คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [บทที่ 3 ภารกิจที่ 1(ตอนต้น)]
เวลา ตี 4
“งืมๆ”อากิระที่เพิ่งตื่นนอนได้บิดขี้เกลียดอยากสุดๆ
“เอ๋เมื่อคืนนี้เรามานอนที่เตียงได้ไงเนี้ย?...แต่ชั่งเถอะไปอาบน้ำดีกว่า”
ก๊อก ก๊อก
“ใครค่ะ”อากิระขานไปเมื่อมีคนมาเคาะประตูเสียงดัง
“ฉันเองจ๊ะ รินารี่ไง”
“อ๋อคุณรินารี่มีอะไรค่ะ”
“เออคือว่าถ้าถึง 6 โมงเช้าแล้วช่วยไปปลุกราวี่ด้วยนะมีภารกิจนะ”
“เหรอค่ะ ได้ค่ะแต่ว่าห้องคุณราวี่อยู่ไหนค่ะ”
“อ๋อข้างขวาของห้องอากิระจังนะแหละ ฉันไปนะ”
“ค่ะ”
เมื่อเสียงสนทนาสงบลงอากิระก็ไปอาบน้ำทันที
หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วอากิระตัดสินใจไปเคาะประตูห้องของราวี่ก่อนที่จะไปหาโคมุอิเพื่อจะได้ไปกินข้าวด้วยกัน
ก๊อกๆ
“...”ไม่เสียงตอบรับจากราวี่ที่อยู่ข้างใน
“คุณราวี่ค่ะ”อากิระตะโกน
“...”ยังเหมือนเดิม
“คุณราวี่ถ้าไม่เปิดฉันขออนุญาตเข้าไปนะค่ะ”
“...”ก็ยังเหมือนเดิม
“ฉันขออนุญาตแล้วนะค่ะ”
แกร๊ก
ทันใดนั้นอากิระตัดสินใจเปิดประตูห้องของราวี่ทันที
“อ้าวยังหลับอยู่เหรอเนี้ย”สิ่งที่อากิระเห็นก็คือตาราวี่นอนหลับอยู่นั้นเอง
“ฟี้ ฟี้ ฟี้”นี่คือสัญญาณตอบรับของราวี่
“คุณราวี่ค่ะตื่นได้แล้วอย่าขี้เซานักซิค่ะ”อากิระเขย่าตัวราวี่เบาๆ(คิดว่านะ)
“โอยอะไรกะนักกระหนาปู่ผมจะนอนนะ”ราวี่หันข้างเพื่อหนีคนที่คิดว่าเป็นบุ๊คแมน
“นี่ฉันอากิระนะค่ะคุณโคมุอินัดไปที่ห้องค่ะ”อากิระพยายามดึงราวี่ที่หันข้างอยู่
“งืมๆขออีกซัก 5 นาทีซิปู่”(ตาราวี่เนี้ยถ้าจะชอบละเมอนะเนี้ย)
“นี่เสียงฉันฉันเหมือนคุณบุ๊คแมนขนาดนั้นเลยเหรอ?”อากิระถามน้ำเสียงของตัวเองอยากงุนงง
“เอ้าตื่นก็ได้มีอะไรปู่?”ราวี่ที่ลุกขึ้นมาอย่างงัวเงีย
“เฮ้อ...ตื่นซะทีกดว่าฉันจะปลุกคุณราวี่ตื่นเนี้ย”
“เฮ้ยอากิระจัง!!!”ราวี่หน้าแดงแจ๋
“ค่ะ อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณราวี่”อากิระทักทายราวี่ตอนเช้า
“อะ...อืมเช่นกัน”ราวี่หันหลบอากิระเพราะความอายของตน
“คุณราวี่ค่ะช่วยไปอาบน้ำแต่งตัวด่วนๆเลยค่ะเพราะว่าคุณราวี่ต้องไปทำภารกิจคุณโคมุอิเรียก”อากิระสั่งยาวเยียด
“อืมได้รอแป๊บนะ”ราวี่คว้าผ้าขหนูแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปพร้อมชุดเอ็กโซซิลท์ของเค้า
“งั้นฉันนั่งรออยู่ตรงนี้นะค่ะ”
“อืมตามสบายนะไม่ต้องเกร็ง”ราวี่พูดทิ้งท้าย
“คิ...ผู้ชายอะไรไม่รู้ตลกเป็นบ้าเลย”(เฮ้ยอากิระใจเย็นๆคนดีๆมีถมไปอย่าเพิ่งตัดสินใจเลือกคนขี้หลีอย่างราวี่)
5 นาทีผ่านไป
“เอ้าเสร็จแล้วรอนานไม อากิระ”
“ค่ะแป็บเดียวจริงเลยค่ะ”
“งั้นเราไปห้องโคมุอิกันเถอะ”ราวี่พูดนำ
“งั้นเราๆไปกินข้าวกันที่โรงอาหารก่อนไมค่ะนี่เพิ่งตี 4ครึ่งเอง”อากิระชวน
“ก็ดีนะ”ราวี่พูดแบบเหลอๆ(มันยังไงแบบเหลอๆ)
“ค่ะ”
ที่โรงอาหาร
“สวัสดีค่ะคุณเจรี่”อากิระทักทาย
“ต๊ายตายสวัสดีดีจ๊ะอากิระจังวันนี้อยากทานอะไรจ๊ะ”
“เดี้ยวนะค่ะ”
ปึด ปึด
“เอ๋มีอะไรเหรออากิระ”ราวี่มองอากิระที่ดึงชายเสื้อเค้า
“คุณราวี่อย่างกินอะไรค่ะ”อากิระถาม
“อืมฉันเหรอ?”
“ค่ะ”
“อะไรก็ได้ที่เธอสั่งฉันก็กินทั้งนั้นแหละ”ราวี่พูด
ฉ่า
คราวนี้เป็นอากิระที่หน้าแดงบ้าง(ราวี่แกพ่นคำหวานใส่เสียแล้ว)
“เออ..งั้นก็เอาชุดA2ล่ะกันนะค่ะ”อากิระหันไปสั่งอาหารที่คุณเจรี่
“จ้า”
ไม่นานนักคุณเจรี่ก็แสดงฝีมือทำอาหารให้อากิระได้กิน
“แล้วแล้วจ้า”
“ขอบคุณค่ะ คุณราวี่ไปกันเถอะค่ะ”
“อะ..อืม”ราวีตอบ
ง่ำๆ
“โห้อร่อยดีนะค่ะ”
“อืมเจรี่เค้าเป็นแม่ครัว(รึเปล่า)ระดับเซียนทำอะไรก็อร่อยทั้งนั้นแหละ”ราวี่พูด
“เหรอค่ะ”
“อืมขอถามหน่อยซิว่าทำไมชุดเอ็กโซซิลท์ของเธอถึงเป็นสีขาวล่ะ”ราวี่ชี้ที่ชุดของอากิระ
“อ๋อครอสสั่งตักให้ค่ะแบบว่าเค้าบอกว่าฉันนะไม่ชอบสีดำมืดๆแต่ชอบสีขาวอะไรของเค้าก็ไม่รู้”อากิระอธิบาย
“เหรอ”
“ค่ะ”
ผ่านไปหลายนาทีกว่าทั้ง 2 จะกินข้าวเสร็จและก็เดินไปที่ห้องของโคมุอิด้วยกัน
“อ้าวมาเร็วจังอากิระจัง ราวี่พี่เค้ายังหลับอยู่เลย”รินารี่ชี้ไปทางโคมุอิ
“งั้นก็ปลุกซิ”
“อ้าวคันดะมาแล้วเหรอ”รินารี่หันไปทางที่คันดะอยู่
“อืมเพิ่งจะมาเมื่อกี้”คันดะพูด
“มะ..มาแล้วครับคุณรินารี่”อเลนที่ตะโกนมาแต่ไกล
“งั้นก็ดีใครจะเป็นคนปลุกล่ะ?”คันดะยิงคำถามใส่รินารี่
“ฉันเองเรื่องยังงี้ปล่อยให้ฉันทำเถอะ”ราวี่บอกแล้วไปตะซิบข้างหูของโคมุอิเบาๆ
“นี่รินารี่เค้าหนีไปแต่งงานแล้วนะ”
พรวด
แค่คำเดียวทำให้โคมุอิตื่นอย่างทันที
“พี่ค่ะทำงาได้แล้ว”รินารี่ติ
“จ้า”โคมุอิตอบกลับ
“เอ้าล่ะงานที่พวกเธอต้องทำนั้นมี2งานโดยเราจะแบ่งเป็นคู่”โคมุอิเกริ่น
“เป็นคู่ๆงั้นเรอะ”คันดะพูด
“ใช่แล้วคือว่ามันกระทันหันไปหน่อยนะที่ต้องเรียกพวกเธอทั้ง4มารวมตัวกัน”
“ไม่เป็นไรค่ะคุณโคมุอิแล้วมีที่ไหนบ้างค่ะ”อากิระถาม
“ก็งั้นอธิบายให้ฟังล่ะกันคือว่า คันดะกับอเลนต้องไปที่เมืองลาสเวกัสส่วนอากิระกับราวี่ต้องไปที่แคลิฟอร์เนียเอาเป็นว่าแผนที่นั้นได้ให้พวกเธอไปเรียบร้อยแล้วงั้นขอให้ทำภารกิจโดยปลอดภัยล่ะกันนะ”โคมุอิทิ้งท้าย
“ทำไมฉันต้องไปกับเจ้าถั่วงอกด้วยเนี้ย”คันดะบ่นอุบอิบ
“คันดะก็ทำๆไปเถอะตอนนั้นก็ยังไปด้วยกันกันเลยนิน่า”อเลนพูด
“เฮ้อ..”คันดะถอนหายใจแล้วเดินออกไป
“คันดะนี้ยไม่ไว้เลยนะเอาแต่ใจอยู่เรื่อย”รินารี่ที่สังเกตอาการของคันดะพูดขึ้นโดยม่ได้สนใจนด้านหลังที่กำลังหน้าแดงกันทั้ง 2 คน ทำไมล่ะก็เพราะได้ทำภารกิจร่วมกันไงล่ะ
“เออ...คุณราวี่ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ”
“เช่นกันนะอากิระจัง”ราวี่พูดแก้เขิน
____________________________________________________________________
To be continue>>>you wait me please
Comment ผู้แต่ง
จะบอกว่าตอนนี้ยาวมากๆต้องขอแบ่งเป็น 2 ตอนค่ะขอโทษด้วยที่มันติดๆขัดๆค่ะแต่ว่าพยายามแต่งให้ดีที่สุดแล้วอย่าลืม เม้น+โหวต ให้เราด้วยนะเพื่อกำลังใจจ้า
ความคิดเห็น