คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : memory 6
ป้าบ !!
“บรรลุรึยังวะ”
“สัด กรูจะบรรลุตอนเมิงตบหัวนี่แหล่ะเวร” ซีรีบรัมกรูกำลังทำงาน แม่ งขาดตอนหมด วันก่อนว่าที่กิ๊กตบ วันนี้ไอ้เตี้ยตบเป็นบุญหัวกรูจริงๆ
“กรูตบเพราะกรูหวังดีกะเมิงนะเนี่ย ความรู้มันจะได้ซึมซับดีไงวะ ^^” เชี่ยยย กรูต้องเอาพวงมาลัยมาไหว้เมิงเลยมั้ย - -**
“แล้วกิ๊กกรูไปไหนวะ”
“หยุด...ฮยอกแจว่าที่เมียกรูแต่กรูจำได้ว่าไม่ใช่กิ๊กมึง ลามปามเดี๊ยะถึบ” เมื่อกี้โดนไปชุดละยังไม่เข็ด นี่กรูต้องตอกย้ำเมิงอีกชุดใช่มะ คิดจะตีท้ายครัวกรูตลอดดด
“เมิ งอย่าเผลอละกัน”
“ห๊ะ!! เมิ งว่าอะไรนะ”
“ป่าววว กรูถามว่าฮยอกแจไม่มาหรอ”
“- - เที่ยงเดี๋ยวมา” เมิงคิดว่ากรูไม่ได้ยินใช่มะไอ้วอน ชิส์ ช่างมันวันนี้กรูต้องสงบสติเพื่อเอ กรูจะให้อภัยเมิง (ฮั่นแน่หลงรักผมล่ะสิ
อย่าๆผมรักฮยอกคนเดียว ^^)
“แล้วเมิ งอ่ะ บายดี”
“ห๊ะ!!” งง ทำหน้าเป็นญาติไอ้ช็อกโก้เชียวเมิง เออแต่กรูว่าเมื่อคืนมึงก็คล้ายว่ะ ฮ่าๆๆๆ
“เสียดายกรูไม่ถ่ายรูปส่งให้พ่อเมิงดู คนอะไรเมาแล้วเรียบร้อยเหี้ย ฮ่าๆๆ”
“ - -?”
“ คุณชายตระกูลเชวนอนหลับข้างโถเยี่ยว ฮ่าๆๆๆ อ้อ แล้วก็ขอบคุณกรูซะ ที่ไม่ปล่อยให้เค้าลากเมิงไปรุมโทรม”
“ =[ ]= “ ไงละอึ้งๆๆ ว่าแล้วผมก็น่าจะถ่ายรูปเก็บแฮะ เอาไว้เวลามันเกรียนลามปามว่าที่เมียผม จะได้จัดส่งพ่อมันซะเลย
ฮ่าๆๆ รีดเดอร์เห็นด้วยป่ะ
.
.
.
.
.
.
จ้อก แจ้ก
ป๊าบบบบบบบ
“ว่าไงไอ้เฮ ฮยอกแจไปไหนวะ”
“พรวดดด ลี ซองมินน เมิงควรจะทักกรูก่อนมั้ย” เวร นี่มันเวรกรรมอะไรกรูหนักหนา พวกเมิงเห็นหัวกรูเป็นอะไร ตีเอาตีเอา พวกเมิงอิจฉาความหล่อกรูช่ายม้ายยย (ถูก /เฮ,มิน) แม่ งไม่ทักกรูยังไม่เคือง แต่เมิงตีหัวกรูเซ็ง ดูดิจูปาจุ๊บกรูร่วงหมด - -*
“อ้าว หวัดดีไอ้วอนมานายยังวะ”
“ฮ่าๆๆ ฮยอกไม่ค่อยสบายแต่เดี๋ยวก็มาหว่ะ” โอยย ฮาจนปวดท้อง อยากจะบอกไอ้วอนว่าไม่ใช่ไม่เห็น แต่มันเล็งมืงมาแต่ไกลเลยว่ะ
“หรอ กรูก็นึกว่ามันไปกะแฟนซะอีก”
“ - -* มุกไม่ฮาพาเครียดว่ะไอ้มิน”
“อ้าว....ไอ้คุณวอนกรูป่าวมุก ป่าวมั่วเหอะ ถ้าไม่เห็นกรูจะพูดทำไมวะ”
เงียบ....ผมเงียบ ไอ้วอนเงียบ ลี ซองมินเครียดดดด (เค้าพูดอะไรผิดหรอ - - )
กริ๊ก !!
“หวัดดีทุกคนนนน” นั่นไงตรงเวลามาก ตัวมันอยู่หน้าโรงอาหารแต่เสียงมันมาแล้ว (หึหึ กิ๊กฉันเสียงดีว่ะ /วอน)
“หวัดดีฮยอกแจ / ดีคร๊าบบที่รัก ^ ^”
“โอ้วว ซองมิน (หมับ) คิดถึงจัง ไอ้วอนเดียะ พลัก!!”
“ฮยอกแจอ่า ขู่ แล้วไมต้องถีบวอนด้วย แงๆ” ไปละเพื่อนกรู ปัญญาอ่อนมาก นี่ผมควรเลิกคบมันมั้ยครับทุกคน
“แล้วนี่ทงเฮหน้าเป็นตูดเลย เป็นไรวะ ลืมขี้เหรอแก อุ๊บ!!”
“ชี่ๆๆ ก่อนพูดมองก่อนได้มั้ยวะว่าแกอยู่ไหน เดียวมีตายหมู่ - -*” แม่ งคนทั่งโรงอาหารนี่แค่สายตา ลี ซองมินก็จะตายแล้วเฮ้ย อย่าทำไรผมนะคร๊าบบ
“หายป่วยแล้วหรอ - -”
“คร๊าบบบ ดูนี่ ฮึบ” ต้องเบ่งกล้ามโชว์ซะหน่อย อิอิ
“...........” เอ่อ.. ทำไมบรรยากาศมันแปลกๆ แบบนี้ฮยอกแจเครียดนะ
“แหะ แหะ .... โอ๊ะ จะได้เวลาแล้วไปกันเถอะทุกคน เอ รอเราอยู่” ล้า ลา ล่า สอบๆๆ
แปะ แปะ
“อย่าคิดมากว่ะทงเฮ ไปสอบกันเหอะ” ขอบใจซีวอน เป็นการเป็นงานดีมากเพื่อน แต่กรูเครียดหนักๆก็ตอนไปสอบนี่แหล่ะ เฮ้อ.....
กริ๊งงงงงงงงงงงงง
“เย่ สอบเสร็จแล้วโว้ยยย”
“ไอ้เฮ ไอ้วอน ไปฉลองกัน”
“ฮื่อออ ตาย ตายแน่ไอ้วอน บัตรเครติดที่ร๊ากก ลาก่อนลูกพ่อ” T T
“......”
“เอาน่า แล้วไปแล้วไปเมากันดีกว่าเพื่อน เอ้าทงเฮลุก” เฉย - -* นี่เมิงไม่ไปใช่มะ ได้ดดดเมิงไม่ไปงั้นกรูลากกกกกก 5555
กึก
“อ้าวหยุดทำไมอ่ะฮยอก”
“...............”
“ฮยอกแจครับผมมารับ”
“นายเป็นใคร นี่ฮยอกแจรู้จักหมอนี่ด้วยหรอ” เชอะ ไม่ถูกชะตา โลกนี้ใครจะหล่อเท่า เชว ชีวอนไม่ได้ เปรี๊ยะ ๆๆ
“ใครให้นายมารับไม่ทราบ” ใช่ๆๆ ไล่มันไปเลยฮยอก บอกให้มันเอาไอ้รถคันนั้นออกไปด้วย หล่อไม่พอยังจะเจือกรวยอีก วอนไม่ช๊อบ
“คุณน่าจะรู้ว่าทำไมผมถึงมาที่นี่”
“ไม่ ฉันจะไปฉลองกับเพื่อน”
“ถ้างั้นผมเกรงว่าคงจะไม่ได้ วันนี้คุณมีนัดแล้ว รึจะให้เพื่อนๆไปด้วยก็ได้นะครับ”
“ไม่ต้อง ทงเฮ ซีวอน ฉันไปแล้วนะ ฮึ่ยยยย”
“ขอตัวนะครับ” ว๊ากกกกกก เคืองว้อย ทำไมฮยอกแจต้องไปกับมัน แล้วมันจะลาพวกกรูทำม้ายยย
แล้วนี่ไอ้เฮมันเป็นอะไรทำไมมันไม่ห้ามฮยอกแจ อ๊ากกก เชว ซีวอนเคืองงงง
.
.
.
.
.
.
ตึง ตึง ตึง...
“เบาๆดิว้าทงเฮ จะรีบซดทำไมว่ะเดี๋ยวก็เมาหรอกแก นี่เพิ่งหัวค่ำเองนะเว้ย” เออ เอาเข้าไปยิ่งห้ามมันยิ่งซด ช่างแม่ งแล้ว
“ทุกอย่างกำลังจะไม่เหมือนเดิมว่ะซีวอน” อึก อึก
“แกหมายถึง อ้อ...เรื่องฮยอกแจ”
“................”
“คิดมากว่ะแก ตอนไม่รู้อะไรก็เครียดงี้แหล่ะเดี๋ยวฮยอกแจมาแกก็ถามสิวะ พอรู้เรื่องก็หายเครียดเองว่ะ”
“มันจะไม่เป็นแบบนั้นสิ กรูรู้สึกว่ามันจะไม่เป็นแบบนั้น"
"แล้วมันจะเป็นไงวะ"
"กรูกลัวว่าฮยอกแจจะโดนแย่ง อึก อึกๆๆ”
“เฮ้อ.... คิดๆแล้ว ไอ้หมอนั่นมันทั้งหล่อ ทั้งรวย แถมผู้ดีเหมือนกรูเลย ถ้ามันจะมาเป็นคู่แข่งพวกเราจริง อ๊ากกกก เครียดว้อย น้องรีเจนซี่ขวด” - - แล้วเมิ งบอกไม่ให้กรูคิดมาก
“เอ้าชนแก้วว กรูจะบอกรัก ลี ฮยอกแจ”
“..............” บอกรัก......
แค่บอกรักทุกอย่างก็จบ ไอ้วอนคงทำได้ เพราะถึงฮยอกแจจะปฏิเสธ มันก็คงไม่เจ็บมาก ยังไงมันก็ไม่จริงจัง แต่ผมล่ะ ถ้าบอกไปแล้วฮยอกแจจะคิดเหมือนกันรึเปล่า ถ้าไม่ ทุกอย่างจะเป็นยังไง
นายจะรักฉันมั้ย ลี ฮยอกแจ
...............................................................
มาอัพแล้ว เฮ้อ...กว่าจะได้ฤกษ์อัพ
งานค่ะงานนนนน จะบ้าตาย เครียดสุดๆ
ยังมีใครรออ่านอยู่ม้ายยยย - 0 -
ขอให้อ่านให้สนุกนะคะ แล้วไรท์จะมาอัพอีกเมื่อมีโอกาส
เม้น โหวต ให้ด้วยนะคะ (เปอร์เซ็นต์ตก Y Y )
ความคิดเห็น