Love Boyfriend มอบรักหมดใจ ให้นาย\"เพื่อนสนิท\"

ลำดับตอนที่ #3 : >> ติวหนังสือด้วยกัน

                เฮ้อ!!!ฉันล่ะสมองจะระเบิดอยู่แล้ว แม่ไม่ให้ฉันไปไหนเลย ให้อ่านอยู่แต่หนังสือ เนี่ยจะตายคา

     กองหนังสืออยู่แล้วน่ะ  เบื่อโว้ย!!! โทรไปหากันต์ดีกว่า

     ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ( เสียงกดโทรศัพท์ )



    “เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะค่ะ ABCD (ภาษาอังกิดพูดไม่ถูก เหอๆ)-_-;;

    โอ๊ย!!โทรหากันต์ก้อไม่ติด น่าเบื่อจริงๆเลย แอบไปหากันต์ดีกว่า

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก…

    “เพลง เดี๋ยวแม่ไปธุระก่อนน่ะลูก ถ้าหิวก้อลงมาหาอะไรทานด้วยล่ะ แม่จะกลับเย็นๆน่ะ”

    “อ่อค่ะ”

                                             โอ้ว เยส!!! ไปนานๆเลยน่ะจ๊ะแม่จ๋า ทางสะดวกแล้วล่ะทีนี้ เหอๆ -_-^^

    ติ๊ง ต๊อง..(เสียงออดหน้าบ้าน)

    ใครมาอีกล่ะ เป็นมารผจญจริงๆเลย มาขัดขวางความสุขช้านนนอยู่ได้ >O<

    ตึก ตึก ตึก … ฉันรีบวิ่งลงบันไดไปเปิดประตู

    แอ๊ด….(เสียงประตูค่ะ แหะๆ)

    “อ้าว กันต์ เรากำลังจะไปหาอยู่พอดีเลย” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงระรื่น

    “เราจะมาชวนเพลงไปติวหนังสืออ่ะ” กันต์พูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด



    เฮ้อ!!หน้าอันเบิกบานของฉันได้หุบลงอย่างอัตโนมัติ ทำไมวันนี้ฉันจะต้องอยู่กับกองหนังสือ

     เรียนที่ฉันไม่ชอบด้วยเนี่ย >_<



    “กันต์ไปนั่งรอเราแป๊ปน่ะ เดี๋ยวเราไปเอาน้ำกับขนมมาให้” ฉันพูดด้วยสีหน้าเซ็งๆ

    “นี่เพลงอยู่บ้านคนเดียวเหรอ”

    “อืม แม่ไปธุระ” ฉันพูดพลางหยิบขนมใส่ปาก



    กันต์ติวให้ฉันหลายวิชาเลยล่ะ ฉันไม่นึกเลยว่าเขาจะเก่งกว่าฉัน ก้อเห็นทุกทีกันต์จะเอาการบ้าน

     มาให้ฉันสอนนี่นา ฉันก้อเลยนึกว่าฉันเก่งกว่าเขา หุหุ -_-;;

    ฉันไม่รู้ว่านี่จะเรียกว่าติวหนังสือมั๊ยน่ะ เพราะบางวิชาฉันก้อนั่งหลับปล่อยให้กันต์พูดอยู่คนเดียว

     ฉันนี่แย่จริงๆเลย



    “เพลงพอจะเข้าใจบ้างมั๊ย” กันต์ถามฉัน

    “เอ่อ..อ๋อเข้าใจจ๊ะ แหะๆ” ฉันพูดพลางเอามือเกาหัว

    “งั้นวันนี้เราของกลับบ้านก่อนน่ะ”

    “อืมจ๊ะ” ฉันเดินไปส่งที่ประตูหน้าบ้านพร้อมโบกมือให้





    พอฉันกำลังจะหันหลังเดินเข้าบ้าน  แฮ่ก แฮ่ก  กันต์นั่นเอง เขาวิ่งกลับมาที่บ้านของฉัน

    “ลืมอะไรเหรอกันต์”

    “เอ่อ…เราลืมหัวใจไว้ที่เพลงอ่ะ”



    ฉันเขินจนหน้าแดงเป็นลูกตำลึงร้อยลูกมารวมกันเลยล่ะ หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วน่ะ

     เราเป็นอะไรไปนี่



    “เพลง เพลง เป็นอะไรไป เห็นยืนเงียบ”

    “อ๋อ ปะปะ เปล่าจ๊ะ”

    “เมื่อกี้เราล้อเล่นน่ะ เราลืมหนังสือไว้ก้อเลยวิ่งกลับมาเอา”



    เฮ้อ!!ค่อยยังชั่ว ที่แท้ก้อหยอกเราเล่นนี่เอง เราก้อคิดมาไปได้ ก้อมันไม่เคยมีใครมาพูดแบบนี้กับ

     ฉันนี่นา ฉันรีบวิ่งไปหยิบหนังสือมาให้กันต์



    “นี่จ๊ะหนังสือ”

    “แล้วพรุ่งนี้เจอกันน่ะ” กันต์พูดพลางโบกมือให้ฉัน

    “จ้า บ๊าย บาย”



    แล้วฉันก้อเดินกลับเข้าบ้านด้วยความเขินที่ยังคงมีเหลืออยู่บนใบหน้าของฉัน ^_^