คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ep1
Ep1
“ออนนี่คะ ออนนี่” ไอดอลสาวซอลลี่เรียนเพื่อนสนิทที่อายุมากกว่าเธอหนึ่งปีซึ่งคาดว่า เค้าน่าจะรอเธอมาซักพักแล้ว
“อ่าว อืม มาแล้วหรอ นั่งสิ” พี่สาวที่สนิทกล่าวชวน “เป็นไงบ้างหล่ะช่วงนี้ เหนื่อยมั๊ย กินอะไรมารึยัง”
“คิคิ มาถึงก็ใส่เป็นชุดเลยนะคะ”
“อ่าว ก็คนเค้าเป็นห่วงนิจ๊ะ ถามไม่ได้เหรอนักร้องดัง” พี่สาวแซวเล่นอย่างเป็นกันเอง
“ได้สิค๊ะพี่สาว โห ไม่เจอกันตั้งหลายวันคิดถึงจังเลยนะเนี่ย” ซอลลี่อ้อนพร้มส่งยิ้มหวาน
กรี๊ด ซอลลี่ ซอลลี่น่ารักจังเลย หันมาทางนี้หน่อยสิครับ ซอลลี่ ซอลลี่ เหล่าบรรดาแฟนคลับของซอลลี่ที่มุกอยู่หน้าร้านร้องเรียนกเมื่อเห็นซอลลี่ยิ้ม
“ตกลงเรียกพี่มานี่มีอะไรอ่ะ” คนโตถามอย่างรู้ทัน
“แหม ก็คิดถึงจริงๆ”
“เอาความจริง”
“ก็คือ พี่จียงเค้าชวนฉันไปเที่ยวเชจูด้วยกันไง แต่ว่าถ้าไปกันสองคนเนี่ยมันจะดูไม่ดีอ่ะ เดี๋ยวเป็นข่าว”
“จะให้พี่ทำยังไงหล่ะ”
“ไปเป็นเพื่อนเค้าหน่อยนะ”
“ว่าแล้วว่าต้องมีอะไรแปลกๆ ยัยเด็กคนนี้นี่ช่างหาเรื่องจริงจริงเลย.
“ไปกับฉันเถอะนะ พี่เป็นเพื่อนท่สนิทที่สุดของฉันนะ แล้วฉันก็เป็นน้องพี่ด้วยอ่ะ ไปกันสองต่อสองกับผู้ชายน่ะ อันตรายนะ”
ซอลลี่อ้อนอย่างเด็กน่ารัก พอแฟนคลับเห็นเข้าก็กรี๊ดกร๊าดจนมีคนเป็นลมไป คนเป็นพี่เห็นดังนั้นก็อดขำไม่ได้
“โอเคโอเค ไปก็ได้ฉันสงสารแฟนคลับเธอหรอกนะ ถ้าอ้อนพี่ไม่เลิกหล่ะก็แฟนคลับเธอเป็นลมกันหมดแน่”
ซอลลี่ดีใจกระโดดมาเกาะแขนพี่สาวคนสนิทอย่างน่ารัก
“พี่สาวดีที่หนึ่งเลย”
“เธอเป็นสาวแล้วนะ ดูแลตัวเองดีๆอย่าทำให้พี่เป็นห่วงนัก”
“ค่า > < สองวันหนึ่งคืนที่เกาะเชจูนะคะ เดี๋ยวฉันจะเอาตั๋วเครื่องบินไปให้พี่ทีหลัง ฉันรักพี่จังเลย”
only you นอมานีนารึลซัลริลซูอิทซอ~
“มีสายเข้าน่ะ พี่ไปโทรศัพท์ก่อนนะ” เธอเดินออกไปรับโทรศัพท์ สวนกับกลุ่มแฟนคลับที่กรูเก้าเข้ามาหาซอลลี่
“สวัสดีค่ะโอปป้า”
“พี่คิดถึงเธอ” แฟนที่ต้องแอบคบกันของเธอพูดเสียงอ้อน
“มีอะไรรึปล่าวค่ะ” เธอตอบอย่างแปลกใจเพราะปรกติแล้วเวลานี้คือเวลาซ้อมเต้นของเขา
“เธอไม่คิดถึงพี่บ้างเลยหรอ”
“ฉัน...ฉันก็คิดถึงพี่มากมากเลยหล่ะคะ” >////<
“เธออยู่ที่ไหนน่ะ”
“ฉันอยู่ห้าง M กับซอลลี่น่ะคะ แต่เดี๋ยวจะกลับแล้ว”
“มาหาพี่หน่อยสิ มาได้มั๊ย ที่ห้องซ้อม นะนะนะ”
“ค่ะฉันจะเข้าไปหาพี่ อีกซักครึ่งชั่วโมงน่าจะถึง พี่อยากทานอะไรมั๊ยค่ะ”
“เธอซื้ออะไรมาพี่ก็ชอบหมดแหละ^^”
“คิคิ เดี๋ยวฉันซื้อไก่ทอดที่พี่ชอบเข้าไปละกันนะคะ”
“เย่!! ดีจังเลยนะ พี่จะรอเธอ พี่รักเธอนะ”
‘แฟนคลับเธอแน่นร้านขนาดนั้นพี่คงเข้าไปไม่ได้แล้วมั๊ง พี่ไปก่อนดีกว่า
ขอโทษนะจ๊ะ แล้วเจอกันใหม่วันหลัง ถึงบ้านแล้วโทรหาพี่นะจ๊ะ’ ไอยูส่งข้อความลา
‘ รับทราบค่า แล้วเจอกันค่ะ เสียงเรียกเข้าก็ยังไม่เว้นนะคะพี่สาว~’
ประมาณสามสิบนาทีต่อมา
‘พี่คะฉันรออยู่หน้าตึกแล้วหล่ะ ลงมาไวไวนะคะ หนาวจัง~’
‘ครับ รอแปปนะครับคุณหนู พี่รักเธอนะ’
Wooyoung part
วันนี้เธอก็ยังน่ารักเหมือนเดิมเธอปล่อยผมและใส่ชุดสีฟ้าที่ผมซื้อให้เธอเมื่อวันปีใหม่ เธอรู้เสมอว่าผมชอบอะไร ไม่ชอบอะไร เธอดูแล แลเป็นห่วงผมในทุกๆอย่าง เธอเหมือนนางฟ้าของผม เธอเป็นแฟนที่ดีมาก แต่ผมนี่สิ .......
“ไอยู รีบเข้ามาสิ ข้างนอกหนาวนะ” ผมเรียกเธอ เธอทำหน้าเมือนจะร้องไห้ เธอวิ่งเข้ามากอดผม เธอเป็นอะไรไปนะ?
“ใครทำอะไรเธอไอยู บอกพี่สิ
“พี่..พี่คงเหนื่อยมากแน่ๆเลย TT^TT ฉันขอโทษนะคะที่ช่วยอะไรพี่ไม่ได้เลยซักอย่าง” เห็นมั๊ยครับเธอเป็นคนดีมาก เธอรักผม ใส่ใจผม และเป็นห่วงผมมากขนาดนี้ เธอน่ารักขนาดนี้ ผมคงจะรักใครไม่ได้อีกแล้ว เพราะหัวใจของผม ^^
“พี่เหนื่อยมากๆเลยหล่ะเธอรู้มั๊ย แต่พี่จะหายเหนื่อยเพียงแค่เธอยิ้มให้พี่ อย่าร้องให้อีกเลยนะ ยิ้มให้พี่เถอะ รอยยิ้มของเธอมีค่าที่สุดสำหรับพี่นะ”
“จริงหรอคะ” เธอตอบแบบลังเลใจ
“อืม จริงสิ พี่รักเธอนะ พี่ไม่อยากให้นางฟ้าของพี่ร้องให้หรอกนะ”
เธอออกมาจากอ้อมกอดของผม แล้วเช็ดน้ำตาอย่างลวกๆ
“ฉันขอโทษนะคะ ฉันจะไม่ร้องไห้อีกแล้ว ฉันจะยิ้มให้พี่ตลอดไปคะ”
“พี่รักเธอนะ”
“ฉันก็รักพี่ค่ะ” เธอพูดอย่างมั่นใจและยิ้มให้ผม
นี่สิ นางฟ้าของผม
ความคิดเห็น