ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : >> เทอคือเพื่อนสนิท
ก๊อก ก๊อก ก๊อก “เพลง ตื่นยังลูก มีเพื่อนมาหา”
“ใครเหรอค่ะ” ฉันถามแม่ด้วยเสียงงัวเงีย
“เห็นบอกว่าชื่อ กันต์ เพื่อนที่กวดวิชาน่ะจ๊ะ”
“อ่อค่ะ เดี๋ยวจะลงไป”
กันต์มาหาเราเหรอ เย้!!!ดีใจสุดๆ ^_^ กำลังเหงาอยู่พอดีเลย ฉันรีบลุกขึ้นจากที่นอนแล้ววิ่ง
ไปอาบน้ำ เชื่อมั๊ยค่ะ แค่ 5 นาที ฉันก้ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เหอะๆ ความสามารถเฉพาะตัวห้าม
เลียนแบบ -_-;;
“อ้าว ลงมาแล้วเหรอลูก กันต์เค้ารออยู่หน้าบ้านนู้น” แม่พูดพลางชี้มือไปหน้าบ้าน
ฉันรีบวิ่งไปหน้าบ้าน หันซ้าย หันขวา ไม่เห็นมีใครเลยอ่ะ กันต์อยู่ไหนน่ะ หรือว่าจะกลับไป
แล้ว ว้า!!แย่จังเลยเรา T_T แต่พอฉันหันหลังไป O_O
“ แบร่ ”
“ ว้าย!!! ตกใจหมดเลย กันต์เล่นอะไรก้อไม่รู้ เราแทบช็อคเลยน่ะ”
“เหอะๆ ขอโทษค๊าบบบ ที่ทำให้ตกใจ เราแค่นึกสนุกอ่ะ”
“…เงียบ…” ฉันยืนเงียบ ทำแก้มป๋อง เป็นเด็กขี้งอนเลยหล่ะ
“โอ๋ อย่างอนน่ะจ๊ะเด็กโง่ เค้าของโทษ”
หนอย!!!มาว่าเราเด็กโง่ เก่งกว่าเทอตั้งเยอะ จำไว้จะไม่สอนการบ้านให้เลย >_< ฉันยังคงยืน
เงียบอยู่เหมือนเดิม [ อิอิ ใช้ความเงียบ สยบ ความอยาก (กิน)]
“จะให้เราทำยังไงเพลงถึงจะหายงอนอ่า”
ฉันเริ่มอดยิ้มไม่ได้แล้วล่ะสิ เริ่มเข้าแผนการฉันแล้ว เหอๆ เด็กโง่ -_-^^ คราวนี้ล่ะ เสร็จฉันแน่
อิอิ ^_^
“กันต์ก้อจะต้องพาเราไปเลี้ยงไอติม แล้วก้อต้องสัญญาว่าจะมาเป็นเพื่อนเล่นกับเราด้วย” เหอะๆ
ได้กินสมใจอยากแล้วเรา ^_^
“เฮ้อ!!” กันต์ถอนหายใจอย่างโล่งอก
“เรานึกว่าเพลงจะไม่หายงอนซะแล้ว”
“ถ้าเรายังไม่ได้กินไอติมเราก้อไม่หายงอนหรอก” ฉันยังพูดด้วยเสียงงอนๆ
“อืม งั้นเราไปกินไอติมกันเลยก้อแล้วกัน” กันต์ออกปากชวน
“แต่ฉันก้อยังทำหน้างอนอยู่” ( รู้สึกว่าเพลงจะเรื่องมากจัง หมั่นไส้วุ๊ย : แตงโมปั่น )
“อ้าว ก้อจะกินไอติมไม่ใช่เหรอ” กันต์เริ่มหมดความพยายามที่จะง้อ
“แต่กันต์ยังไม่สัญญาว่าจะมาเป็นเพื่อนเล่นกับเพลงเลยน่ะ”
“อ๋อ เราสัญญาจ๊ะ ว่าเราจะมาเล่นกับเพลง”
กันต์ยื่นนิ้วก้อยมาให้ฉัน ฉันจึงยิ้มออกมา แล้วยื่นนิ้วไปเกี่ยวก้อยกับกันต์ ^_^ มีความสุขจังเลย
แล้วฉันก้อไปกินไอติมกับกันต์ กันต์ใจดีมากเลยล่ะ ซึ้อตุ๊กตาให้ฉันด้วย อิจฉาล่ะซิ อิอิ ช่วงปิดเทอมนี้
ฉันก้อได้เพื่อนสนิทอีกคนแล้วล่ะ เป็นเพื่อนสนิทของฉันจริงๆ เข้าใจความรู้สึกของฉันมากเลยล่ะ
แล้วฉันก้อคิดไม่ผิดที่เลือกเป็นเพื่อนกับกันต์ ^_^
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ใครเหรอค่ะ” ฉันถามแม่ด้วยเสียงงัวเงีย
“เห็นบอกว่าชื่อ กันต์ เพื่อนที่กวดวิชาน่ะจ๊ะ”
“อ่อค่ะ เดี๋ยวจะลงไป”
กันต์มาหาเราเหรอ เย้!!!ดีใจสุดๆ ^_^ กำลังเหงาอยู่พอดีเลย ฉันรีบลุกขึ้นจากที่นอนแล้ววิ่ง
ไปอาบน้ำ เชื่อมั๊ยค่ะ แค่ 5 นาที ฉันก้ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เหอะๆ ความสามารถเฉพาะตัวห้าม
เลียนแบบ -_-;;
“อ้าว ลงมาแล้วเหรอลูก กันต์เค้ารออยู่หน้าบ้านนู้น” แม่พูดพลางชี้มือไปหน้าบ้าน
ฉันรีบวิ่งไปหน้าบ้าน หันซ้าย หันขวา ไม่เห็นมีใครเลยอ่ะ กันต์อยู่ไหนน่ะ หรือว่าจะกลับไป
แล้ว ว้า!!แย่จังเลยเรา T_T แต่พอฉันหันหลังไป O_O
“ แบร่ ”
“ ว้าย!!! ตกใจหมดเลย กันต์เล่นอะไรก้อไม่รู้ เราแทบช็อคเลยน่ะ”
“เหอะๆ ขอโทษค๊าบบบ ที่ทำให้ตกใจ เราแค่นึกสนุกอ่ะ”
“…เงียบ…” ฉันยืนเงียบ ทำแก้มป๋อง เป็นเด็กขี้งอนเลยหล่ะ
“โอ๋ อย่างอนน่ะจ๊ะเด็กโง่ เค้าของโทษ”
หนอย!!!มาว่าเราเด็กโง่ เก่งกว่าเทอตั้งเยอะ จำไว้จะไม่สอนการบ้านให้เลย >_< ฉันยังคงยืน
เงียบอยู่เหมือนเดิม [ อิอิ ใช้ความเงียบ สยบ ความอยาก (กิน)]
“จะให้เราทำยังไงเพลงถึงจะหายงอนอ่า”
ฉันเริ่มอดยิ้มไม่ได้แล้วล่ะสิ เริ่มเข้าแผนการฉันแล้ว เหอๆ เด็กโง่ -_-^^ คราวนี้ล่ะ เสร็จฉันแน่
อิอิ ^_^
“กันต์ก้อจะต้องพาเราไปเลี้ยงไอติม แล้วก้อต้องสัญญาว่าจะมาเป็นเพื่อนเล่นกับเราด้วย” เหอะๆ
ได้กินสมใจอยากแล้วเรา ^_^
“เฮ้อ!!” กันต์ถอนหายใจอย่างโล่งอก
“เรานึกว่าเพลงจะไม่หายงอนซะแล้ว”
“ถ้าเรายังไม่ได้กินไอติมเราก้อไม่หายงอนหรอก” ฉันยังพูดด้วยเสียงงอนๆ
“อืม งั้นเราไปกินไอติมกันเลยก้อแล้วกัน” กันต์ออกปากชวน
“แต่ฉันก้อยังทำหน้างอนอยู่” ( รู้สึกว่าเพลงจะเรื่องมากจัง หมั่นไส้วุ๊ย : แตงโมปั่น )
“อ้าว ก้อจะกินไอติมไม่ใช่เหรอ” กันต์เริ่มหมดความพยายามที่จะง้อ
“แต่กันต์ยังไม่สัญญาว่าจะมาเป็นเพื่อนเล่นกับเพลงเลยน่ะ”
“อ๋อ เราสัญญาจ๊ะ ว่าเราจะมาเล่นกับเพลง”
กันต์ยื่นนิ้วก้อยมาให้ฉัน ฉันจึงยิ้มออกมา แล้วยื่นนิ้วไปเกี่ยวก้อยกับกันต์ ^_^ มีความสุขจังเลย
แล้วฉันก้อไปกินไอติมกับกันต์ กันต์ใจดีมากเลยล่ะ ซึ้อตุ๊กตาให้ฉันด้วย อิจฉาล่ะซิ อิอิ ช่วงปิดเทอมนี้
ฉันก้อได้เพื่อนสนิทอีกคนแล้วล่ะ เป็นเพื่อนสนิทของฉันจริงๆ เข้าใจความรู้สึกของฉันมากเลยล่ะ
แล้วฉันก้อคิดไม่ผิดที่เลือกเป็นเพื่อนกับกันต์ ^_^
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น