ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    my fic d.gray-man[the end]

    ลำดับตอนที่ #1 : [บทที่ 1 Akira s.ferery]

    • อัปเดตล่าสุด 12 ต.ค. 50


    ฟิ้ว

    ที่นี่นะเหรอศาสนจักรแห่งความมืดที่คุณมาเรี่ยนให้มาที่นี่?มีคำพูดเล็ดลอดออกจากใต้ผ้าคลุมสีดำทมิฬ

    เจ้าเป็นใคร?ทวารบาลผู้รักษาประตูถามคนที่ยืนอยู่

    ข้างั้นรึ?ข้าเป็นเอ็กโซซิลต์

    มีอะไรยืนยัน?ทวารบาลถามด้วยความสงสัย

    ...จดหมายถึงคนที่ชื่อโคมุอิ ลี...

    พี่ค่ะเขาบอกว่ามีจดหมายส่งมาแนะนำตัวด้วยนิน่า?รินารี่ถามโคมุอิที่ซดกาแฟสบายใจเฉิบอยู่

    จะเป็นไปได้ไง รินารี่จัง ถ้ามีพี่ก็เห็นซิ พี่อ่ะจริงจังกับงานจะตายโคมุอิพูด

    โกหกชัดๆแต่กลับมีกลุ่มคนบ้างคนต่อต้านเบา (คิดว่ากลุ่มไหนล่ะ...)

    เฮ้อ...ถ้ายังงั้นลองไปหาจดหมายดูซิว่าอยู่บนนั้นรึเปล่าโคมุอิชี้ไปที่ต๊ะที่ยักไย่เกาะเต็ม

    คร้าบ

    ...

    เอ๊ะก็บอกแล้วไงว่ามีจดหมายไม่เข้าใจรึไงกัน ทวารบาลเนี้ยโง่รึเปล่า?

    อย่าพูดยังงั้นซิไม่จดหมายยืนยันและจะรู้ได้ไงถ่ายรูปก็ไม่ติดตัวอะไรก็ไม่รู้?

    ฉันเป็นคนนะเฟ้ยคนใต้ผ้าคลุมเริ่มโมโห

    หวา...

    แบบนี้มันต้องตายกันไปข้างหนึ่งแล้ว ย้ากกกกคนใต้ผ้าคุมยกกระบองยาวออกมาเพื่อจะตีทวารบาลผู้เฝ้าประตู

    เคร้ง

    เอ๋?คนใต้ผ้าคลุมชงัก

    นี่นายคนนั้นนะ อย่าทำเก่งไปหน่อยเลยหนุ่มร่างสูงโปร่งใช้ค้อนอันมหึมากันกระบองยาวของคนใต้ผ้าคลุมไว้

    นายเป็นใคร?คนใต้ผ้าคลุมถามอย่างสงสัย

    ฉันควรจะถามมากกว่านะว่า...

    ผลัก

    อุกหนุ่มร่างสูงโดนคนใต้ผ้าคลุมใช้กระบองกระแทกที่ท้องอย่างแรง

    จบกันที่ฉันจะเข้าไปใครอย่ามาขวางะเฟ้ย!!!ย้ากกกกกก!!!”คนใต้ผ้าคลุมกำลังจะใช้กระบองตีหัวร่างสูงเสียแล้ว

    นายเป็นใครกันร่างสูงถามทันควัน

    ฮึ นายงั้นรึน่าขำสิ้นดีคนใต้ผ้าคลุมหยุดการโจมตีไปแค่นั้น

    เอ๋?ร่างสูงถึงกับงง

    ฟุบ

    ฮ่า!!”ร่างสูงอ้าปากค้างทันทีเมื่อผ้าคลุมนั้นเปิดออก

    ฉันเป็นผู้หญิง

    ใช่แล้ว...ใต้ผ้านั้นคือหญิงสาวร่างสูง(แต่เตี้ยกว่าราวี่นิดนึง)ที่เป็น เอ็กโซซิลต์นั้นเอง

    ในขณะเดียวกัน

    เจอแล้วคร้าบ (ไอ้) ท่านหัวหน้า นี่เป็นจดหมายที่ส่งมาจาก ครอส มาเรี่ยน

    ไหนอ่านให้ฟังซิโคมุอิที่พูดเสร็จซดกาแฟทันที

    ถึง โคมุอิ ลี ฉันได้ส่งลูกศิษย์คนที่ 2ต่อจากอเลนไปประมาณ 2 วันก็จะถึงศาสนจักรแห่งความมืด ช่วยดูแลเค้าคนนั้นดีๆด้วยล่ะ ชื่อของเค้าคนนั้นคือ อากิระ เอส. เฟอรารี่ ฝากด้วยนะ จาก ครอส มาเรี่ยน

    อ๋อ แหมๆก็แค่ลองเชิงนะว่าจะเก่งแค่ไหนกัน ฮ่าๆๆๆๆ(ทำไมท่านโคมุอิถึง...แบบนี้เนี้ย)

    งั้นหนูไปรับอากิระจังก่อนนะรินารี่วิ่งออกไปหน้าประตู

    จ้า ฝากด้วยนะ รินารี่จัง

    หน้าประตูทางเข้าศาสนจักรแห่งความมืด

    ราวี่ที่กำลังเคลิ้มกับใบหน้าอันงดงามของหญิงสาวใต้ผ้าคลุมอยู่นั้นเองก็ถูกถามขึ้นมา

    นี่นายชื่ออะไร?หญิงสาวร่างสูงถามราวี่ที่กำลังเคลิ้ม

    ...ไม่สัญญาณตอบรับ

    นี่หญิงสาวสะกิดราวี่เบาๆ

    อ๊ะ...ฉันชื่อราวี่นะยินดีที่ได้รู้จักราวี่ที่เพิ่งหลุดจากผวังได้ตอบคำถามทันที

    ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อ อากิระ เอส. เฟอรารี่ เรียก อากิระก็ได้นะเพราะชื่อฉันมันยาว

    ตึก ตัก

    ตอนนี้จิตใจของชายหนุ่มเต้นรัวไม่เป็นจังหวะเสียแล้ว

    โดนใจชะมัดยาดเลย ราวี่คิดในใจ

    ราวี่

    ฮ่า?

    ช่วยพาอากิระเข้ามาหน่อยซิเร็วๆด้วยรินารี่ตะโกน

    อืมจะไปเดี้ยวนี้แหละรอแป๊บนึงนะ อากิระเดี้ยวฉันจะพาเธอเข้าไปนะราวี่พูดกับอากิระ

    เนี้ยแหละรอมานานเป็นชาติแล้วอากิระขานรับทันที

    _____________________________________________________________________

    To be continue>>>you wait me please

    Comment ผู้แต่ง

    เป็นไงบ้างสำหรับฟิกที่เราแต่งเราอุตส่าห์แต่งอย่างสุดฝีมือเลยน้าแบบว่าพิมพ์ยิกเลยเพราะว่าต้องลงทุกวันศุกร์อ่ะนะยังไงก็ฝากเป็นกำลังใจด้วยนะแบบว่าเราอาจจะแต่งไม่ค่อยเก่งต้องขออภัยด้วยค่ะ

    เม้นต์+โหวตเป็นกำลังใจด้วยนะค่ะ นี่เป็นเรื่องแรกที่เราแต่งเลยอ่ะนะ

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×