ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Who's coming ป้องรัก พิทักษ์ใจ

    ลำดับตอนที่ #1 : INTRO ; STARING ON YOU

    • อัปเดตล่าสุด 23 ต.ค. 56


    บทนำ

     

                    ใกล้อีก...ใกล้เข้าไปอีก...

               นั่นไง หล่อนอยู่ตรงนั้น ไม่ใกล้ไม่ไกล เพียงแค่เอื้อมก็ถึง เธอยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ทั้งรูปร่างหน้าตา น้ำเสียง หรือแม้กระทั่งนิสัย

                อา... ในที่สุดก็พบเสียที

                คิดถึงเหลือเกิน...

                โหยหาเหลือเกิน...

                รักเหลือเกิน...

                แค้นเหลือเกิน...

                วันนี้ที่รอคอย มันมาถึงแล้ว พระเจ้าเห็นใจฉัน เข้าใจฉัน รู้ใจฉันที่สุด และฉันจะไม่มีทางปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปอย่างแน่นอน ขอแค่วันนี้เท่านั้น วันต่อไปจะเป็นยังไงก็ช่าง

                ...แค่วันนี้เท่านั้น

               

                    ลมเย็นตีเข้าหน้าเจเน็ต ฮอบกิ้นส์ ระหว่างทางเดินกลับบ้าน เธอเมาพอสมควรหลังจากเพิ่งเลี้ยงฉลองวันเกิดของเพื่อนเสร็จ ถึงจะเป็นอย่างนั้น แต่เธอก็ยังคุมสติให้เดินตรงกลับบ้านได้ หรืออย่างน้อยที่สุดเธอก็ยังคุมไม่ให้ตัวเองต้องคลานกลับบ้านได้

                    แต่ทั้งเธอและเพื่อนก็คงไม่คิดว่า นั่นจะเป็นวันสุดท้ายที่เธอจะได้อยู่ฉลอง...

                    เจเน็ตเคยทำงานอยู่ในร้านขายของในเคนทักกี้ ลูกชายคนแรกเป็นลูกชายที่มีกับสามีคนเก่า แต่เธอก็อยู่กับพวกเขาได้ไม่นานเพราะสามีเก่าเธอจับได้ว่าเธอนอกใจตอนที่ลูกชาย เจอร์รี่ แมคฟอร์ด อายุได้เพียงสามขวบเท่านั้น เธอจึงตัดสินใจทิ้งสามีเก่าและลูกไว้ข้างหลัง และจากมาโดยการหนีตามชู้รักอย่าง จิมมี่ ฮอบกิ้นส์ มาอยู่ลุยเซียนา เธอไม่ได้ติดต่อครอบครัวของตัวเองอีกเลยนับจากนั้นมา และตอนนี้เธอกับจิมมี่ก็มีลูกชายและลูกสาวด้วยกัน ทั้งสี่อาศัยอยู่ในที่ที่ห่างไกลจากถิ่นฐานเดิมของเจเน็ต

                    เธอเดินเซไปเซมาพร้อมกับเพ้อฝันถึงเรื่องนู้นเรื่องนี้ที่อยากจะทำ เพ้อถึงเครื่องประดับบางชิ้นที่อยากจะได้แต่ก็ไม่มีปัญญาซื้อ เนื่องจากครอบครัวของเธอไม่ได้ร่ำรวยอะไร แค่หาเช้ากินค่ำไปวันๆ ลูกชายกำลังจะขึ้นเกรดสิบสอง ส่วนลูกสาวเองก็กำลังจะขึ้นเกรดเก้า การหาเลี้ยงครอบครัวไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยเมื่อเธอเป็นแค่คนทำความสะอาดอพาร์ทเมนต์เก่าๆ ส่วนจิมมี่ก็เป็นเพียงแค่ช่างซ่อมเครื่ยงยนต์ต๊อกต๋อย

                    เธอคงจะคิดหาวิธีหาเงินให้ได้มากกว่านี้ต่อถ้าจู่ๆ ไฟตามถนนไม่ดับลงอย่างกระทันหัน และไม่มีทีท่าว่าจะสว่างอีกเลย เหลือเพียงไฟจากรถยนต์ตามท้องถนนที่วิ่งผ่านไปมาไม่ถึงห้าคันต่อนาที กับแสงสว่างจากดวงจันทร์ที่กำลังจะโดนก้อนเมฆบดบัง เจเน็ตแค่รู้สึกว่าหัวใจตัวเองกระตุกไปชั่วขณะแต่ก็ยังคงเดินต่อไปตามปกติ นี่ก็เกือบจะตีหนึ่งแล้ว ร้านรวงข้างทางก็ปิดเงียบหมด ทุกคนอยู่ในช่วงนิทราที่ยากจะตื่น...

                    ...ยากจะตื่นแม้เสียงกรีดร้องจะดังแค่ไหนก็ตาม




    สวัสดีค่ะ เพิ่งจะเริ่มเขียนเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก
    ยังไงก็ฝากลองอ่านกันหน่อยนะคะ ยินดีรับคำติชมค่ะ
    ขอบคุณค่ะ :')

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×