คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [บทที่ 6 งานเต้นรำของศาสนจักร 1 (ภาคพิเศษ)]
หลังจากหลายวันผ่านไปนานมากมาย อากิระได้อยู่ที่ศาสนจักรแห่งนี้เป็นเวลา 1 เดือนเต็มแล้วและได้พูดคุยกับราวี่ที่ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าจะให้คิดว่าเป็นแฟนหรือพี่น้องดีแต่ว่าตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างอากิระกับราวี่เพิ่มขึ้นเยอะเลยล่ะค่ะ
...
“เฮ้อ...”ราวี่ถอนหายใจเบาๆ
“เป็นอะไรเรอะ”
“เฮ้อ...”ราวี่ไม่ได้ใส่ใจในคำพูดนั้นก็ยังถอนหายใจต่อไป
ผัวะ
ไม่นานราวี่ก็ถูกกรงเล็บหมีแพนด้าของบุ๊คแมนผู้เป็นปู่เข้าให้เสียแล้ว
“โอ๊ย ปู่ทำอะไรนะผมเจ็บนะ”ราวี่ลูบหับตัวเองเบาๆ
“เจ้านะแหละราวี่เป็นอะไรรึ?”
“ก็...เออไม่มีอะไรหรอกปู่”ราวี่ก้มหน้าหลบ
“ข้ารู้นะว่าเจ้าคิดอะไรอยู่เจ้าหลาน”
“ปู่จะมาอ่านใจผมได้ไง”
“เอ้าก็ข้าเป็นปู่เจ้านี่นะ ขอเตือนไว้ก่อนเจ้ามาที่ศาสนจักรนี้เพื่อเก็บข้อมูลเท่านั้นไม่ได้จะมาเป็นเอ็กโซซิลท์นี่เรื่องที่ผ่านตามานั้นก็เป็นแค่ทางผ่าน”
“ก็ถ้าคนอย่างผมจะรู้จักรักกับอากิ อุบ”ราวี่ปิดปากตัวเอง
“เจ้าหมายถึงแม่หนูคนงามนั้นนะรึ?”
“เออชิอากิระจังอ่ะนะ”
“เจ้าชอบเค้างั้นรึ”
“ประมาณนั้นแหละปู่เอ้าแล้วปู่จะมายุ่งอะไรกับผมเนี้ย”
ฟึ่บ
“เอ๋?นี่มัน”ราวี่มองกระดาษในมือบุ๊คแมน
“บัตรเชิญงานเต้นรำของศาสนจักรนะจะจัดทุกๆ 1 ปีนะปู่ไม่อยากไปร่วมงานนี้เท่าไรนักหรอกนะเจ้าไปแทนล่ะกันนะและก็อย่าลืมชวนแม่หนูคนนั้นไปเต้นรำคู่กับเจ้าด้วยล่ะ เข้าใจไมราวี่”(บุ๊คแมนเนี้ยก็คงอยากให้หลานสมหวังเหมือนกันเนอะ)
“ขอบคุณนะปู่”ราวี่ได้ยินดังนั้นก็รีบวิ่งไปหาอากิระที่ชั้น 7 ทันที
งานเต้นรำของศาสนจักรนั้นจัดขึ้นมาเพื่อให้ทุกหน่วยงานได้พักผ่อนกันและจะจัดทุกๆ 1 ปีและมีการเต้นรำของคู่หนุ่ม-สาวของหน่วยงานใดก็ได้มาร่วมเต้นรำกัน เชื่อกันว่าถ้าใครเต้นรำกับคนที่ชอบหรือรักมากๆก็จะสมหวังกับคนๆนั้น(น้ำเน่าเนอะ)ตลอดกาล
ก๊อก ก๊อก
“อากิระจัง”ราวี่เรียก
“ใครอ่ะ ราวี่เหรอ”คนข้างในขานรับ
“อืมฉันเองให้ฉันเข้าไปหน่อยได้ไม”
“อืมได้ซิเปิดเข้ามาเลย”อากิระตอบกลับ
แอ๊ด
สภาพที่เห็นตรงหน้าคืออากิระกำลังนั่งอ่านการ์ตูนอยู่นั้นเอง
“อ่านการ์ตูนอยู่เหรอ”
“อืมเรื่องนี้มันสนุกดีนะ”
พับ
อากิระปิดหนังสือ
“เออคือว่ามีเรื่องถามนะ”ราวี่พูด
“ได้ซิแต่ว่ามานั่งจิบชาด้วยกันก่อนซิ”อากิระชวน
“ขอบคุณนะ”
หลังจากนั่งจิบชากันได้ซักพักราวี่ก็เริ่มถามอากิระ
“คือว่างานเต้นรำคืนวันพุธนะ อากิระจังมีคู่รึยัง”ราวี่ถามตรงประเด็น
“อ๋องานเต้นรำนะเหรอยังหรอกจะมาขอฉันเป็นคู่เต้นรำใช่มะ”อากิระก็ตอบตรงประด็นเช่นกัน
“อะ...อืม”ราวี่ตอบเก้งๆกังๆ
“ได้ซิแต่ว่าฉันเต้นรำไม่ค่อยเก่งหรอกนะ ไม่ซิเรียกว่าเต้นไม่เป็นเลยก็ได้นะ”อากิระพูด
“เดี้ยวฉันสอนให้เอาไม ตอนนี้เลยก็ได้”ราวี่ตบอก
“ขอบใจนะราวี่”
“งั้นเริ่มกันเลย”
ผ่านไป 2 ชั่วโมง
“1 2 3
“1 2 3
“หวา หวาจะล้มแล้ว”
หมับ
อากิระถูกราวี่ดึงมาก่อนที่จะล้ม ง่ายๆจับมืออ่ะนะ
“ราวี่ขอบใจนะ”
“ไม่เป็นไรหรอกแต่เธอเริ่มเต้นเก่งแล้วนี่”
“อืมต้องขอบคุณราวี่มากๆเลยนะ”อากิระพูดขึ้นอย่างเขินอาย
“ฮ่ะๆไม่เป็นไรหรอก”ราวี่หัวเราะ
“ฉะ ฉันชอบราวี่นะ”อากิระพูดขึ้นมาง่ายๆ(แบบว่าหน้าตายมากๆ)
“หา”ราวี่ตกใจอย่างแรง
“ก็ได้ยินแล้วนี่”อากิระก็ยังหน้าตายเหมือเดิม
“ล่ะเรื่องในตอนนั้นที่เธอถามฉันก็เพราะเหตุนี้เหรอ”ราวี่ถามอากิระ
“อืมฉันเอามาคิดนะแบบว่า อยู่กับราวี่แล้วมันอบอุ่นดีนะ”อากิระยิ้มอย่างอ่อนโยน
“เหรออืมฉันก็ชอบเธอเหมือนกัน”ราวี่ดึงอากิระมากอดอย่างแนบแน่น
“แค่ก แค่กพอเถอะฉันหายใจไม่ออก”อากิระตบหลังราวี่เบาๆ
“งั้นเหรองั้นวันนี้พอแค่นี้เถอะพรุ่งนี้มาซ้อมกันใหม่นะ”ราวี่ทิ้งท้าย
“ค่ะพรุ่งนี้ฉันจะพยายามฝึกให้ถึงที่สุดเลยนะค่ะคุณราวี่”อากิระพูด
“งั้นไปล่ะ อย่านอนดึกล่ะ”
“คะ หลับฝันนะค่ะคุณราวี่”อากิระพูด
_____________________________________________________________________
หลังจากนี้ความรักของทั้งจะเป็นยังไงน้าน่าติดตามมั้ยค่ะ
To be continue>>>you wait me please
Comment ผู้แต่ง
แหะ แหะเป็นไงค่ะสำหรับความรักของทั้ง 2 เน่าอย่าบอกใครเลยจริงๆ อันนี้เป็นภาคพิเศษค่ะจะเขียนเฉพาะตอนที่อย่างเขียนอันนี้เป็นภาคพิเศษตอนแรกค่ะเป็นภาคหนึ่งมีชื่อว่า Lover time of his&her ชื่อน้ำเน่าไมค่ะ (รู้สึกว่ามันผิดหลักไวยกรณ์ด้วยนะชื่อภาคเนี้ย) เอาเถอะคะ ขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาถึงจุดนี้ค่ะยังไงก็ เม้นต์ให้ด้วยนะค่ะและก็ถ้าติอะไรก็จะเอาไปปรับปรุงค่ะ
เม้นต์+โหวต ด้วยนะเจ้าค่ะ
ความคิดเห็น