คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : [บทที่ 7 ใจหญิง ภาคพิเศษ 2]
หลังจากการซ้อมเต้นรำของทั้งสองนั้นผ่านไปเรื่อยๆแล้วนั้นจนมาถึงวันนี้
“อากิระเธอเต้นได้ดีมากเลยนะ”ราวี่พูดขึ้นมาระหว่างซ้อม
“ค่ะ ขอบคุณมากๆเลย”อากิระที่วันนี้ก็ยังคงซ้อมเหมือนเดิมในห้องของเธอ
“อ่ะได้เวลาแล้วล่ะคุณราวี่ค่ะฉันขอหยุดไว้แค่นี้เลยได้มั้ยค่ะ”อากิระพูดกับราวี่
“อ๋อได้ซิเธอเต้นเก่งแล้วนิเนอะ พรุ่งนี้เธอต้องเต้นได้ดีกว่านี้แน่ๆ”ราวี่ปล่อยมืออากิระและตบบ่าอากิระเบาๆ
“ค่ะ งั้นฉันไปนะค่ะ”อากิระพูดเสร็จสับแล้ววิ่งออกไปทันที
ราวี่ที่กำลังเคลิ้มกำลังกริยาอันน่ารักของอากิระคนที่เขาชอบและเธอก็ชอบเขา
...
“คุณรินารี่ค่ะ คุณรินารี่”อากิระตะโกนเรียกรินารี่
“มีอะไรจ๊ะ อากิระจัง”
“ตอนนี้ว่างไมค่ะ”
“จ๊ะว่างมาอะไรจ๊ะไปคุยกันที่ห้องฉันก่อนก็ได้นะ”รินารี่ชวน
“ค่ะ”อากิระขานรับ
...
“คือว่าฉันมีเรื่องอยากจะเล่าให้ฟังอ่ะค่ะ”อากิระเกาะรินารีเหมือนพี่สาว
“จ๊ะเล่ามาเลย”รินารี่โบกมือ
“คือว่า”
ผ่านไป 10 นาที
“เหรอราวี่ชอบอากิระจังเหรอจ๊ะและอากิระจังก็ชอบราวี่ด้วยซินะ”รินารี่ยิ้มกับกริยาท่าทางของอากิระที่เขินอายเล็กน้อย
“ค่ะแต่ว่าเออฉันไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะแบบว่า...”อากิระเก้อเขิน
“อยากทำให้เขาประทับใจในวันเต้นรำพรุ่งนี้ซินะ”
“ค่ะแบบว่านะช่วยหน่อยนะค่ะคุณรินารี่แบบว่าฉันยังไม่มีชุดใส่พรุ่งนี้เลย”
“เรื่องแค่นี้เองเดี้ยวฉันจัดการให้จ๊ะ”รินารี่รับคำ
“งั้นเหรอค่ะขอบคุณค่ะคุณรินารี่”อากิระกอดรินารี่แน่น
“จ้าๆไม่เป็นไรเพราะเราเป็นหญิงเหมือนกันนิเนอะ”
“ค่ะ”
“งั้นพรุ่งนี้อากิระจังมาที่ห้องฉันแต่เช้าได้มั้ย 5โมงก็ได้เพราะงานเริ่ม 2 ทุ่ม”
“ค่ะขอบคุณมากๆเลยนะค่ะคุณรินารี่”
“จ้าๆไม่เป็นไรอย่าลืมล่ะ”
“ค่ะงั้นฉันไปแล้วนะค่ะ”
“จ๊ะ”
ตึก ตึก
ไม่นานอากิระก็วิ่งออกไป
“ไม่น่าล่ะราวี่ถึงได้หลงหัวปักหัวปำ เอาล่ะงั้นฉันช่วยเป็นแม่สื่อให้ราวี่ดีมั้ยนะคิคิ”รินารี่พูดกับตัวเอง
วันต่อมา
เวลา ตี 4
ก๊อก ก๊อก
“คุณราวี่ค่ะไปกินข้าวกันเถอะค่ะ”อากิระที่มาปลุกราวี่แต่เช้า
“...”
“เอาอีกล่ะเป็นแบบนี้ทุกทีเลยน้า”
แกร๊ก แอ๊ด
อากิระเข้าไปในห้องของราวี่ใช่แล้วเหมือนเดิมที่ว่าคือราวี่ไม่เคยตื่นกด่อนตี 4 เลย
“คุณราวี่ตื่นซิคะ”อากิระเขย่าตัวราวี่เหมือทุกวันที่อากิระทำหน้าที่นี้
“งืม งืม”ราวี่พลิกตัวเพื่อหนีมือท่สัมผัสตัวเค้า
“คุณราวี่ถ้าไม่ตื่นฉันไปแล้วนะ”อากิระตัดสินใจไม่ปลุกและกำลังจะเดินออกไป
หมับ
“ตื่นก็ได้”ราวี่ที่ได้ยินดังนั้นก็รีบคว้ามือของอากิระด้วยเซนต์ของเค้าทันที
“ที่หลังมาปลุกแล้วต้องตื่นเลยซิค่ะไม่ใช่มาอ้อนแบบนี้ไปอาบน้ำเร็วๆเข้าะค่ะคุณราวี่”อากิระเตรียมอุปกรณ์การอาบน้ำของราวี่และผลักราวี่เข้าห้องน้ำไป
“งั้นรอแป๊บนึงนะ”ราวี่พูดแบบงัวเงียแต่อากิระเห็นว่าตื่นแล้วก็โล่งใจ
“ค่ะฉันจะรอ”อากิระยิ้ม
แล้วกิจวัตรประจำวันตอนเช้าตรู่ของราวี่ก็ผ่านไป
“ไงอากิระวันนี้จะแต่งชุดสวยล่ะซิ”ราวี่ถามอากิระ
“ค่ะแต่ว่าไม่รู้ว่าจะสวยถูกใจคุณราวี่รึเปล่านะ”
“งั้นฉันจะรอดูค่ะ”
“เราไปเดินเล่นกันก่อนดีมั้ยที่ สวนสาธารณะข้างศาสนจักรอ่ะ”ราวี่ชวนอากิระไปเดินเล่น
“ค่ะ”
ที่สวนสาธารณะ
“อ้าวคุณวอคเกอร์หวัดดีค่ะ ทำอะไรอยู่เหรอค่ะ”อากิระทักทายอเลน
“อ๋อมานั่งอ่านหนังสือแถวนี้นะล่ะนั้นราวี่ไม่ใช่เรอะไงครับ”อเลนพูดแล้วมองไปที่ราวี่
“คุณราวี่เค้าชวนฉันมาที่นี่ค่ะ”
“เออไงล่ะอเลนนายหาคู่ได้ยังล่ะ”ราวี่ถามอเลน
“อ๋อผมนะเหรอครับยังเลย”
“งั้นเหรอ”ราวี่พูด
“เอ๋ อย่าบอกนะว่าคู่เต้นรำของคุณเป็นคุณอากิระครับ”
“ค่ะราวี่เค้ามาชวนฉันเป็นคู่เต้นรำตั้งแต่วันที่ได้รับบัตรเลย”อากิระพูดเสริม
“คุณราวี่อย่าบอกนะว่า...”คุณรู้มั้ยว่าอเลนจะพูดอะไร?เอาเก็บไปคิดเองล่ะกันนะ
“ถ้ารู้แล้วไม่ต้องพูดเข้าใจมั้ยอเลน”ราวี่ดักคออเลนไว้
“คร้าบ”อเลนขานรับ
ผ่านไปนานมากมายหลังจากการสนทนาของทั้งสามคนสิ้นสุดลงเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆจนถึงเวลา 4.30
“อ่ะตายจริงได้เวลาแล้ว คุณราวี่ คุณอเลนฉันไปก่อนนะค่ะ”อากิระพูดอย่างลนๆ
“ไปไหนเหรออากิระ”ราวี่ถาม
“ไปหาคุณรินารี่ค่ะไปแล้วนะค่ะไว้เจอกันตอนงานเต้นรำน่ะ”อากิระทิ้งท้ายแล้ววิ่งไป
...
“คุณรินารี่ฉันมาแล้วค่ะ”
“แหม แหมดูถ้าท่าทางอากิระจังจะตื่นเต้นมากเลยนะ”
“ค่ะสุดๆเลย”
“งั้นไปอาบน้ำก่อนเถอะจ๊ะเดี้ยวฉันแต่งให้สวยเองนะ”
“ค่ะคุณรินารี่”
หลังจากนั้นผ่านไปหลายนานมากมาย ขอข้ามฉากไปที่หลังอากิระแต่งตัวเสร็จแล้วล่ะกันค่ะ(ผู้แต่ง)
เวลา 7.30
“คุณรินารี่แบบนี้มันเกะกะจังค่ะ”อากิระมองไปรอบตัวที่มีเครื่องประดับ+ชุดกระโปรงถึงเข่า+รองเท้าส้นสูงที่เธอไม่เคยใส่
“แตว่าเธอสวยมากเลยนะอากิระจังแบบนี้ตาราวี่ต้องอ้าปากค้างแน่ๆเลยจ๊ะ”รินารี่ชม
“งั้นเหรอค่ะขอบคุณค่ะ”อากิระเริ่มมีความมั่นใจมากขึ้น
“งั้นเราไปกันเถอะจ๊ะ”
“ค่ะ”
...
ทางด้านหนุ่มๆล่ะ
“เฮ้ยอเลนแบบนี้มันดูพิลึกไมเนี้ย”ราวี่ที่มองตัวเองในชุดทักซิโด้สีดำกับหูกระต่ายสีขาว
“เหมือนเจ้าบ่าวเลยนะครับ”โครววี่พูดเสริมและยิ้มเล็กน้อย
“เงียบไปเลยโครวจังก็นายนะแต่งชุดนั้นก็ได้นี่น่า”ราวี่หันไปประชดโครววี่เล็กน้อย
“เอาเถอะครับดูดีแล้วล่ะครับแบบนี้คุณอากิระเธอต้องอึ้งแหงๆเลยครับ”อเลนพูดยอราวี่
“อึ้งในความพิลึกนะซิ ฮ่ะๆๆๆ”โครววี่เสริม
ผัวะ
“เจ้าบ้า!!!อย่าพูดให้เสียกำลังใจได้ไหมเล่าโครวจัง”ราวี่ตบหัวโครววี่ที่หัวเราะอยู่
“ผมว่าคุณราวี่น่าจะถอดผ้าคาดหัวออกนะผมว่ามันไม่เข้ากับชุดทักซิโด้ของคุณเลย”อเลนพูดขึ้น
“งั้นเหรอถอดก็ได้”ราวี่เอาผ้าคาดผ้าออก
“แหมๆดูดีขึ้นเป็นกองเลยนะครับคุณราวี่”โครวี่ชม
“เออขอบใจโครวจัง”
“จะว่าไปคุณอากิระจะเป็นไงบ้างน้า”อเลนพูดขึ้นลอยๆ
“สวยเฟ้ย!!!”ราวี่ตอบเต็มปาก
“คร้าบ/คร้าบ!!!”ทั้งสองกล่าวพร้อมกัน
“ก็เขาเป็นสุดที่รักของคุณราวี่นี่เนอะคิคิ”อเลนพูดกับโคววี่
“หุบปากไปเลยฉันได้ยินนะเฟ้ย”ราวี่พูด
“งั้นเราไปกันเถอะครับ”โครวี่ชวน
“เออรู้แล้ว”ราวี่ตอบแบบปัดๆ
____________________________________________________________________
To be continue >>>you wait me please
Comment ผู้แต่ง
ในที่สุดก็ยาวมากๆตอนนี้กำลังจะถึงจุดสำคัญแล้วล่ะนะค่ะช่วยติดตามตอนต่อไปด้วยนะค่ะแหมๆแต่ว่าคุณคิดว่าฉันแต่งเลี่ยนไปรึเปล่าค่ะ ช่วยแนะนำ+ติชม+เม้นต์+โหวตด้วยนะค่ะ
ความคิดเห็น