คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [Apache II ภารกิจกับ50ล้านเทสเตอร์]
“ง่ำๆ”เสียงกินของจุบจิบของอากิระดังขึ้นในมุมๆหนึ่งของโรงอาหาร
“อรุณสวัสดิ์ครับคุณอากิระ”อดลนที่เดินมาพร้อมถาดอาหารขนาด 3 ที่มานั่งข้างอากิระ
“ดีจ้า!!”อากิระทักทายอเลนอย่างร่าเริงจนคนรอบๆข้างชักไม่แน่ใจแล้วว่าอากิระอายุ 19หรือ 9ขวบกันแน่
“ครับ”อเลนทิ้งตัวพร้อมถาดอาหารของเขาในดานตรงข้ามกับอากิระ
“วันนี้ไปรับภารกิจรึยัง?อเลน”อากิระถามอเลนพร้อมดื่มชานม
“ยังครับไม่รู้จะรับอะไรดีช่วงนี้มีแต่พวกเงินน้อยๆ”อเลนทำหน้าเซ็งเล็กน้อยก่อนที่จะใช้ส้อมจิ้มเนื้อวัวขึ้นมาใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย
“ร้อนเงินเหรอ?”อากิระถามอเลน
“เปล่าหรอกครับผมแค่อยากลองทำภารกิจยากๆดูนะครับอยากพวกระดับ extra problem ฟรือไม่ก็ super problem ดูบ้างเพราะตั้งแต่อยู่ที่นี่ก้ได้แต่งานของ start problem หรือไม่ก็ anything else problemเท่านั้นเองเงินก็น้อยน่าเบื่อจะตายครับ”
“นั้นซินะคงเป็นประสบการ์ณที่ดีแหะแต่ว่าฉันเคยทำแค่ half problem เองครึ่งๆกลางๆเงินพออยู่พอกินพวก extra กับ super problem นะมันของคนที่เวทย์สูงๆเค้าทำกันนิฉันไม่มีปัญญาขนาดนั้นหรอก”
“แต่ว่าคุณอากิระเคยประมือกับ ระดับ superมาแล้วนิครับเห็นว่าตอนนั้นไปผิดที่ใช่รึเปล่าครับ”
“อืม...เงินเยอะชะมัดแต่ว่า ระดับนั้นฉันเสียเวทย์ไปเยอะเหมือนกันนะ”อากิระบ่นนิดหน่อยก่อนที่จะลุกขึ้นมา
“ไปไหนเหรอครับ”อเลนถามเพื่อเป็นมารยาท
“อ้อ...ไปหางานทำนะซิเดี้ยวอดตาย”อากิระหันมายิ้มให้อเลนแล้วเดินไปที่บอร์ดประกาศงานของApache group
“1 หมื่นเทสเตอร์.....2แสนเทสเตอร์....3ล้านเทสเตอร์....เฮ้ยน่าสนแฮะเอานี่ล่ะกัน”อากิระที่อ่านบอร์ดประกาศงานแล้วตัดสินใจหยิบกระดาษประกาศงานชิ้นนึงขึ้นมาอ่าน
“นำผ้าแพรศักดิ์สิทธิ์กลับมาวางที่ศาลเจ้าอุนุคามิ(ศาลเจ้าของสุนัข)ให้ได้แล้วจะได้3ล้านเทสเตอร์ผู้ว่าจ้างมิโกะประจำศาลเจ้าทัตซึมิยะ(ศาลเจ้าเทพมังกร)”อากิระกำกระดาษงานแน่นพร้อมเดินตรงไปยังห้องของโคมุอิเพื่อเซ็นรับงานนิดหน่อย
“โคมุอิฉันมาเซ็นรับงานโคมุอิอยู่ไม”อากิระเดินเข้าห้องสุดรกของโคมุอิเข้ามาแล้วมองซ้ายมองขวาเล็กน้อยก่อนที่จะไปนั่งมี่โซฟาตัวยาว
แกร๊ก แอ๊ด....
เสียงเปิดประตูดังขึ้นอากิระจึงหันไปหาตนเสียงตามสัญชาติญาณของคนทั่วไป
“อ้าวราวี่เองเหรอมารับงานรึไง”อากิระหันมาพูดกับราวี่อย่างปกติ
“อืมนิดหน่อยนะพอดีโคมุอิเรียกมาทำงานด่วนรู้สึกเงินดีด้วย”
“เหรอเท่าไรอ่ะ?”อากิระถามอย่างสงสัยเหมใอนความเป็นเด็กของตนยังไม่หายไป
“อืมนั้นสินะฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”ราวี่ตอบแล้วเผลอยิ้มออกมานิดหน่อย
“150 ล้านเทสเตอร์และแถมผู้ช่วย1คนคืออากิระจัง”ไม่นานเสียงของเจ้าของห้องก็ดังขึ้นทั้งสองหันไปที่ต้นเสียงทันที
“150ล้านโคมุอิโกหกรึเปล่าภารกิจบ้าๆอะไรจะได้เยอะขนาดนั้น”ราวี่หันมาท้วงอย่างตกใจ
“น่าสนุกดีออกได้เป็นผู้ช่วยราวี่ด้วยแหะตื่นเต้นๆ”แต่อากิระกลับตื่นเต้นเหมือนเด็กๆ
“ฟังผิดหรือว่าเค้าพิมพ์ผิดรึเปล่า?เงินอะไรจะเยอะขนาดนั้น”ราวี่หันไปมองท่าทางอากิระเล็กน้อยก่อนที่จะหันมาท้วงโคมุอิต่อ
“ไม่หรอราวี่คนว่าจ้างเป็นแวมไพท์ด้วยนะ”
“แวมไพท์แล้วทำไมไม่ไปจัดการเอาเองฟ่ะเป็นแวมไพท์แท้ๆน่ารำคาญจริงแวมไพท์ด้อกด๋อยรึไงฟ่ะ”ราวี่สบถออกมาอย่างหัวเสีย
“เอาเถอะน่าแวมไพท์ก็มีข้อจำกัดในบ้างนะยังไงก็ช่วยเขาหน่อยเถอะตั้ง 150ล้านเทสเตอร์เชียวนะแต่ว่าเธอต้องแบ่งให้อากิระ 50 ล้านเทสเตอร์เพราะงานนี้ขาดอากิระไม่ได้เข้าใจไม?ราวี่ไปเตรียมตัวซะเรือจะออกจากท่าแล้ว”
“ขาดอากิระไม่ได้!?....ไม่ความว่าไงแล้วภารกิจนี้ต้องทำอะไร?”ราวี่งงกับสิ่งที่โคมุอิพูดก่อนหันไปมองอากิระอีกครั้งมที่ยังยิ้มร่าเริงอยู่
“ช่วยไปตามหาเมดผมทองให้แวมไพท์ที่ว่าจ้างนายทีรู้สึกว่าเมดผมทองจะชื่อเรน่าอะไรเนี้ยแหละไปตามหาให้หน่อยนะๆ”
“เฮ้ย!!!!แค่ตามหาเมดผมทองจะบ้ารึเปล่างานนี้ไม่ต้องใช้เวทย์อะไรเลยนิน่า”ราวี่ทุบโต๊ะดังปัง
“เมดผมทองชื่อเรน่าด้วยเรน่า คริมสัน โอเคราวี่ไปได้แล้วเดี้ยวไม่ทันเรือเที่ยวนี้ไปได้แล้วเพราะยังงี้ไงถึงต้องมีอากิระไปด้วยเนี้ยเพราะนายชอบโวยวายนั้นแหละราวี่ยอมรับงานดีๆแล้วไปดีๆดีกว่านะ”
“ไม่งานนี้ฉันไม่รับ!!!!!!”ราวี่โวยวายลั่น
หมับ
“ไปเถอะราวี่เงินดีจะตายไป....ไปแล้วนะค่ะโคมุอิ”อากอระหันมาจับมือซ้ายของราวี่แล้วลากออกจากห้องไป
“เฮ้ย!!!อากิระปล่อยฉันงานบ้าๆแบบนั้นฉันไม่ทำหรอก....อากิระยัยบ้าปล่อยเดี้ยวนี้นะยัยถึกยัยร่าเริงยัยบ้ายัยติ๊งต๊อง.....ฉันจะคุยกับโคมุอิให้รู้เรื่อง!!!!!!ปล่อยฉัน....ปล่อยเซ่!!!!!!!!!”ราวี่ที่ถูกอากิระลากออกมาจาถึงท่าเรือได้โวยวายจนคนรอบๆหันมามองเหมือนลูกกับแม่(ดูยังไง)ไม่นานนักอากิระก็สามารถลากราวี่ขึ้นมาจนถึงเรือจนได้(เก่งมากอากิระจังที่ลากตารั่วมาถึงนี้ได้)
“ขอโทษนะค่ะฉันอากิระ เอส.เฟอรารี่แห่งApache groupที่จองห้องไว้ 1 ห้องห้องไหนค่ะ”อากิระเดินไปถามพนักงานบนเรือที่กำลังเดินอยู่พร้อมที่จะไม่ลืมลากราวี่มาพร้อมๆกัน
“อ่อถ้าเป็นคนของApache groupล่ะก็ห้องชั้นบนสุดเลยครับห้อง 205 ครับ”พนักงานก็สุดแสนจะมารยาทดีตอบอย่างเพราะสุดๆ
“ขอบคุณค่ะ”อากิระยิ้มให้พนักงานพร้อมกับลากราวี่ไปที่ชั้นสองของเรือเพื่อไปยังห้อง 205 ห้องพักของทั้ง 2คนนั้นเอง
ห้อง 205บนเรือโดยสารลำหนึ่ง
แอ๊ด
ตึง
ไม่นานนักอากระก็ลากราวี่เข้าสห้องพักแล้วรีบล็อกประตูโดยเร็ว
“นี่เธอจพาฉันมาทำภารกิจบ้าๆทำไมเนี้ย”ราวี่บ่นพร้อมมองหน้าอากิระ
“ก็เพราะต้องพานายมานะซิ...”อากิระถอดเสื้อคุ้มหนังสีน้ำตาลของเธอออกก่อน
เฮือก!!!
หุ่นดีเป็นบ้า
ราวี่คิดในใจหลังจากเห็นอากิระที่ใส่เสื้อกล้ามลายนกสีน้ำเงินกับกางเกงขาสั้นเลยเขา 2 นิ้วสีดำกับรองเท้ารัดส้นของเธอดูโดยรวมแล้วอากิระเป็นคนที่หุ่นดีคนหนึ่งเลยเชียวล่ะ
ตุบ
ไม่นานอากิระก็มานั่งข้างๆราวี่พร้อมกับเอกสารชุดนึง
“นายดูนี่ซะราวี่....เรน่า คริมสันไม่ใช่มนุษย์แต่เป็นหุ่นยนต์โคลนนิ่งรุ่นผลิตพิเศษที่ผลิตออกมาตัวเดียวในโลกแถมยังมีความคิดมีจิตใจมีเศร้าหัวเราะและยิ้มได้ที่สำคัญเป็นหุ่นยนต์ที่โคลนนิ่งมาจากแวมไพท์จึงมีความต้องการเลือดเหมือนกับแวมไพท์ทั่วไปส่วนคนที่ว่าจ้างเป็นแวมไพท์ตระกูลผู้ดีเขียวนะคงจะเป็นคนสร้างเรน่าขึ้นมานะแหละแต่เรน่าคงหลบหนีไปไหนสักแห่งและตอนนี้รำลังมุ่งหน้าไปcrimsonแลนด์อยู่นายเข้าใจไม”อากิระเปิดเอกสารพร้อมอธิบายคราวๆให้ราวี่ฟัง
“อะ...อืมแล้วทำไมต้องพาเธอมาด้วยล่ะ?”ราวี่ถามอากิระ
“ไมรู้อะไรเลยเรอะ...ที่พาฉันมาด้วยเพราะ....”อากิระเว้นระยะคำพูดก่อนที่จะผลักราวี่ไปที่เตียง(=[]=;;;;;)พร้อมคร่อมไว้
ใบหน้าเริ่มใกล้ชิดกันขึ้นเรื่อยๆแล้วซิ
หายใจจะรดหน้ากันอยู่แล้ว
ปอยผมของอากิระเริ่มมาโดนหน้าเราแล้ว
หน้าอกของอากิระมันแนบกับอกของเราด้วย
เฮ้ย!!!!
“.....”อากิระงียบไปซักพักใหญ่ทั้งทียังคร่อมราวี่ไว้
“ไม่รู้ซิ......ฮ่าๆนายกลัวเหรอราวี่”
ไม่นานอากิระก็เผยเหตุผลออกมาพร้อมกับปล่อยเสียงหัวเราะออกมาแล้วมานั่งๆข้างที่ราวี่นอนอยู่
“ว่าไงนะ....ไม่รู้เหรอยัยบ้าเอ๊ยยยย...”ราวี่ลุกพรวดขึ้นมาพร้อมปาดเหงื่อบนใบหน้าอย่าวรวดเร็ว
“นี่เป็นผู้ชายแท้ๆแต่กลัวว่าความบริสุทธ์จะหายไปฮ่ะๆๆน่าขำเนอะ”อากิระหันมายิ้มให้ราวี่
“ว่าแต่เธอเถอะไม่กลัวหายรึไง???”ราวี่ถามอากิระ
“เฉยๆ...ชั่งเถอะนายไปอาบน้ำได้แล้วน่ะเดี้ยวไปกินข้าวกันฉันหิวข้าวจะแย่แล้วเร็วๆล่ะ”อากิระจับตัวราวี่ลุกขึ้นพร้อมผลักไปที่ห้องน้ำ
“อืม...”ราวี่ขานรับง่ายก่อนที่จะถูกอากิระผลักเข้าห้องน้ำไป
เฉยๆเหรอ....อากิระเธอเนี้ยเป็นคนเข้าใจยากกว่าผู้หญิงทั่วไปอีกนะเนี้ย
ราวี่คิดในใจแล้วได้เริ่มอาบน้ำชะรำร่างกายของตนจนสะอาด
_____________________________________________________________________
To be continue>>>APACHE III
รู้รึเปล่าว่าโคมุอิส่งอากิระมาด้วยทำไม????
ความคิดเห็น