[Fic my hero academia] x oc

ลำดับตอนที่ #7 : part 2 จิตใจและทราย [ตอนท้ายอยู่นี้]

[เราแค่แยกท่อนท้ายออกมานะคะรู้สึกว่ามันยาวไปอ่านไปเหนื่อยไปเลยขอแยกออกมาแทน5555]

ในระหว่างซ้อมอยู่ๆผมก็นึกคําพูดบ้างอย่างของยัยแม่มดได้ 

'ถ้านายสอบข้ายูเอได้พวกเราก็จะไม่ได้เจอกันอีก' ตอนนั้นผมทําเพียงแค่ตั้งใจซ้อมและเมินเฉยคําพูดที่อีกฝ่ายพูดขึ้นมาลอยๆ แต่ตอนนี้กับมาตะกิดตะกวงใจผมสะได้ คงเพราะผูกพันธ์รึเปล่านะ?  

โทคิจึงหยุดซ้อมขึ้นมากระทันหันมองอาจารย์ที่นอนลอยตัวอยู่บนอากาศ  โดยใช้ไม้เท้าเป็นที่พิง  

ยัยแม่มดมองการกระทําที่หยุดนั้น

"อาจารย์ครับ..ถ้าผมสอบเข้ายูเอได้แล้วเราจะได้เจอกันอีกไหม" 

ยัยแม่มดแสยะยิ้มให้กับผมในทันที

"หึ ถ้าได้เจออีกรู้ไหมมันหมายความว่ายังไง" 

"ครับ?" 

"นั้นแปลว่าเธอคือผู้มาจากต่างโลกไง "

"ถ้าเราได้เจอกันอีกนั้นและคือเครื่องพิสูจท์ว่าโชคชะตาระหว่างฉันกับนายเชื่อมหากัน"

"และสิ่งนั้นจะเกิดขึ้นแค่เฉพาะกับผู้มากจากต่างโลก"  สาวตรงหน้ากํามือแน่น ใบหน้าแสดงให้เห็นถึงความกระหายเลือด 

ผมมองอย่างหวาดกลัวแต่ก็ต้องรีบปรับสีหน้าให้เป็นดังเดิมสีหน้าเมื่อกี้ของอาจารย์คือยังไงกันแน่ 

"ผู้มาจากต่างโลกหมายความว่ายังไงกันแน่ครับ"ผมถาม 

"ความหมายของมันก็ตรงตัว" อาจารย์มองผม 

"แล้วทําไม.."

"นายไม่ควรถามมากไปกว่านี้โทคิ มันเป็นเรื่องที่คนนอกไม่จะควรรู้"แรงกดดันถูกส่งมา 

"แต่ถ้านายอยากรู้ก็ตามหาผู้มาจากต่างโลกมาให้ฉันสิ" ใบหน้าของเราใกล้กันมากหน้าของผมซีดลงอย่างเห็นได้ชัดตัวก็สั่นเหมือนลูกนก หญิงสาวตรงหน้ากําลังมองอย่างสมเพชผม 

"เอาละนายควรกลับบ้านไปแล้ว นี้ก็ดึกแล้ว"พูดจบอาจารย์ก็หายไป ผมนิ่งสะงัดค้างอยู่กับที่สักพักสติก็กลับคืน ผมซ้อมจนดึกโดยไม่รู้ตัวเลยจริงๆ ดวงตาสีเข้มมองท้องฟ้าที่เป็นสีเดียวกันกับดวงตาคู่นี้

ยังไงอีกฝ่ายก็ไม่เคย....จะน่าไว้ใจเลยจริงๆและภาวนาขอให้หลังจากครั้งนี้ไปพวกเราจะไม่ได้พบกันเป็นครั้งที่สอง  เถอะสาธุ!