คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : [บทที่ 9 lover shine 2 ภาคพิเศษ 4 (จบ)]
...
“เออวันนี้เธอสวยมากเลยนะ อากิระจัง”ราวี่เป็นคนเริ่มก่อน
“เหรอค่ะ ดีจังที่คุณราวี่ชอบ”อากิระก็ยังก้มหน้าอยู่นิ่งๆ
เราจะขอย้อนกลับไปเมื่อ 5 นาทีที่แล้วก่อนนะค่ะ
“อากิระจังไปหาที่นั่งกันเถอะ”ราวี่พูดกับอากิระที่ยังก้มหน้าก้มตาม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาซักที
“อ่ะ อืม”อากิระตอบและถูกราวี่จูงมือไปหาที่นั่ง
“เอาเครื่องดื่มหน่อยมั้ย?”ราวี่ถามเบื่อมีเด็กเสริฟเดินมาหาพวกเขา
“งั้นขอน้ำส้มล่ะกันค่ะ”
“ก็ได้งั้นอ่ะนี้”ราวี่เอาน้ำส้มยื่นให้อากิระ
“ขอบคุณค่ะ”
“...”
“...”
“...”
“...”
หลังจากนั้น 5 นาทีก็เสียไปโดยไม่พูดอะไรกันเลยนอกจากนั้น
กลับมาที่ตอนนี้
“เออ อากิระจังนี่ก็ใกล้จะเต้นรำแล้วนะ”ราวี่ถามอากิระ
“ค่ะ ตื่นเต้นจัง”อากิระก็ยังไม่เงยหน้าขึ้นมาอยู่
“เอออากิระเงยหน้าขึ้นมาหน่อยซิฉันเห็นเธอก้มหามาตั้งแต่ตอนนั้นแล้วน่ะ”ราวี่กำลังจะใช้มือขอเงยเข้าจับคางอากิระเพื่อเงยหน้าขึ้นมา
ปัด
“เออไม่เอาค่ะ”อากิระปัดมือราวี่แล้วก็เผลอเงยหน้าขึ้นมาเอง
“อ้าวเงยหน้าขึ้นมาแล้วนี่นะ อากิระจังน่ารักตลอดเลยเนอะ”ราวี่พูดแบบอึ้งเล็กน้อย
แปะ
ไม่นานนักมือเรียวยาวของอากิระก็สัมผัสที่มือของราวี่(ที่สุดแสนจะกระด้าง-ล้อเล่น อบอุ่นต่างหาก)
“เอ๋”ราวี่งงแต่ก็ให้กำมือของอากิระไว้
“เออแต่ว่าฉันไม่อยากเงยหน้าเลยมันทำให้เห็นตานั้น...”อากิระพึมพำ
“ตานั้น เออเธอหมายถึงตาข้างซ้ายของเธอเหรอ”ราวี่ถามอากิระที่เบี่ยงตัวไปทางอื่นไม่ยอมมองหน้าเค้า
“ค่ะมันไม่สวย”อากิระผละมืออกจากราวี่เพื่อปิดตาตัวเอง
“เอาน่ามาเดียวฉันจัดการให้”ราวี่พูดและถอดกิ๊ฟของอากิระที่ติดอยู่นั้นออกทำให้ผมของอากิระกลับมาเป้นสภาพปกรติคือตาข้างซ้ายจะถูกปิดไว้เนื่องจากผมหน้าข้างซ้ายของอากิระนั้นยาวถึงไหล่
“เห็นไมอากิระก็ยังน่ารักเหมือนเดิมเลย”อากิระที่มองผมตัวเองผ่านกระจกใบใหญ่ตรงข้ามกับเธอ
“ขอบคุณค่ะ”อากิระเริ่มกำลังใจมากขึ้นและได้กอดราวี่เป็นคำขอบคุณหลังจากนั้นทั้ง 2 ก็คุยกันไปอย่างเนิ่นนานจนถึงเวลาสำคัญแล้ว
นั้ก็คือการเต้นรำบนฟลอร์กว้างนั้นเอง
เวลา 21.30
โคมุอิก็ได้ขึ้นไปบนเวทีเพื่อกล่าวอะไรอีกครั้ง
“เอาล่ะครับทุกท่านหลังจากเรามาสนุกกันเต็มที่แล้วเรายังจัดให้มีการเต้นรำกันด้วยนะครับเชิญทุกท่านทุกคู่มาเต้นรำกับบทเพลงคลาสสิกเบาๆที่เราจัดให้กันนะครับ”โคมุอิพูดและลงมาหาคู่เต้นรำคุณคิดว่าใครล่ะ(แต่เราไม่ได้ในเต้นรินารี่หรอกนะ)
“เอาพวกเธอทั้งคู่ได้เวลาแล้วนะ”รินารี่วิ่งมาบอกอากิระกับราวี่ที่นั่งคุยกันอยู่
“เออคือว่า...”อากิระเริ่มเกิดอาการอายขึ้นมาอีกครั้ง
“เอาเถอะนะครับยังไงก็อุตส่าห์ซ้อมมาทั้งทีเสียดายเวลาซ้อมแย่เลยนะครับ”โครวี่พูดขึ้น
“นั้นสิเนอะ อากิระจังไปกันเถอะ”ราวี่ตัดสินใจลุกขึ้นมา
“ค่ะ”อากิระตอบสั้นๆแล้วเดินตามราวี่ไป
“ขอให้มีใความสุขนะครับ”อเลนอวยพรทั้งคู่
“อเลนคุงแล้วไม่หาคู่บ้างเหรอ”รินารี่หันมาถามอเลน
“เออไม่มีครับ”อเลนหันมายิ้ม
“งั้นเต้นกับฉันก็ได้ พี่โคมุอิไม่ว่าหรอก”รินารี่จับมืออเลน
“ขอบคุณคร้าบ”อเลนยิ้มอย่างสุขขี
ฟิ้ว
“กระผมถ้าเป็นไปได้อยากเต้นกับอาริอาเดย์จัง...”โครวี่ที่ถูกทิ้ง(น่าสงสาร)
“อ้าวพ่อหนุ่มแวมไพท์ไม่มีคู่เรอะ”บุ๊คแมนกล่าว
“ขอรับสงสัยกระผมต้องนั่งดูเฉยๆแล้วละ”โครวี่ในผ้าคลุมเช็ดน้ำตาล
“งั้นมานั่งดื่มด้วยกันซิ”บุ๊คแมนชวน
“ได้งั้นเหรอครับ”
“เออได้ซิมาเร็วๆ”
“ขอบคุณครับคุณบุ๊คแมน”
...
หลังจากนั้นเราไปดูทั้งคู่กันดีกว่า
“เออคุณราวี่พอแค่นี้เถอะค่ะ”อากิระที่เต้นรำกับราวี่มานานนับ 20 นาทีเริ่มบ่น
“งั้นเหรอก็ได้ฉันก็เริ่มเหนื่อยเหมือนกัน”ราวี่พาอากิระออกมาจากฟลอร์เต้นรำ
“คุณราวี่ช่วยพาฉันกลับห้องได้ไมค่ะคือว่าเริ่มง่วงแล้ว”อากิระงัวเงียเล็กน้อย
“ได้ซิไปกันเถอะ”ราวี่พูดแล้วพาอากิระไปที่ชั้น 7
กึก
“โอ๊ย!!!”อากิระร้องเสียงหลง
“อากิระเป็นอะไร”ราวี่ลุกลี้ลุกลน
“สงสัยข้อเท้าแพลง เต้นมากไปหน่อย”อากิระถอดรองเท้าออกมา
“งั้นเดี้ยวฉันอุ้มนะ”ราวี่ที่กำลังจะอุ้มอากิระแต่ว่า
ปัด
“ไม่เป็นไรค่ะฉันเดินเองได้”อากิระปัดมือราวี่แล้วลุกขึ้นมาอย่างทุลักทุเล
“แต่ว่า...”ราวี่ทำถ้าจะห้าม
ตึ ก ตึ ก
“โอ๊ย!!”อากิระที่เดินไปได้ 2 ก้าวก็ล้มอีกครั้ง
“อากิระบอกแล้วไงให้ฉันอุ้มเอง”ราวี่วิ่งอุ้มอากิระที่นั่งอยู่ทีพื้น
“งั้นรบกวนด้วยนะค่ะ”อากิระเกาะราวี่แน่น
ผ่านไป 5 นาทีชั้น 7 ห้อง 706
“อ่ะถึงแล้วล่ะนะ”ราวี่วางอากิระเบาๆ
“ขอบคุณค่ะ วันนี้ฉันมีความสุขมากๆเลยค่ะ”อากิระพูดเบาๆแต่ราวี่ก็ได้ยิน
“อืมวันนี้ฉันก็มีความสุขเหมือนกันนะ”ราวี่พูดแบบเขินอาย
“ดีจังที่คุณราวี่มีความสุข ฉันมีของจะให้ค่ะ”อากิระเงยหน้าขึ้น
“หือ?”ราวี่งง
แปะ
ไม่นานริมฝีปากของอากิระและราวี่ก็แนบชิดติดกันและเริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆจนอิกระเริ่มทนไม่ไหวผละราวี่ออกจากเธอทันที
“วันนี้สิ่งที่ฉันต้องการก็คือแค่นี้แหละค่ะ”อากิระพูดกับราวี่
“เออ ฉันก็ต้องการเหมือนกัน”ราวี่หันหน้าหลบ
“งั้นหลับฝันดีนะค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ”
“อืมเช่นกันนะ”
“ค่ะ”
ปัง
ไม่นานอากิระก็เข้าห้องของเธอไป ส่วนราวี่ก็ยังขึ้นอึ้งอยู่
“ฉันรักอากิระจังนะ”ราวี่พูดกับคนข้างใน(คิดเรอะว่าจะได้ยิน)เบาๆอล้วเดินเข้าห้องตัวเองไป...
_____________________________________________________________________
To be continue>>>you wait me please
Comment ผู้แต่ง
ฮ่ะ ฮ่ะจนได้นะเราในที่สุดก็ยังเขียนฉากจูบไม่เป็นงุงิแต่อยากถามท่านผู้อ่านว่าสนุกมั้ยค่ะพิมพ์ยิกเหมือนเดิมค่ะฝากฟิกเรื่องต่อไปด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
เม้นต์+โหวตได้ไมค่ะ
ความคิดเห็น