คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอมวันแรก~_~!
กริ้งงงงงงงงงงง กริ้งงงงงงงงงงง
ผมรีบเอื้อมมือไปกดเจ้านาฬิกาบ้านั่น แต่นี่มันกี่โมงแล้วง่ะ เพิ่ง 7.05 เองหรอ เห้ยยยย แต่วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกนี่หน่า แล้วโรงเรียนมันเข้ากี่โมงฟร่ะ เห้ยยยย 7.45 นี่หว่า ผมรีบกระโดดเข้าห้องน้ำ และแล้วผมก็อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ภายใน 20 นาที ผมรีบวิ่งลงมาข้างล่าง หยิบขนมปังเข้าปาก และรีบวิ่งไปขึ้นรถ และแล้วผมก็มาทันจนได้ เช้าวันแรกของ ม.2 ก็ได้ผ่านไปด้วยดี ผมเดินไปหาเพื่อนผม แต่ก็ไม่รู้มันหายหัวไปไหนกันหมด แล้วผมก็เห็น แพนเค้ก เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักที่สุดของห้อง เรียนเก่ง บ้านของเราอยู่ใกล้กัน เวลากลับบ้านก็มักจะกลับด้วยกัน จนหลายๆคนในห้องคิดว่าเราเป็นแฟนกัน จนผมเริ่มมีความคิดบ้าๆที่จะจีบแพน จิงๆไปเลย เขานั่งอยู่คนเดียว ผมลองไปทักหน่อยดีกว่า
“หวัดดีแพน”
“อ้าวแบงค์ หวัดดีจ๊ะ ปิดเทอมไปเที่ยวไหนมาบ้าง”
“ก็ไม่ได้ไปไหนหรอก อยู่แต่บ้านอ่ะ” แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อย คุยถึงเรื่องตอนปิดเทอมบ้าง
ตอนนี้ครูยังไม่มา ผมก็เลยมาจับกลุ่มคุยกับพวกเพื่อนๆ ก็คุยกันเรื่องไร้สาระไปเรื่อยเปื่อย และแล้วแพนก็เดินเข้ามาในห้อง
“เห้ย! ไอ้แบงค์ นางฟ้าของแกมาแล้วว่ะ” ไอ้กอล์ฟพูด เพราะมันคิดว่าผมชอบแพน (แต่ก็แค่แอบปลื้มนะ)
“เงียบไปเลย ไอ้อ้วน”
“เหอะๆ” ผมเห็นเพลงนั่งอยู่คนเดียว แบบเซงๆ ก็เลยไปคุยอะไรเล่นๆ
“นี่ เพลงแกว่าเค้าจะจีบแพนดีมั้ย” ผมถามไอ้เพลงไปอย่างนั้นทั้งๆที่ไม่รู้ว่าคิดได้ไง เพราะมันเป็นการหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ
“หา! แกนี่นะ เหอะ เค้าว่าแกคบกะมันไม่เกิน 5 วัน ชัวร์”
“บ้าหรอ เค้าก้อจริงใจกับใครเป็นเหมือนกันนะ”
“เออ งั้นก็ตามใจแก แต่ขอบอกว่าจีบยากโคด”แล้วความคิดเล่นๆ(เมื่อมะกี้)ก้อกลายเป็นความจริงจังขึ้นมา
ตอนเย็นผมอยู่บ้านเซงๆ ก็เลยออกมาที่สวนหย่อม เห้ย นั่นแพนกำลังเล่นบาสอยู่นี่หว่า แล้วลูกบาสก็กลิ้งมาที่เท้าของผมพอดี ผมหยิบขึ้นมาแล้วรีบส่งให้แพน
“อ้าว แบงค์ มาพอดีเลย มาเล่นบาสด้วยกันไหม”แพนอยู่ในชุดสีชมพู ติดกิ๊บ 2 ข้าง(น่ารักโคดดดด)
“ไม่อ่ะ”
“...........”
“เออนี่ แพนว่างป่ะ เรามีเรื่องจะคุยด้วยอ่ะ”
“อืม ว่ามาดิ”
“อืม” ในตอนนี้ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว ไฟในบริเวณนี้เริ่มเปิด คนก็เริ่มน้อยลง
“อืม...แบงค์ มีอะไรหรอ”
“..............”
“ว่าไงล่ะ”
“เออนี่แพน แฟนเก่าแกอ่ะยังคบกันดีอยู่หรือเปล่า”
“ถามทำไมหรอ จะว่าไปก็คงไม่ใช่แฟนกันแล้วมั้ง พออยู่กันคนละโรงเรียนก็ไม่ได้เจอหน้ากันเลย แล้วก็ไม่ได้โทรคุยกันเหมือนเมื่อก่อนแล้วด้วย”
“อืม”
“เรื่องนี้หรอ ที่จะถามอ่ะ”
“เปล่าหรอก คือเค้าจะถามว่า”
“หืม.....อะไรหรอ”
“เรามา........”
‘ร้ากกก ยางงายมาก้อคือ ร้ากกก……….’ เสียงโทรศัพท์นรกของผมดังขึ้น โว้ย..... กำ ใครโทรมาตอนนี้ฟ่ะ อย่าให้เจอนะจะจับฆ่าหมกส้วมเลย
“เออ แพน รอแปปนะ”
“อืม”
“ฮาโหลล นี่คัยฟร่ะ” ผมพูดด้วยอารมณ์เสียสุดขีด
“แบงค์หรอ นี่โมนะ”
“อืม แล้วโทรมาทำไมตอนนี้ มีอะไร”
“แบงค์ทำอะไรอยู่หรอ ถ้าไม่ว่าเดี๋ยวเราค่อยโทรมาใหม่ก็ได้นะ”
“มีอะไรก็รีบๆพูดมา เสียเวลาจริงวุ้ย”
“พรุ่งนี้แบงค์ว่างหรือเปล่า”
“ไม่รุ....ทำไมหรอ”
“เราจะชวนไปเที่ยวอ่ะ เราไม่ได้เจอหน้าแบงค์หลายเดือนแล้วนะ”
“............” จะไปดีไหมเนี่ย ก็อยากไปอยู่หรอกนะ แต่พอผมหันไปมองข้างๆ เห็นแพนนั่งอยู่ผมเลยบอกโมไปว่า
“ไปไม่ได้หรอก เราจะไปเที่ยวกับแฟนเรา”
“หา......อะไรนะ แบงค์มีแฟนใหม่แล้วหรอ”
“ถ้าใช่แล้วจะทำไม เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วไม่ใช่หรอ”
“แล้วเราล่ะ แบงค์ เรายังรักแบงค์อยู่นะ แล้วแบงค์ละยังรักเราอยู่รึเปล่า”เสียงโมสั่น และ เหมือนกับกำลังจะร้องไห้
“ไม่รุ วุ้ยรำคาญจริง แค่นี่นะ” ผมกดวางสายไป
โม คือแฟนเก่าของผมตอน ป.5 เค้าเป็นเด็กเรียบร้อย น่ารัก ตอนนั้นเราก็รักกันดีอยู่ แต่ที่กลายเป็นแบบนี้ก็เพราะ ตอน ม.1
เราก็อยู่คนละโรงเรียนกันแต่ก็ยังติดต่อกันอยู่ มาอยู่วันหนึ่ง โมก็โทรมาบอกว่า ‘แบงค์ เราเลิกกันเถอะโมมีแฟนใหม่แล้ว โมว่าเค้าเป็นคนที่ใช่ของโมจริงๆ โมก็ขอให้แบงค์เจอคนที่ใช่จริงๆของแบงค์ล่ะกัน’ ผมก็ไม่ได้เสียใจอะไรมาก เพราะตอนนั้นผมก็เริ่มแอบปลื้มแพนแล้ว จน
กระทั่งสัปดาห์ที่แล้ว โมโทรมาขอให้เราเป็นเหมือนเดิม แต่ผมก็ปฏิเสธไปตลอด จนตอนนี้ผมก็เลยบอกเค้าไปแล้วว่าผมมีแฟนใหม่แล้ว
“ใครหรอ” แพนถามด้วยความสงสัย
“เพื่อนน่ะ ไม่มีไรหรอก”
“เออ เค้าเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าแกก็มีแฟนแล้ว”
“คัยบอก”
“ก้อมะกี้แกบอกว่าแกมีแฟนใหม่แล้วไม่ใช่หรอ”
“แหะๆ พูดไปงั้นแระ”
“เออนี่ เราจะกลับแล้วนะมีไรจะคุยอีกมั้ย”
“เอ..อ......คื....อ”
“หืม”
“เรามาลองคบกันดูไหม” หลังจากที่ผมพูดประโยคนี้จบ ก็มีแต่ความเงียบในบริเวณนั้น แพนได้แต่นั่งก้มหน้า ผมกลัวจัง กลัวที่จะผิดหวังอีก
ความคิดเห็น