คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : intro .
INTRO
“ขอร้องละ พี่แดฮยอน..”
ร่างสูงตวัดคนตัวเล็กเข้ามาในอ้อมกอดให้เบามือที่สุด กลัวเหลือเกิน.. กลัวว่าจะทำให้คนตรงหน้าบุบสลายหรือเจ็บปวดมากกว่านี้
“ปล่อย!! ปล่อยนะจุนฮง!!”
พยายามขัดขืนด้วยแรงทั้งหมดที่มี แต่ยังคงไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมต้องร้องไห้ มือเล็กนั่นทุบหัวไหล่ของร่างสูงเต็มแรง แต่ทว่ายิ่งทุบมากเท่าไหร่หัวใจเขาก็ยิ่งสลาย ในเมื่อจุนฮงยังคงร้องไห้หนักไม่ต่างจากเขา
“อย่ากลัวผมนะ แค่พี่คนเดียว..”
แรงสะอื้นเบาๆจากร่างสูงทำให้แดฮยอนหยุดนิ่ง เขาทำอะไรไม่ถูก จุนฮงยังคงซบหน้าลงที่ไหล่ของเขา ความชื้นนั่นทำให้ขาเขาอ่อนยวบ
“อย่าไปนะ ผมต้องการพี่”
ความสับสนตีขึ้นภายในจิตใต้สำนึกของแดฮยอน ไม่ ..มันไม่ถูก
“ม..ไม่ มันไม่ถูก ปล่อย!!”
“ผมรักพี่นะ อย่าไปเลย”
ไม่.. มันไม่ถูก แดฮยอนตัวสั่นไปหมด ความเจ็บปวดที่ถูกร่างสูงกอดแน่นจะเจ็บไปหมด เขา.. บอกรักอะไรกัน มันไม่ถูกต้องเลยสักนิด จุนฮงค่อยๆคลายอ้อมกอดนั่นออกเพียงนิดเดียว ใบหน้าหล่อนั่นเลื่อนมากระซิบที่ข้างหูเขาเบาๆ
“ผมจะไม่กินพี่..”
เฮือก!!!!!
แดฮยอนสะดุ้งตัวขึ้นมานั่งกลางเตียงพร้อมกับหายใจหอบใหญ่ เขาฝันแบบนี้อีกแล้วหรอ มือเล็กเลื่อนมาปัดเหงื่อของตัวเองตามใบหน้านั่นด้วยความกลัว มือไม้สั่นไปหมด รู้สึกแย่ชะมัด กลืนน้ำลายลงคอแล้วล้มตัวลงที่เตียงอีกครั้ง
บ้าแน่ๆ ทำไมเขาไปฝันถึงเพื่อนในคลาสตัวเองแบบนั้น ทั้งๆที่ไม่ค่อยจะได้คุยกันสักเท่าไหร่
สยองเป็นบ้าเลยแหะ
แดฮยอนนอนเอามือก่ายหน้าผาก แล้วมองไปนอกหน้าต่าง ลมที่พัดเบาๆนั่นทำให้เขาค่อยๆหลับตาลงพริ้ม ความรู้สึกเหนื่อยจากตารางเรียนทั้งวันนั่นทำให้เขาเริ่มหลับลงไปอีกครั้ง
พร้อมกับเสียงกระซิบเบาๆจากบุคคลที่โผล่มาจากหน้าต่าง
“ฝันดีนะครับพี่แดฮยอน..”
talk : ขอปรับให้จูนงมาอยู่ชั้นเดียวกับน้องแด้นะครับ -_- ......... 55555555555555555
ความคิดเห็น