MY AIR BUBBLE (kaisoo X chanbaek)

ลำดับตอนที่ #3 : my air bubble 02 : hard work

เอาหล่ะวันนี้ผมจะเดินหน้าจริงจังแล้ว ไม่ปล่อยให้ไอ้ชานยอลมันนำหน้านานหรอก

 

12.00

 

นั่นไงอยู่นั่นไง คยองซูนั่งอยู่กับแบคฮยอนตลอดเลยวุ้ย ต้องให้ไอ้ยอลจัดการซะหน่อย

 

ตื้ดด!
 

 

"ฮัลโหล ไอ้ชานมึงบอกแบคฮยอนของมึงให้ไปไหนสักที่ก่อนดิกูจะไปหาคยองซูของกูแล้ว"

 

'ไอ่สัสคนเพิ่งรู้จักกัน เค้าจะฟังกูมั้ยหล่ะเนี่ย'

 

"เอ่อหน่านะๆ ลองดู"

 

'เออๆๆ'

 

เยส!ทีนี้ก็รอดูอยู่ห่างๆ หวังว่าไอยอลจะทำสำเร็จนะ

 

 

ตืดดดด ตืดดดด 

 

เห้ออโทรมาไมวะชานยอล

"โหล โทรมามีไร"

 

'แบคฮยอนมาหากูหน่อย ที่คณะอะกูมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วยๆรีบๆมาเลยนะ'

 

ติ้ด!

 

แบคฮยอนส่ายหัวเบาๆกับความแปลกของชานยอลสัสมึงไม่ฟังคำตอบกูหน่อยหรอเห้ออกูเพลียจริงๆ

 

"เอออ คยอง เดี๋ยวกูมานะ"

 

'เออๆ'

 

เหยดด ไปแล้วแบคฮยอนไปแล้วเว้ย ไอยอลแม่งใช้ได้เว้ย ได้เวลาของจงอินซะที

 

หลังจากแบคฮยอนไปไหนก็ไม่รู้ผมก็นั่งกินข้าวต่อไปเนื่องจากเรียนหนัก เครียด ปวดหัว เรื่องมันเยอะครับสรุปแล้วคือ ผมหิวมากๆนั่นแหล่ะ

 

"อะ อ่าว คยองซูทำไมมานั่งคนเดียวหล่ะ"

 

เสียงทุ้มที่เหมือนจะคุ้นๆทำให้ผมต้องเงยหน้าขึ้นไปมองคนเจ้าของเสียงที่เอ่ยชื่อผม แล้วก็พบว่าไม่ใช่ใครที่ไหน น้องดำนี่เอง

 

'นายนี่เอง มีอะไร ละบอกแล้วไงว่าฉันหน่ะแก่กว่านายปีนึง' 

 

"โอเคๆเรียกพี่ก็ได้ แต่ผมไม่มีไรหรอก ขอนั่งด้วยนะ" 

 

อุ้ยเขินจังครับเค้าจำผมได้ด้วยหรอ งี้แหละคนมันหล่อใครๆก็จำได้ 

 

'ไม่มีเพื่อนคบรึไง' 

 

เมื่อรู้ว่าเถียงกับจงอินไปก็เท่านั้นเลยต้องยอมให้มันนั่งด้วยแต่โดยดี

 

"เพื่อนอะมีเยอะแล้ว แต่แฟนอ่ะยังไม่มีเลยครับ"

 

จงอินเอื้อมมีไปจับมือคยองซูเบาๆ แต่ก็ต้องเอามือกลับมาไว้ที่เดิมเพราะเจอเข้ากับสายตาพิฆาตคู่นั้นที่มองมาก็รู้สึกเหมือนถูกแช่แข็งเลยหล่ะครับ จงอินก็คิดนะว่า นี่คยองซูเป็นญาติกับเอลซ่ารึเปล่า

 

 

'ได้ข่าวว่าอย่างนายเปลี่ยนคนควงบ่อยไม่ใช่หรอ ไง'

 

เหอะทำมาเป็นบอกว่าไม่มีแฟน ถึงจะไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวแต่ก็ใช่ว่าจะไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของจงอินซะหน่อย นอกจากจะหน้าตาจะพอไปได้ อยู่วงดนตรีของมหาลัยแล้วก็รวย ก็ไม่มีไรดีอีกแล้ว นิสัยก็คงเหมือนวัยรุ่นทั่วๆไป จริงจังกับชีวิตบ้างรึเปล่าก็ไม่รู้ เอาแต่หว่านเสน่ห์ เปลี่ยนแฟนบ่อยเหอะคิดว่าเท่มากมั้ง  นี่ผมไม่ได้อคติเล้ยยจริงๆนะ

 

 

"ก็จริงอ่ะ ผมยอมรับนะ แต่ตอนนี้ผมจะจริงจังแล้ว"

 

 

จงอินพูดพร้อมส่งสายตาจริงจังไปให้คยองซู มันทำให้คยองซูรู้สึกแบบนั้นจริงๆว่า จงอินดูไม่ได้เล่นๆกวนประสาทแล้ว แต่ เขาจะเชื่อ จงอินได้จริงๆหน่ะหรอ ไม่เอาหน่าอย่าหลงกลนะคยองซู

 

'ไม่เชื่อผมหล่ะสิ ให้พิสูจน์มั้ยหล่ะ'

 

"ใช่ฉันไม่เชื่อหรอกว่าคนแบบนายจะจริงจังกับอะไรเป็น พิสูจน์มาสิ่"

 

 

'เอาไอดีกับเบอร์มาสิ ผมจะพิสูจน์ให้ดู'

 

"ตลกละ พิสูจน์ไรของนายหะ"

 

'เห้ออ ผมว่าแล้วว่าพี่ต้องป็อดแบบนี้ เหอะ!'

 

โหหนี่กล้ามากนะมาว่าผมป็อดงั้นหรอ เดี๋ยวเหนี่ยวด้วยจานข้าวเลย แต่ไม่เอาอ่ะเสียดายข้าวยังกินไม่หมดเลย แฮ่ๆผมไม่ได้เห็นแก่กินนะอย่าเข้าใจกันผิด

 

"ฉันเนี่ยนะป็อด เหอะ! นี่เอาไปเลย รีบๆพิสูจน์ให้ดูหล่ะอยากเห็นจนมือสั่นไปหมดแล้ว" .ยิ้มบาง

 

ใจเย็นๆไว้คยองซูเผื่อไอเด็กนี้จะมีประโยชน์บ้างคิดในแง่ดีไว้ๆๆ

 

'เยสส!ได้เลยครับ ผมได้สิ่งที่อยากได้แล้ว ไปก่อนนะครับพี่ อ..เอ่อ ผมจะบอกว่า ไม่มีใครเค้าอยากเรียกแฟนตัวเองว่าพี่หรอกนะครับ ไปละ!'

 

 

เอ่ออนี่หรอที่มันบอกจะจริงจัง-"- ปวดหัววุ้ยย

 

CB

 

"ไง มีเรื่องสำคัญไร รู้มั้ยกูกินข้าวอยู่"

 

'คือ...เรื่องสำคัญก็คือ..'

 

ชานยอลทำสีหน้าจริงจังแล้วเดินเข้ามาหาแบคฮยอนที่ละก้าว ทีละก้าวจนหลังแบคฮยอน ชนกับผนังซะแล้ว

 

เห้ยนี่มันใกล้ไปแล้วนะโว้ยย

 

"มึงทำไรเนี่ย ใกล้ไปแล้วกูอึดอัดด" 

 

แบคฮยอนพยายามดิ้นใช้มื้อดันอกชานยอลออก แต่ด้วยความสูงของชานยอลที่ได้เปรียบเลยจับแขนแบคฮยอนเอาไว้ได้อย่างสบายๆ

 

"เห้ยยย"

 

'เลิกดิ้นได้แล้ว กูกำลังจะบอกเรื่องสำคัญนี่ไง'

 

"ไอ้เชี่ยมึงบอกท่าอื่นไม่ได้หรอวะกูอึดอัด"

 

'ท่านี้แหละ ใจเต้นแรงดี'

 

หืมมอะไรของมันอีกวะกูไม่น่ามาหามึงเล้ยยไอหูกางงเอ้ยยย

 

"อย่าเยอะๆรีบๆพูดมา"

 

แบคฮยอนพูดด้วยท่าทางอารมณ์เสียนิดๆแต่ก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาสบตาร่างสูง 

 

หึเขินหละสิ ใจเต้นแรงขนาดนี้  หลงเสน่ห์ปาร์คชานยอลคนนี้แล้วหล่ะสิ แต่ ฉันก็ไม่ให้นายเสียเปรียบหรอก ฉันเองก็หลงนายแล้วเหมือนกันแบคฮยอน

 

'คือ...กูเหงาอ่ะไม่มีเพื่อนกินข้าวกลางวันด้วยมากินเป็นเพื่อนหน่อยนะๆๆ'

 

 

"โอ้ยยไอ่บ้า เนี่ยนะเรื่องสำคัญ ถ้ากูมานั่งกับมึงเพื่อนกูจะนั่งกับใครเล่าปล่อยเลยๆ"

 

ตื้อดึ้ง!

 

Kyungsoo_ :แบคฮยอนฉันขึ้นห้องก่อนนะ รู้สึกปวดหัวนิดหน่อยอ่ะ

 

ฮั่นแหน่ๆๆ ฟ้าช่างเป็นใจจริงๆ

 

 

แบคฮยอนอ่านแชทแล้วรีบเก็บโทรศัพท์ทันทีหวังว่าคนตัวสูงตรงหน้าจะไม่ทันเห็นแชทหรอกนะ

 

"เนี่ยเพื่อนกูส่งข้อความมาตามแล้ว ปล่อยเลย"

 

 

'หยั่มมากูเห็นหมดแล้วว่าเพื่อนมึงบอกว่าไร อยู่ใกล้กันขนาดนี้คิดว่ากูไม่เห็นหรอ เดี๋ยวกูก็จับจูบลงโทษซะตรงนี้เลย'

 

แบคฮยอนถึงกับผงะพอเจอมุกนี้ของชานยอลเข้าไป ฮ่าๆแม่งน่าจับฟัดจริงๆเลยย

 

 

"เห้ยย จูบไรหล่ะ เออๆกูกินข้าวกับมึงก็ได้ ปล่อยเลยเร็วๆๆ"

 

'เอออเร็วๆเลยกูหิวมึง เอ้ยหิวข้าวจะตายอยู่แล้ว'

 

"หิวข้าวอ่ะได้ แต่หิวกูอ่ะระวังตายไม่รู้ตัวนะครับ ชานยอล".ยิ้มอ่อน

 

 

16.00

 

 

 

 

"ค่ายจิตอาสา!/ค่ายจิตอาสา!"

จงอินและชานยอลพูดออกมาพร้อมกันหลังจากเซฮุนที่คณะกรรมการคณะมาบอกข่าวเรื่องที่จะมีการจัดค่ายอาสาขึ้น

 

'ใช่แล้วหล่ะครับคุณมึงได้ยินไม่ผิดหรอก ค่ายนี้เป็นค่ายของคณะเราที่ต้องไปทุกคน แต่ก็สามารถชวนคนคณะอื่นไปได้เหมือนกัน ซึ่งแน่นอนกูก็จะชวนพี่ลู่เมียจ๋าของกูไปด้วย'

 

"โอ้ยไม่ไปได้ไหมวะ"

 

'เออกูไม่อยากไปหว่ะไอ้ฮุน'

 

ชานยอลเห็นด้วยกับจบอินเต็มๆเพราะค่ายที่ว่าต้องไปถึงต่างจังหวัดซึ่งแน่นอนมีไม่กี่คนหรอกที่อยากไป

 

"พวกมึงหน่ะยิ่งต้องไปเราต้องไปเล่นดนตรีกันด้วยที่นั่นถ้าตัวเด็ดอย่างมึงไม่ไปก็ฮาละครับ"

 

 

"เห้ยๆไอยอลลองไปชวนคยองซูกับแบคฮยอนดีมั้ยวะๆ"

 

'เอออหว่ะ แต่กูว่านะมีความเป็นไปได้น้อยที่สองคนนั้นจะไปด้วย-_-'

 

 

"เออก็จริงอะแต่ของงี้ต้องลองดู"

 

.
.

.
 

 

"แบคเรื่องน้ำยาทดลองของเราเป็นไงบ้างแล้วอ่ะ"

 

'ฉันทำตามสูตรแล้วนะ แต่ส่วนผสมเนี่ยสิมันทำให้มีฟองอากาศเยอะมาก ไอพวกฟองอากาศเนี่ยมันอาจจะทำให้ฤทธิ์น้ำยานี่ลดลงได้อ่ะดิ '

 

"เห้อทำไมมันยากงี้  ฉันว่าเราใช้อันนี้แหล่ะ ถึงประสิทธิภาพจะลดลดแต่มันก็ต้องใช้ได้แหล่ะ"

 

'งั้นน้ำยาก็เสร็จแล้ว ทีนี้ก็เหลือแต่หาหนูทดลองมา นี่ก็ยากพอๆกัน เห้ออ'

 

ทั้งผมและแบคฮยอนได้แต่นั่งถอนหายใจทั้งวัน เพราะมันยิ่งใกล้วันส่งผลการทดลองแล้วหน่ะสิ

ยังหาคนมาเป็นตัวทดลองไม่ได้เลยแล้วจะรู้ผลได้ยังไงกัน 

 

 

ผมจะอธิบายให้ฟังว่าน้ำยาที่กำลังทำอยู่นี้ มันสามารถสั่งการให้สมองมีการทำงานและควบคุมฮอร์โมนหรือประมานว่าอาจทำให้คนจิตไม่ดีมีอาการดีขึ้น ผมก็อธิบายไม่ถูกหรอกว่ามันจะออกมาเป็นยังไงแต่ง่ายๆก็คือเปลี่ยนจากไม่ดีเป็นดีนั่นแหล่ะนะ

 

เครียดครับนี่เครียดเลย 

มีใครเห็นหนูทดลองของผมบ้างไหมครับ?

 

อยู่แถวนี่รึเปล่า?.......

 

                                                             #ฟิคฟองอากาศ @_paxelq