ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter # 1 DongHae
DongHae's Part.
"เราไปไหนันีล่ะ ??" เฮหันมาพูับหิสาวที่อยู่้า ๆ หลัาที่เาและเธอออมาาร้านาแฟ
"เอ่อ.. ที่ไหน็ไ้่ะ.." อฮยอนอบเสียเบา
"ั้นเราไปหาอะไรินัน่อนมั๊ย ?? ั้นหิวแล้วอ่า" เฮพูพร้อมับลูบท้อัวเอ
"็ไ้่ะ" อฮยอนอบแล้วยิ้มในท่าทาอเา
ทั้สอนเ้าร้านอาหารร้านอารฟาส์ฟู๊แห่นึ เฮื้อแฮมเบอร์เอร์มาิน แ่อฮยอนไม่ไ้สั่อะไรมาินเลย
"เธอไม่ินอะไรเหรอ ??" เฮถาม้วยวามสสัย
"ั้นไม่หิว่ะ" อฮยอนอบและยิ้มให้
"เธอน่าะินอะไรหน่อยนะ"
"ไม่เป็นไรริ ๆ ่ะ" เธอยืนยันเ่นเิมและ้มหัวให้
"อ่าๆๆ ามใละัน" เฮพูพร้อมยิ้มให้ ่อนะัแฮมเบอร์เอร์ำโ
"ไอ้ยูมันบอว่าเราอยู่ห้อเียวันใ่มั๊ย ??" เฮถามึ้น
"อ่ะ.. อ๋อ ใ่่ะ" เธอพยัหน้านิหน่อย่อนอบ
"เธอนั่รไหนล่ะ ?? ทำไมันถึไม่เห็นเธอเลย ??" เฮมวิ้วถาม
"ันนั่อยู่้าหลัุพอี่ะ" เธออบแล้วยิ้มอีรั้
"อ๋อ.. มิน่าล่ะถึไม่เห็น.. ฮ่า ๆ" เฮหัวเราะเพื่อให้เธอผ่อนลาย เาิในใว่าเาทำเธอเร็ไปหรือเปล่า
วามเียบเ้ามาปลุมอีรั้ ทำให้เฮ ้อรีบิอะไรึ้นมาถามเธออีเพื่อวนุย
"อ่า.. เธอบอว่าเป็นาิับแทยอนใ่มั๊ย ??" เฮถามึ้นเมื่อนึไ้
"ใ่่ะ แม่อันับแม่แทยอนเป็นพี่น้อัน่ะ"
"อ๋อ.. เธอ็เลยวนันมาสินะ.."
เฮนึถึหิสาวที่ื่อแทยอนที่เาเพิ่เอเมื่อสัรู่ เานึถึใบหน้าสวยน่ารัอเธอ นึถึน้ำเสียหวานหูที่เาเพิ่ไ้ยินมา แ่เพียนึถึเท่านั้น หัวใเา็เริ่มเ้นแรึ้นนเาไ้ยินเสียอมัน เาเอ้อยอมรับว่าสนใแทยอนอยู่ไม่น้อย และ็หวัที่ะให้แทยอนเป็นนที่หยิบหมวอเาไม่น้อยเ่นัน
"ุเฮะ ??"
"ะ.. รับ ??" เสียอฮยอนเรียทำให้เาหลุาภวั์
"เป็นอะไรหรือเปล่าะ ??" อฮยอน้อหน้าเพื่อสัเุท่าทาอเา
"เปล่ารับ.. ไม่มีอะไรหรอ.." เฮอบแล้วยิ้มให้
"แล้ว.. ไม่มีอะไรถามผมบ้าเหรอรับ ?? ให้ผมถามนเียวนี่มันเหมือนสอบสวนมาว่ามาเทนะ" เาพยายามพูิล
"็ไ้่ะ.." อฮยอนนึำถามสัรู่แล้ว็เลือไ้
"ุบอว่าเป็นเพื่อนับุยูฮยอนใ่มั๊ยะ ??"
"อ๋อ.. รับ.. เราเป็นเพื่อนันั้แ่มัธยมแล้วล่ะรับ" เฮอบ
"เล่าเรื่อุับเาให้ฟับ้าสิะ" อฮยอนพูึ้น
"อยาฟัเหรอรับ ??" เฮถามึ้น อฮยอนพยัหน้า
"ไ้รับ เี๋ยวเล่าให้ฟั.." เฮยิ้มและเริ่มเล่าเรื่อราวอเาและยูฮยอน...
เฮและอฮยอนเิน้วยันมาามถนนในสวนสาธาระ เฮยัเล่าเรื่อเาและยูฮยอนอยู่ ทั้สอนุยันไปพลา หัวเราะไปพลาันมาลอทา นมาถึลาสะพาน้ามสระน้ำในสวนสาธาระ...
"...แล้วไอ้ยู็ส่ลูมา ผม็รับไ้และระโึ้นั์เลย... แ้มนั้นทำให้โรเรียนเราเป็นแมป์เลยนะ..." เฮเล่าเรื่ออเาพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า เาหันมามออฮยอนที่อนนี้เ็มไป้วยรอยยิ้มาเรื่อที่เาเล่าเ่นัน เาึัสินใอะไรบาอย่าไ้...
"ผมุยเรื่ออผมมามาแล้ว.. เรามาุยเรื่ออเราีว่ามั๊ยรับ ??" เฮพูึ้น
"ะ ??" อฮยอนมอหน้าเฮ้วยวามสสัย
"อฮยอนรับ" เฮพู้วยน้ำเสียสั่นที่นิหน่อย เาเอื้อมมือไปับมือออฮยอนมาถือไว้ สายามอไปที่วาอเธออย่าริั
"ไ้โปรบับผมไ้มั๊ยรับ ??" เฮถามเธอ อฮยอนนิ่เียบไปสัพั แ่มันนานพอที่ะทำให้ผู้ายนนึเริ่มใหวิว เฮเหลือบามอล่ำ เารอำอบาหิสาวอย่าใใ่อ
"่ะ" เพียพยา์เียวอเธอ ทำให้เาเยหน้าึ้นมาทันที
"ไ้่ะ.. ั้นะบับุ.."
"เราไปไหนันีล่ะ ??" เฮหันมาพูับหิสาวที่อยู่้า ๆ หลัาที่เาและเธอออมาาร้านาแฟ
"เอ่อ.. ที่ไหน็ไ้่ะ.." อฮยอนอบเสียเบา
"ั้นเราไปหาอะไรินัน่อนมั๊ย ?? ั้นหิวแล้วอ่า" เฮพูพร้อมับลูบท้อัวเอ
"็ไ้่ะ" อฮยอนอบแล้วยิ้มในท่าทาอเา
ทั้สอนเ้าร้านอาหารร้านอารฟาส์ฟู๊แห่นึ เฮื้อแฮมเบอร์เอร์มาิน แ่อฮยอนไม่ไ้สั่อะไรมาินเลย
"เธอไม่ินอะไรเหรอ ??" เฮถาม้วยวามสสัย
"ั้นไม่หิว่ะ" อฮยอนอบและยิ้มให้
"เธอน่าะินอะไรหน่อยนะ"
"ไม่เป็นไรริ ๆ ่ะ" เธอยืนยันเ่นเิมและ้มหัวให้
"อ่าๆๆ ามใละัน" เฮพูพร้อมยิ้มให้ ่อนะัแฮมเบอร์เอร์ำโ
"ไอ้ยูมันบอว่าเราอยู่ห้อเียวันใ่มั๊ย ??" เฮถามึ้น
"อ่ะ.. อ๋อ ใ่่ะ" เธอพยัหน้านิหน่อย่อนอบ
"เธอนั่รไหนล่ะ ?? ทำไมันถึไม่เห็นเธอเลย ??" เฮมวิ้วถาม
"ันนั่อยู่้าหลัุพอี่ะ" เธออบแล้วยิ้มอีรั้
"อ๋อ.. มิน่าล่ะถึไม่เห็น.. ฮ่า ๆ" เฮหัวเราะเพื่อให้เธอผ่อนลาย เาิในใว่าเาทำเธอเร็ไปหรือเปล่า
วามเียบเ้ามาปลุมอีรั้ ทำให้เฮ ้อรีบิอะไรึ้นมาถามเธออีเพื่อวนุย
"อ่า.. เธอบอว่าเป็นาิับแทยอนใ่มั๊ย ??" เฮถามึ้นเมื่อนึไ้
"ใ่่ะ แม่อันับแม่แทยอนเป็นพี่น้อัน่ะ"
"อ๋อ.. เธอ็เลยวนันมาสินะ.."
เฮนึถึหิสาวที่ื่อแทยอนที่เาเพิ่เอเมื่อสัรู่ เานึถึใบหน้าสวยน่ารัอเธอ นึถึน้ำเสียหวานหูที่เาเพิ่ไ้ยินมา แ่เพียนึถึเท่านั้น หัวใเา็เริ่มเ้นแรึ้นนเาไ้ยินเสียอมัน เาเอ้อยอมรับว่าสนใแทยอนอยู่ไม่น้อย และ็หวัที่ะให้แทยอนเป็นนที่หยิบหมวอเาไม่น้อยเ่นัน
"ุเฮะ ??"
"ะ.. รับ ??" เสียอฮยอนเรียทำให้เาหลุาภวั์
"เป็นอะไรหรือเปล่าะ ??" อฮยอน้อหน้าเพื่อสัเุท่าทาอเา
"เปล่ารับ.. ไม่มีอะไรหรอ.." เฮอบแล้วยิ้มให้
"แล้ว.. ไม่มีอะไรถามผมบ้าเหรอรับ ?? ให้ผมถามนเียวนี่มันเหมือนสอบสวนมาว่ามาเทนะ" เาพยายามพูิล
"็ไ้่ะ.." อฮยอนนึำถามสัรู่แล้ว็เลือไ้
"ุบอว่าเป็นเพื่อนับุยูฮยอนใ่มั๊ยะ ??"
"อ๋อ.. รับ.. เราเป็นเพื่อนันั้แ่มัธยมแล้วล่ะรับ" เฮอบ
"เล่าเรื่อุับเาให้ฟับ้าสิะ" อฮยอนพูึ้น
"อยาฟัเหรอรับ ??" เฮถามึ้น อฮยอนพยัหน้า
"ไ้รับ เี๋ยวเล่าให้ฟั.." เฮยิ้มและเริ่มเล่าเรื่อราวอเาและยูฮยอน...
เฮและอฮยอนเิน้วยันมาามถนนในสวนสาธาระ เฮยัเล่าเรื่อเาและยูฮยอนอยู่ ทั้สอนุยันไปพลา หัวเราะไปพลาันมาลอทา นมาถึลาสะพาน้ามสระน้ำในสวนสาธาระ...
"...แล้วไอ้ยู็ส่ลูมา ผม็รับไ้และระโึ้นั์เลย... แ้มนั้นทำให้โรเรียนเราเป็นแมป์เลยนะ..." เฮเล่าเรื่ออเาพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า เาหันมามออฮยอนที่อนนี้เ็มไป้วยรอยยิ้มาเรื่อที่เาเล่าเ่นัน เาึัสินใอะไรบาอย่าไ้...
"ผมุยเรื่ออผมมามาแล้ว.. เรามาุยเรื่ออเราีว่ามั๊ยรับ ??" เฮพูึ้น
"ะ ??" อฮยอนมอหน้าเฮ้วยวามสสัย
"อฮยอนรับ" เฮพู้วยน้ำเสียสั่นที่นิหน่อย เาเอื้อมมือไปับมือออฮยอนมาถือไว้ สายามอไปที่วาอเธออย่าริั
"ไ้โปรบับผมไ้มั๊ยรับ ??" เฮถามเธอ อฮยอนนิ่เียบไปสัพั แ่มันนานพอที่ะทำให้ผู้ายนนึเริ่มใหวิว เฮเหลือบามอล่ำ เารอำอบาหิสาวอย่าใใ่อ
"่ะ" เพียพยา์เียวอเธอ ทำให้เาเยหน้าึ้นมาทันที
"ไ้่ะ.. ั้นะบับุ.."
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น