ตามเบ็คแฮมมาเรียนอังกฤษ

ลำดับตอนที่ #15 : 11 th step: จบเทอม2 และ ความในใจที่มีต่อเพื่อนในกลุ่ม ฉันดีใจที่มีเธอ

9 May 2013 เป็นวันสุดท้ายของการเรียนเทอม2 …วันนี้พวกเรามี Presentation ของ Project วิชา MDP ครั้งสุดท้าย ต่อหน้า เจ้าของและผู้จัดการบริษัท รวมทั้งอาจารย์ผู้รับผิดชอบโครงการ

Presentation วันนี้ ไม่มีคะแนน แต่มีรางวัล เป็น Gift Voucher จากเจ้าของบริษัท โดยผู้ที่จะได้รับรางวัล ต้องเป็น กลุ่มที่เขียนรายงานได้ดีที่สุด กับ กลุ่มที่present ได้น่าสนใจทีสุด

จากการทำงานอย่างหนักหน่วง และการได้รับคำชมในการpresent ทั้งในวันนี้ และก่อนหน้านี้ ทำให้กลุ่มเราหวังว่าจะได้รางวัลติดไม้ติดมือไปกับเค้าบ้าง 555 …แต่ก็ปิ๋ว ตึ่ง ตึ้ง …แต่ก็ไม่เสียใจมากเพราะกลุ่มที่ได้รับรางวัลก็สุดยอดจริงๆ เพราะเป็นกลุ่มที่มี Native-speaker เป็นชนกลุ่มใหญ่ และเป็นกลุ่มที่ขยันมาก คือถ้าเทียบกับกลุ่มเราที่เป็น Asia ทั้งหมดแล้ว ถึงแม้เราจะขยันเหมือนกัน แต่ก็ยังด้อยกว่าในด้านการใช้ภาษา ซึ่งมีผลมากในการเขียนรายงาน และโดดยเฉพาะการ Present …อันนี้เราก็ยอมรับ

MDP เป็นอีกหนึ่งวิชาที่ให้อะไรกับเรามาก ( ไว้เราจะเขียนอธิบายหลักสูตรในตอนหน้า เผื่อผู้สนใจนะคะ)  จากคนที่ไม่มีพื้นฐานทางการตลาดเลย พอมาได้จับ Project นี้ก็ทำให้เห็นภาพเวลาทำงานจริงๆ โดยที่อาจารย์เป็นเพียงที่ปรึกษาเท่านั้น นอกนั้นพวกเราก็เล่นจริง เจ็บจริง555 กรอบหัวข้อมีไว้อย่างกว้างๆ อยู่ที่พวกเราจะเลือกว่า point ไหนดีที่สุด point ไหน ถือว่าเป็นโอกาสของบริษัท และสมควรยกขึ้นมาทำการตลาด

กลุ่มเราเปรียบเสมือน ที่ปรึกษาทางการตลาด ของบริษัทที่ยก ผลิตภัณฑ์มาให้เราทำ เราจึงได้ทำอะไรหลายอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นคิดกรอบโครงงานเอง ลงตลาดหาข้อมูล สัมภาษณ์ลูกค้า และอีกมากมาย ซึ่งทำให้เราต้องประชุมกลุ่มกันแทบทุกวัน  ช่วงหลังๆที่มีงานเข้ามาเยอะๆ( เพราะมี Project วิชาอื่นด้วย) เราเคยอยู่กันถึงเที่ยงคืน จนห้องสมุดปิด ( แบบปิดไฟไล่กันเลยทีเดียว)  แต่เพื่อนเราอีกกลุ่มสุดยอดกว่า อยู่ประชุมกันข้ามวัน ไปยัง 6 โมงเข้าของอีกวันเลยทีเดียว เพราะเป็นช่วงใกล้ส่งงาน  ( คือมหาลัยเรามันจะมีห้องคอมที่เปิด 24 ชม. กลุ่มนั้นเค้าก็เลยเลือกไปประชุมและทำงานกันตรงนั้น) ทำให้เรารู้ว่า เด็กคณะเรานี่ช่างขยันกันจริง555

กลุ่มของเราเทอมนี้ เรามีโอกาสได้เลือกกันเอง ไม่เหมือนเทอมแรกที่อาจารย์จัดมาให้ การทำงานร่วมกันเลยราบรื่นกว่ากลุ่มในเทอมที่แล้ว เชื่อมั้ยว่า เราไม่เคยทะเลาะกันเลย อย่างมากก็แค่ความเห็นไม่ตรงกัน แต่คุยกันแล้วก็จบ อาจจะเป็นเพราะว่า เราเป็นเอเชียเหมือนกัน ( มีเราเป็นคนไทยคนเดียว นอกนั้นก็ไต้หวัน จีน แล้วก็ญี่ปุ่น) ลักษณะแนวความคิดก็เลยคล้ายๆกัน และทุกคนค่อนข้างจะยืดหยุ่นได้ ไม่ได้แบบเผด็จการว่าชั้นจะเอาอันนั้นก็ต้องเอาอันนั้น  มันก็เลยทำให้การทำงานด้วยกันเป็นไปด้วยดี

สิ่งที่เราประทับใจจากการทำงานกลุ่มด้วยกันคือ Japanese style คนญี่ปุ่นขยันและทุ่มเทมากกกกก คือเรารับรู้เลยว่าถ้าต้องไปทำงานกับบริษัทญี่ปุ่นนี่ต้องจริงจังมากแค่ไหน ตารางเวลาต้องเป๊ะๆ งานละเอียดและ Perfect ไม่งั้นไม่ปล่อยผ่าน และเวลาทำงานก็ทำงานจริงจัง ไม่ได้แบบมาคุยเล่นๆ ซึ่งตอนแรก…หนูรับไม่ด้ายยยค่า ทำไมต้องเครียดกันขนาดนี้ แต่ไปๆมาๆ มันก็ดี คือฝึกให้เราทำงานละเอียดขึ้น และคิดวิเคราะห์มากขึ้น และงานก็ออกมาดี เราเลยค่อนข้างโอเค ถึงแม้จะเหนื่ยมากกว่าจะได้ข้อสรุปซักอย่าง เพราะdiscuss กันมันส์หยดเลยค่า เพื่อให้ได้ข้อสรุปที่Perfect ที่สุด

อย่างที่สองคือความมีน้ำใจ อันนี้เป็นผู้ชายคนจีน he เป็นคนที่ทำให้มุมมองที่มีต่อคนจีนเปี๋ยนไปอย่างสิ้นเชิง ทำให้เรารู้ว่าอย่าตัดสินใครง่ายๆจาก Stereotype ( คือแบบเทอมแรก เราเจอพวกไม่ค่อยช่วยงานกลุ่ม ละประกอบกันคนอื่นๆก็พูดเหมือนกัน ก็เลยตัดสินว่าคนชาตินี้เป็นแบบนี้) เราประทับใจ he มากๆค่ะ เพราะว่า he เสียสละหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเลือกทำงานที่ต้องทำมากกว่า รีบทำงานเดี่ยวให้เสร็จเร็วแล้วมาทุ่มเทกับงานกลุ่ม เหมาการทำSlideกลุ่มทั้งหมด ( คือเค้าเป็นคนที่มี creativity สูงมาก Slide สวยทุกงาน) เป็นคนจีนที่รับผิดชอบ ทุ่มเท และมีความคิดสร้างสรรค์มาก

อย่างที่สาม คือการที่ทุกคนทุ่มเท เพื่องานกลุ่ม ทำให้งานออกมาดี อันนี้บางทีก็ขึ้นอยู่กับดวงว่าเราจะได้อยู่กับคนแบบไหน ถ้ากลุ่มดีก็ดีไป แต่ถ้าไม่ดีละก็ เหนื่อยมากๆ เพราะงานกลุ่มเยอะและมีอะไรให้ทำแยะ  แค่มีคนไม่ช่วยงานเพียงคนเดียว คนที่เหลือก็แทบอ้วกแล้ว เพราะขนาดช่วยกันทำยังเหนื่อยจะแย่เลย

อย่างที่สี่คือ ความพยายามที่จะทำความเข้าใจ เนื่องจากเรามาจากคนละประเทศ คนละวัฒนธรรม ดังนั้นเวลามาคุยกันก็ต้องใช้ภาษาอังกฤษเป็นสื่อกลาง ซึ่งหลายๆครั้ง แม้เป็นประโยคเดียวกัน แต่ก็เข้าใจกันไปคนละทาง ดังนั้นในหลายเรื่องต้องคุยหลายครั้ง จนกว่าอีกคนจะเข้าใจ ซึ่งตรงนี้ เราประทับใจเพื่อนๆมาก เพราะไม่มีใครรำคาญที่จะช่วยกันอธิบายเลย

สุดท้ายนี้ เราอยากบอกเพื่อนในกลุ่มว่า ดีใจมากๆที่ได้มาทำงานด้วยกัน ดีใจมากๆที่ได้มีโอกาสมาพบกัน เป็นเพื่อนกัน ถึงแม้ว่าเมื่อเราเรียนจบต่างคนต้องแยกย้าย ไปแต่ละประเทศ แต่ขอให้รู้ว่า เราไม่มีวันลืมช่วงเวลาที่เราลำบากมาด้วยกัน หัวเราะด้วยกัน และมีความสุขด้วยกัน

P.S อย่าลืม Trip ของพวกเรานะ เริ่มที่โตเกียว-นารา- ปักกิ่ง-หูหนาน-ไทเป-จบที่กรุงเทพ ^__^ ขอบคุณอะไรก็ตามที่พาให้เรามาพบกัน