(Kim Woo Bin x Lee Yu Bee) After Raining

ลำดับตอนที่ #7 : มุ้งมิ้ง มุ้งมิ้ง >////< 1

CRY .q

ฉันยืนมองประตูรั้วบ้านตัวเองแล้วถอนหายใจ

หนักๆหนึ่งที เพื่อเรียกความมั่นใจให้ตัวเอง

ที่จะต้องเข้าไปหลอกพ่อกับแม่และเซยอง

แล้วคนข้างๆก็ส่งมือของเขามาตรงหน้าฉัน  ฉันจึงเงยหน้าไปมองเขาด้วยท่าทางงงๆ

 

"จับมือมั้ย? เผื่อจะได้มีความมั่นใจมากขึ้น"

อูบินเอ่ยออกมาเมื่อเห็นฉันเงียบ  ฉันเงยหน้า

มองอูบิน เขาพยักหน้าให้ฉันหนึ่งครั้ง

"ความมั่นใจในการหลอกพ่อแม่

ตัวเองเนี่ยนะ" ฉันพูดกับเขา

"เอาน่า  เราลงเรือลำเดียวกันแล้วนะ 

คิดซะว่าฉันเป็นแฟนเธอจริงๆก็ได้ มาเถอะ"

แล้วเขาก็จับมือฉันพร้อมกับหันมาบอก

"เปิดประตูสิ  จะได้เข้าไป"

 

"โอ้โห~ พามาจริงๆด้วยแฮะ" น้องสาวของฉันโผล่มาต้อนรับเป็นคนแรก

"แม่ค้าาาา~ พี่ยูบีพาแฟนมาอวดแล้วค่ะ"

แล้วยัยนั่นก็วิ่งไปบอกแม่

 

"ไปนั่งที่โซฟากันเถอะ  เดี๋ยวฉันไปตามแม่"

ฉันบอกอูบิน

"ไม่ต้องไปตามหรอก  แม่มาแล้ว"แม่ฉันพูด

เมื่อเดินออกมาจากครัว

อูบินลุกขึ้นแล้วก้มเคารพแม่ก่อนแนะนำตัว

"สวัสดีครับ  ผมคิมอูบิน"

"จ้า  ทำตัวตามสบายเถอะ  นั่นถืออะไรมาเยอะแยะน่ะ? "

"วันนี้อูบินจะมาทำซูชิให้พวกเรากินค่ะแม่"

ฉันตอบแทนอูบิน 

"อ้าวเหรอ  ดีเลยๆ  จะทำเลยมั้ย?"

"ครับ"

"อ้าว  มากันแล้วเหรอ"พ่อของฉันพูดเมื่อออก

มาจากห้องทำงาน  อูบินหันมาก้มเคารพพ่อแล้วแนะนำตัว

"สวัสดีครับ ผมคิมอูบินครับ"

"หน้าตา ส่วนสูงและท่าทางใช้ได้นะเรา แต่นิสัยต้องดูกันไปเรื่อยๆแล้วกันนะ" พ่อพูด

พลางตบไหล่อูบิน

"พ่อค่ะ  ให้พ่อครัวไปทำซูชิให้พวกเรากินได้แล้วค่ะ"

 

และแล้วอูบินก็ลงมือทำซูชิโดนมีฉันเป็น

ลูกมือ ซึ่งส่วนใหญ่ฉันจะดูเขาทำมากกว่าช่วย

ซะอีก  

"อ่ะ เสร็จแล้ว" อูบินพูดพร้อมยกจานที่มีซูชิหลาก

หลายหน้า  มาวางตรงหน้าฉัน  ความน่ากินของมันทำให้ฉันอดที่จะเอามือ

หยิบมาชิมไม่ได้ แต่โดนอูบินตีมือซะก่อน

"โอ้ย~  แค่ชิมเอง"

"ไม่ได้  ต้องกินพร้อมกัน มาเดี๋ยวฉันยกไปเอง"

 

 

"อร่อยมากเลยค่ะพี่อูบิน  ไว้วันหลังมาทำให้พวกเรากินอีกนะ"เซยอง

เอ่ยปากชมอูบินคนแรก  และฉันก็เห็นด้วย

"ชอบทำอาหารเหรออูบิน"แม่ถาม

"ตอนแรกก็ไม่ชอบหรอกครับ  แต่พอมาอยู่หอ

ก็ต้องทำกับข้าวเอง ก็เลยกลายเป็นชอบครับ"อูบินตอบแม่เสร็จ  ก็หันมาหาฉัน

เอามือหยิบเศษข้าวที่ติดข้างปากฉันออก

การกระทำของเขาทำเอาฉันหยุดเคี้ยวซูชิทันที

รู้สึกว่าหน้าตัวเองเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ

"แหมมม~ หวานกันต่อหน้าต่อตาเลยนะ"

เสียงเซยองดังขึ้น นั่นยิ่งทำให้ฉันเขินมากกว่าเดิม  แต่อูบินกลับ

หัวเราะในท่าทางนั้นของฉัน

"อย่าไปแซวพี่เขาสิ เซยอง ตอนสมัยพ่อกับแม่

เป็นแฟนกันใหม่ๆก็หวานกันอย่างงี้แหละ เนอะแม่เนอะ"พ่อหันไปขอความเห็นจากแม่

ซึ่งแม่ก็ยิ้มแล้วพยักหน้าเออออตามพ่อ

"อย่าให้ฉันมีมั่งแล้วฉันชิ!"

แล้วยัยนั่นก็ลุกขึ้นแล้วเดินขึ้นห้องไป

"นี่ ! วันนี้เวรเธอล้างจานนะ  อย่ามาทำเนียนโมโห"ฉันตะโกนตามหลัง

เซยองเมื่อนึกขึ้นได้ว่าวันนี้เวรยัยนั่นล้างจาน

"เอาน่า~ เดี๋ยวเราช่วยกันล้างก็ได้" อูบินบอก

พร้อมกับตบไหล่ฉันเบาๆ  

 

สุดท้ายคนที่ต้องมาล้างจานก็เป็นฉัน  เมื่ออูบินต้องทยอยเก็บจานเข้ามาในครัว  
ฉันก็ต้องเป็นคนล้างไปก่อน  

"มา  เดี๋ยวฉันล้างน้ำเปล่าให้นะ" อูบินเอื้อมมือเปิดก๊อกน้ำอีกข้างของอ่างล้าง

จานแล้วมายืนข้างๆฉันเพื่อจะได้ล้างสะดวก

เพราะการที่อูบินมายืนชิดกับฉันจนแขนของ

เราสัมผัสกันเบาๆ ทำให้ฉันได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆจากตัวของ

อูบินอีกครั้ง  และดูเหมือนว่าหัวใจของฉัน

มันจะเต้นเร็วกว่าปกติซะแล้ว  มือไม้ก็พลัน

จะหมดเรียวหมดแรง  ทำให้จานในมือที่กำลังถืออยู่นั้น  เกือบร่วงแตกไปแล้วถ้าไม่มีอูบินโน้มตัวลงมาเพื่อเอื้อมจานจากมือฉัน

"เกือบไปแล้ว  เหม่ออะไรเนี่ย?" เสียงของอูบินดังอยู่ข้างๆหูฉัน  เมื่อหันหน้าไปเพื่อกำลังจะบอกว่าไม่ได้เป็น

อะไร  จมูกของฉันก็ชนกับจมูกของอูบินที่อยู่

ในท่าเดิม  ฉันเพิ่งรู้ว่าเราอยู่ใกล้จนแทบจะ

กอดกัน  และใบหน้าของฉันกับอูบิน ก็ใกล้เสีย

จนจมูกจนจมูก  เพียงเท่านั้นอุณภูมิร่างกายของฉันก็สูงขึ้น รวมทั้งใบหน้า   แต่ไม่ได้ผละออกเพราะดวงตาคู่นั้นของอูบิน

ดึงดูดฉันไว้  และเพราะแรงดึงดูดนั้นทำให้ฉัน  โน้มหน้าเข้าไปหาอูบิน  
แล้วแนบริมฝีปากบน

ปากของเขาอย่างแผ่วเบา แล้วจึงถอยออกมา
 

ในขณะที่ฉันกำลังยืนทำหน้าไม่ถูกหลังจากจูบ

เขาอยู่นั้น  อูบินก็ก้าวเท้าเข้ามาหาฉันพร้อม

กับดึงฉันเข้าไปหาแล้วประกบริมฝีปากของเขา

กับริมฝีปากของฉัน  ไม่เหมือนเลย ไม่เหมือน

ที่ฉันทำกับเขาเมื่อกี้  มันหวานและลึกซึ้งกว่าเป็นไหนๆ

เมื่ออูบินถอนจูบ เขาก้มมองฉันที่กำลังหน้า

แดงเพราะเขาแล้วยิ้มกว้างๆพร้อมกับบอกว่า
 

"จูบน่ะ  เขาทำกันแบบนี้ รู้ยัง?" 
 

เอ่ออออ ~ ฉันบอกนายเหรอว่าฉันอยากรู้น่ะ

กรี๊ดดดดดด!!