ตามเบ็คแฮมมาเรียนอังกฤษ

ลำดับตอนที่ #5 : Take a break: (Olympic Game) ดูบอลครั้งแรกที่Old Trafford

                      ช่วงที่เรามาถึงอังกฤษนั้นเป็นช่วงที่London เป็นเจ้าภาพกีฬาโอลิมปิก เราก็คิดว่าถ้ามีโอกาสต้องไปดูที่London ให้ได้เลย แต่ตอนมาแรกๆเรียนค่อนข้างเยอะและเป๋นช่วงปรับตัว ทำให้พอจะจองตั๋ว ตั๋วรถไฟก็แพงมากแล้ว พอจะจองที่พัก ที่พักก็แพงเกินไป เลยทำใจว่าไม่เป็นไร ไว้รอดูกีฬาผ่านจอมอนิเตอร์ยักษ์ในตัวเมืองที่เราอยู่ก็ได้ แต่โชคดีที่กีฬาฟุตบอล เค้าจัดแข่งหลายสนาม เราเลยมีโอกาสเป็นส่วนหนึ่งของงานโอลิมปิคครั้งนี้ โดยเราเลือกสนามก่อนเลยค่ะ (คือยังไม่รู้เลยว่าใครแข่งกับใคร) เห็นคำว่า Old Trafford ปุ๊ปก็เลือกปั๊ป มารู้ตอนหลังว่าทีมที่ได้มาแข่งที่นี่เป็น ญี่ปุ่น กับ อียิปต์

                     ตอนนี้ความฝันเราเป็นจริงขั้นนึงแล้ว ในที่สุดเราก็ได้มาOld Trafford  โรงละครแห่งความฝันของทีม Manchester United สุดยอดทีมในฝันของเรา อยากบอกว่า…สนามใหญ่มาก ความจุสนามประมาณเจ็ดหมื่นกว่าที่นั่งทีเดียวค่ะ เนื่องจากมนเชสเตอร์เป็นเมืองใหญ่อันดับต้นๆของอังกฤษ การคมนาคมในเมืองมีให้เลือกใช้หลายอย่าง แล้วแต่ชอบ ดังนั้นการเดินทางมาที่นี่สะดวกมากค่ะ เราเดินทางมาโดยรถไฟโดยใช้ Railcard 16-25 ซึ่งถ้าเป็นนักเรียน เราแนะนำให้สมัครบัตรนี้ค่ะ เพราะคุ้มมาก เวลานั่งรถไฟจะได้ลดอีก 30%   พอลงรถไฟปุ๊ปก็เดินไปต่อรถราง(Tram) ได้เลย เพราะรถรางจะไปส่งเราที่สถานีOld Trafford เลยค่ะ แต่วันที่จัดแข่งโอลิมปิคนั้น เนื่องจากจำนวนคนมาดูฟุตบอลเยอะมาก เค้าเลยมีรถบัสฟรีมารับจาก City Center ไปส่งที่สนามโดยตรง (มีทั้งขาไปและขากลับค่ะ)

                                                         เมื่อเดินเข้ามาในสนาม สิ่งแรกที่เห็นคือ รูปปั้น Sir Matt Busby ตั้งเด่นอยู่หน้าสนาม
 
                                                                                          


 

                           และเมื่อมองมายังฟากตรงข้าม เราจะเห็นรูปปั้น  3 ตำนานอันยิ่งใหญ่ของMan U คือ George Best ซึ่งมีฉายาว่าเทพบุตรมหาภัย Dennis Law ราชาสตั๊ดเหินหาว และ Sir Bobby Charlton อดีตนักเตะผู้ยิ่งใหญ่ของสโมสรและทีมชาติอังกฤษ ถัดจากนี้ ถ้าใครอยากชม ประวัติศาสตร์และความเป็นมาของสโมสรก็สามารถ ซื้อตั๋วเพื่อเข้าชมพิพิธภัณฑ์หรือ ถ้าอยากสัมผัสบรรยากาศ ประหนึ่งว่าเป็นนักเตะของสโมสรตัวจริงแล้วละก็ ที่นี่มีบริการพาทัวร์ ตั้งแต่พาไปเดินเข้าสนามแบบนักเตะตัวจริง จนถึงแวะชมห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของนักฟุตบอล สนนราคา Museum and Stadium Tour ก็คนละ 15 ปอนด์ เดินไปไม่ไกลกันนัก จะเจอMegastore  ซึ่งขายของที่ระลึกทุกอย่างของMan U มีทุกอย่างให้เลือกสรร แม้แต่ยาอม และช็อคโกแลตยี่ห้อ Man U และถ้าแฟนพันธ์แท้ท่านใดที่รักการมาเชียร์นักเตะตัวเป็นๆในสนาม เค้าก็มีให้สมัครสมาชิกนะคะ ราคา 32 ปอนด์ สิทธิพิเศษคือ ได้จองตั๋วก่อนใคร และได้ส่วนลดนัดละ 5 ปอนด์

 พูดถึงบรรยากาศการแข่งขันฟุตบอลโอลิมปิคที่นี่ ขนาดเป็นรอบไม่ลึก และทีมก็ไม่ได้ดังมากอย่างอียิปต์และญี่ปุ่น แต่คนคึกคักมาก มากันเต็มสนามเลยทีเดียว (แอบเห็นฝรั่งหลายคนถือธงมาเชียร์ญี่ปุ่นด้วย) ส่วนเราก็เนียนๆเชียร์ญี่ปุ่นตามเค้าไป เพราะอย่างน้อยก็คนเอเชียหัวดำเหมือนกัน นี่เป็นครั้งแรกของเราที่ได้มีโอกาสมาชมฟุตบอล และนักฟุตบอลตัวเป็นๆ อยากบอกว่า ประทับใจมาก นี่ขนาดไม่ได้ตั้งใจมาเชียร์ทีมไหนเป็นพิเศษยังรู้สึกถึงอารมณ์ร่วมของคนในสนาม แล้วถ้าได้มีโอกาสมาชมMan U แข่งจริงๆนี่คงสนุกและมันส์มากกว่านี้แน่นอน …คือไปดูบอลครั้งแรกก็ติดใจเลย และยิ่งญี่ปุ่นชนะอีก…ฟินค่ะ 
 
                                                          



                       หลังจากวันนั้นเราก็พยายามหาทางไปดูMan U ทีมรักให้ได้ แต่ด้วยเวลา และราคาตั๋ว  ทำให้ยังไม่มีโอกาสไป….แต่ก็โชคดีที่อย่างน้อยก็มีโอกาสได้ไปดูบอลลีกคัพแทน ไว้จะมาเล่าต่อถึงความมันส์ของบอลถ้วยครั้งหน้านะคะ

PS. เราชอบพี่เบ๊คส์ตอนถือคบเพลิงโอลิมมากค่ะ ยิ่งตอนขี่เรือมานี่อย่างเท่ เสียดายออกมาไม่กี่วินาที