ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter # 10 SeoHyun 2
SeoHyun Part. 2
3 สัปาห์่อมา...
"เฮ ~" อฮยอนเรียแฟนหนุ่มา้านหลั เาึหันลับไปหา้นเสีย
"อ้าว.. อฮยอน.. มีอะไรเหรอ ??" เฮถามและส่ยิ้มให้เธอ
"าบนี่ว่าอ่า.. ไปห้อสมุันมั๊ย ??"
"อืมม ~" เฮทำท่านึสัพั่อนอบ
"เี๋ยวเ้าไปบอยูมัน่อนนะ พอีว่าะไปเล่นบาสับมันน่ะ" เาพูแล้วหันลับเ้าห้อเรียน แ่อฮยอนว้าแนเาไว้
"หืม ??"
"วนยูฮยอนไป้วยันสิ" อฮยอนพูเสียเบา
"ทำไมล่ะ ??" เฮมวิ้วถาม
"็.. ยูฮยอนะไ้ไปรอที่ห้อสมุไ" อฮยอนอบพร้อมรอยยิ้ม
"อ๋อ.. อืม ๆ ั้นแป๊บนึนะ" เฮพยัหน้าและเินเ้าห้อเรียน
ในห้อสมุ ทั้สามนแยันออไปหาหนัสืออน อฮยอนำเลือมอยูฮยอนเป็นระยะ ่อนะแอบเินามไปเียบ ๆ ยูฮยอนเินมาหยุอยู่ที่ั้นหนัสือั้นนึ ่อนะหยิบหนัสือึ้นมาอ่าน อฮยอนพยายามเพ่สายามอูื่ออหนัสือ แ่็ทำไม่สำเร็ เาอ่านหนัสือพลายิ้มและหัวเราะเบา ๆ ทำให้อฮยอนแอบยิ้มไป้วย ไม่นานเา็หยิบหนัสือเล่มใหม่ึ้นมาู และเปลี่ยนเล่มไปเรื่อย ๆ อฮยอนรู้สึเพลิเพลินับารเฝ้ามอูายที่เธอรั นรู้สึอยาะหยุเวลานี้ไว้เพื่อเฝ้าูเา่อไปอีแสนนาน
"อฮยอน" เสียเรียื่อเธอัึ้น ทำให้เธอสะุ้ใ
"อ๊ะ !! ะ ?? มีอะไรเหรอ ??" เธอหันไปู็
"หาหนัสือเอหรือยั ??" เฮถามและยิ้มให้
"อ๋อ.. ยัเลย อีแป๊บนึนะ" อฮยอนอบและรีบมอหาหนัสือ
"ั้น.. ั้นรอที่โ๊ะนะ"
"อืม" เฮเินาไป ทำให้อฮยอนโล่อ ในใพลาิว่าเาะรู้ว่าเธอำลัทำอะไรหรือเปล่า
อฮยอนเริ่มมอหาหนัสือที่ะอ่านอย่าริั เ้ธอใ้เวลาพอสมวร เพราะหนัสือที่เธอสนใส่วนให่เธอะอ่านมันเือบหมแล้ว เธอเลือหยิบหนัสือเี่ยวับหมายึ้นมา ่อนะเินลับไปที่โ๊ะอพวเธอ
เมื่อเธอลับมาที่โ๊ะ ็พบับยูฮยอนและเฮที่นั่อยู่ เฮลุึ้นทันทีที่เธอไปถึ
"อฮยอน เี๋ยวพวเราไปเล่นบาสันแล้วนะ" เฮพูึ้น
"อ่าว ไปเลยเหรอมึ ??" ยูฮยอนเยหน้าาหนัสือมาถาม
"เออ ไปันเลย ูมีธุระอนเย็น" เฮหันไปอบยูฮยอน
"อฮยอน ไปละนะ" เฮบอและยิ้มให้
"อืม.. ลับบ้านี ๆ นะ" อฮยอนยิ้มอบ เฮึเินไปลายูฮยอนออาห้อสมุ
"เามีธุระอะไรันนะ ??" อฮยอนพูับัวเอ ่อนะนั่ลและเริ่ม้นอ่านหนัสือ
เธออ่านหนัสือไปไ้เพียรึ่หน้า แล้ว็้อวาลเพราะไม่มีสมาธิ อนนี้ในหัวอเธอำลัิถึยูฮยอน เธอิถึใบหน้าอันหล่อเหลาและรอยยิ้มแบบเ้าเล่ห์อันมีเสน่ห์อเา เธอึัสินใที่ะไปหาเาที่สนามบาส อฮยอนปิหนัสือแล้วลุึ้นยืนหยิบระเป๋าเพื่อไปสนามบาสทันที
อฮยอนเินมาเรื่อย ๆ นถึริมสนามฟุบอล ในใพลาิว่าอนนี้ยูฮยอนำลัทำอะไรอยู่
"อฮยอนระวั !!" เสียะโนเรียื่อทำให้เธอหันหลัลับไปามสัาิา
พลั่ !!
"โอ๊ย !!" อฮยอนร้อึ้นเมื่อรู้สึว่ามีอะไรมาระแทที่หัวอย่าแร เธอยมือุมหัวพร้อมับาที่อ่อนแรล ร่าายอเธอเะล้มแ่มีแนอใรบานมาประอเธอไว้
"อฮยอน เป็นอะไรมั๊ย ??" เ้าอแนให่ถามเธอึ้น อฮยอนพยายามเยหน้าึ้นมอหน้าเาอย่ายาลำบา
"รุ่นพี่" เธอเรียอีทึที่ประอเธอเอาไว้้วยเสียที่แผ่วเบา ่อนทุอย่าะับวูบล..
เธอ่อย ๆ ลืมาึ้นมอเพานสีาวสะอา และ้มลมอัวเอที่มีผ้าห่มลุมอยู่รึ่ัว ที่นี่มันที่ไหนันเนี่ย ??
"โอ๊ย !!" เธอยมือับหัวัวเอรที่มีอาารปวแปลบ ๆ และพบว่ารนั้นนูนึ้นมาาเิมเล็น้อย
"อ้าว ื่นแล้วเหรอ๊ะ ??" เสียหวานใสออาารย์โบอาที่ประำอยู่ห้อพยาบาลัึ้น
"เิอะไรึ้นับหนูะอาารย์ ??" อฮยอนถามึ้น
"เธอโนลูฟุบอลอัใส่หัว อีทึเ้าเป็นนพาเธอมาส่ที่นี่น่ะ" อาารย์โบอาอบยิ้ม ๆ
"รุ่นพี่อีทึน่ะเหรอะ ??" อฮยอนพยายามนึเหุาร์สุท้ายที่เธอำ แ่เธอ็นึมันไม่ออ
"อนนี้เธอวระลับบ้านไ้แล้วนะ เี๋ยวพ่อแม่ะเป็นห่ว" อาารย์โบอาพูึ้นทำให้อฮยอนมอนาฬิาที่้อมืออเธอ หน้าปัอนาฬิาบอเวลา 19.43 น.
"อบุมานะะอาารย์" หิสาวพูแล้วโ้ให้ อาารย์โบอายิ้มรับ
อฮยอนเินผ่านสวนสาธาระเพราะเป็นทาผ่านลับบ้านอเธอ เธอบีบนวหัวอเธอบ่อย ๆ เพราะวามเ็บที่แปลบเ้ามาเป็นบารั้
"เฮ้อ ~ วันนี้เลยอไปูยูฮยอนเล่นบาสเลย.." อฮยอนบ่นพร้อมับมอึ้นฟ้า เธอมอวาวพลาิอะไรเรื่อยเปื่อย
'พระเ้า อให้ลูไ้เอับยูฮยอน้วยเถอะ' อฮยอนอธิษานับวาวในใ
"อ่าวเฮ้ย เินให้มันร ๆ สิ" เสียุ้นหูัึ้น อฮยอนึมอหา้นเสีย และ็เห็นเาะุ่มอน 2 น นนึำลัพยุอีนอยู่ นทั้สอเินเ้ามาใล้ึ้นนอฮยอนรู้ว่าเป็นใร เธอึรีบวิ่ไปแอบที่หลั้นไม้แล้วมอูนทั้สอ
'นั่นมันยูฮยอนนี่.. ทำไมไปอยู่ับยุนอาล่ะ ?? แล้วทำไมยุนอาถึไ้เมาเละนานั้นนะ ??' อฮยอนิ
ยูฮยอนวายุนอาให้นั่บนม้านั่แล้วเา็นั่้า ๆ เธอ หัวอยุนอาเอนมาบไหล่อยูฮยอน
"เป็นไล่ะ เ่ีนั ินเ้าไปั้เยอะแยะ ห้าม็ไม่ฟั ไม่สสารนแบบ้าเลย" ยูฮยอนพูึ้น เาใ้มือเ็บผมอยุนอาทัหู อฮยอนเผลอลั้นหายใโยไม่รู้ัว
ายหนุ่มเริ่มเลี่ยมือลมาามแ้มอผู้หิรหน้า แล้วหยุอยู่ที่าอเธอ ่อนที่เาะเอนัวเ้าหาแล้วูบเธออย่าแผ่วเบา อฮยอนทำาโ้วยวามใ เธอรู้สึเ็บที่หัวใ มันเริ่มทวีวามรุนแรึ้นนเธอ้อเอามือทาบหน้าอ อบาอเธอร้อนผ่าวและเหมือนมี้อนอะไรมาุที่ลำอ
ทันในั้น ยูฮยอน็ถอยออมาายุนอาอย่ารวเร็วและบหน้าัวเออย่าแร
"บ้าริ !!" ยูฮยอนมอยุนอาแบบนที่รู้สึผิ ่อนะยยุนอาแนยุนอาพาบ่าแล้วพาเินาไป
อฮยอนเินออาหลั้นไม้ เธอมอามนทั้สออย่าเศร้าสร้อย ่อนที่น้ำาะไหลออมาอาบแ้มทั้สอ..
'โยูฮยอน.. ันันรู้วามลับอนายะแล้ว'
3 สัปาห์่อมา...
"เฮ ~" อฮยอนเรียแฟนหนุ่มา้านหลั เาึหันลับไปหา้นเสีย
"อ้าว.. อฮยอน.. มีอะไรเหรอ ??" เฮถามและส่ยิ้มให้เธอ
"าบนี่ว่าอ่า.. ไปห้อสมุันมั๊ย ??"
"อืมม ~" เฮทำท่านึสัพั่อนอบ
"เี๋ยวเ้าไปบอยูมัน่อนนะ พอีว่าะไปเล่นบาสับมันน่ะ" เาพูแล้วหันลับเ้าห้อเรียน แ่อฮยอนว้าแนเาไว้
"หืม ??"
"วนยูฮยอนไป้วยันสิ" อฮยอนพูเสียเบา
"ทำไมล่ะ ??" เฮมวิ้วถาม
"็.. ยูฮยอนะไ้ไปรอที่ห้อสมุไ" อฮยอนอบพร้อมรอยยิ้ม
"อ๋อ.. อืม ๆ ั้นแป๊บนึนะ" เฮพยัหน้าและเินเ้าห้อเรียน
ในห้อสมุ ทั้สามนแยันออไปหาหนัสืออน อฮยอนำเลือมอยูฮยอนเป็นระยะ ่อนะแอบเินามไปเียบ ๆ ยูฮยอนเินมาหยุอยู่ที่ั้นหนัสือั้นนึ ่อนะหยิบหนัสือึ้นมาอ่าน อฮยอนพยายามเพ่สายามอูื่ออหนัสือ แ่็ทำไม่สำเร็ เาอ่านหนัสือพลายิ้มและหัวเราะเบา ๆ ทำให้อฮยอนแอบยิ้มไป้วย ไม่นานเา็หยิบหนัสือเล่มใหม่ึ้นมาู และเปลี่ยนเล่มไปเรื่อย ๆ อฮยอนรู้สึเพลิเพลินับารเฝ้ามอูายที่เธอรั นรู้สึอยาะหยุเวลานี้ไว้เพื่อเฝ้าูเา่อไปอีแสนนาน
"อฮยอน" เสียเรียื่อเธอัึ้น ทำให้เธอสะุ้ใ
"อ๊ะ !! ะ ?? มีอะไรเหรอ ??" เธอหันไปู็
"หาหนัสือเอหรือยั ??" เฮถามและยิ้มให้
"อ๋อ.. ยัเลย อีแป๊บนึนะ" อฮยอนอบและรีบมอหาหนัสือ
"ั้น.. ั้นรอที่โ๊ะนะ"
"อืม" เฮเินาไป ทำให้อฮยอนโล่อ ในใพลาิว่าเาะรู้ว่าเธอำลัทำอะไรหรือเปล่า
อฮยอนเริ่มมอหาหนัสือที่ะอ่านอย่าริั เ้ธอใ้เวลาพอสมวร เพราะหนัสือที่เธอสนใส่วนให่เธอะอ่านมันเือบหมแล้ว เธอเลือหยิบหนัสือเี่ยวับหมายึ้นมา ่อนะเินลับไปที่โ๊ะอพวเธอ
เมื่อเธอลับมาที่โ๊ะ ็พบับยูฮยอนและเฮที่นั่อยู่ เฮลุึ้นทันทีที่เธอไปถึ
"อฮยอน เี๋ยวพวเราไปเล่นบาสันแล้วนะ" เฮพูึ้น
"อ่าว ไปเลยเหรอมึ ??" ยูฮยอนเยหน้าาหนัสือมาถาม
"เออ ไปันเลย ูมีธุระอนเย็น" เฮหันไปอบยูฮยอน
"อฮยอน ไปละนะ" เฮบอและยิ้มให้
"อืม.. ลับบ้านี ๆ นะ" อฮยอนยิ้มอบ เฮึเินไปลายูฮยอนออาห้อสมุ
"เามีธุระอะไรันนะ ??" อฮยอนพูับัวเอ ่อนะนั่ลและเริ่ม้นอ่านหนัสือ
เธออ่านหนัสือไปไ้เพียรึ่หน้า แล้ว็้อวาลเพราะไม่มีสมาธิ อนนี้ในหัวอเธอำลัิถึยูฮยอน เธอิถึใบหน้าอันหล่อเหลาและรอยยิ้มแบบเ้าเล่ห์อันมีเสน่ห์อเา เธอึัสินใที่ะไปหาเาที่สนามบาส อฮยอนปิหนัสือแล้วลุึ้นยืนหยิบระเป๋าเพื่อไปสนามบาสทันที
อฮยอนเินมาเรื่อย ๆ นถึริมสนามฟุบอล ในใพลาิว่าอนนี้ยูฮยอนำลัทำอะไรอยู่
"อฮยอนระวั !!" เสียะโนเรียื่อทำให้เธอหันหลัลับไปามสัาิา
พลั่ !!
"โอ๊ย !!" อฮยอนร้อึ้นเมื่อรู้สึว่ามีอะไรมาระแทที่หัวอย่าแร เธอยมือุมหัวพร้อมับาที่อ่อนแรล ร่าายอเธอเะล้มแ่มีแนอใรบานมาประอเธอไว้
"อฮยอน เป็นอะไรมั๊ย ??" เ้าอแนให่ถามเธอึ้น อฮยอนพยายามเยหน้าึ้นมอหน้าเาอย่ายาลำบา
"รุ่นพี่" เธอเรียอีทึที่ประอเธอเอาไว้้วยเสียที่แผ่วเบา ่อนทุอย่าะับวูบล..
เธอ่อย ๆ ลืมาึ้นมอเพานสีาวสะอา และ้มลมอัวเอที่มีผ้าห่มลุมอยู่รึ่ัว ที่นี่มันที่ไหนันเนี่ย ??
"โอ๊ย !!" เธอยมือับหัวัวเอรที่มีอาารปวแปลบ ๆ และพบว่ารนั้นนูนึ้นมาาเิมเล็น้อย
"อ้าว ื่นแล้วเหรอ๊ะ ??" เสียหวานใสออาารย์โบอาที่ประำอยู่ห้อพยาบาลัึ้น
"เิอะไรึ้นับหนูะอาารย์ ??" อฮยอนถามึ้น
"เธอโนลูฟุบอลอัใส่หัว อีทึเ้าเป็นนพาเธอมาส่ที่นี่น่ะ" อาารย์โบอาอบยิ้ม ๆ
"รุ่นพี่อีทึน่ะเหรอะ ??" อฮยอนพยายามนึเหุาร์สุท้ายที่เธอำ แ่เธอ็นึมันไม่ออ
"อนนี้เธอวระลับบ้านไ้แล้วนะ เี๋ยวพ่อแม่ะเป็นห่ว" อาารย์โบอาพูึ้นทำให้อฮยอนมอนาฬิาที่้อมืออเธอ หน้าปัอนาฬิาบอเวลา 19.43 น.
"อบุมานะะอาารย์" หิสาวพูแล้วโ้ให้ อาารย์โบอายิ้มรับ
อฮยอนเินผ่านสวนสาธาระเพราะเป็นทาผ่านลับบ้านอเธอ เธอบีบนวหัวอเธอบ่อย ๆ เพราะวามเ็บที่แปลบเ้ามาเป็นบารั้
"เฮ้อ ~ วันนี้เลยอไปูยูฮยอนเล่นบาสเลย.." อฮยอนบ่นพร้อมับมอึ้นฟ้า เธอมอวาวพลาิอะไรเรื่อยเปื่อย
'พระเ้า อให้ลูไ้เอับยูฮยอน้วยเถอะ' อฮยอนอธิษานับวาวในใ
"อ่าวเฮ้ย เินให้มันร ๆ สิ" เสียุ้นหูัึ้น อฮยอนึมอหา้นเสีย และ็เห็นเาะุ่มอน 2 น นนึำลัพยุอีนอยู่ นทั้สอเินเ้ามาใล้ึ้นนอฮยอนรู้ว่าเป็นใร เธอึรีบวิ่ไปแอบที่หลั้นไม้แล้วมอูนทั้สอ
'นั่นมันยูฮยอนนี่.. ทำไมไปอยู่ับยุนอาล่ะ ?? แล้วทำไมยุนอาถึไ้เมาเละนานั้นนะ ??' อฮยอนิ
ยูฮยอนวายุนอาให้นั่บนม้านั่แล้วเา็นั่้า ๆ เธอ หัวอยุนอาเอนมาบไหล่อยูฮยอน
"เป็นไล่ะ เ่ีนั ินเ้าไปั้เยอะแยะ ห้าม็ไม่ฟั ไม่สสารนแบบ้าเลย" ยูฮยอนพูึ้น เาใ้มือเ็บผมอยุนอาทัหู อฮยอนเผลอลั้นหายใโยไม่รู้ัว
ายหนุ่มเริ่มเลี่ยมือลมาามแ้มอผู้หิรหน้า แล้วหยุอยู่ที่าอเธอ ่อนที่เาะเอนัวเ้าหาแล้วูบเธออย่าแผ่วเบา อฮยอนทำาโ้วยวามใ เธอรู้สึเ็บที่หัวใ มันเริ่มทวีวามรุนแรึ้นนเธอ้อเอามือทาบหน้าอ อบาอเธอร้อนผ่าวและเหมือนมี้อนอะไรมาุที่ลำอ
ทันในั้น ยูฮยอน็ถอยออมาายุนอาอย่ารวเร็วและบหน้าัวเออย่าแร
"บ้าริ !!" ยูฮยอนมอยุนอาแบบนที่รู้สึผิ ่อนะยยุนอาแนยุนอาพาบ่าแล้วพาเินาไป
อฮยอนเินออาหลั้นไม้ เธอมอามนทั้สออย่าเศร้าสร้อย ่อนที่น้ำาะไหลออมาอาบแ้มทั้สอ..
'โยูฮยอน.. ันันรู้วามลับอนายะแล้ว'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น