ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สาวห้าวปนหวานกับหนุ่มเซี้ยว รักใสแสบซ่ายกกำลังสอง

    ลำดับตอนที่ #1 : โรงเรียนใหม่...ของฉัน

    • อัปเดตล่าสุด 1 ก.ย. 48








                      

       โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง

            

          วันเปิดเรียนวันแรกของฉัน ฉันรู้สึกไม่ค่อยอยากมาเรียนที่นี่เลย อาจจะเป็นเพราะฉันต้องโดนมาอยู่โรงเรียนเดียวกับพี่ชายแท้ๆของฉันก้อได้



           เฮ้อ...  แล้วฉันจะอยู่กับใครละเนี๊ยะ เพื่อนเก่าๆๆ ก้อไม่มี สักคน -_-



         ฉันเดินไปเรื่อยๆๆ รู้สึกว่าวันนี้คนเยอะแฮะ มองไปทางไหนก้อมีแต่ เด็กหน้าตาลูกคุณหนูทั้งนั้น แถมมารายงานตัวแค่นี้ ยกกันมาทั้งบ้าน

    เหมือนกับมาขอใครแต่งงานนั้นแหละ



          ส่วนฉันหรอ -_-  ก้อมาคนเดียวอะเดะ  เพราะแม่ให้เหตุผลเพียงว่า



               แกไปคนเดียวก้อพอเพราะแค่ไปรายงานตัวลงทะเบียนของแกอย่างเดียว ส่วนเรื่องผู้ปกครองค่อยเรียกพี่ชายแกไปเข้าใจมั้ย





      อย่างนี้แหละค่ะ ครอบครัวฉัน แม่ไม่ชอบที่ฉันไม่อ่อนหวานเหมือนผู้หญิงทั่วไป เพราะฉันเหมือนพ่อ พ่อเป็นคนที่เข้มแข็งและเด็ดเดี่ยว พ่อ

    จึงสอนให้ฉันกับพี่ เป็นคนที่เข้มแข็งและ อดทน เสมอ





          ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง



        \'ประกาศ ขอให้นักเรียนม.4 ใหม่ทุกคน เข้ารายงานตัวตามห้องที่กำหนดดังนี้ ห้อง 4/1 รายงานตัวที่......\'



         ฉันต้องไปรายงานตัวแล้วสินะ แล้วห้อง 229 นี่มันอยู่ไหนนะ -_- โรงเรียน บ้านี่ก้อใหญ่ ชะมัด เดินกันเหนื่อยแน่ๆ ฉันเดินไปเรื่อย แล้วจะ



    ถามใครดีละเนี๊ยะ



         เฮ้อ..



       \'พี่ค่ะ ไม่ทราบว่าห้อง 229 ไปทางไหนค่ะ\' ฉันเดินหาจนเหนื่อย จึงถามรุ่นพี่ที่เดินผ่านแถวนั้นไปดีกว่า หลังจากที่ยังหาห้องไม่

    เจอ  รุ่นพี่คนนั้นหยุดมองหน้าฉัน ตั้งแต่หัวจรดเท้า



              จะมองอะไรนักหนาฟะ -_-  มาเรียนนะเฟ้ย ไม่ได้มาประกวดนางงาม



    \'อยู่ทางโน้น หนะ น้อง เดินขึ้นไป ชั้น2 แล้วจะอยู่ห้องแรกเลย\' รุ่นพี่คนนั้นตอบห้วนๆๆ



    \'ขอบใจ\' ฉันขอบคุณผู้หญิงคนนั้นอย่างหมั่นไส้แล้วเดินไปตามทางที่เค้าบอก



          

           ฉันเดินขึ้นบันได ไปอย่างเรื่อยๆ เพราะตอนนี้ ก้อถือว่ายังสายไม่มากซะหน่อย อ้ะ นั่นไง ห้องของชั้น ฉันเดินเข้าไปแต่ก้อ..



      \'โอ้ย..\' ฉันกระเด็นออกมาที่เดิม เพราะคนที่เดินสวนฉันออกมา



    \'โทดที เจ๊ มองไม่เห็น ตัวเล็กนิดเดียว ใครจะไปมองเห็นละ\' ไอบ้านั่นพูดมาได้ไงฟะ ชั้นนะหรอตัวเล็ก แค่สูงน้อยเท่านั้นเองหย่ะ



         เขาเดินออกไปจากห้องโดยที่ฉันไม่ทันได้โต้ตอบอะไร ฉันเดินเข้าไปลงทะเบียนกับที่ปรึกษา แล้วบอกเหตุผลที่มาช้า   อาจารย์มองฉัน

    เฉยๆๆ ไม่ได้พูดอะไร เมื่อลงทะเบียนเสร็จ ฉันจึงเดินออกจากโรงเรียนเพื่อกลับบ้าน ระหว่างเดินนั้น มีเสียงแซวฉัน จากม้านั่งข้างทาง



      \'น้องสาวจ๋า พี่ไปส่งมั้ยจ้ะ\'  ฉันเดินต่อไปอย่างไม่สนใจอะไร



    \'น้องสาวจ๋า จะรีบไปไหนเนี๊ยะ \' ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาจับมือฉัน ฉันเงยหน้ามองมัน



    \'แก ปล่อยมือ จากฉัน เดี๋ยวนี้ ถ้าไม่อยากมีเรื่อง\'



    \'เฮ้ย ดูดิ น้องเค้าขู่หว่ะ\' มันหันไปคุยกับเพื่อนมันแล้วหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน



      -_-\"  ชักจะทนไม่ไหวแล้วนะเว้ย !!  



        

        หมับ \"\"\'   ฉันชกไปที่ท้องมันอย่างรุนแรง โฮะๆๆ ให้มันรู้ซะบ้างว่า คนอย่างไอแป้ง ไม่เคยยอมใครเฟ้ย



        



    แปะๆๆๆๆ    มีเสียงตบมือจากข้างหลัง ฉันหันไปมองด้วยสายตาเย็นชา



    \' โอ้โห เจ๊ ทำได้ไง สุดยอดจริงๆๆ \'  เขาพูดแล้วยกนิ้วให้ฉัน ฉันทำเป็นไม่สนใจ จึงเดินออกไปจากที่ตรงนั้น พวกนักเลงตะกี้ หลบกันเป็นแถว



    \'อ้าว จะกลับแล้วเหรอ เจ๊ ไปส่งมั้ย\'  -*- ไอนี่ มันจีบชั้นอยู่เหรอไงนะ ตามอยู่นั่นแหละ



    \'ไม่ต้อง\' ฉันสะบัดหน้าหันกลับมา



    \'เจ๊ เราอยู่ห้องเดียวกันใช่ปะ\' นายนั่นวิ่งตามชั้นมาจนได้ เอ้อ



    \'อือ ไมอะ\'



    \'งั้นเรามาเปนเพื่อนกันนะ เจ๊ โอเคป่าว\' นายนั่นทำท่ายียวนใส่ มันน่านัก ฮึ



    \'ได้ แต่นาย ต้องหยุดเรียก ชั้นว่า เจ๊ ก่อน เข้าใจมั้ย\'  ฉันมีข้อแลกเปลี่ยน กับ เขา อยากรู้นักว่านายนั่นจะว่าไง



    \'อ้าว เจ๊ เอ้ย แล้วเทอชื่ออะไรหล่ะ\'



    \'แป้งฝุ่น\' ฉันตอบไปแค่นั้นแล้วได้ยินเสียงหัวเราะดังสนั่นจากนายนั่น



    \'หัวเราะอะไรฟะ \' พอนายนั่นเหนสายตาเย็นชาของฉัน เลยหุบปากสนิท



    \'ไม่เอา น่า แป้งฝุ่น\'



    \'เรียกแป้งเฉยๆๆ พอ แล้วนายชื่ออะไร\'



    \'น้ำแข็ง\' ฉันได้ยินชื่อเขาก้อแทบกลั้นหัวเราะไม่ทัน คนบ้าอะไรชื่อ น้ำแข็ง



    \'ตอนแรก แม่จะตั้งชื่อว่าน้ำ แต่พ่อบอกว่า ชื่อน้ำ มันหวานเกินไปเลยชื่อ น้ำแข็งแทน แหะๆๆ\'



    \'อืม ชั้นไปละ พี่ชายชั้นมาแล้ว เจอกันวันจันทร์ นะน้ำ บาย\' ฉันลานายนั่น เพราะเห็นพี่ชายสุดหล่อมายืนรอ ทำหน้ามุ่ยอยู่หน้ารั้วโรงเรียน





            ฉันเดินเข้าไปหาพี่ชายอย่างหน้าตาเอ๋อๆๆ   ทำหน้าให้น่าสงสารไว้ไอแป้ง แกจะได้ไม่ถูกด่า  



    \'พี่ป่าน จ๋า แป้งขอโทดน่า ที่มาช้า\'



    \'ไม่ต้องมาทำหวาน เลี่ยนหวะ ไปได้แล้ว\' พี่ป่าน ลากฉันขึ้นรถ ทันที









                                         เจอกันวันจันทร์นะโรงเรียนใหม่...ของฉัน













    *****************************************************************************************

















                   สวัสดีค่ะ คุณผู้อ่านทุกท่าน





              ช้อนในแก้วมีเรื่องใหม่แล้วนะค่ะ



         ยังไงก้อ อย่าลืมช่วยกันติดตามด้วยละกันนะ





                                    

                                         ช้อนในแก้ว











        



        
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×