คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : THE SECRET OF LOVE_THE ONE MY LOVE.
แด่ฟูสุดทีรัก...:)
พี่รักฟูนะ รักมากๆ...ฟูเป็นสุนัขพันธ์ปอมตัวแรกของพี่ และจะเป็นตัวเดียวเท่านั้นตลอดไป ‘พี่สัญญา’…
ถึงตอนนี้ฟูจะไม่อยู่กับพี่แล้ว แต่ร่างกายของฟูพี่จะเก็บกลิ่นหอมไออุ่นของฟูเวลากอด จดจำสัมผัสทุกครั้งที่จุมพิตหน้าผาก(ยิ้ม) ถึงแม้ว่าฟูจะอาจไม่รู้ความหมายของมัน แต่น้ำเสียงของพี่ที่ฟูได้ยินมันเป็นของจริงเสมอนะ พี่ไม่ได้พร่ำบอกรักมั่วๆ ทุกครั้งที่พี่พูด เพราะพี่รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
พี่ขอโทษนะที่พี่ทำอะไรไม่ได้ แต่พริบตาเสี้ยววินาทีสุดท้ายฟูหันมามองพี่...โดยที่พี่ไม่ได้เอื้อมมือแตะหน้าผากของฟูที่ชอบทำอยู่บ่อยครั้งเวลาที่จะปลอบโยน
ฟูชอบนอนแอร์ ฟูชอบไปเที่ยว(ขนาดฝนตกก็ยังจะออกไป เป็นห่วงนะ....) ฟูชอบทานซี่โครงหมูอบ ฝอยทอง(พี่ก็อยากซื้อให้กินทุกมื้อนะ แต่กลัวแม่ด่า) ฟูไม่ชอบให้คนมายุ่งเวลานอน ฟูไม่ชอบอาบน้ำ(คิก... เดี๋ยวตัวจะเหม็นเอานะ) ฟูชอบเปลี่ยนอาหารทุกมื้อ ฟูชอบทานนมตราหมี ฟูชอบทานน้ำเย็นกับน้ำแข็ง ฟูกลัวหมาใหญ่ ฟูรักลูกของตัวเองมาก ฟูไม่ชอบให้ใครมาชี้นิ้วสั่ง ฟูเป็นฟูที่น่ารักที่สุดของพี่ พี่ไม่เคยโกรธฟู ไม่ว่าฟูจะกัดพี่กี่ครั้งก็ตามที พี่รักฟูนะ...คงไม่น้อยไปกว่าที่ฟูรักพี่ใช่มั้ย?(ยิ้ม)
ฟูไม่อยู่แล้ว พี่เสียใจมาก ร้องไห้ไม่หยุด เจ็บจนเหมือนจะขาดใจตาย...
พี่ร้องขอต่อพระผู้เป็นเจ้า ตอนเย็นวันเสาร์ที่สิบสี่พี่หาฟูไม่เจอ พี่ตะโกนร้องหาอย่างบ้าคลั่ง ร้องไห้ไม่หยุด ในใจนึกว่าพ่อเอาฟูไปปล่อย พี่เสียใจมากๆ ร้องไห้หนักที่สุดในรอบปี พี่อ้อนวอนร้องขอต่อพระผู้เป็นเจ้าโดยที่น้ำตายังไม่หยุดไหล จนในที่สุด...ในที่สุดพี่ก็เจอฟู พี่ดีใจมาก ดีใจที่สุด ดีใจจริงๆ ความรู้สึกในตอนนั้นพี่ไม่อาจหาคำบรรยายใดๆมาเรียงร้อยบอกได้...แต่ฟูคงจะรู้ดีใช่มั้ย...(ยิ้ม)
แต่ทว่าในตอนนี้พี่กลับรู้สึกผิดเหลือเกิน พี่ไม่น่าตะโกนเรียกหาฟูเลย พี่ก็หวังแต่สบาย เห็นแก่ตัว ทั้งๆที่ฟูเจ็บขนาดนี้... เจ็บจนแทบไม่มีแรงจะขยับหรือร้องเห่าเบาๆ พี่ก็ยังตะโกนเรียกเพียงเพื่อหวังว่าจะได้ยินเสียงกระดิ่งที่ปลอกคอของฟู แล้วพี่จะรีบไปหา... พี่ขอโทษ สุดท้ายฟูก็มานอนบนพรมหน้าห้องพี่ จริงๆพี่ดีใจมากๆ แต่พอมานึกถึงตอนนี้ ถ้าพี่เป็นคนเดินตามหาฟู ฟูก็คงไม่เจ็บหนักมากขึ้น... เจ็บมากใช่มั้ย? พี่ขอโทษ พี่ขอโทษ แล้วตอนที่ฟูกัดพี่ตอนที่พี่จะทายาให้ พี่รู้สึกเจ็บมาก... แต่สิ่งที่ทำให้น้ำตาของพี่ไหลมาก็คือความคิดที่ว่า เพียงแค่นี้ตัวพี่ก็เจ็บมากขนาดนี้ แล้วฟูล่ะ ฟูต้องเจ็บมากกว่าพี่มากมายแน่ๆ... I’m so sorry. ,{Edit : 17/12/09}
แต่ความจริงฟูไม่ต้องขึ้นมาหาพี่ก็ได้ ขอเพียงแค่เสียงกระดิ่งสั่นเบาๆเท่านั้น พี่ก็จะรีบไปหา ไม่ต้องลำบากฟูต้องขึ้นบันไดหรือเดินมาหาพี่ พี่ขอโทษที่หาฟูไม่เจอ หนูคงไม่มีแรงจะเห่าร้องแล้ว ตอนที่พี่เห็นเลือดฟูไหลพี่ร้องไห้เลย คงจะเจ็บแผลมากแน่ๆ ต้องเจ็บมากๆเลย ก็ฟูกัดพี่ซะแรงเลยนี่นา ตอนที่พี่จะทำแผลให้น่ะ แต่พี่ไม่โกรธหรอกนะ ไม่ตีหนูด้วย พี่ขอโทษ บางทีพี่อาจจะซุ่มซ่ามเอามือไปโดนแผล... แต่พี่ดีใจมากเลยนะ ที่ฟูยอมให้พี่จับน่ะ ดีใจที่สุดเลย...จริงๆนะ....รักฟูฟูที่สุด รักมากๆ รักมากจริงๆ
ฟูจะอยู่ในความทรงจำของพี่ตลอดไป...”รัก” นะ....ฟูฟูจัง............สุดที่รักของพี่....
03 : 09 {Sunday, November 15, 2009} ฟูจากไปแล้ว...
03 : 57 {Sunday, November 15, 2009} ฟูหลับตาลงแล้ว...
05 : 21 {Sunday, November 15, 2009} ฟูปิดปากแล้ว...
15 : 33 {Sunday, November 15, 2009} ฟูหลับตาสนิทแล้ว...
{ไม่ต้องเป็นห่วงพี่นะ ไปมีความสุขบนสวรรค์...รออยู่ตรงนั้น อยู่กับพระผู้เป็นเจ้าอันเป็นที่รักของพี่ จนกว่าจะถึงเวลา.... เวลาที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน...อีกครั้ง...}
พระเจ้าคะ ท่านสัญญากับหนูแล้วนะคะ หนูรู้สึกได้...
“สายลมของท่านที่ลอยพัดมา ได้ให้สัญญาตอบรับกับข้าแล้วนะ”
ขอบคุณนะคะพระเจ้า ตั้งแต่เมื่อวาน หรือไม่ว่าจะเป็นวันไหนๆ ท่านคอยคุ้มครองข้าเสมอมา ท่านอบอุ่นเหมือนแสงอาทิตย์แต่ก็ไม่ได้แผดเผาข้าจนรู้สึกร้อนเลยแม้แต่น้อย ไม่ว่าข้าจะขอพรสิ่งใด หากเป็นสิ่งที่ท่านทำได้ ท่านมักจะตอบสนองข้าเสมอโดยที่ท่านให้สัญญาแก่ข้าด้วยสายลมและให้สิ่งรอบตัวเป็นพยาน
ข้ารักฟูมาก ข้าเสียใจที่ฟูไม่อยู่กับข้าแล้ว แต่ตอนนี้ฟูคงอยู่บนสวรรค์แล้วใช่มั้ยคะ...ข้าทำบุญไปให้ฟู ขอให้ฟูอยู่อย่างสุขสบาย และขอให้ฟูได้มาเกิดอีกครั้งในครั้งต่อไป โดยให้ฟูเป็นวิญญาณของลูกน้อยที่จะเกิดจากความรักของข้ากับคนคนนั้นในอนาคต
ข้าไม่รู้ว่าข้าจะเห็นแก่ตัวเกินไปรึเปล่า? ความจริงแล้วถ้าฟูไปเกิดเป็นลูกในท้องคนอื่นจะดีกว่ามั้ย ข้ามีโอกาสที่จะได้พบกับฟู ข้าอยากพบฟูเหลือเกิน อยากพบมากๆ แต่พอข้าคิดว่าข้าจะต้องพบกับฟูโดยที่ข้ากับฟูไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆทางสายเลือด มันก็ช่างทำให้หัวใจของข้าเจ็บปวดและทรมานนับแสน...
ได้โปรดเข้าใจข้า... ที่ฟูไม่อยู่กับข้าแล้วเพราะสาเหตุช้ำในคงทรมานมาก ข้าอยากให้เลือดเนื้อเชื้อไข และความเกี่ยวดองที่ไม่อาจมีใครตัดขาดให้ ก็ท่านประทานฟูให้แกข้านี่นา...ข้ารักฟูมากนะคะ พระเจ้า ท่านได้ให้ความปรารถนาอันสูงสุดแก่ข้า
ข้ารักท่านนะ พระเจ้า...
ฟูจัง... ฟูจังรอพี่ได้มั้ย? จะเจ็บปวดหรือทรมานรึเปล่าถ้าต้องคอยพี่ อีกเจ็ดหรือแปดปี หรืออาจจะมากกว่านั้น... ฟูรอพี่ได้รึเปล่า รอคอยเวลาที่พี่พร้อม ฟูต้องมาเกิดเป็นลูกของพี่นะ สัญญากับพี่ได้มั้ย? ฟูจะเป็นลูกที่เกิดจากความรักของพี่และเขาคนนั้น และเราจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขอีกครั้งนะ คราวนี้พี่จะดูแลรักษาฟูให้ดีที่สุด เทียบเท่าหรือมากกว่าที่ดูแลตัวของพี่เอง พี่รักฟูนะ รักฟูจริงๆ
พี่จะรอฟูนะ วันที่เราจะได้พบหน้ากันอีกครั้ง พี่สัญญาว่าจะกดจุมพิตบนหน้าผากเบาๆ
...ที่อบอุ่นราวกับเวทมนตร์ และพิเศษมหัศจรรย์เฉกเช่นปาฏิหาริย์
................................................................................................................................................
................................................................................................................................................
......................... .... ........... .................................................
......................... .... ........... ................................................
......................... ........................ ........... ................................................
......................... .... ........... ................................................
......................... .... ........... ................................................
......................... ........................ ........... ................................................
......................... ........................ ......... ................................................
......................... ........................ ..... ................................................
......................... .......................... ..................................................
................................................................................................................................................
......................................................................................... ............................ .....................
..................................................................................... ...................... ..................
................................................................................. ............... ...............
............................................................................. ....... ...........
......................................................................... ... .......
............................................................................ ..........
............................................................................. ...........
................................................................................ .............
...................................................................................... ..................
................................................................................................... ...........................
........................................................................................................... ..................................
.............................................................................................................. .....................................
....................................................................................................................................................
FINNISH SUNDAY, NOVEMBER 15, 2009 TIME: 15:41
t em
ความคิดเห็น