MY AIR BUBBLE (kaisoo X chanbaek)

ลำดับตอนที่ #2 : my air bubble 01 :begin

11.30

พักเที่ยงแล้วไอยอล เริ่มแผนได้!

ผมกับชานยอลวางแผนกันว่า จะไปเต๊าะเด็กคณะวิทยฯสะหน่อย  อยากจะเจอตัวจริงจนตัวสั่น สั่นไปหมดเลยหึ้ยย

“เห้ยๆ นั่นไง เห็นยังง”

โอ้วว ใช่เลยย  น่ารักจริงสมคำล่ำลือที่เขาพูดถึงกัน  ทั้งดวงตากลมโตนั่น  ทั้งริมฝีปากรูปหัวใจอวบอิ่ม  อือหื้อ จงอินคนนี้ปาใจใส่รัวๆเลยครับ

“เอ๋อแดกเลยหรอสัส  อย่าลืมนะน้องแบคฮยอนหน่ะของกู”

 ‘เออ ห่าย้ำอยู่นั่น   เอาไงลุยมั้ยจะได้จบ’  สงสัยคนนี้มันจะชอบจริงๆวุ้ย ขัดกูจังเลย

  “มาขนาดนี้แล้ว ต้องพิสูจน์หน่อยว่าเด็ดแค่ไหน”

ขั้นตอนแรก เดินเข้าไปชนเป้าหมายเพื่อหาเรื่องพูดคุย

ปักก!!!!

‘เอ้ย ขอโทษครับ เดี๋ยวผมช่วยเช็ดให้’  

ร่างสูงเดินไปชนกับคนตัวเล็กที่กำลังถือแก้วน้ำเปล่าอย่างจัง จนหกเลอกเสื้อของอีกกฝ่ายไปหมด แต่ ..  โอ้โห  ไกลๆว่าน่ารักแล้ว มาใกล้ๆแบบนี้ โคตรใช่เลย  น่ารักแบบนี้สงสัยเป็นรุ่นน้องแหงๆ

‘เปียกหมดเลยอ่ะ  พี่ขอโทษนะครับน้อง ‘

“เอ่อๆๆ พอแล้วไม่ต้องมาเช็ดแล้ว แค่น้ำเปล่าเอง”

ไม่ว่าแบบนี่สงสัยหลงผมเข้าแล้วรึเปล่า หึๆๆ เปล่าหลงตัวเองนะครับ

‘พี่ชื่อ คิมจงอินนะครับ ต้องขอโทษจริงๆ’

“อือๆ  ทีหลังก็เดินระวังๆหน่อยนะ ทีนายตัวดำฉันยังมองเห็นนายเลย  ฉันตัวขาวขนาดนี้นายตาบอดหรอ ถึงได้เดินมาชน แล้วฉันว่าฉันไม่น่าใช่รุ่นน้องนายนะ”

เอาแล้วไงครับ  นี่ใช่ไหมที่เรียกว่าเด็ด  เหมือนถูกปาขี้ใส่หน้าเลยขรั่บ  ชักจะสนุกแล้วสิ 

‘โอเคครับผมขอโทษครับพี่  … . พี่รู้ไหมครับว่า 99% ของผู้ชาย มักชอบคนที่เด็กกว่า’

“หะ???”

‘แต่พี่รู้ไหมครับ ว่าพี่ คือคนที่ทำให้ผมเป็น 1% ที่เหลือ … หวังว่าคงได้เจอกันอีกนะครับ หึๆ’

ช่วยด้วยครับ ไอเด็กดำนี่มันคือใคร แล้วตะกี้มันพูดอะไรของมันครับ  จะลองดีกับผมงั้นหรอ เหอะ!  เดี๋ยวเจอแน่

เป็นไงครับปาขี้มา ผมปาใจกลับเลย หึ้ยย  แบบนี้สิถึงจะเร้าใจ

CB

ห้องสมุด

โอ้ยยเครียดโว้ย  จะหาหนูทดลองมาจากไหน  ไม่มีใครยอมหรอก  โอ้ยแบคฮยอนเครียดครับบบ

 ‘เอ่อ  ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ’

 นี่ใครวะดูจากชุดแล้วคงจะคนละคณะ  แล้วที่ว่างๆตรงอื่นมีตั้งเยอะแยะ  ทำไมต้องมานั่งนี่ด้วย คนยิ่งกำลังเครียดอยู่

แต่ช่างเหอะขี้เกียจพูดเว้ย

“อืม”

1 นาทีผ่านไป

5 นาทีผ่านไป

“เอ่อ ขอโทษนะ ฉันเห็นนายนั่งมองฉันสักพักแล้ว  มีอะไรก็พูดมาเลยดีกว่า”   คนอะไรวะมานั่งมองอยู่ได้นี่มันมีอะไรติดหน้ากูหรือยังไง ไอหูกางเอ้ย

‘อ่าวเห็นด้วยหรอ ว่าแอบมอง แต่ไม่มีอะไรหรอกแค่อยากมองเฉยๆ’  ว้าแย่จังผมโดนจับได้ซะแล้ว หึๆ  คนอะไรขนาดหงุดหงิดยังน่ารักเลย

“นี่ว่างมากหรอ  มานั่งมองอยู่ได้ฉันไม่มีสมาธิอ่านหนังสืออ่ะ โอเคป่ะ?”   ชักจะทนไม่ไหวแล้วนะโว้ย จะเอาไงมึงก็พูดมาเลยนี่ถ้าไม่เห็นว่าเป็นห้องสมุดนะ มึงหูชาแน่

‘โอเค ถ้าไม่อยากเสียสมาธิละก็เอาเบอร์กับไอดีมา แล้วจะไปเลย”    ความน่ารักมึงนี่แทงตากูจริงๆไหนๆก็ไหนๆละ  ลีลาไปก็เท่านั้น  ขอแม่งตรงๆเลยจะได้จบ

‘อะไรของมึง เนี่ยเรารู้จักกันหรอ  แล้วจะเอาเบอร์กับไอดีกูไปทำไม’

“เราก็ไม่ได้รู้จักกันหรอก ส่วนเบอร์กับไอดีที่ขออ่ะ …กูชอบมึงอ่ะโอเคป่ะ?”

‘ห..หะ ชอบกูหรอ บ้าไปแล้ว ทำไมกูต้องให้มึงด้วย’  นี่มันอะไรเนี่ยคนเพิ่งจะเจอกันมาบอกชอบกูซะงั้น  ผมก็เข้าใจนะว่าตัวเองน่ารักอยู่ ไม่ใช่ว่าไม่เคยเจอคนมาจีบหรอก  แต่นี่มันเร็วแล้วก็จู่โจมไปปะวะ แบคงงครับ แบคงง

‘ถ้ามึงไม่ให้  กูก็จะมองมึงอยู่แบบนี้แหล่ะ  หน่านะขอหน่อยยแล้วจะรีบไปเลย’ 

“เออๆๆๆ ก็ได้เอาโทรศัพท์มา”  เอ้ออรำคาญชิบหาย ให้ๆแม่งไปแล้วค่อยไปบล็อกเอาละกันวะ

‘เยสส!  กูไปละนะ  เอ้อ กูชื่อชานยอล นะ  หรือจะเรียกว่าที่รักก็ได้ ไปหล่ะ บายย’

อื้ออหือ ให้กูเรียกมึงว่าที่รักหรอ เดี๋ยวกูก็ฮับกิโดใส่เลย  ถ้าไม่ติดว่ามึงหน้าตาใช้ได้ กูจะนัดมึงไปแทงหลังมหาลัยเลยสัส

ตือดึ้ง!

เสียงโปรแกรมแชทสีเหลืองจากโทรศัพท์คู่ใจดังขึ้น  ผมก็รีบเปิดดูทันทีเลยพบว่า…

Real_pcy  :ผม ปาร์ค ชานยอล มารายงานตัวแล้วครับ 55555

Real_pcy  :อย่ามัวแต่นั่งเครียด  กลับบ้านดีๆระวังตกหลุมรักกูหล่ะ

Real_pcy  : 

เห้ออพลาดแล้วแหล่ะแบคฮยอนเอ้ย ไม่น่าให้มันไปเลยย

 Rrrrrrr

‘เห้ย มึงเป็นไงบ้าง คยองซูอ่ะ’  กะแล้วว่าไอเพื่อนหัวโปกต้องโทรมา 

“เด็ดใช้ได้เลยหวะอย่างงี้กูต้องไม่พลาด” 

‘กูได้เบอร์กับไอดีแบคฮยอนมาแล้วเหวยย’   แค่ได้ยินเสียงกระดี๊กระด๊าของมันก็พอจะจินตนาการออกว่าหน้ามันฟินขนาดไหน-_-

“อีเชี่ยเร็วนะสาสส   รอดูกูละกัน ยากๆแบบเนี่ยกูชอบเลยครับ”

ต่อไปนี่ผมจะไม่ออมมือแล้วครับ รุ่นพี่คยองจูวว  (แอ๊บเสียงตุ๊ดสุดชีวิต)

จะทนผมได้นานแค่ไหนเดี๋ยวรู้กัน..




 เรื่องนี้จงอินและชานยอลจะกวนตีนปานกลางถึงกวนตีนมาก 555555
 ยังไงฝากเม้นกันด้วยเด้อว่าเป็นยังไงมั่งง
@_paxelq #ฟิคฟองอากาศ