"ทิฟฟานี่"มาหานะ"แท

ลำดับตอนที่ #19 : ตอนที่ 19

 ตอนที่ 19 


ด้วยอารมณ์ที่ร้อนระอุจากการเคลื่อนไหวของร่างกายสัมผัสที่แนบชิดไม่อาจทำให้ทั้งคู่หยุดความต้องการที่หัวใจตัวเอง
เรียกร้องได้เลยแต่สัมผัสที่ส่งผ่านจากรสจูบที่ดูดดื่มที่มอบให้กันทั้งคู่เชื่อว่าสิ่งทั้งหมดเกิดจากความรักอย่างไม่ต้องสงสัย
แววตาของทั้งคู่ที่จ้องมองกันอย่างลึกซึ้งค่อยๆลงปิดลงอีกครั้งร่างกายของทั้งคู่ขยับเข้าหากันจนแนบชิดมือไม้่แทยอน
เริ่มอยู่ไม่เป็นสุขลูบไล้ไปทักทายทุกส่วนบนเรือนร่างของทิฟฟานี่ก่อนจะค่อยๆปลดเปลืองเสื้อผ้าของกันและกัน..
โดยปราศจากการต่อต้านจากทิฟฟานี่ เสียงหัวใจของทิฟฟานี่ยังคงเต้นระรั่วร่างกายที่เริ่มสั่นไหวจากการตอบสนองการกระทำของแทยอน..
.
.
"อืมมมมมมมมมมมมมมม~" รู้ตัวอีกทีตอนนี้ทิฟฟานี่หยุดอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่เสียแล้ว..แทยอนเม้มริมฝีปาก
ทิฟฟานี่อย่างช้าๆเพื่อส่งผ่านความรู้สึกที่มีต่อกัน "อืมมมแททท~" ทิฟฟานี่ไม่มีแรงพอที่จะปฏิเสธแทยอนได้เลยเพราะ
ร่างกายของเธอกำลังถูกหัวใจเป็นฝ่ายควบคุมไปเสียแล้ว..จากสัมผัสแผ่วเบาเริ่มร้อนแรง..ทิฟฟาฟานี่ตอบรับสัมผัส
ที่ร้อนแรงนั้นด้วยการลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของแทยอนจนอารมณ์แทยอนเตลิดไปไกลลิบ.. "อื้มมมมมมฟานี~"
.
.
ไกลลิบจนทิฟฟานี่ส่งเสียงเป็นระยะๆ "อิ้ม..อิ้ม..อิ้มมมมมมมมมม~"  
.
.
"อ๊าาาาาาาาาาาาาาาส์~แท" เสียงลมหายใจของทั้งคู่ดังบางเบาบางสลับกันไปและสุดท้ายก็คงเป็นเสียงลมหายใจของแทยอน
ที่หอบอย่างเหนื่อยแรง"เฮ่อ เฮ่อ เฮ่อ เฮ่อ~" พร้อมกับร่างแทยอนที่นอนค่อยๆนอนหมดแรงอยู่บนเรือนร่างของทิฟฟานี่
ทิฟฟานี่ยิ้มเล็กๆ..ก่อนจะเลื่อนหน้าจูบกระหม่อมแทยอนอย่างแผ่วเบาแล้วลูบหลังแทยอนปลอบ.. "หมดแรง" แทยอนพูดกวนจนทิฟฟานี่
ใจเต้นแรงพร้อมกับอาการเขิน ก่อนแทยอนจะเลื่อนตัวลงนอนแล้วหันไปหน้าไปจุ๊บปากทิฟฟานี่อีกครั้ง..
"เพิ่งรู้ว่ามันเป็นแบบนี้นี่เอง" แทยอนนอนยิ้มกว้างมองเพดานก่อนจะหันไปยิ้มให้ทิฟฟานี่แบบกวนๆอีกครั้ง
"อะไร" ทิฟฟานี่ได้แต่เขินก็รู้ว่าที่แทยอนพูดมันหมายถึงอะไร.. "ก็เมื่อกี่ไง..." แทยอนยังไม่วายเลิกกวน
"บ้า..." ยิ่งพูดทิฟฟานี่ก็ยิ่งหน้าแดง "กิจกรรมเข้าจังหวะของเจส..อืมมมดี!"
"แทอย่ามาทะลึ่ง" (โอ้ยนี่ฉันจะบ้าตายอยู่แล้วอ่ะ..ไม่น่าพลาดเลยให้ตายยยย)
"ไปอาบน้ำกัน" แทยอนสะกิดยิกๆทำหน้าเว้าวอนสุดชีวิตมันชวนให้ทิฟฟานี่อยากจะฆ่าให้ตายก็คนมันเขินยังจะมาชวนไปอาบน้ำอีก
"ไม่เอา" ทิฟฟานี่ตอบหน้าแดง "อายป่าวเนี่ย..อายไรเนี่ยเมื่อกี่มากกว่านี้อีก" (โอ้ยไอ้แทนี่อะไรอ่ะ..)
"แททททททททอ่าาาาาาาา" ยิ่งแทยอนพูดเท่าไรทิฟฟานี่ยิ่งเขินจนทำอะไรไม่ถูก 
"แทยอนอ่าาาาาาาา~..โอ้ยยยย~ อ๊าส์ฟานี่ไม่ไหวแล้วแทอ่าาา~ อะไรไม่ไหวหรอฟานี่" แทยอนเลียนแบบทิฟฟานี่ด้วยหน้าตาที่กวน
ประสาทสุดฤทธิ์จนทิฟฟานี่เขินจนทำอะไรไมุ่ถูกจึงแกล้งอารมณ์เสียใจ "แททททททททททททททททททท"
"เมื่อกี่มืดหรอถึงไม่อาย" แทยอนกระซิบข้างหูทิฟฟานี่เบาๆจนทิฟฟานี่ใจเต้นแรง... "ไปก็ไป..ป่ะเร็วๆอาบน้ำกัน"
ก็แค่นี้ถ้าทิฟฟานี่ยอมแต่แรกป่านนี้แทยอนก็คงไม่มาเล้าลื้อพูดจนอายแล้วอายอีกหรอก~.~ ว่าแล้วเขาก็จูงมือกันไปอาบ
น้ำกันสองต่อสองสบายใจเฉิบๆ.. "นี่แทอาบฝักบัวฟานี่จะแช่อ่าง" ทิฟฟานี่พูดหน้าเฉยแทยอนได้แต่ย่นหน้าเซ็ง
"ได้ไงอ่ะฟานี่แช่แทก็แช่ด้วยดิ" แทยอนโวยวายอะไรกันทิฟฟานี่จะแช่คนเดียวแล้วแทยอนอ่ะ "ไม่เอาอึดอัด"
แทยอนกำลังจะอ้าปากโวยแต่ทิฟฟานี่ชี้หน้าเอาเรื่องจนแทยอนต้องส่ายหัวอาบฝักบัวอย่างโดดเดียวและเดียวดายแต่พอหันมา
เห็นทิฟฟานี่ที่นอนยิ้มอาบน้ำฝักบัวก็ส่ายหัวแค้นแบบนี้ต้องหาเรื่องแกล้งเห็นเข็ดล่ะคอยดู 
.
.
"โอ้ยยยยยยแสบบบบบบบบ" พอน้ำไหลผ่านซึมเข้าร่างกายแทยอนก็ออดโอยทันทีจนทิฟฟานี่ลืมตาถามอย่างแปลกใจ
"เป็นไรอะอ่ะแท"
"แสบหลังอ่ะ" แทยอนพูดหน้าจ๋อย แสบหลังงั้นหรอ..ไปทำอะไรมา... "ไปทำอะไรมาอ่ะแทไหนฟานี่ดูดิ๊"
"ทำอะไรอ่ะ..ฟานี่จิกหลังแทอ่ะ" พอแทยอนพูดจบทิฟฟานี่ก็ยิ่งเขินแต่จะยอมแทยอนก็กระไรอยู่
"ก็แททำฟานี่เจ็บ" ทิฟฟานี่ก้มหน้าพูดในลำคอเขินหน้าแดง "เจ็บหรอ" แทยอนเดินมาลูบผมทิฟฟานี่เบาๆ
"หายกันป่ะล่ะ" ทิฟฟานี่พูดอ้อนแทยอนบ้าง แทยอนได้แต่ยิ้มชอบใจนี่ทิฟฟานี่เขินหรอเนี่ยโอ้ยยน่ารักโว้ยยยย
อาบน้ำเว้าวอนออดอ้อนกันไปเรื่อยจนตัวจะเปื่อยสุดท้ายทิฟฟานี่ก็ชวนแทยอนลงอ่างด้วยกันคนเขารักกันหวานกัน
น้ำในอ่างก็เลยกลายเป็นน้ำเชื่อม... "ชุดนอนใส่ชุดนี้แท" ทิฟฟานี่หยิบชุดนอนให้แทยอนทุกวันนี้แทยอน
แทบจะกลายเป็นตุ๊กตาให้ทิฟฟานี่จับตัวแต่งตัวไปแล้วตั้งแต่ชุดทำงานไปยันชุดนอน T.T 
"ซื้อมาตอนไหนอ่ะฟานี่เยอะแยะ" แทยอนมองชุดนอนไปหน้าเซ็งไปอะไรที่ทิฟฟานี่ชอบก็ไม่อยากขัดใจก็เสื้อนอน
หลายดอกแดงแป๊ดใส่ที่ไรชวนให้แทยอนแสบตาให้ได้ทุกที "หลังเลิกงานก็เลยไปช้อป"
"โหนี่หนีไปช้อปทุกวันป่ะเนี่ย" ทิฟฟานี่พยักหน้าแทยอนก็เลยง้องแง้งงอแงเดินงอนไปนอนปุกลุกอยู่บนเตียง
"งอนไรอีกอ่ะ" ทิฟฟานี่รีบมาสะกิดถามก็แทยอนนี่ได้ทุกเรื่องจริงๆลูกชายมากมาย --'
"ก็หนีไปช้อปคนเดียวอ่ะแทอยู่แทมีฟานี่เห็นไหมเนี่ยโทรมาชวนสักคำก็ไม่มี"
"ไปเดี๋ยวก็เบื่อ...พี่เป็ดฝากคิดถึงนะค่ะคุณน้อง..ไหนเอาหลังมาดูดิ..." ทิฟฟานี่ทำเป็นเปลี่ยนเรื่อง
กลัวแทยอนงอนแต่แทยอนน่ะหรอไม่พลาดนอนสะบัดสะบิ้งเป็นใส้เดือนดินไปแล้ว "รำคาญหว่ะ"
"ฮุ้ยฟานี่..ฟานี่รำคาญแทหรอ" ยิ่งพูดแทยอนก็ยิ่งกวนไม่พอยังทำเป็นนอนหันหลังให้อีก..
"เลิกกันเลยป่ะชักรำคาญ" 
"O.Oฟานี่..." แทยอนหน้าเสียคำพูดของทิฟฟานี่ที่พูดเล่นทำให้แทยอนใจหายวูบ
"แท เป็นไรอ่ะฟานี่พูดเล่น..ไหนดูหลังดินะๆๆๆเอาหลังให้ฟานี่ดูหน่อย" แทยอนไม่พูดไม่จาลุกขึ้นมาคว้า
ตัวทิฟฟานี่มากอดเหมือนกลัวทิฟฟานี่จะหายไปต่อหน้าต่อตา "เป็นไรแท.."
"แทรักฟานีนะ รักฟานี่จริงๆ"
"อ่าะห๊....รู้..นอนดีกว่านะแท" 

แทยอนนอนตามที่ทิฟฟานี่บอกแต่ภายในใจยังคงครุ่นคิดเรื่องในช่วงหัวค่ำที่หญิงเมี้ยนต้องการมาแบคเมล์
ทิฟฟานี่เห็นว่าแทยอนหน้าตาไม่ค่อยสบายใจเลยค่อยๆสอดแขนไปที่ไหล่แล้วกอดแทยอนก่อนจะซบหน้าอย่างอ้อนๆ
แทยอนรู้สึกดีขึ้นมาทันตาเห็นก่อนจะยิ้มเล็กๆ
"เราเป็นคนคนเดียวกันแล้วนะฟานี่" แทยอนพูดซื่ออีกครั้ง.. "หืมมมมม" แทยอนพูดแบบนี้ทิฟฟานี่
ก็เก็บไม่ไหวแล้วล่ะอาการเขิน.. "แทเป็นผัวฟานี่แล้ว" ซื่อแล้วซื่ออีกซื่อให้มันมันได้แบบนี้คำพูดแบบ
นี้ไม่รู้หรอฟานี่เขารับไม่ได้ "แททททททททททททททฟานี่ไม่ชอบเลยนะไอ้คำพวกนี้อ่ะบอกไม่จำอีกแล้วอ่ะ"
"อ้าวก็ภาษาชาวบ้านอ่ะเขาบอกว่ากันติงนังกันแล้วก็ต้องเป็นผัวเมียกัน..แทเป็นผัวฟานี่ ฟานี่เป็นเมียแท"
"~.~ .... คือมันไม่สุภาพน่ะแท T.T" แทยอนได้แต่นอนงงก็ใครๆเขาก็พูดกัน..
"ที่รัก"
"อืม" ทิฟฟานี่เริ่มชินเสียแล้วไอ้คำว่าที่รักของแทยอน..มันก็น่ารักดีนะ "อีกทีไหม"
"ไม่เอา..บ้า"
"ที่รัก" แทยอนเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะเลื่อนลิ้นชักข้างหัวเตียงแล้วหยิบของบางอย่างออกมา
"ไม่เอาไง...แทเนี่ยยยยยยย" ทิฟฟานี่ยังพูดไม่จบก็ตาโตเสียก่อน..แหวนนั้นแหวนวงเดิมที่แทยอนเคยให้
แทยอนค่อยๆสวมให้ทิฟฟานี่ที่นิ้วนางข้างซ้ายข้างเดิมก่อนจะพูดไปด้วย "ใส่มันไว้นะ ใส่มันไปแล้วก็มองมันไปด้วย
จะได้คิดถึงเจ้าของมัน..ไอ้เราก็จนซื้อได้เท่านี้จริงๆถึงเขาจะบอกว่าใส่แล้วคันก็เหอะแต่เราก็หน้าด้านอยากให้"
ทิฟฟานี่ยิ้มเล็กๆพูดไม่ออกทั้งรู้สึกผิดรู้สึกเสียใจที่เคยทำตัวงี่เง่ากับแทยอน
"คราวนี้ไม่ถอดแล้ว..เดี๋ยวถ้าคันก็เอาคารามายทาก็ได้" แทยอนยิ้มขำๆก่อนจะลูบไล้นิ้วนางข้างซ้ายไปมา
"ที่รัก...." ทิฟฟานี่รู้สีกชอบจริงๆกับคำนี้ฟังก็ที่ก็รู้สีกดีทุกครั้ง.."หืมมมมมมมม"
"อีกทีไหม....." 
"~.~"
"ทำไมอ่ะ...นะๆ..อีกทีเหอะ..ทำไมอ่ะไม่รู้สึกดี" โอ้ยคำถามนี้ทิฟฟานี่หน้าร้อนผ่าวมาทันให้ได้ทันใดคือ..
ไอ้ดีมันก็ดี..แต่จะบ้าหรือไง..ฉันไม่ใช่พวกวันๆไม่มีอะไรทำนะอีกอย่างฉันก็ง่วงจะตายอยู่แล้วอ่ะT.T
"ดีมันก็ดี....แต่ว่าอยากนอนมากกว่า"
"ดีก็ดีแล้วทำไมไม่อีกที"
"แทททททททททททททททททททททพูดไม่รู้เรื่องหรือไงก็บอกว่าอยากนอนทำไมแทชอบทำให้ฟานี่อารมณ์เสียนะไม่เข้าใจ"
เห็นว่าสงสัยทิฟฟานี่คงอารมณ์เสียจริงๆแทยอนจึงไม่อยากเล้าลื้ออีกต่อไปจึงได้แต่นอนหันหลังให้ไปแบบนั้น..
.
.
(โอ้ยนี่อะไรเนี่ยงอนอีกแล้วอ่าาาาาามีแฟนนะไม่ได้มีลูก)
.
.
"หันมานี่ดิ" ทิฟฟานี่จับตัวแทยอนหันมาก่อนจะสบตากันแล้วทิฟฟานี่ก็ยิ้มหวานให้แทยอน "น่ารักดีนะแบบว่าแทงอนๆ"
"จริงหรอ" ทิฟฟานี่พยักหน้า.... จุ๊บ แทยอนเลื่อนหน้าจุ๊บเบาๆที่ริมฝีปากทิฟฟานี่ "กู๊ดไนท์นะที่รัก"
"อ่าห๊ะ..กู๊ดไนท์เหมือนกัน"
"ฟานี่...ฟานี่ลองพูดว่าที่รักมั่งดี" แทยอนอ้อนหนัก...เฮ่ออออออฉันต้องเขินก่อนนอนหรือไงเนี่ยยย
"กู๊ดไนท์ที่รัก" แทยอนยิ้มร่าาาาาก็ฟานี่เรียกที่รักรู้สึกดี...อย่างไม่เคยเป็นมาก่อนเลยให้ตายแม่เจ้า!ก่อนละเลื่อนหน้า
ประทับลอยจูบฝากรักไปที่หน้าผากทิฟฟานี่ ;) และคืนนี้เราก็นอนฝันดีได้ติงนังกันเสียทีก็สุขใจ

.
.

เช้านี่ทิฟฟานี่ยังคงต้องตื่นมาทำหน้าที่แม่บ้านของแทยอนทุกๆวันก่อนไปทำงานแต่เอ๊ะหลังจากที่เอ่อ..นะก็ตกเป็นของ
แทยอนไปจริงๆแล้วนี่หน่าเช้านี้ก็คงเหมือนแม่บ้านตัวจริงของแทยอนแล้วเลย..เอ่อ..โดดงานเสียเลยไม่ใช่อะไรก็
ไอ้อาการปวดเนื้อเหมื่อยตัวโดยเฉพาะช่วง..ไหนก็ไม่รู้...แต่ทิฟฟานี่เขารู้ก็ปล่อยเขาไปเหอะ >.<
.
.
"แทอ่าาาาตอนนอนน่ารักดี..." ทิฟฟานี่พูดเบาๆหลังตื่นนอนก็เห็นแทยอนยังคงนอนเป็นหมาขนปุยน่ากอด
.
.
"นี่คนนี้สามีฉันหรอเนี่ย.." ทิฟฟานี่ยิ่งมองก็ยิ่งชอบโอ้ยยยอะไรนี่สามีของฉันจริงๆหรอ.. "น่ารักมากๆจริงๆนะ"
ทิฟฟานี่พูดไปมองหน้าแทยอนไปอดใจไม่ไหวก็เลยจุ๊บปากแทยอนไปอีกทีก่อนจะค่อยๆลุกออกไปทำภารกิจแต่ช้าก่อน..
อยู่ๆทิฟฟานี่ก็โดนฉุดไปนอนอยู่บนตัวของแทยอน... "นี่คนนี้ภรรยาฉันหรอเนี่ย...สวยมากๆเลยจริงๆนะ"
แทยอนพูดหน้ากวนทิฟฟานี่ได้แต่เขินหน้าแดงที่เมื่อกี้แทยอนตื่นแล้วหรอ "ตื่นแล้วหรอ"
"ทันได้ยินคนชมสามีตัวเองด้วยแหละ" เฮ่ออออออออออออT.T ที่ร้องไห้เนี่ยคือว่าเอ่อคือแพ้ทางแทยอนได้ทุกที
"แทอ่าาาาาาาาาาาาาาา"
"แล้วก็ขโมยจูบด้วยแหละ...ขโมยแบบนี้โดนค่าปรับสองเท่านะบอกไว้ก่อน..เอ๊ะหรือจะปรับเลย" แทยอนพูด
หน้าเจ้าเล่ห์ก่อนจะพลิกตัวทิฟฟานี่ลงมานอนสบตาก่อนที่จะเลื่อนหน้าเข้าหาให้ได้ยินเสียงของลมหายใจของกันและกัน
ถ้าเดาไม่ผิดเช้านี้แทยอนกำลังจะคิดค่าปรับกับทิฟฟานี่ใช้ไหม.....
.
.

ติ๊งงงงงงงงงงงงงงงงน่องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

ติ๊งงงงงงงงงงงงงงงงน่องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

.
.

"โอ้ยยยยยยยยยยยยยยอะไรกันเนี่ยใครมาแต่เช้าาาาาาาาาา" แทยอนขยี้หัวอย่างเซ็งๆคนกำลังจะ..แล้วเชียว
"ฮ่าฮ่า..ดี..." ทิฟฟานี่รีบลุกออกจากเตียงก็ไม่วายโดนแทยอนตีก้นไปอีก "ว๊ายยยยยยแทบ้าโรคจิตหรอ"
"หมั่นเขี้ยว..แต่ก็นิ่มดี ^_____________^" ทิฟฟานี่อึ้งพูดไม่ออกนี่..นี่แฟนฉันหรอ T.T
.
.
ติ๊งน่องๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "ค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาารู้แล้วววววววววววววววว...นี่แทอาบน้ำ
ไปก่อนนะแล้วก็...ออกไปกินอาหารเช้ากันฟานี่ทำเสร็จแล้ว" ทิฟฟานี่ยังคงไม่ลืมหันไปสั่งสุดที่รักก่อนจะรีบ
วิ่งไปเปิดประตูก็เห็นเจสซิก้ายืนหน้าเครียดอยู่หน้าห้อง..
.
.
"เอ่อ...ฟานี่...เอ่อ...แทอ่ะ" เจสซิก้าหน้าเสียไปเล็กน้อยที่คนเปิดประตูไม่ใช่แทยอน
"อ๋อแทอาบน้ำแกมีไรหรอ..อย่าบอกว่ามาหาแทนะ" ทิฟฟานี่ถามแปลกใจเจสซิก้าได้แต่พยักหน้า
"เอ่ออออออาบน้ำหรองั้นไม่เป็นไรถ้าแทออกแล้วให้รีบมาหาฉันที่ห้องหน่อยดิ"
"อืมๆได้" ทิฟฟานี่เริ่มย่นหน้ามีคำถามให้กับตัวเองหลังจากเห็นอาการปกติของเพื่อนสาว
"เออนี่ฟานี่ฉันว่าแกเดินแปลกไปหรือป่าว..เดินไม่ค่อยตรงนะเราเมื่อคืนทำอะไรกับแทมาหรอ" เจสซิก้ายังไม่
วายแซวทิฟฟานี่จนทิฟฟานี่ได้แต่หน้าแดงจะบ้าหรือไงคนก็อายเป็นเหมือนกันนะ "ก็ปกตินี่"
"เรื่องธรรมชาติแกไม่ต้องอายได้กับแทแล้วหรอ" (โอ้ยยยยยนังนี่นิจะบ้าหรือไงกันนะทั้งเพื่อนทั้งแฟนโอ้ยยยยปวดหัวจริง)
"เจสซิก้า"
"อ่ะๆๆนี่ไปก่อนนะ" เพราะสีหน้าท่าทางและไอ้ท่ายืนแปลกๆเหมือนมีอะไรบางอย่างซ่อนไว้ข้างหลังทิฟฟานี่จึง
อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย "แกถืออะไรไว้ข้างหลัง" เจสซิก้าชะงักทันทีก็รีบปฏิเสธ "ป่าวววววไม่ได้ถือ"
"แกแน่ใจนะว่าแกไม่ได้ถือ...ถามว่าอะไร"
"ก็บอกว่าป่าวไง"
"เจส.....อย่าให้ฉันรู้เองนะ" ทิฟฟานี่เริ่มเอะใจกับท่าทีที่แปลกไปของเพื่อนก่อนจะยืนยันเสียงแข็งกับเพื่อนอีกครั้ง
"ไปก่อนนะ" ไม่ต้องรอให้เจสซิก้ากลับห้องทิฟฟานี่ก็รีบเดินมาหยุดตรงหน้าเจสซิก้าแล้วแบมือ...
"ขอดูไอ้ที่แกถือหน่อย..."
"ก็บอกว่าไม่มีอะไรไง" ทิฟฟานี่ชักจะโมโหอาการที่เก่าๆเริ่มออกก็เลยกระชากหนังสือพิมพ์จากมือเจสซิก้ามาเปิดกลางดู
ก็เริ่มเข้าใจว่าทำไมเจสซิก้าถึงต้องการพบแทยอนและไม่ต้องการให้เธอดูหนังสือพิมพ์ที่เจสซิก้าถือมา..
.
.
"นี่หรอที่แกว่าไม่มีอะไร" ทิฟฟานี่พูดไปน้ำตาคลอเบ้าไปเพราะข่าวแทยอนกำลังนอกใจไปกิ๊กกับคุณหญิงเมี้ยนไม่พอ
ภาพที่แทยอนกำลังกระซิบหญิงเมี้ยนแสดงถึงความสนิทสนมที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งจนข่าวต่างๆพากันพาดหัวให้สนุก..
.
.

"แทยอนไม่สนคนขี้วีนแอบกิ๊กหญิงเมี้ยนกลางร้านอาหารหรูเมื่อคืนก่อน(ภาพเล็กเป็นภาพจากผับแห่งหนึ่งเมื่อหลายวัน
ก่อนบงบอกได้ว่าคงไม่ใช่เพื่อนธรรมดาเสียแล้ว)" 
"เลือกคบแต่คนรวยลือหึงแทยอนแฟนกำมะลอทิฟฟานี่ก่อนจะตีจากไปหวานกับตัวจริงเสียงจริงคุณหญิงเมี้ยนที่ทั้งฐานะและชาติตระกูลสูงส่ง"
"กลางผับหญิงเมี้ยนจูบแทยอนโชว์นักเที่ยวทิ้งแน่แล้วทิฟฟานี่ลือหน้าหูแทยอนไฮโซหลอกๆ"
"จ้างสามเดือนเป็นแฟนกำมะลอหวานใจตัวจริงยันแทยอนไม่ได้เป็นแฟนทิฟฟานี่"

นอกจากพาดหัวอย่างสนุกสนานหัวข่าวย่อยๆก็ยังตามมาอีกเป็นเพียบแถมเนื้อข่าวยังเป็นไปในทิศทางเดียวกัน
ที่ว่าแทยอนกำลังหลอกทิฟฟานี่เพราะไม่ได้รวยจริงแล้วกำลังแอบคบกับหญิงเมี้ยน..
.
.

"นี่หรอที่แกว่าไม่มีอะไรเจส" ทิฟฟานี่ตะหวาดเจสซิก้าเสียงดังเจสซิก้าเองก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรเพราะดูเหมือนว่า
เรื่องราวมันกำลังลุกลามไปใหญ่โต "คือฟานี่..ยังไงแกก็คุยกับแทดีๆนะคือฉันว่าแกถามแทก่อนนะบางทีมัน
อาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่ข่าวออกไปก็ได้" ทิฟฟานี่พยักหน้ารับ..มันก็จริง..ต้องฟังเหตุผลของคนที่เรารักก่อน
คนอื่น เจสซิก้าเห็นว่าทิฟฟานี่เงียบลงจึงโอบกอดแล้วลูบไหล่เบาๆให้กำลังใจก่อนจะเดินกลับห้องไป..ทิฟฟานี่
เดินเข้าห้องมาแบบเศร้าๆพอก้มหน้ามองหนังสือพิมพ์น้ำตาก็ร่วงด้วยความรู้สึกที่เสียใจอัดอั้นเต็มไปหมดตอนนี้
หัวใจเธอสับสนมากมายภาพแทยอนกับผู้หญิงคนอื่นในวันนัดเดทของเราเนี่ยนะ..แทยอนทำแบบนี้ได้ยังไงกัน..
จูบแรกของแทยอนที่บอกว่าเป็นทิฟฟานี่แต่ภาพที่เห็นตรงหน้ามันไม่ใช่เลย..ไม่ใช่ฉันเลยจริงๆทิฟฟานี่ได้แต่นั่ง
เสียใจภายในหัวใจมันเจ็บอย่างบอกไม่ถูก.. ส่วนแทยอนอาบน้ำเสร็จก็เดินผิวปากออกจากห้องมาอย่างอารมณ์ดี
ก่อนจะเดินมากอดทิฟฟานี่จากด้านหลังแล้วจูบเบาๆตรงหัวไหล่... "หอมนะเนี่ย" ทิฟฟานี่สูดลมหายใจ
เฮือกใหญ่เงียบไปสักพักจนแทยอนแอบแปลกใจ.. "เมียแทงอนไรป่าวเนี่ย"
.
.

"แท เมื่อวานแทไปไหนมา" ทิฟฟานี่พูดเสียงเรียบ..เรียบจนแทยอนรู้สีกได้ว่าทิฟฟานี่ไม่ปกติ
"คือ...." แทยอนพูดไม่ออกไม่รู้จะบอกยังไงว่าไปไหนมา... "ฟานี่ถามว่าแทไปไหนมา"
.
.
"คือไปทำงานอ่ะ..ไปทำงานด่วนไงคือ..พี่ช่วงโทรมาอ่ะ"
"ทำงานหรอ..ทำที่ไหนล่ะ"
"ก็..แถวๆ..แถวคริสตัลปาร์คอ่ะ" แทยอนตอบน้ำเสียงเร่งรีบดูร้อนรนจนทิฟฟานี่จับใจความได้ว่าแทยอน
กำลังจะโกหก... "ไปถ่ายอะไรหรอ"
"ก็..ภาพพอตเทจไงอืมมมมมภาพพอตเทจ"
"ถ่ายใคร" ทิฟฟานี่ถามจี้ยังคงหันหลังไม่มองหน้าแทยอนเช่นเดิมแทยอนได้แต่กอดแล้วลูบไหล่ทิฟฟานี่ไปมา
บงบอกได้ว่าตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกไม่รู้จะตอบยังไง... "ก็..ก็แพนเค้ก" ทิฟฟานี่ได้แต่พยักหน้าความรู้
สึกตอนนี้คือแทยอนโกหกเธอ เธอจะไม่โกรธแทยอนเลยถ้าแทยอนเลือกจะพูดความจริงแล้วบอกว่าเรื่องทั้งหมดมัน
เป็นยังไงแต่แทยอนเลือกที่จะโกหกแล้วเรื่องต่อๆไปทิฟฟานี่จะเชื่อใจแทยอนได้ยังไง.. "ทำไมไม่รับโทรศัพท์เมื่อวาน
แทตัดสายฟานี่ทำไม" ทิฟฟานี่เริ่มพูดเสียงสั่นแทยอนได้แต่นิ่งพูดไม่ออก.. "คือ.."
"คืออะไรล่ะแท..แบตหมดหรือว่าอะไรยังไงหรือผู้หญิงคนนั้นมันไม่ให้แทรับ" ทิฟฟานี่หันหน้าจ้องมองแทยอน
ทั้งน้ำตาน้ำตาที่เกิดจากคนรักของตัวเองที่ทำกันได้ลงคอ... "พูดซิแท..พูดมาเลยความจริงพูดซิไม่ีต้องมาโกหก
กันอีกต่อไปแล้ว" ทิฟฟานี่โยนหนังสือพิมพ์ให้แทยอนดู..แทยอนหยิบมากลางออกก็ถึงพูดไม่ออกไม่คิดว่าหญิงเมี้ยน
จะเลวได้ถึงขนาดนี้ "ฟานี่..ฟานี่ฟังแทนะมันเป็นการเข้าใจผิดอ่ะ" 
"เข้าใจผิดหรอ เข้าใจผิดที่ฉันหลงคิดว่าเธอรักฉันหรอแทยอน"
"ฟานี่มันไม่ใช่แบบนั้นนะ"
"ไม่ใช่แบบนั้นแล้วแบบไหน...ชอบหรอคนรวยอ่ะชอบมากใช่ไหมเธอมันก็คิดได้แค่นี้ใช่ไหม" พอพูดถึง
เรื่องเงินแทยอนก็เริ่มจะโมโหขึ้นมาบ้าง "นี่ฟังนะฟานี่เรื่องนั้นมันไม่สำคัญเลย"
"แล้วอะไรที่สำคัญสำหรับเธอความรักหรอไหนล่ะ..เมื่อคืนที่นัดกัน..ไปทำงานหรอไปทำงานแล้วเธอไปอยู่ที่นั้นได้
ไงไปอยู่ที่นั้นได้ไง" ทิฟฟานี่พูดไปร้องไห้ไปแทยอนได้แต่ดึงทิฟฟานี่มากอดแต่ทิฟฟานี่ก็ขืนตัว "ไม่ต้องมาจับฉัน"
"ฟานี่"
.
.
"สิ่งที่ฉัน-เกลียด-ที่สุดคือคนโกหกและเธอก็เป็นหนึ่งในคนโกหกนั้นเธอเห็นฉันเป็นอะไรห่ะแทยอน"
"แต่ฉันรักเธอนะ"
"เก็บคำว่ารักไปให้ผู้หญิงคนนั้นเพราะฉันไม่ต้องการ..แล้วฉันก็อยากจะบอกว่าฉันคงไม่มีเงินไว้คอยเลี้ยงเธอได้
เท่าผู้หญิงคนนั้นหรอกเพราะฉันมันไม่สูงส่ง"
"บ้าไปกันใหญ่แล้วพูดไม่เข้าใจหรือไงว่ามันไม่ใช่เรื่องเงิน" แทยอนโมโหตะหวาดจนทิฟฟานี่ยิ่งเสียใจ
"เธอบอกว่าไม่เคยอยากได้เงินจากฉัน เธอไม่เคยต้องการเงินพวกนั้น..เธอช่วยเอาเงินมาคืนฉันได้ไหม"
"ฉันไม่มี" ทิฟฟานี่พยักหน้าช้าๆสุดท้ายมันก็คงจะเป็นจริงตามข่าวพวกนั้นทั้งหมด
.
.
"เราจบกันเหอะ"
"ฟานี่" แทยอนยืนนิ่งไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้ออกมาจากปากของทิฟฟานี่ "เลิกกันไปเหอะจะได้จบเรื่องบ้าๆแบบนี้สักที"
"ไม่..ไม่อ่ะ" แทยอนพูดส่ายหัวก่อนจะกอดทิฟฟานี่ไว้แล้วร้องไห้ออกมา "ปล่อย"
"ไม่อ่ะ..ฟานี่ถึงเธอจะเลิกกับฉันแต่เราก็ยังมีสัญญากันอยู่...ยังไงเธอก็ต้องเป็นแฟนกับฉันอยู่ดีนะฟานี่" แทยอนพูดไป
ร้องไห้ไปตอนนี้มีอะไรที่รั้งทิฟฟานี่ได้แทยอนก็คงจะทำทุกอย่างที่จะไม่ยอมเสียทิฟฟานี่ไป..แต่ทิฟฟานี่ก็เดินเข้าห้องไป
พร้อมหยิบสัญญาออกมา... "สัญญางั้นหรอ...ฉันเบื่อคำนี้มากไม่มีสัญญาระหว่างฉันกับเธออีกต่อไปแล้วแทยอน"
พูดจบทิฟฟานี่ก็ฉีกสัญญานั้นทิ้งแทยอนได้แต่ยืนมองการกระทำของทิฟฟานี่อย่างใจหาย..
"แล้วเรื่องของเราล่ะ..เรื่องของเราเมื่อคืนนี้ล่ะ"
"ฉันไม่สนใจหรอก" ทิฟฟานี่พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังก่อนจะจ้องหน้าแทยอนด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยความเสียใจ
"เธอไม่แคร์เลยใช่ไหม"
"ก็แค่ครั้งเดียว...ทำไมต้องแคร์" แทยอนยืนนิ่งนี่หรอสิ่งที่คนที่ตนรักมากที่สุดพูดออกมาเรื่องเมื่อคืนไม่ได้เกิดจากความรัก
งั้นหรอ... "ที่ทำแบบนั้นเมื่อคืนมันไม่ได้เกิดจากความรักเลยใช่ไหม" แทยอนถามย้ำเพื่ออยากที่จะแน่ใจอีกครั้ง
"ก็แค่การเรียนรู้...เรียนรู้เพื่อไปทำกับคนอื่นที่ดีกว่าเธอ"
"ทิฟฟานี่" แทยอนฉุนกึกกับคำพูดของทิฟฟานี่ทันที ทิฟฟานี่ตอนนี้กำลังจะเป็นคนเดิมคนที่ไม่เคยมีความรักให้ใคร 
ใช่ถ้ามีความรักแล้วต้องเจ็บขนาดนี้เธอเลือกที่จะรักตัวเองยังดีเสียกว่า "ทำกับคนอื่นหรอ..เธอคิดว่าฉันจะยอมให้เธอทำกับคนอื่นหรอ"
"ยอมไม่ยอมเดี๋ยวก็รู้เอง...แต่ตอนนี้เธอจะไปไหนก็ไปแล้วไม่ต้องมาแตะเนื้อต้องตัวฉันอีกเพราะฉันเกลียดเธอ"
"เกลียดมากใช่ไหม..หน้าก็ไม่อยากมองใช่ไหมได้..ก็ได้เลิกก็เลิก"
"เอาของ ของเธอคืนไป" ทิฟฟานี่ค่อยๆถอดแหวนที่แทยอนให้ออกแล้วยัดใส่มือแทยอน แทยอนจ้องหน้าทิฟฟานี่ด้วย
ความเสียใจ...ก่อนจะเปิดหน้าต่างแล้วโยนแหวนทิ้งแล้วหันมาพูดใส่หน้าทิฟฟานี่ "จะได้หมดเรื่องหมดราว"
ทิฟฟานี่พูดไม่ออกก่อนจะนั่งลงก้มหน้าร้องไห้ส่วนแทยอนก็เดินออกจากห้องไปแบบเจ็บปวดรวดร้าวถึงกระดูกไขสันหลัง
เส้นเลือดดำ...จะอะไรก็แล้วแต่...แต่แทยอนเจ็บ..เจ็บไม่น้อยไปกว่าทิฟฟานี่หรอก !!

ปัง! เสียงประตูถูกปิดลงทิฟฟานี่ได้แต่สะดุ้งกันจะหันมองแทยอนที่เดินออกไปจากนี้ไปฉันกับแทยอนก็คงต้องจบ
กันจริงๆแล้วใช่ไหม...

.
.

-คอนโด- 

ยูริตกใจกับข่าวที่เกิดขึ้นจึงรีบไปหาเจสซิก้าที่คอนโดพร้อมด้วยซอฮยอนซึ่งตอนนี้ซันนี่นั้นบินกลับเกาหลีไปแล้วเมื่อคืนนี้
จึงทำให้ไม่ได้อยู่ยืนยันว่าแทยอนเป็นใคร..แต่ยูริก็เดินสวนแทยอนที่มีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเศร้า
.
.
"เฮ้ยแท" ยูริเอยทักทีที่เห็นแทยอน "หวัดดียูล..ยัยซอ" 
"จะไปไหนค่ะพี่แท"
"ไม่รู้อ่ะ" แทยอนส่ายหัวก็มันไม่รู้จริงๆว่าจะไปไหนแต่ถ้าขืนอยู่ในห้องก็เดี๋ยวจะยิ่งไปกันใหญ่เลยออกมาข้างนอกดีกว่า
"เห็นข่าวแล้วหรอ" แทยอนพยักหน้าอีกครั้งอย่างเซ็งๆ "ถ้าเดาไม่ผิดฟานี่ก็รู้เรื่องแล้วใช่ไหม"
"อืม" แทยอนตอบเซ็งๆ
"ทะเลาะกันหรอ"
"อืม เฮ้อออออออออออออออออออออออออ" อาการเบื่อโลกของแทยอนทำให้ทั้งยูริและซอฮยอนพูดไม่ออก
.
.
"เออนี่ฉันไปก่อนนะ" แล้วแทยอนก็เดินคอตกออกจากคอนโดไปโดยไร้จุดหมายปลายทาง..
.
.


-ห้องเจสซิก้า-

ยูริมากดออดหน้าห้องเจสซิก้าปล่อยเวลาให้ไม่ช้าเจสซิก้าก็มาเปิดประตูทันทีและทันทีที่ประตูเปิดออกยูริก็พูดทันที
.
.
"ฉันเห็นอินังหญิงเมี้ยนที่ร้านอาหารวันที่เรานัดเจอกัน"
"ใช่ค่ะ..ซอก็เห็นแต่ซอไม่รู้ว่าเป็นใครแต่พอวันนี้เห็นภาพก็ใช่จริงๆ" 
"แน่ใจนะ" ยุนอาถามย้ำทั้งคู่อีกครั้งแต่สองคนก็พยักหน้ามั่นใจว่าต้องเป็นคุณหญิงเมี้ยนแน่ๆ ส่วนเจสซิก้า
เองก็พอปะติปะต่อเรื่องได้ว่านังคุณหญิงนี่อาจจะได้ยินที่เรื่องที่ตนคุยกับทิฟฟานี่ "อินังนี่มันไม่อยากตายดีแน่ๆ"
อยู่เจสซิก้าก็พูดลอยๆออกมา "เจส.." ทั้งยุนอาและยูริพูดอย่างเกรงๆ
"มันคิดว่ามันจะทำอะไรก็ลองดูฉันไม่เอามันไว้แน่ถ้ามันเป็นคนปล่อยข่าวจริงๆ" เจสซิก้าทำพูดด้วยดวงตากร้าว
"เธอจะทำอะไรเจส"
"ก็คอยดูเหอะฉันจะไปเอาเรื่องมันอิพวกคนที่มันทำลายความรักของคนอื่นมันต้องไม่ตายดี"

ทั้งสามมองอาการเจสซิก้าอย่างหวั่นๆนี่ถ้ามีทิฟฟานี่ด้วยอีกคน..ใช่อินังคุณหญิงเมี้ยนไม่ตายดีแน่แล้วตอนนี้ล่ะ
ทิฟฟานี่จะเป็นยังไงบ้าง
.
.

ด้านทิฟฟานี่พอเริ่มตั้งสติได้เธอก็โดนพ่อกับแม่เรียกตัวกลับบ้านทันทีเพื่อถามถึงเรื่องราวทั้งหมดแต่ทิฟฟานี่ก็ยัง
คงปฏิเสธว่าเรื่องทั้งหมดไม่จริงส่วนภาพที่เห็นนั้นเป็นภาพที่แทยอนแค่ไปถ่ายแบบให้หญิงเมี้ยนแล้วก็คุยกันธรรมดา
แล้วนักข่าวเอาภาพไปตัดต่อให้ดูเหมือนเป็นภาพที่มีกันแค่สองคนแต่จริงๆแล้วไปกันหลายคน

"ถ้าไม่เลิกกันแล้วฟานี่กลับมาอยู่บ้านทำไม" คุณหญิงแม่ถามจี้ใจดำทิฟฟานี่
"พอดีแทไปทำงานต่างจังหวัดฟานี่ไม่อยากอยู่คนเดียวเลยกลับบ้านน่ะค่ะ" ทิฟฟานี่พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
จนคุณหญิงแม่ของเธอเริ่มจะเชื่อ... "ถ้าแทกลับมาฟานี่จะรีบกลับคอนโดอีกอย่างคุณแม่ก็เห็นว่า
ฟานี่ไม่เอาอะไรกลับมาเลยเข้าของก็ยังอยู่ที่คอนโดเพราะงั้นคุณแม่เลิกถามฟานี่เหอะค่ะ" ทิฟฟานี่พูดจบก็เดิน
ขึ้นห้องไปอย่างเซ็งๆ คุณแม่ของเธอเองก็คงไม่อยากที่จะคาดคั้นเพราะคิดว่าทิฟฟานี่กำลังเครียดอยู่กับข่าวและ
หลังจากที่ข่าวออกไปทิฟฟานี่ก็เก็บตัวอยู่ในห้องงานการก็ไม่ยอมไปทำและไม่ยอมรับโทรศัพท์จากใครทั้งนั้นแม้
กระทั้งเจสซิก้าก็ตาม...

.
.

หลังจากเหตุการณ์ผ่านไปได้สองสามวันแทยอนก็กลับมาที่หอตามเดิมเพราะเมื่อโทรเข้าห้องแล้วพบว่าไม่มีคนรับ
จึงรู้ว่าทิฟฟานี่คงกลับบ้านไปแล้วก็เลยกลับมาอยู่ที่ห้อง!!

.
.

ติ๊งน่องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ติ๊งน่องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง แทยอนผุดตัวรีบลุกขึ้นไป
เปิดประตูห้องทันทีเพราะคิดว่าทิฟฟานี่จะกลับมาแต่ก็ต้องผิดหวังเพราะดันกลายเป็นยุนอา

"ไงไอ้เสือกลับมาแล้วหรอ"
"มีไรว่ามา" ยุนอาเดินตามแทยอนก่อนจะส่ายหัวที่เห็นเพื่อนออกอาการหงุดหงิดแต่พอเหลือบไปเห็น
แก้วที่วางอยู่ก็รีบถามแทยอนทันที "ไอ้แทนี่แกกินเหล้าหรอว่ะ..นี่แกกินเหล้าไม่เป็นนี่หว่า"
"ป่าวหรอก" แทยอนทิ้งตัวนอนก่อนจะเหลือบไปมองแก้วข้างๆ "น้ำเก็กฮวยเอามากินขำๆบิ้วอารมณ์
ทำเป็นเหล้าให้มันเหมือนคนอกหักหน่อยว่ะ" แทยอนพูดขำๆจนยุนอาส่ายหน้าขนาดโดนทิฟฟานี่ทิ้งยังไม่วาย
"โดนเมียทิ้งยังทำปากดีนะ"
"เมียห่าอะไรป่านนี้ไปทำกับคนอื่นแล้วมั้ง" แทยอนยิ่งพูดก็นึกถึงสิ่งที่ทิฟฟานี่พูดด้วยความน้อยใจ
"ปากหมา...แล้วแกจะทำไงยังไงต่อไปแกไปง้อเขาบ้างยังเนี่ย"
"โอ้ยง้อจนไม่รู้จะง้อยังไงแล้วฉันโทรไปก็ไม่รับไปหาที่ทำงานเลขาก็บอกว่าไม่ได้มา" แทยอนพูดไปส่ายหัวไป
ก่อนจะพูดต่อ "ดีไม่ดีฉันว่าฉันจะกลับเกาหลีว่ะ" ยุนอาตกไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดนี้จากปากแทยอน
"ทำไมว่ะ"
"ทำไมว่ะงั้นหรอพอยัยซันนี่มันกลับไปพี่ยองก็โทรมาหาฉันเลยด่าฉันเละไม่มีดีไม่พอพี่ฮโยก็ตามมาด่าอีกคน
บอกว่าฉันทำไมต้องทำตัวให้ลำบากแม่ฉันร้องห่มร้องไห้จะเป็นจะตาย...ไม่แน่หว่ะฉันอาจจะ...กลับเกาหลี"
แทยอนพูดเศร้าๆยุนอาเองก็พูดอะไรไม่ออกก่อนจะตบบ่าแทยอนเบาๆ 
"ชีวิตแกนี่แกเลือกได้" แทยอนได้แต่พยักหน้า
"คงหมดหนทางแล้วล่ะ กลับไปหาคนเกาหลีสักคนมาย้อมใจก็คงดี" แทยอนพูดขำๆก่อนจะยักคิ้วให้ยุนอา
"เอาเหอะ..แกมันคนดีมาคนเข้าคิวต่อแถวกันอีกเพียบถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันไปก่อนนะเว้ยแต่ก็คิดดูให้ดีๆอ่ะ"
"เออ...." แทยอนนอนมองยุนอาที่เดินออกไปจากห้องแต่แล้วเสียงโทรศัพท์ก็โทรเข้ามา..
.
.

"ฮัลโหล...พี่ช่วงว่าไง....อะไรนะมีงานให้ทำ...ไปภูเก็ตสามวัน...เฮ่ออออออออออ"
.
.

-หน้าคอนโด- 

ทิฟฟานี่เบื่อที่จะต้องคอยตอบคำถามคุณหญิงแม่อีกต่อไปจึงตัดสินใจมาเก็บของทั้งหมดและยอมรับว่าเลิกกับ
แทยอนแล้วแต่พอกำลังจะเดินเข้ามาในคอนโดก็เดินสวนกับแทยอน....แทยอนรีบเดินอย่างรีบร้อนไม่
ได้มองทิฟฟานี่จนทิฟฟานี่น้อยใจ..แต่พอแทยอนเดินสวนทิฟฟานี่ก็จำกลิ่นน้ำหอมทิฟฟานี่ได้..
.
.
(ฟานี่หรอ..ฟานี่มาที่ห้องงั้นหรอ)
.
.
(นี่เธอไม่เคยคิดจะทักฉันเลยใช่ไหม)

แทยอนกำลังจะหันมาทักทิฟฟานี่แต่เสียงโทรศัพท์ก็คอยโทรตามตลอดพอหันไปอีกทีทิฟฟานี่ก็เดินขึ้นลิฟท์ไปแล้ว
แทยอนได้แต่ยืนเซ็งแต่เวลาคงมีให้ตามง้ออีกเยอะจึงตัดสินใจเดินออกจากคอนโด

.
.


-ห้องเจสซิก้า- 

วันนี้ยูริพาซอฮยอนมาเยี่ยมพี่สาวที่หลงมนต์เสน่ห์เจสซิก้าจนบ้านช่องไม่กลับพร้อมเสบี่ยงอาหารที่เพียบแต่อยู่ๆเสียง
ออดก็ดังขึ้นซอฮยอนรับอาสาเป็นคนไปเปิดก็เห็นทิฟฟานี่ยืนยิ้มบางๆให้
.
.
"อ้าวพี่ฟานี่..หวัดดีค่ะ" ซอฮยอนเอ่ยชื่อทิฟฟานี่จึงทำให้เจสซิก้ารีบหันไปมอง...
.
.
"ต๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยฟื้นจากหลุมแล้วหรอย่ะนังผีตาหนีปลายหวีเหี่ยว"
"เจสสสสสสสสสสสสสสสสสแกนี่มัน" ทิฟฟานี่ส่ายหัวเล็กๆก่อนจะเดินมานั่งอย่างเซ็งๆ
"กินไรมายังหรือกินอะไรไม่ลงทะเลาะกับสามีแล้วสามีไม่ง้อ" เจสซิก้าพูดแทงใจดำจนทิฟฟานี่เกิดอาการหงุดหงิด
"หงุดหงิดง่ายจังนะแก..ท้องป่ะเนี่ย"
"นี่เจสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส" ทิฟฟานี่ส่ายหัวหงุดหงิดก็เมื่อกี่สวนกันมันก็ไม่ง้อจริงๆนี่หน่า
"ไม่จงไม่เจสอ่ะ..ผัวเมียกันมีอะไรก็พูดกันไปเลยตรงๆน่ารำคาญ"
"นี่แกเลิกพูดอะไรพวกนี้ได้ป่ะ...บ้าอะไรผัวเมีย" ทิฟฟานี่พูดอายๆในลำคอจนทุกคนอดยิ้มไม่ได้
"ไม่ไปง้อแฟนหน่อยหรอ.."
"นี่ฟังนะทำไมต้องง้อก็ปล่อยให้มันไปอยู่กับอิเมียน้อยมันนั้นแหละก็ดีแล้ว" ทิฟฟานี่โมโหจนลืมตัว
"อุ๊ยต๊ายแก..แกยอมรับแล้วหรอว่าแกเป็นเมียหลวงอ่ะ" ทิฟฟานี่พูดไม่ออกก็เมื่อกี่นี่ฉันคงเผลอลืมตัวพูดไป
.
.
"นี่ฟานี่ฉันจะบอกอะไรแกให้นะ แทกำลังจะกลับเกาหลี" ทิฟฟานี่ถึงกับอึ้งพูดไม่ออกเมื่อกี่ที่เห็นแทยอนเดินถือกระเป๋า
เสื้อผ้าออกไปอย่างรีบร้อน..อย่าบอกนะว่าแทยอนกำลังจะกลับเกาหลี.. "แกว่าอะไรนะเจส"
"ฟังไม่ผิดหรอก..แทกำลังจะกลับเกาหลีแล้วกับอิคุณหญิงนั้นแทก็เกลียดมันเข้ากระดูก"
"ฉันกับซอแล้วก็ซันนี่เห็นอิคุณหญิงนั้นที่ร้านอาหารวันที่เรานัดกันนะฟานี่ฉันมาเล่าให้เจสฟังเจสคิดว่ามันจะรู้เรื่อง
ที่เธอจ้างแทมาเป็นแฟนแล้วฉันคิดว่ามันต้องการแบ็คเมล์แทแน่ๆ"
"ใช่ค่ะซอเห็นด้วย"
"มันจะไม่แบ็คเมล์แทได้ไงมันคงแค้นแทที่ไปยืนชี้หน้าด่ามันที่ผับเมื่อวันที่มันลากคอแทไปจูบ"
"อะไรนะแทไปยืนชี้หน้าด่าอินังนั้น...ชี้หน้าด่าเรื่องอะไร" ทิฟฟานี่ถามอย่างอดสงสัยไม่ได้แล้วตอนนี้ก็เริ่ม
เริ่มรู้ตัวว่าตัวเองกำลังงี่เง่ากับแทยอนอีกแล้ว "จะเรื่องอะไรล่ะก็อินังนั้นมาลากคอไปจูบเท่านั้นแหละแทก็โวย
วายด่าใหญ่บอกว่าเป็นผู้ดีเสียป่าว..ฉันเกลียดเธอ..รู้ไว้ด้วยว่าฉันมีแฟนแล้วและฉันก็รักแฟนของฉันมาก
แฟนของฉันชื่อทิฟฟานี่โอ้ยยยยยยน่ารักเป็นบ้า" ทิฟฟานี่อึ้งไปทันทีที่เจสซิก้าพูดจบตอนนี้น้ำตามันไหลอีกแล้ว
ไหลเพราะไม่เคยคิดจะฟังแทยอนบ้างเลย "แทได้พูดแบบนั้นจริงๆหรอ"
"ทำไมจะไม่จริงฉันได้ยินเต็มสองรูหูเลยแต่ไม่ได้เล่าให้แกฟังเพราะเห็นแกรักกันดีอีกอย่างแทพูดก่อนที่จะ
เป็นแฟนกับแกจริงๆเสียอีก" ทิฟฟานี่พูดไม่ออกตอนนี้อยากจะเจอแทยอนแล้วขอโทษ ขอโทษที่ไม่เคยเชื่อใจแทยอนเลย
.
.
"แล้วแกก็ฟังไว้ด้วยเลยนะแทไม่สนใจเงินแกหรอ" เจสซิก้าพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "และฉันก็กำลังจะทำให้อินังเมี้ยนนั้น
หน้าแหกให้หมอไม่เย็บเลยที่มันให้ข่าวมั่วๆว่าแทจนแล้วไปเกาะแกกับมัน" ยิ่งเจสซิก้าพูดทิฟฟานี่ก็ยิ่งสงสัยแทยอน
แทยอนเป็นใครกันแน่หรอ... 
.
.
"แท แททำไมเรื่องเงินทำไม..ก็แท..แทเอาเงินฉันไปแสนห้าแล้วไม่มีคืนถ้าแกออกไปให้ข่าวว่าแทรวยอีกอินังนั้นมันก็ตอกหน้าเรากลับมาซิ"
"ฉันนี่แหละจะไปตอกหน้ามันแล้วบอกว่าแทเป็นลูกคนเล็กของเจ้าสัวตระกูลคิมที่ทำธุระกิจส่งออกอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ไปทั่วโลกครอบครัวของแทมี
เงินเป็นแสนล้าน" เจสซิก้าพูดเหลืออดทำเอาทิฟฟานี่อึ้งไปพักใหญ่...คิมแทยอนลูกคนเล็กของเจ้าสัวตระกูลคิมทำธุระกิจส่งออกอุปกรณ์อิเล็กทอนิก
มีเงินแสนล้านงั้นหรอ...คิมแทยอนคนนี้น่ะหรอ คิมแทยอนคนที่อยู่ห้องโกโลโกโสที่ตอกข้าวสารคนนั้นน่ะหรอคนที่ฉันชอบดุด่าว่าสกปรกซกมก
โลโซแล้วไม่มีทางที่จะรักคนนั้นน่ะหรอ... "แกว่าไงนะเจส" ทิฟฟานี่ย้ำอีกครั้ง
ยุนอารีบพูดเสริมขึ้นมาทันที "ฟังไม่ผิดหรอกฟานี่ไอ้แทน่ะมันเป็นลูกเจ้าสัวที่เป็นเศรษฐีลำดับต้นๆของเกาหลีเลยแต่ว่า
มันชอบถ่ายรูปมันเลยมาหางานทำที่นี่อยู่เกาหลีก็ไม่มีคนรับทำงานเพราะพ่อมันรวย" อึ้ง..ทิฟฟานี่ได้แต่อึ้งที่ดุที่ด่าแทยอนว่าโลโซซกมก
สกปรกอย่างโน้นอย่างนี้..และที่สำคัญแทยอนก็ไม่ได้โกหกพ่อแม่ของเธอด้วย.. "นี่ฉันเข้าใจแทผิดมาตลอดเลยหรอเนี่ย"
"ใช่แฟนแกมันเป็นลูกผู้ดีไม่เห็นหรือไงนิดๆหน่อยๆผิวก็แดงไปหมดแล้ว" ทิฟฟานี่พูดไม่ออกอยากจะร้องไห้ให้กับตัวเองเสียจริงๆที่ไม่เคย
มองเห็นแทยอนในทางทีดี่บ้างเลย ทิฟฟานี่คนนี้นอกจากจะใจร้ายใจดำขี้วีนปากจัดยังมองไม่เห็นความรักจากแทยอนที่มีให้อีกด้วยT.T
"นี่เธอจะเอาไงต่อไปอ่ะฟานี่" ยูริถามต่อ 
"ใช่เพราะไอ้แทมันกำลังจะกลับเกาหลีแล้วอ่ะ" ยุนอาเอ่ยขึ้นอีกคน
"ก่อนอื่นเลยฉันจะเอาอินังนั้นให้แสบเลยคอยดู" ทิฟฟานี่พูดด้วยแววตาทั้งโกรธทั้งเกลียดอินังคุณหญิงเมี้ยนมาแต่ชาติปรางก่อน
"ดีมากแก..แล้วฉันก็มีแผนเด็ดไว้แล้วด้วย" ส่วนเจสซิก้าก็ได้แต่แสยะยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
.
.

ทั้งทิฟฟานี่และเจสซิก้านั่งครุ่นคิดด้วยดวงตาดุดันคนที่มันทำทิฟฟานี่เจ็บมันจะต้องเจ็บกว่าแล้วยิ่ง
มารวมพลังกลับเจสซิก้าแล้วเห็นทีว่างานนี้นังคุณหญิงเมี้ยนไม่ได้ตายดีอย่างที่เจสซิก้าว่าแต่ตอนนี้
สายตาของยุนอา ยูริ และซอฮยอนเริ่มจะมองทั้งคู่อย่างหวาดผวาเสียแล้ว

.
.



-จบตอน-