คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : CHAPTER 3
CHAPTER 3
............. แม้เจ้าจะเป็นผู้มอบโชคชะตาให้แก่ผู้อื่น แต่โชคชะตาแห่งเจ้า ข้าหรือเจ้ามิอาจหยั่งรู้
จงปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไป อย่าได้ฝืนโชคชะตาแห่งตนเพราะสิ่งที่ได้กลับมาอาจต้องแลกด้วยความเจ็บปวดเหลือคณา จงจำคำข้าลูกรัก .......................
เกาหลี..............
“โอ้ย”
“เบาๆนะ อย่าเพิ่งรีบ” ร่างสูงรีบลุกออกมาจากโต๊ะที่กำลังนั่งทำงาน เพราะรับรู้ถึงการเคลื่อนไหว
จากเตียงกว้างภายในห้อง
“อืม ปวดหัวจังท่านพี่ฮัน” ร่างบางพยายามดันตัวลุกขึ้นนั้งแต่ก็ยังไม่ได้เงยหน้ามองอีกคน
“ดื่มน้ำหน่อยนะ” ร่างสูงส่งแก้วน้ำให้ร่างบาง เพราะคิดว่าจะช่วยให้ร่างบางตรงหน้าสดชื่นขึ้นได้
พร้อมเข้าไปนั้งประคองร่างบางข้างเตียง
ผลัวะ !!
“ เฮ้ย ไอ้บอมแกทำไรอ่ะ” ร่างสูงอีกร่างที่เปิดประตูเข้ามาเห็น รีบเดินมากันเพื่อนออกจากร่างบางทันที
“...........” แต่คิบอมก็ไม่ได้ใส่ใจกับท่าทางของเพื่อนแต่อย่างใด และคยูฮยอนก็ไม่ได้สนใจเช่นกัน
แต่กลับหันไปเอาใจร่างบางแทน
“เป็นไงมั่งครับคนสวย ฟื้นนานแล้วเหรอ "
"ผมกะจะเอาดอกไม่มาจัดให้เต็มห้องก่อนคุณจะฟื้นซะหน่อย”
พูดไปก็แซ้งทำหน้าผิดหวังไป โดยไม่สนใจสิ่งมีชีวิตอีกคนในห้องเลย
“แต่ไม่เป็นไร....นี่ครับดอกไม้สำหรับคนสวย” คยูฮยอนยังคงไม่สนใจสิ่งใด และแสดงอาการป้อออกมาอย่างต่อเนื่อง
จึก จึก .....
“สะกิดไมหะไอบอม”
“แกยังไม่รู้อีกเหรอคยู” กลายเป็นคิบอมที่ทนดูอาการหน้าหม้อของเพื่อนไม่ไหวจึงต้องรีบสะกิดเพื่อนด้วยความอนาถจิต
“รู้ไรฟะ”
“เค้า ... เป็นผู้ชาย” พูดเสร็จก็ชี้ไปที่ร่างบางและชี้กลับมาที่เป้ากางเกงตัวเองเพื่อบอกให้รู้ว่าพวกเดียวกัน
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
และตอนนี้คยูฮยอนก็ช็อคไปซะแล้ว
“ไม่จริง ผู้ชายบ้าอะไรสวยขนาดนี้ฟะ” พูดก็ทำท่าสติแตกไป (นี่ฉันจีบผู้ชายอยู่เหรอฟะ)
“100 เปอร์เซ็นต์”
อ๊ากกกกกกก และยังคงมีเสียงโหยหวนอยู่ต่อไป
เฮ้อ....ชักเหนื่อยใจ
ทำไมไม่มีใครเม้นให้เลย.....เศร้า
ความคิดเห็น