คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : [บทที่ 11 ลอร์ดทีกี้ มิกค์แห่งตระกูลโนอาห์]
เคร้ง เคร้ง โครม
“ไปตายซะเจ้าพวกอะคุมาเอ๊ยยย มหาดาบผ่าโลกัณต์ย้ากกก”
“อ๊ากกกกกกกกก”
“อากิระจังเก่งจังนะครับ”
“อืมกะอีแค่ระดับ 2 นี่เนอะ”
“แต่ว่ามันมีเยอะจงนะครับแบบนี้จะจัดการหมดรึเปล่าเนี้ย”
“นั้นสิเนอะ”
ขณะนี้อากิระและอเลนถูกส่งมาที่ประเทศฝรั่งเศลซึ่งเป็นที่ที่มีอินโนเซ้นต์อยู่และในกำลังต่อสู้กับพวกอะคุมาที่มากันอย่างไม่ขาดสาย
“ชิเยอะขนาดนี้เชียวถ้าจะไม่ไหวแล้วนะครับคุณอากิระ”อเลนที่โจมตีอะคุมาอยู่นั้นเริ่มอ่อนแรง
“ยังไงก็ชั่งอเลนคุงยังก็ต้องจัดการให้หมดไม่งั้นอินโนเซ้นต์มันจะถูกไอ้พวกนี้เอาไป”
เคร้ง วูบ
“อ๊อก”ไม่นานนักอเลนก็พลาดถ้าให้ระดับ 2 จนได้
“อเลน ชิเจ้าบ้าเอ๊ยไปตายกันให้หมดเลยไป ยันต์วารี ปราบมาร 30 ใบ”อากิระใช้ยันต์ของเธอกำราบอาคุมะทั้งหลายได้ภายในพริบตาเดียว
“อ๊ากกกกกกกกก!!!!!!!!!!”เสียงร้องโหยหวนของอาคุมะดังขึ้นและสลายไป
“อเลนคุงเป็นยังไงบ้าง”อากิระที่วิ่งเข้าหาอเลนที่ได้รับบาดเจ็บ
“เออนิดหน่อยนะครับพอดีใช้แขนกันไว้”
“งั้นก็แล้วไปรอเดี้ยวนะ”อากิระหยิบยันต์แผ่นหนึ่งของเธอออกมา
พรึบ
“ยันต์คุมครองเอ๋ยขอท่านเทพแห่งการรักษาช่วยท่านผู้นี้ให้บาดแผลหายไปด้วยเถิด”อากิระท่องมนต์รักษาเพื่อทำให้แผลของอเลนหายเร็วขึ้น
“มันจะช่วยให้แผลปิดไวขึ้น ระหว่างห้ามสู้หนักๆอีกนะ”
“งั้นเราก็คงต้องรีบเอาอินโนเซ้นต์มาให้ได้ซินะ”
“ใช่แล้วอเลนคุง”
“งั้นเรารีบไปกันเถอะนะครับ”
“อืม”อากิระขานรับ
“เดี้ยวก่อนพวกเอ็กโซซิลท์”เสียงหนึ่งดังขึ้น
“อะไรกันพวกโนอาห์เหรอ?”อากิระมองหน้าชายคนหนึ่ง
“ถูกต้อง”เค้าตอบกลับ
“มีธุระอะไรไม่ทราบเจ้าหัวตะเข็บ”อากิระพูดอย่างไม่เกรงกลัว
“โอ๊ะทำไมมารยาททรามแบบนั้นล่ะคุณผู้หญิงแห่งศาสนจักรแห่งความมืด”
“ทำไมฉันต้องพูดดีกับนายด้วย?”อากิระถามด้วยสีหน้าเย็นชา
“กระผมชื่อ ทีกี้ มิกค์นะครับ”ใช่แล้วชายหนุ่มคนนั้นไม่ใช่ใครแต่เป็นทีกี้ มิกค์แห่งตระกูโนอาห์นั้นเอง
“ใครถามชื่อแกไม่ทราบ อเลนไปกันเถอะ”อากิระพยุงร่างของอเลนขึ้นมา
“อ่ะเดี้ยวซิคุณผู้หญิงแล้วชื่อของคุณล่ะ”ทีกี้ที่อยู่ดีๆก็ปรากฏตัวขึ้นมาต่อหน้าต่อตาของทั้งสอง
“ทำไมฉันต้องบอกชื่อนายด้วยมิทราบหือ?”
“อะไรกันอะไรกันทำไมถึงอารมณ์อเสียซะขนาดนั้นล่ะ”ทีกี้คว้าแขนของอากิระขึ้น
“คุณอากิระ”อเลนร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ
“คิดว่าฉันจะเจ็บงั้นซิ”อากิระมองหน้าทีกี้
“อ๋อชื่ออากิระจังงั้นเหรอ”ทีกี้บีบข้อมือของอากิระแรงขึ้น
“คุณอากิระครับ อุก”อเลนที่กำลังจะเข้าไปช่วยอากิระกลับถูกทีกี้โจมตี
“อเลนคุงรีบกลับไปที่ศาสนจักรซะ”อากิระไล่อเลนที่อาการบาดเจ็บเริ่มหนักขึ้น
“โอ๊ะ โอ๊ะแม่แมวน้อยยังจะห่วงเพื่อนอีก”ทีกี้ซุกไซร้ไปที่ซอกคอขาวของอากิระ (ฮึ่ยได้ไง ราวี่ยังไม่ได้ทำเลยน้า~~~ ราวี่ฉันสงสารแกจริงๆแต่ว่าขอโทษ-ผู้แต่ง)
ผัวะ
“คุณอากิระ”อเลนที่ได้แต่นั่งมองนั้นเริ่มมีอาการเจ็บหนักขึ้นไปอีก
“เธอกล้าตบฉันงั้นเหรอแม่แมวน้อย”ทีกี้มองหน้าอากิระ
“เออก็กล้าดิแล้วใครเป็นแม่แมวน้อยของนาย?”อากิระตอบกลับ
“โธ่ โธ่แม่แมวน้อยของผมอย่าทำท่าทางยังนั้นซิ”ทีกี้เริ่มลุกล้ำอากิระมากขึ้น
“อ่ะคุณอากิระ”อเลนที่ได้เพิ่งแต่นั่งมองนั้นเริ่มพูดออกมาอีกครั้ง
“หนีไปซะอเลนกลับไปที่ศาสนจักรซะเอาอินโนเซ้นต์ไปด้วยนะไม่ต้องห่วงฉันหรอก”อากิระที่ถูกทีกี้ลุกล้ำขว้างอินโนเซนต์ไปให้อเลน
“แต่ว่า...”อเลนท้วงเบาๆ
“กลับไปซะอเลน”อากิระไล่
“แหมแม่แมวน้อยอยากให้เพื่อนกลับขนาดนั้นก็ไม่บอก”ทีกี้หยุดการลุกล้ำไว้แค่นั้นแล้วคว้าข้อมือของอากิระไว้
“ทีสไปส่งคุณวอกเกอร์หน่อยซิ”ทีกี้หันไปคุยกับผีเสื้อของเขา
“ไม่ต้องฉันไปเองได้ ขอโทษนะครับคุณอากิระ”ไม่นานนักอเลนก็วิ่งหนีไปอย่างทุลักทุเล
“เอาล่ะตอนนี้เหรอเรา 2 คนแล้วนะแม่แมวน้อย”ทีกี้ที่ยังคว้าข้อมืออากิระอยู่นั้นมองร่างกายและใบหน้าของเธออย่างแทะโลมสุดๆ(สายตาหื่นๆว่างั้น?)
“ถ้าเหลือแค่นี้คิดหรือว่าฉันจะไม่มีปัญญาฆ่าแกทีกี้?”อากิระมองหน้าทีกี้ด้วยสายตาอาฆาต
“โธ่แม่แมวน้อยของผมเรากลับไปที่บ้านกันก่อนเถอะนะ”ทีกี้โปะยาสลบใส่อากิระจนในที่สุดอากิระนั้นก็สลบไปเพราะยาสลบนั้น...และอุ้มอากิระกลับไปที่บ้านของเค้า
_____________________________________________________________________
To be continue
หวาหวาตายแล้วอากิระจังถูกเจ้าทีกี้อุ้มไปแล้ววววว(เอ้าแกแต่งเองไม่ใช่เรอะ/ผัวะ)เอาเถอะอาจจะมีเรื่องหื่นๆมาบ้างและคาดว่าในตอนต่อไปน่าจะเยอะมากๆเลยค่ะ
ความคิดเห็น