คำสาปไวโอลิน

ลำดับตอนที่ #1 : คีย์1

        “ เฮ้ย มันน่ากลัวจริงๆนะเว้ย” ไอ้โอ โพล่งออกมาอย่างเหลืออด มันเล่าเรื่องเมื่อคืนให้เพื่อนๆในห้องฟังตอนเช้าวันรุ่งขึ้น

        “ โห่~ มึงมันป๊อดนี่หว่า...หลอนไปเองมั้ง?” ไอ้ต้อมที่อยู่ห้อง 9 ล้อ ไอ้นี่ความจริงมันต้องอยู่ ’มหา-ลัยโน่นแล้วแต่มันอ้างว่า พอดีกูรักโรงเรียนนี้ว่ะ โคตรผูกพันธ์เลย เก๋ามั้ยล่ะเพื่อนผม? โข่งซะไม่มี

        “ ฮ่าๆๆๆ..นั่นสิ เมื่อวานทุกคนเหนื่อยจะตาย ยังไงมันก็ต้องหลอนกันบ้างละว๊า~” คิวที่อยู่ห้องเดียวกับพวกผมเสริม “ แต่ถ้าเป็นผู้หญิงก็ดีสิ..กูจะไปจีบแม่งเลย ฮ่าๆๆๆ”

ทุกคนในห้องไม่มีใครเชื่อที่ไอ้โอเล่า ว่าเมื่อวานมันเจออะไร ได้ยินอะไร ขนาดผมที่อยู่กับมันยังไม่อยากจะเชื่อเรื่องที่มันพูดเลย ไอ้โอเลยเดินกลับมานั่งที่โต๊ดข้างผมพลางบ่นเบาๆ

       “ เหอะ! ไม่อยากเชื่อก็ตามใจ พวกแม่งลองไปเจอเองมั้ยล่ะ?...”

       ผมทนความง่วงไม่ไหว จึงไม่ได้ฟังที่มันบ่นต่อ แต่ก็คงเป็นเรื่องที่เพื่อนๆในห้องไม่เชื่อเรื่องของมันอีกนั่นแหละ 

 

ตกเย็น

       ไอ้โอรีบเก็บกระเป๋าและช่วยเก็บส่วนของผมด้วย เพื่อนรีบกลับบ้าน

       “ เฮ้ย! ไอ้โอโกรธแล้วว่ะ” เพื่อนคนนึงตะโกนบอก แต่ไอ้ป๊อกไม่สนใจมันหันหลังกลับไปหัวเราะต่อกับเพื่อนในกลุ่มโดยที่ไม่ระวัง ไอ้โอที่ตอนแรกอยู่ข้างผม มันเดินไปหาไอ้ป๊อกและชกอย่างไม่ยั้งขนาดมันล้มไปแล้ว ไอ้โอยังคงต่อยไม่เลิก ผมจึงต้องรีบไปห้าม

“ ไอ้ห่า! เดี๋ยวแม่งก็ตายหรอก” ผมพูดพลางจับมันแยกออกจากไอ้ป๊อก เพื่อนคนอื่นจึง

       สภาพไอ้ป๊อกบอกอย่างเดียวก็คือ ดูไม่ได้ คิ้วแตก เลือดกบปาก นอนสลบอยู่หลังห้อง ผมจึงบอกให้ไอ้โอกลับไปก่อน เพื่อนคนอื่นต่างก็ทยอยกันกลับบ้านไปตามระเบียบ

ผมจึงโทรหาพ่อไอ้ป๊อก แต่ตอนที่พ่อมันมารับ ผมโดนด่าไปยกใหญ่ หูงี้ชาเลยทีเดียว หลังจากนั้นไม่นานผมก็ถึงบ้าน

ผมนอนแผ่หลาอยู่บนเตียง เสียงแม่ดังมาจากข้างล่าง ทำให้ผมที่พึ่งล้มตัวนอนทั้งๆที่ยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้ารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย แต่ก็ยอมเดินลงไป

“ โทรศัพท์ลูกน่ะซีน” แม่บอกผมตอนกำลังเดินสวนกันตรงทางเดินระหว่างห้อง 

บ้านของผมไม่ถึงกับกว้างก็แค่ 2 ไร่ อยู่บ้านก็แทบจะหากันไม่เจอ

“ ฮัลโหล~” ผมกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์

“ ฮะ..ฮัลโหล ซีนหรอลูก?” เสียงผู้หญิงวัยกลางคน แต่ผมจำได้ว่านี่มันเป็นสียงแม่ของไอ้โอ

“ ครับ” 

       “ โอตายแล้วนะลูก....ฮือๆๆ แม่ไม่..” ผมฟังท่อนหลังไม่ค่อยชัด  ประสาทรับรู้ของผมเริ่มไม่ทำงาน

โอตายแล้วนะลูก

 ประโยคนี้ยังคงดังก้องอยู่ในหัวผมขณะที่วิ่งไปยังโรงพยาบาล ผมรีบไปถามพยาบาลตรงเคาเตอร์ทันทีที่มาถึง

“ ตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายก็ถึงแล้วค่ะแหนกฉุกเฉิน เตียงที่4 ...” พยาบาลยังพูดไม่ทันจบผมก็ผละออกมาจากเคาเตอร์แล้วตรงไปที่แผนกฉุกเฉินพลางโทรบอกไอ้ต้อมกับไอ้กอล์ฟเรื่องไอ้โอ  เสียงร้องของความเจ็บปวดดังระงมไปทั่วห้อง 

ผมเดินไปยังเตียงที่ 4 ซึ่งเป็นเตียงที่มีพ่อกับแม่ของไอ้โอนั่งอยู่ข้างอันไร้วิญญาณของลูกชาย แม่ของมันร้องไห้ปานจะขาดใจ ส่วนพ่อของมันกำลังปลอบแม่มันทั้งๆที่ตัวเองก็น้ำตาไหลเหมือนกัน

พอแม่มันเห็นผมผ่านม่านน้ำตา ก็รีบผละจากสามีแล้วเดินมาหาผมทันที แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

 “ ฮือๆ มาแล้วหรอลูก โอ...ไม่อยู่แล้วล่ะลูก” พูดจบก็ทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้นและปิดหน้าร้องไห้อย่างน่าสงสาร 

ผมจึงช่วยพ่อไอ้โอพยุงแม่มันขึ้น พ่อมันเลยพาแม่มันออกไปข้างนอก จึงเหลือผมอยู่กับร่างที่ไร้วิญญาณของมันแทน

ผมน้ำตาไหลอย่างช่วยไม่ได้ ก็มันเป็นเพื่อนกับผมตั้งแต่สมัยเด็กแล้ว ถ้าผมจะเสียใจมันก็คงไม่แปลกอะไร

ศพของมันดูไม่ออกว่าเป็นมัน เพราะหน้าตาที่ถูกไฟครอกมาทำให้มองไม่เห็นใบหน้าเดิมรวมทั้งช่วงตัวก็เหมือนกัน

จากนั้นไม่นาน ไอ้กอล์ฟกับไอ้ต้อมก็มาถึง ไอ้ต้อมทนไม่ไหวจึงเดินออกไปนอกห้องสงบสติอารมณ์ ก่อนจะเดินกลับเข้ามาอีกครั้ง 

“ ไอ้โอมันตายได้ยังไง?” ไอ้กอล์ฟถามเสียงต่ำและพยายามที่จะไม่มองร่างของไอ้โอซึ่งอยู่ข้างๆ ผมส่ายหัวก่อนจะพูด

“ ไม่มีใครรู้ว่ามันตายยังไง...แต่แม่ของมันบอกว่า ตำรวจไปพบศพของไอ้โออยู่ที่หลังโรงเรียน” ผมเว้นจังหวะหายใจพลางมองหน้าพวกมันและพยายามที่จะบังคับไม่ให้เสียงสั่น 

“ แต่..ตำรวจบอกว่ามันตายตอนห้าโมง ทั้งๆที่กูรอพ่อไอ้ป๊อกมารับมันก็ห้าโมงครึ่ง แล้วไอ้โอมันออกไปตั้งแต่สี่โมงครึ่ง จะเป็นไปได้มั้ยว่ามันไม่ใช่แค่อุบัติเหตุ”

ผมพูดจบก็หันไปถามพวกมัน คำตอบของมันคือการพยักหน้า เพราะถ้าหากมีอุบัติเหตุจริงไฟก็ต้องไหม้หลังโรงเรียน ผมซึ่งอยู่ในโรงเรียนก็ต้องรู้เป็นเรื่องธรรมดา

“ พวกมึง กูว่านะไปพิสูจน์ให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยดีกว่าว่ะ” ไอ้ต้อมบอกกับพวกผม

ผมกับไอ้กอล์ฟน้ากับแวบนึง ก่อนจะพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้

ยังไงก็ได้ เพราะพรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ ไม่มีเรียนอยู่แล้ว


**********************************************************************
.+* เดะมีต่อนะคะ*+.  ติดตามกันด้วยนา~!!