(Yoseob&B2uty) Can you hear me?

ลำดับตอนที่ #12 : ซ้อมละคร

นี่ฉันก็เข้ามาเรียนที่โรงเรียนนี้ได้

พักนึงแล้วนะ แต่รู้สึกว่ายังไม่ได้
เบาะแสอะไรเลยที่เกี่ยวกับพี่บอมเลย

 

"เฮ้ออออ~"

 

"เป็นอะไรบิวตี้ ถอนหายใจซะหนักเชียว"

ชินฮเยทัก

 

"ชินฮเย หากเราต้องการจะรู้ความลับของคนๆนึงเนี่ย
เราต้องทำยังไงเหรอ?"

 

"อืม~ ไม่รู้สิ คงเข้าไปตีสนิทล่ะมั้ง  
ทำไม? เธออยากรู้ความลับของใครเหรอ?"

 

"เข้าไปตีสนิทเหรอ?"
 

ฉันพึมพำออกมาโดยที่ไม่สนใจคำถามของ

ชินฮเยซักนิด เพราะกำลังคิดว่าจะตีสนิทโยซอบยังไง  
ด้วยบุคลิกแบบฉัน  มันเป็นเรื่องที่ยากมากๆเลย

 

"เอ่อ~ บิวตี้"

ชินฮเยเรียกฉันพร้อมกับเอา

นิ้วชี้มาจิ้มตรงไหล่ของฉัน

 

"อะไร ฉันกำลังใช้ความคิดอยู่นะ"

 

"รุ่นพี่เรียกเข้าไปซ้อมละครแล้ววว~"

 

"อือๆ"

 

แล้วฉันกับชินฮเยก็เดินเข้าไปที่โรงละคร

 

"เอาละวันนี้  เราจะมาซ้อมฉากที่พระเอกนางเอกจีบกันนะ

บิวตี้  เธออ่านบทมาใช่มั้ย?" รุ่นพี่ถาม

 

"อ่านมาค่ะ"

ฉันตอบ และคิดว่าทำไมฉันเป็นคนซ้อมก่อนล่ะ
นางเอกหลักต้องซ้อมก่อนสิ

 

"ดีล่ะ  เอ้า โยซอบ ประจำที่"

รุ่นพี่ยังคงง่วนอยู่กับการซ้อมละคร

 

"เอ่อ  รุ่นพี่คะ" ฉันเรียก

 

"ทำไม?"

 

"กายูนต้องซ้อมก่อนไม่ใช่เหรอคะ?"

 

"วันนี้กายูนมีธุระ เธอก็ต้องซ้อมไปก่อน

โอเคนะ  ไปประจำที่ได้แล้ว"

 

"ค่ะ  เข้าใจแล้ว"

 

 ฉันเดินกลับมาอยู่ในจุดที่ถูกกำหนดไว้

เหลือบมองโยซอบ  ก็เห็นเขากำลังยืนกอดอก

ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มองมาที่ฉันอยู่

 

นายนี่ชักจะเก่งเรื่องกวนประสาทมากเกิน

ไปแล้ว  ขนาดยืนห่างกันแบบนี้

ฉันยังรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกเลย

.

.

.

*

"กุหลาบนี้  ข้าให้เจ้า"

 

โยซอบในบทโรบินฮู๊ดยื่นดอกพลาสติก
ที่ถูกสมมุติว่าเป็นกุหลาบแดงสด
มาให้ฉันที่รับบทแมเรียน  

 

"ท่านเป็นใครกัน?" ฉันพูดตามบท

 

"ข้าเป็นใครนั้นไม่สำคัญ  
ที่สำคัญคือข้าคือผู้ที่จะขจัดความเลวร้ายออก

ไปจากเมืองนี้"

 

โยซอบพูดพร้อมกับทำท่าทางหมาดมั่น

ซึ่งมันดูตลกมากกว่าเท่ล่ะนะ

ตอนนี้ฉันจึงกลั้นขำเอาไว้
ขืนขำออกมาต้องโดนรุ่นพี่ดุแน่ๆ

 

แต่(กลั้น)ขำได้ไม่นาน
โยซอบก็ก้าวเข้ามาคว้าเอวของฉันไปกอด

พร้อมกับเชยคาง แล้วสบตา

 

เอาอีกแล้ว~  
แววตาที่เขามองมานั้นความรู้สึกมันเหมือนกับ

ตอนกลางวันที่ซิตอัพไม่มีผิด

ซึ่งมันก็ดึงฉันให้เข้าไปอยู่ในภวัง

อะไรบางอย่างอย่างไม่เข้าใจ

 

ฉันรู้สึกว่าใบหน้าของโยซอบ
ค่อยๆเคลื่อนเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ  แต่ว่า...
 

 

"คัท!!!"

เสียงผู้กำกับ(รุ่นพี่)ดังขึ้น

"โยซอบ  แกจะทำอะไรน่ะ  
ในบทคือแค่ชมแมเรียนนะเว้ย  ไม่ใช่จูบ"
 

 

เมื่อตื่นจากภวัง  
ฉันก็รีบผลักโยซอบออกทันที
 

 

"แฮะๆ ขอโทษฮะ"

โยซอบขอโทษพร้อมกับ

เอามาลูบท้ายทอยแก้เก้อ

 

"เธอก็เหมือนกันบิวตี้  
หลงเคลิ้มไปกับมันอีก

ไปๆ ฉันให้พัก 5 นาที"

 

"ค่ะ/ครับ"

 

ฉันเดินลงมาจากเวทีแล้ว

มานั่งที่มุมหนึ่งในโรงละครคนเดียว
เพราะชินฮเยก็ต้องซ้อมบทของ

ตัวเองเหมือนกัน
ฉันยกมือขึ้นมาทาบตำแหน่งตรงหัวใจตัวเอง

แปลกใจที่มันเต้นแรงมากๆตอนที่โยซอบ

กำลังโน้มหน้าลงมา  จนถึงตอนนี้มันก็ยังเต้นแรงอยู่

...อะไรกัน?  ความรู้สึกแบบนี้

 

แต่ทันใดนั้นก็มีกระป๋องน้ำเย็น  มาทาบที่แก้มฉัน

 

"อุ๊ย!" 

 

ฉันร้องพร้อมกับหันไปหาคนที่ยื่น

กระป๋องนั้นมา  แล้วฉันก็ต้องแปลกใจ
เมื่อคนที่ปรากฏคือดูจุน

 

"เป็นไง  เหนื่อยมั้ย?"

เขาถาม พร้อมกับนั่งลงข้างๆและเปิด

กระป๋องน้ำนั้นส่งมาให้ฉัน

 

"ไม่เหนื่อยหรอก"

 

"แต่ดูท่าทางของเธอไม่ใช่แบบนั้นนะ" ดูจุนพูดยิ้มๆ

 

"อาการฉันออกขนาดนั้นเลยหรอ?"
ฉันเอามือทั้งสองข้างจับหน้าตัวเองแล้วหันไปถามดูจุน
 

 

"ฮ่ะๆ นี่แสดงว่าเหนื่อยจริงๆใช่มั้ย?"
ไม่พูดเปล่าเขาเอามือมายีหัวฉันเบาๆ

 

"ไม่เชิงหรอก แค่ประหม่านิดหน่อยน่ะ"

 

"ก็นั่นน่ะสินะ ถ้าโยซอบนอกบทแบบนั้น"

 

"นายมาทันเห็นตอนที่ฉันกับโยซอบ

อยู่บนเวทีด้วยเหรอ?"

 

"อืม~ ยังตกใจอยู่เลยว่าทำไมมีบทแบบนั้นด้วย

แต่พอรุ่นพี่สั่งคัท ก็รู้ว่าโยซอบเล่นนอกบท"

 

"ฉันเองก็ตกใจเหมือนกัน" ตกใจหัวใจตัวเองด้วย

 

"แล้วทำไมถึงได้ซ้อมกับโยซอบล่ะ
เธอเป็นนางเอกสำรองไม่ใช่เหรอ?"

 

"พอดีกายูนนางเอกหลักติดธุระมา

ซ้อมไม่ได้น่ะ  ฉันเลยต้องซ้อมแทนไปก่อน"

 

"ออ~"

 

"บิวตี้!  มาซ้อมต่อ!" เสียงรุ่นพี่เรียกฉันจากบนเวที

 

"ไปเถอะ  เดี๋ยวฉันจะรอเธออยู่ตรงนี้แหละ

จะได้กลับบ้านพร้อมกันนะ" ดูจุนบอก

 

"อื้อ  ขอบคุณนะ"

 

ฉันพูดก่อนจะหันกลับมาตรงหน้าเวที  

จึงเห็นโยซอบมองตรงมาทางฉันกับดูจุน

ด้วยสายตาที่นิ่งมากๆ  แล้วเสียงความคิดของดูจุนดังขึ้น

 

'ฉันจะไม่ปล่อยให้นายแย่งคนที่ฉัน

ชอบไปอีกครั้งแน่โยซอบ'

 

โอเค~ ตอนนี้ฉันรู้แล้วล่ะว่าดูจุนมีความรู้สึกพิเศษๆ

กับฉัน  ซึ่งมันก็รู้สึกดีนะ  
แต่ว่า โยซอบเคยแย่งผู้หญิงไปจากดูจุนงั้นเหรอ?

ใครกันนะ?

 

*บทละครในเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ถูกสมมุติโดย

ไรเตอร์  โดยอ้างอิงตัวละคร

จากนิทานเรื่องโรบินฮู๊ด




:) Shalunla