม้นเหี้ยๆหน้าจะชิดกันผมจะอ้วก 5555555555 ละ สาวๆติดแม่งได้ไง ผมคิดพลางยังแย่งขวดกับมันอยู่ ก็อยากชนะอะ แง้ แต่แล้วก็มีพระเอกขี่ม้า แดงมาช่วย (หรา 55 )
“เห้ยยย พอๆ ”คริสแยกผมกับเด็กดำออก ว๊ายยว๊ายยยยยย ผมวิน ไม่ใช่กางเกงในนะ หมายถึง ชนะเว้ย
“โหยแม่ พ่อหึงแรงอ่ะ แตะต้องไม่ได้เลยนะสาส”ไอ้ไคพูดก่อนจะยู้ปาก มึงคิดว่ามึงน่ารักมากม้างงง ผมก็ได้แค่คิด เดี๋ยวอีเด็กดำมันไม่สั่งรถให้ผม ผมจองรถ แลมโบกินี้สีชมพูไว้ คึคึ คันเดียวในโลก ไม่อยากจะอวด อิอิ เพราะอย่างนี้ไงถึงแกล้งแม่งแรงไม่ได้ แต่ใช่ว่าผมจะไม่แกล้งนะฮิฮิ ผมหันไปหาพวกของผมที่เหลือนั้นก็คือ คริส เย้
“แน่นอนไอ้เด็กดำ ขอบคุณนะคะที่รัก ” ผมหันไปพูดกับคริส ก่อนแลบลิ้นใส่เด็กดำ ถ้าผมหันไปมองคริสสักนิด ผมคงรู้ว่าคริสหน้ะหน้าแดงมาก
“เถียงกับแม่ทีไรแพ้ทุกที เออแล้วชานยอลไปไหนวะคริส ” เด็กดำหันไปพูดกับเงิงน้อย แต่หน้าเงิงน้อยแบบโครตจะอึน 5555555555 มันหลับยังวะเนี้ย
แต่คำตอบของคริสมันทำให้พวกเรารู้ว่ามันยังไม่หลับ คริสน่ะแม่งร้ายเงียบนะ จะบอกให้ “อย่าเสือกดิ ” คำพูดของคริสบวกกับสีหน้า ทำเอาพวกผมขำเวรี่สัสอ่ะ 5555555555555555555 ท่านผู้ชม
“โอ้ย รุมใหญ่เลยนะ ผัวเมียคู่นี้”เด็กดำหันไปแซวเงิงน้อยสติหลุดโลก ด้วยน้ำเสียงขำขัน แต่มันทำใครคริส หน้านิ่งลง แต่ก็คงไม่ปิดสีผิวขาวที่เปลี่ยนไปเป็นสีแดงระเรืออ่อนๆ
“พูดมากนะไค ชานยอลพึ่งมากลับจาก เยอรมันไง มึงลืมหรอ " โป๊ก! เงิงน้อยทุบหัวไอเด็กดำไปหนึ่งที ผมแอบสะใจน้อยๆ ไม่น้อยละ เออสะใจมากๆ 5555555555
“ โอ๊ยย ! เจ็บไอ้เชี้ย ตบหัวกูไม ..เออใช่นี้หว่า กูลืมไปเลย”
“ไคแม่งสมองน้อย” ผมยกยิ้มอย่างสะใจ ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก ก่อนจะวิ่งหนีเด็กดำอย่างสุดชีวิต แม่งกำลังจะวิ่งมาหาผม ทำร้ายร่างกาย แหน่ ชิ กูไม่ไว้ใจมึง ไอ้ดำ ส่วนเด็กดำแม่งก็ตะโกนอย่างเอาเป็นเอาตาย ลืมไปหรือเปล่า ว่านี้มันบนรถ ไม่ใช่ สวนสนุก 55555555555555555555555555
“อี กวางลู่หานอย่านะ อย่าเผลอนะ กูส่อยตูดมึงแน่”ไคแม่งพูดกับผมอย่างคาดโทษ มือหนาชี้หน้าผมก่อนจะวิ่งไล่อีกครั้ง สัส หนีสิ อยู่ไม ผมวิ่งไปหาที่กำบังดีที่สุดในตอนนี้ คือ เงิงน้อยนั้นเอง แต๊นน ..
“ผ่านตีนกูไปก่อน --”อัศวินขี่ม้าแดงของผมพูดพร้อมยันหัวเด็กดำไปข้างหน้า ส่วนผมแลบลิ้นอยู่ข้างหลัง คริสหันมามองผมผมก็หันไปมองพร้อมกับยิ้มกลับให้เช่นกัน แต่ผมก็ไม่ได้อะไร เพราะผมคิดว่าผมรู้นะ ว่าคริสมันคิดอะไร ................... คิดจะหักหลังผมไปอยู่กับไอ้เด็กดำใช่ไหม ฮือ
พวกเขาทะเลาะกันจนมาถึงโรงเรียน ก่อนรถใหญ่จะเคลื่อนตัวมาจอด ยัง หน้าประตูโรงเรียนที่ถูกสร้างด้วยเหล็กที่แข็งแรง ผู้รักษาความปลอดภัย โค้งให้กับพวกผม ก่อนประตูรถจะถูกเปิดออกโดย คนขับรถ
ผู้ชายคนแรกที่ก้าวออกมาจากรถลีมูซีน ช่างเป็นที่น่าสนใจเป็นที่สุดนักเรียนลุมล้อม เหลือเพียงแค่ตรงกลาง เว้นที่ว่างไว้ให้พวกเขาเดิน เส้นผมสีดำช่างเข้ากับใบหน้าคมเหลือเกิน ไหนรูปร่างช่างชวนหลงใหล ถึงว่าไม่ว่าใครก็อยากถวายตัว
คนที่สอง ผู้ชายที่ถูกขนานนามว่า เพอร์เฟคที่สุด ไม่ว่าจะผมที่เป็นทรง ถูกจัดอย่างดูดี ใบหน้าที่ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูดี ส่วนสูง ที่ทำให้คนสูง 170 ดูเตี้ยไปเลย
คนที่สาม ก้าวออกมาพร้อมรอยยิ้ม หน้าตาที่สวยและน่ารักในเวลาเดียวกัน รูปร่างผอมเพรียวและผิวขาวเนียนที่ไม่ มีรอยขีดข่วนอะไรแม้แต่น้อย ไม่ว่าจะนักเรียน อาจารย์ หรือ ผู้สื่อข่าว ต่างตะลึง ถึงแม้เขาจะเคยทำข่าวเกี่ยวกับดาราค่อนข้างมาก แต่ไม่มีใครทำให้ตะลึงได้เท่าขนาดนี้ ดูดี แบบไม่ต้องแต่งอะไรมาก ใสใสแบบเด็กนักเรียน ถึงแม้จะมาไม่ครบ 4 คน ก็ตามที
หลายคนก็คงอยากถามไม่ใช่น้อย แต่ไม่ขอไปยุ่งเรื่องส่วนตัวมากกว่านี้ เพราะพวกนักข่าวคนนึงเคยตามไปถึงบ้าน หลังจากนั้น หายตัวไป 3 วัน กลับมาถึงลาออกเลยทีเดียว กลุ่มนักข่าวมองหน้ากัน โดยยึดจุดยืนปานกลาง ถ้าเกิดใกล้จนเขารำคาญไม่แน่ชีวิตคงไม่สวย แต่ถึงงั้นก็ต้องทำให้ได้มากที่สุด เพราะยิ่งมากจำนวนเงินก็มากตาม เพราะตอนนี้ F4 ถือว่าแรงที่สุด ก่อนที่นักเรียน ทั้งหญิงทั้งชาย ทุกคนวิ่งเข้ามาให้ของ ขอลายเซ็นต์ ถ่ายรูป ทำอย่างกับมีสแอนกรี๊ด แต่ละคนของแทบล้นมือ จนให้คนขับรถเอาของส่วนหนึงไปใส่รถ จะไม่รับก็ไม่ได้ เห้อ
"รุ่นพี่ลู่หานคะ เซ็นต์ให้หน่อยคะ"
"รุ่นพี่ครับผมด้วย"
"ด้วยค้ะ"
"พี่ลู่ขอถ่ายรูปหน่อยคะ "
รู้สึกว่างานนี้ลู่หานจะมาเด่นกว่าใคร เพื่อนร่างสูงสองคน เอ่ยปากแซวอย่างไม่ขาดสาย
"อุ้ตะ กลับมาคราวนี้ฮอตเชียว ลู่หาน"
"แน่นอน ลู่หานสะอย่าง "ลู่หานสะบัดผมสั้นๆสีชมพูที่ดูยังไงก็เหมือนทอมใส่คนทั้งสอง แฟนคลับรีบถ่ายรูปรัว เรื่องนี้ต้องถึงทวิตคะ จะไม่ยอมเลือดหมดตัวคนเดียว
ผ่านไป 30 นาที
ทั้งสามคนยังไม่ได้ออกจากกลุ่มของนักเรียน แต่เหมือนจะเยอะมากกว่าเดิม โดยไคที่เฟลนลี่อยู่แล้วสบายมาก แล้วยิ่งเด็กโรงเรียนนี้น่าตาใช่ได้หลายคน มีหรือไคจะพลาด
ส่วนคริสก็ชินมาก กับคนมารุม แต่ที่คริสกับไคเป็นห่วงมากที่สุดสงสัยจะเป็นลู่หานรายนั้นถึงจะรักษาน้ำใจคนอื่น เทคแคร์ แต่ถึงงั้นลู่หานก็ไม่ชอบผู้คนเยอะๆอยู่ดีเพราะส่วนมากพวกหื่นชอบแฝงตัว ยิ่งปียิ่งมากพิเศษอาจเพราะความน่ารักของลู่หาน ที่เจ้าตัวไม่ทราบก็เป็นได้ ลู่หานเป็นคนโมโหยากและเพื่อนเขารู้ดีสถานการณ์นี้เกิดขึ้นได้ง่ายเพราะมีหลายคนที่เข้ามาเพื่อฉวยโอกาศแตะอั้ง และที่สำคัญเพื่อนเขาแพ้ดอกกุหลาบ แต่นักเรียนที่ไม่รู้ก็กรูเข้ามาให้ บางคนก็หวังดี แต่บางคนก็หวังร้าย ผู้ชายคนนึงใช้โอกาสที่ลู่หานรับของเข้ามาโอบเอวอย่างรวดเร็ว
"อ้ะ ..." ลู่หานสะดุ้งยังไม่ทันที่ลู่หานจะหันไปดูหน้าโรคจิตคนนั้น
คริสกับไคก็เดินมาหาเขาเสียก่อนโดยไคเอามือผู้ชายคนนั้นออกก่อน จะเงื้อมือขึ้นต่อย ลู่หานห้ามไว้ ก่อนคริสจะคว้ามือไค ให้สงบลง ชายคนนั้นวิ่งไปอย่างโดยเร็ว นักเรียนหลายคน รู้สึกว่าอยากเป็นลู่หานขึ้นมาทันที เฮือกกกกกก
" เป็นไงละไอ้กวางอยากสเนห์แรง ชิ"
"ไคอย่างอลนะไม่เอานะไม่งอลนะ ขอโทษ. ฉันจะดูแลตัวมากกว่านี้ สัญญา " ลู่หานทำตาแป้วๆใส่เพื่อน ต้องอ้อนหน่อย ก็เขาสัญญากับเพื่อนๆในกลุ่มว่าลงหน้าโรงเรียนกันอยากเจอแฟนคลับคงมาไม่เยอะหรอกวันแรก และผมสัญญากับพวกเขาว่าจะดูแลตัวเอง เพราะปกติพวกผมจะใช้ลานจอดรถ และใช้ทางเดินอุโมงค์เข้าห้องเรียนเลย ซึ้งมันก็เชื่อมต่อกับตึกสามัญ แต่คนนอกไม่สามารถใช้ได้เพราะมันต้องมีคีย์การ์ดไม่ก็สแกนลายนิ้วมือ
"ไม่เอาแล้ว วันหลังจะไม่พามาทางนี้แล้ว " เป็นเสียงคริสที่พูดขึ้น
"แง้"
นักเรียนล้วนดูการกระทำของ ไอดอลทางสาม อย่างจดจ้องแม้จะไม่ได้ยินที่เขาพูด มองจากภาพก็ฟินแล้ว >< จะคริสลู่ ไคลู่ หรือ 3P ดี แอร้ยย
ก่อนที่สาวๆจะจิ้นต่อ ก็มีเสียงจากประชาสัมพันธ์ว่าอีก 20 นาทีจะถึงเวลาโฮมรูมแล้ว โฮมรูมที่เกาหลี นั้นคือ การที่ให้ครูพบปะกับนักเรียน
"น้องๆคร้าบ ใกล้ถึงเวลาโฮมรูมแล้วรู้ไหม " เป็นเสียงคริสที่พูดขึ้นหวังว่าพวกนี้จะสลายกลุ่ม เพราะเขาไม่อยากให้น้องๆเข้าโฮมรูมสายและยังต้องพาเพื่อนตัวเล็กไปห้องก่อน
"ก็ยังไม่อยากเข้าเลย ไม่เจอต้องนานคิดถึง "สาวน้อยคนนึงเอ่ยเหมือนว่าจะอยู่ประมาณเกรด 8 ม.ต้นนั้นเอง
"ช่ายๆ "หลายเสียงกล่าวขึ้น
ลู่หานลงไปย่อตัวลงไปนั้งย่องๆ แล้วจับมือเด็กน้อยคนนั้น
"อย่าดื้อน้ะ รู้ไหม ทุกคนด้วย ถ้าเป็นอย่างนี้วันหลัง ประธานนักเรียนมาดุพวกเรา เดี๋ยวพวกเราจะไม่ได้เจอพวกพี่อีกนะ "ลู่หานพูดและระบายยิ้มหวาน จนทุกคนทำตาม รอยยิ้มฆ่าคนได้จริงๆ... นางฟ้า
ทุกคนพยักหน้า เป็นการตอบรับ ก่อนจะแยกย้าย
"โอ้ยนางฟ้ามาโปรด ทีกับเพื่อนทุบเอาทุบเอา "
"กับเด็กดำคนเดียวแหละ ชอบกวนเท้าตลอด ไอ้บ้าา แบล่" ร่างบางตัวเล็กกำลังยกมือทุบเพื่อน
"เลิกทะเลาะกันได้แล้ว ไปหาชานยอลกันเถอะ "คริสมองสองคนอย่างขำ สองคนนี้เจอทีไรทะเลาะทุกที ทั้งที่ไคก็ห่วงลู่หานไม่น้อยกว่าเขาเลย ทุกคนในกลุ่มรักลู่หานพอๆกับที่ครอบครัวเขารัก ลู่หานเป็นเหมือนที่พึ่งพาทางใจก็ว่าได้ เขามักเหมือนศูนย์กลาง และเขายังเป็นน้องเล็ก ถึงอยู่เกรดเดียวกันแต่ลู่หานอายุเพียง 17
ทางด้านชานยอล
“จะตอบคำถามฉันได้หรือยัง ”ชานยอลเอ่ยก่อนมองแผ่นหลังที่กำลังถืออะไรอยู่ในมือ
“.........”
“นี้หันมาสักที หรือต้องให้ฉันกระชาก แล้วรู้หรอฉันคือใครทำท่าตกใจขนาดนั้น ”
“เห้ยๆหันแล้ว ไอ้โรคจิต ”แบคฮยอนหันมาก่อนก้มลงต่ำ ชานยอลเข้ามาก่อนประชิดตัวร่างบาง มือหนาจับคางเรียวให้ยกขึ้นมาสบตา ร่างบางที่อยู่ตรงหน้า. ผิวแก้มเริ่มขึ้นสีแดงอ่อนๆ จะไม่ให้แบคฮยอนเขิลได้ไง คนอะไรดูดีเป็นบ้า ผมที่ไม่ได้ถูกเซ็ดไม่ได้ทำให้หล่อลดน้อยลงเลย แต่กลายเป็นว่าคนที่หนักกว่าแบคฮยอนคือตรงหน้าเหมือนเมาค้าง อะไรสักอย่าง ตอนนี้ชานยอล กำลัง ตกอยู่ในผวัง น่ารักมาก คนอะไร ไม่ๆมันไม่ใช่เวลามาชมนะ ชานยอลส่ายหน้าเพื่อสะบัดความคิดทิ้งไปก่อน
“ตอบคำถามฉันมา แบคฮยอน..” ชานยอลพูดก่อนจะเอาใบหน้าเข้าไปใกล้จนร่างบางถึงกับสั่น
“อ...อะไร รู้ชื่อ ฉันได้ไง อ่อ ป้าย ชื่อ เอ..อ จริงแล้ว ก็แบบฉันเป็นแฟนคลับน้องลู่หานอะ แต่อนาคตอาจเป็นสามีไรงี้ เข้าใจปะ แล้วเสียงนายก็แบบจำได้อะมันจะอุบาดๆ พอยัง อย่าหลงตัวเองว่าหล่อจะสยบทุกคนได้” แบคฮยอนพูดก่อนจะวางดอกไม้ไปโต๊ะลู่หาน อย่างไม่สนใจร่างหล่อข้างๆ ส่วน ปาร์ค ชานยอลนะหรอ แข็งทื่อไปแล้ว ไม่ใช่ข้างร่างนะเว้ย หมายถึงร่างกาย ก็เขาพึ่งเจอคนแรกที่บอกว่าเขาหลงตัวเอง และ อีกอย่างดูเหมือนคนตรงหน้าเขาฉลาดไม่ใช้น้อยแต่กวนตีนไปนิด
“กล้าดีมากนะ ที่พูดแบบนี้ แล้วมาโมเมว่าลู่หานเป็นเมียนายได้ไงหะ !”ชานยอลจับต้นแขนแบคฮยอนให้หันมาสนใจตัวเอง
“เรื่องของฉันนะอย่างยุ่งดิ คิดว่าเป็นเพื่อนลู่หานแล้วฉันยอมนายหรอ นี้แหนะ!”แบคฮยอนกระทืบเท้าชาลยอนก่อนจะผลักแล้ววิ่ง “ไอ้สัส วิ่งดิ แบควิ่ง อ๊ากก”แบคฮยอนพูดกับตัวเองแต่ก็ยังไม่ทันจะก้าวไปถึงไหนมือหน้าก็ดึงแบคฮยอนเข้ามา ก่อนจะจูบปิดปาก ลิ้นร้อนดุ้นเข้าไปในโพรงปากร่างบาง แต่คนอย่างแบคฮยอนนี้นะจะยอม เขากัดฟัน ซึ้งแสดงอาการพยศอย่างยิ่ง ชานยอลไม่เคยเจอใครแบบนี้มาก่อน ก็ทุกคนที่เขามาไม่มีใครไม่หลงคารมเขาละ ถึงจะไม่เพลย์บอยเรียกพ่ออย่าง ไอ้ไค แต่สาวก็ไม่น้อยไปกว่ากันนะครับจะบอกให้ ฮิฮิ
“อ่อยอันอะ”(ปล่อยฉันนะ)
“..” ชานยอลยังคงทำเหมือนเดิมและมันรุนแรงกว่าเดิม
“อะไอ่อ่อยไอ่ไอ”(จะไม่ปล่อยใช่ไหม ) แบคฮยอนใช้เข่ากระทุงไปที่เป้าชาลยอน ก่อนร่างสูงจะล้มลงไปด้วยความเจ็บปวด
“เป็นไงละ สูญพันธ์รึยัง ไอ้ยักษ์”แบคฮยอนทำเสียงอย่าสะใจ
“ฝากไว้ก่อนเด็กแสบ โอ้ยย TT วันข้างหน้า ระวังจะโดนน้องชายที่แกเตะ แทงเข้านะ ”
“ไอ้.. โรคจิต .. ไอ้สั- ไอ้หยอย ไอ้กาก ไอ้หรรมสั้น” แบคฮยอนมัวแต่ด่าชานยอลจนลืมมองข้างหน้า
เพียงแค่เขาหันมา ราวกับโลกหยุดหมุน ><
ใช่เลย..คือคนนี้เลย..ที่ใจต้องการ ใช่เลยยยยยยยยยยยย
คนคนนั้นคือ ลู่หาน...
นางฟ้าของเขา......
เมียของเขา........
แม่ของลูก....
“ไอ้ ชิ- พาย” แบคฮยอนหน้าแดงจัดก่อนจะตะโกนออกมาด้วยความเขิล>< (ไรท์ : นี้แกเขิลชะ 55 -)
“เฮ้ นายด่าฉันงะ ฉันขอโทษ ”
“เห้ยๆไม่ใช่นะไม่ใช่ ”แบคฮยอนไม่ทันพูดจบ ลู่หานก็ทำหน้าหงอยก่อนจะเอาหน้าเข้าไปไกล เพราะแบคฮยอนกำลังก้มหน้า
ไม่ก้มได้ไงวะ โอ้ยย ตัวจริงๆของจริง นั้น ๆ เขาจับไหล่กูด้วย โอ้ยๆ ไม่ไหวแล้ว ไม่ได้โกรธแค่เขิล โอ้ยย เขิลวะ
แต่แบคฮยอนก็ต้านไม่ไหวจนล้มลงไปต่อหน้าต่อตา
“เอ้านาย นายเป็นไร เอ้าชานยอลไปทำไรตรงนั้น”ลู่หานทำหน้างง ก่อนจะพยุงแบค
คริสกับไคเข้ามาด้วยของเต็มไม้เต็มมือ ไหนจะของฝากให้ชาลยอน ของลู่หาน เพราะลู่หานแพ้กุหลาบ ถ้าโดนหนามทิ่มเข้าถึงขั้นเข้าโรงพยาบาล เพราะแพ้มาก มันอาจเป็นจุดอ่อนอีกข้อหนึงของลู่หานก็ว่าได้ คนที่รู้ก็มีแค่คนในกลุ่ม และ ครอบครัว และแฟนคลับที่ตามมานานเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
“เอ้าเป็นห่าอะไร ”ทั้งคู่เอ่ยคำถามเหมือนลู่หานตอนแรก แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ
“ค่อยถาม มาพยุงกูก่อน ”ร่างสูงที่นอนกุมเป้าอยู่กวักมือเรียกเพื่อนทั้งสอง
F4 ทั้งสามเดินออกจากตึกสามัญ ก่อนเดินไปทางใต้อุโมงค์ที่เชื่อมกับตึกเด็กจีเนียส ก่อนทั้งสามจะใช้สแกนรอยนิ้วมือเข้าตึก ที่ต้องทำขนาดนีเพราะตึกนี้เป็นตึก ที่มี เด็กจีเนียส แล้วยังมีเครื่องออกข้อสอบที่สำคัญ ก่อนจะเข้าตึกนี้ต้องใช้สแกนรอยนิ้วมือเข้า หรือ บางคนก็ใช้คีย์การ์ดก็ได้ แต่ต้องจำรหสอีก 12 ตัว หลัง เพื่อปลดล็อกอีกชั้น. สำหรับโรงเรียน ควีนการสอบคือสิ่งที่สำคัญมาก หลายคนคงสงสัยทำไมต้องตึกนี้ ซึ้งเหตุผลก็ไม่ยาก คือ ขี้เกียจย้าย -.-ในขณะที่ลู่หานพาแบคไปห้องพยาบาล เพราะเวลาเรียนของ เด็กจีเนียสจะเร็วกว่า ลู่หานเลยให้พวกเพื่อนเขากลับไป แต่คนที่น่าเป็นห่วงที่สุดอาจเป็น แบคก็เป็นได้ เพราะตื่นมาจะเป็นลมอีกหรือเปล่าก็ไม่รู้เนี้ย -0-
“เออ ไอ้หยอย เป็นไรวะมึง กูเข้าไปเห็นมึงอยู่ที่พื้นแล้ว หาเขียดแดกหหรอมึง ” ไคพูดก่อนจะทำหน้าสงสัย
“ หาเศษเหรียญหรือเปล่า.. ”
“พวกมึงมัน เลว ด่ากู ฮือ”
“อย่ามาแอ๊บเล่ามา ไอ้สั- ” ไคโบกหัวชานยอลเบาๆด้วยตุ้กตาคิดตี้ที่แฟนคลับให้มา
ชานยอลเบะปากก่อนจะเล่าทุกอย่างให้เพื่อน ฟัง จนเพื่อนๆทั้งสองแม่งขำกลิ้งลงไปนอนกับพื้น
“สมน้ำหน้า ไอ้ฟาย”ไคหัวเราะไม่หยุดก่อนจะตบโต๊ะด้วยความขำ
“ มึงจัดการน้องแบคเลย ถ้าเกิดข่มขืนลู่หาน มา กูเอามึงตายแน่” ร่างสูงผมสีขาวพูดติดตลก ก่อนจะเบะปาก
“ทำหน้าตาไม่ได้เข้ากับตัวมึงเลย 5555555555 ”ทั้งสองหัวเราะ
“แต่คริสกูว่านะ ชานยอลแม่งเจอเนื้อคู่ละวะ ”ไคยักคิ้ว
“ก็คงงั้น 555555555”
“ไอ้พวกนิสัยไม่ดี กูไม่มีวันเอาคนแรดๆมาเป็นเมียหรอก ไอ้สั- กูจะนอนละ ไปไกลๆ ส้นติงกูเลย ” ชานยอลฟุบลงกับโต๊ะ แต่ถ้าพูดถึงความจริงละก็. ตั้งแต่ออกจากห้องนั้นเขาก็นึกถึงแต่หน้า แบคฮยอนผู้ชายในรอบหลายปีที่ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้น " ตื่นเต้นในทางที่เชี้ยนะครับ ! "
“ หวังว่าคงไม่เจอมึงอีกนะ ” เขาสบถ เบาๆให้ตัวเองได้ยิน ใช่แต่ไม่แน่ในอนาคต ถ้าเขามีเมียแร-ๆแบบนี้เขาคงเครียดตาย โอ้ยพระเจ้าจอดมันยอดมาก
ชานยอลจะรู้หรือเปล่าว่ายิ่งเกลียดมันยิ่งเจอหน้ะ คึคึ
พักกลางวัน
ชายหนุ่มรูปงามทั้งสาม เดินอย่างบอยแบน ไปอาคารเรียนเพื่อรับ ลู่หานกินข้าว เมื่อทั้งสามถึงหน้าห้องเรียนลู่หาน และ เป็นชานยอลที่เป็นคนไปเลื่อนบานกระจกที่มีม่านกันอยู่ ประตูถูกเลื่อนไป ทำให้ทุกสายตาในห้องเรียนไปจับจ้องสามหนุ่มผู้มาเยือนด้วยสายตาที่หลงใหล อาจารย์ที่สอนอยู่นั้นโค้งให้พวกเขาตามปกติ พวกเขาสามคนเพียงแต่ก้มหัวตอบเบาๆ แต่ผิดกับสีหน้าของลู่หานที่เปลี่ยนไป ลู่หานหันไปโค้งให้อาจารย์และยิ้มให้กับแบคฮยอนว่าที่เพื่อนใหม่ของเขา สร้างความไม่พอใจให้ชานยอลมาก ส่วนแบคยฮอนนั้นยังยิ้มไม่หุบเลย ที่จริงยังไม่ถึงคาบกินข้าวเลย เหลืออีก ชั่วโมงนึงแหนะ ลำพังลู่หานก็ไม่หิวหรอก แต่พวกเขาหิวทำไงได้ แต่จะไปก็ต้องไปกันให้ครบสิ เพราะพวกเขาหน่ะคือ เดอะแก็ง เย้ !
ทั้งสี่เดินไปนั้งรถกอฟ ปรับอาการนั้งได้สี่คน ที่กำลังขับเคลื่อนอยู่ในถนนใต้ดิน ที่ผู้อำนวยการสร้างให้ F4 เพื่ออำนวยความสะดวก ระยะทางใกล้ๆในโรงเรียนโดยเฉพาะ พวกเขากำลังเดินทางไปห้างที่อยู่แทบด้านหน้าของโรงเรียน ทางประตูทางเข้าโรงเรียนเลี้ยวซ้าย เพราะเขานัดกันว่าวันนี้จะกินอาหารญี่ปุ่น เนื่องจากรถกอฟมันนั้งหันหน้าหากันทุกคนเลยเห็นความปกติของลู่หาน
เป็นคริสที่เอ่ยถามความผิดปกติของร่างเล็ก “เป็นอะไรไปลู่หาน ใครทำให้เราไม่สบายใจรึเปล่า”
ลู่หานหลบตาต่ำยิ้มบ้างและส่ายหน้า “ ยัยกวางบอกพวกเราเถอะ เราอยู่ด้วยกันตั้งแต่เด็กนะ อย่าเป็นแบบนี้ดิ ”
“ เออ โอเค ฉันยอม ” ลู่หานถอนหายใจ ทุกคนจับตามองลู่หานอย่างไม่วางตา “พ่อฉันเป็นประธานาธิบดีชะล่ะ เออนั้นแหละ แล้วมันคือมีการแลกเปลี่ยนนักเรียน นักเรียนแลกเปลี่ยนนั้นแหละ โรงเรียนเรากับคิง King High School นั้นแหละ แล้วที่นู้นเป็นโรงเรียนพวกเชื้อราชวงศ์ชะ คือฉันไม่อยากไป แต่พระราชาเขาดันสนิทกับพ่อฉัน เขาส่งหลานเขามาแล้ว .... ”
“ ใคร หลานเขาคือใคร ” ชานยอลเอ่ยถาม
“ แบคฮยอน..... ตอนเขาหายจากเป็นลม เขาเล่าประวัติให้ฉันฟังนิดหน่อย ” ลู่หานกล่าว
สามหนุ่มสตั้น
“ คนที่เป็นลูกของน้องสาว พระราชาใช่ปะวะ ฉันเห็นชื่อเหมือนกันไม่คิดว่าจะใช่ ” คริสกล่าวด้วยสีหน้าตกใจ
ตอนนี้ทั้งสี่ถึงห้าง ผู้คนมากมายต่างมองเขาด้วยสายตาหลากหลายอารมณ์ พนักงานต้อนรับปูพรหมแทบไม่ทัน เพราะไม่มีการบอกล่วงหน้า พวกเขาพยายามจะต้อนรับ F4 ให้ดีที่สุด ไคเดินไปกระซิบข้างหูพนักงานก่อนพนักงานพยักหน้าเข้าใจ พนักงานทั้งหลายยืนเลี้ยงแถวโค้งตัวทำความเคารพ แล้วหยิบพรหมไปเก็บดังเดิม พวกเขาแค่อยากมาแบบคนธรรมดา ไม่ต้องการอะไรพิเศษ และยังมีเรื่องที่ข้องใจมากกว่าที่จะมาสนใจเรื่องอะไรเล็กๆน้อยๆแบบนี้ สำหรับทั้งสี่คนนั้นเป็นมากกว่าเพื่อน เป็นเหมือนครอบครัวของกันและกัน
“ ประเด็น คือ ฉันต้องเป็นตัวแทนไปแลกเปลี่ยนที่นู้น มันเป็นคำสั่งของพ่อฉัน ฉัน ไม่สามารถขัดได้ และไม่มีใครขัดเขาได้ พวกนายรู้ แต่มันไม่ใช่เหตุผลที่ฉันเป็นแบบนี้เลยะเว้ย ถ้ามาร์คไม่ได้เป็นแฟนเก่าฉัน ที่คบกันมา 3 ปี แล้าเขาทิ้งฉันไปอภิเษกกับคนอื่น อะไรมันคงดีกว่านี้ถ้าเขาไม่ใช่องค์ชาย ............... ถ้าฉันไปฉันไม่สามารถที่จะหลบหน้าเขาได้เลย
PARADISE OF HIGH SCHOOL
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ใจเย็นนะคะทูกคนน เซฮุนมาตอนน้าเว้ววว 55555555
ความคิดเห็น