ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Kim Woo Bin x Lee Yu Bee) After Raining

    ลำดับตอนที่ #10 : การกลับมาของเธอ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 128
      0
      19 ส.ค. 57

    CRY .q
    "ไปทะเลช่วงฤดูฝนเนี่ยนะ"เรนะถามฉันหลัง
    จากที่ฉันเล่าให้ฟังว่าอูบินพาไปเที่ยวมา
    เหมือนกัน
    "อื้อ  แต่วันนั้นฝนไม่ตกนะ อากาศกำลังดีเลยอ่ะ"
    "แกน่ะโชคดี  ทะเลช่วงนี้คนน้อยจะตาย ไม่มีใครเขาไปเที่ยวหรอก"
    แถมฉันยังมีเวลาดีๆกับอูบินอีกต่างหาก แฮะๆ 
    "นั่นไงพอพูดถึงก็ตกเลย"เรนะบ่นฝนที่กำลัง
    ร่วงลงมาจากฟ้า  ฉันขยับไปใกล้ๆหน้าต่างแล้วยื่นมือออกไป เพื่อรับน้ำฝน  แล้วยิ้มให้กับมัน
    "ไม่รู้ว่าโชคดีมันจะอยู่กับฉันแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน  ถ้าเป็นไปได้ฉันอยากให้เป็นแบบนี้เรื่อยๆไป"
    ฉันพูดเบาๆขณะที่ปล่อยให้สายฝนตกหล่น
    กระทบฝ่ามืออยู่อย่างนั้น
     
     
    "วันนี้เราจะดูหนังเรื่องอะไรดี"
    อูบินหันมาถามฉัน
    "เรื่องที่ฉันอยากดูไง เพราะคราวที่แล้วก็ดูเรื่องที่
    นายอยากดูไปแล้ว"
    "อ่าๆ โอเค เดี๋ยวฉันไปซื้อตั๋วก่อนนะ"
    "งั้นฉันไปซื้อป๊อปคอร์นกับน้ำนะ"
    "อื้อ  เอาชุดใหญ่เลยนะ คราวที่แล้วกินไม่อิ่มเลยอ่ะ"
    "มันของกินเล่นๆ จะให้กินอิ่มได้ยังไง"
    "อ่าๆ รู้แล้วๆ "
     
    ฉันซื้อป๊อปคอร์นกับน้ำเสร็จก็เดินมาหาอูบินที่
    ยืนรอฉันอยู่
    "ป่ะ เข้าไปดูหนังกันได้แล้ว"
    "อ่อ ยูบี เธอเข้าไปดูหนังคนเดียวได้มั้ย"
    "ทำไมล่ะ"
    "ฉันมีธุระด่วน  ต้องไปเดี๋ยวนี้เลย"
    ฉันรู้สึกถึงความไม่ปกติจากดวงตาคู่นั้น
    ของอูบิน  แต่ไม่ได้เซ้าซี้ต่อ
    "ไปเถอะ  เดี๋ยวฉันเข้าไปคนเดียวได้"
    ได้ยินแบบนั้นอูบินก็ยัดตั๋วหนังใส่มือฉันแล้วหันหลังรีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นทันที
    ฉันมองแผ่นหลังของอูบินที่ค่อยๆไกลออกไป
    ไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย  มันรู้สึกโหวงเหวงในอกอย่างบอกไม่ถูก
    ความรู้สึกกลัวเริ่มเข้ามาเกาะหัวใจ 
    ฉันยืนมองสิ่งของที่ถืออยู่  แล้วตัดสินใจเดินไปที่ถังขยะ  ฉันโยนทุกสิ่งทุกอย่างที่ถืออยู่ลงไปในนั้น
    โดยไม่คิดเสียดายเลย หวังว่าสิ่งที่ฉันคิดคงจะไม่เกิดขึ้นเร็วๆนี้นะ
    วันที่เจ้าของหัวใจของเขาจะกลับมา...


     
    -อูบินพาร์ท-
     
    ผมออกตัววิ่งทันทีเมื่อถึงสนามบินเพื่อมารับ
    ใครบางคน  คนที่จากไปโดยที่ไม่ติดต่อกลับมาเลย
    แล้วตอนนี้เธอยืนอยู่ตรงหน้าผม  เธอยังคงเป็นคนที่ทำให้ผมใจเต้นแรง
    เมื่อเห็นหน้า
    โซจินค่อยๆก้าวเข้ามาหาผม พร้อมกับสวมกอดผมเบาๆ  เธอซบหน้าบนหน้าอกของผม  
    ผมจึงยกแขนโอบกอดเธอไว้
     
    "ขอบคุณที่ยังรอคำตอบของฉันนะอูบิน
    ขอบคุณจริงๆ"พูดจบก็กระชับกอดให้แน่นเข้าไปอีก  ตอนนี้ความรู้สึกของผมกำลังตีกันระหว่างดีใจที่โซจินกลับมาแล้วดูเหมือนว่าคำตอบของโซจินจะเป็นสิ่งที่ผมรอคอยมาเกือบ5ปี กับเสียใจที่ผมจะต้องเลิกแสดงเป็นแฟนกับยูบี
    ทั้งที่ผมเพิ่งเปิดใจคิดจะชอบเธอ
    ให้ตายเถอะ! ไม่คิดเลยว่ามันจะเกิดยุ่งยากอะไรขนาดนี้.
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×