[Fic my hero academia] x oc

ลำดับตอนที่ #16 : Dream

มันทั้งกว้างและอ้างว้างสีขาวนวลละอองส่องประกายทั่วทุกที่ทีโทคิมองไป มือสีขาวคล้าจับอากาศ เมื่อจะขยับปากพูดก็ไม่มีแม้แต่เสียง 

พูดไม่ได้- 

ผมจับลําคอตัวเองพยายามรีดเข้นเสียง แต่ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ไร้หนทาง 

ตัวตนแปลกประหลาดปรากฎขึ้นตรงหน้าผม แมวลอยได้??มีสองหางด้วย

"เจ้าโง่ พูดไม่ได้ก็ยังพยายาม"มันมองผมด้วยสายตาเหยียดหยาม 

!!???แมวพูดได้…อัศจรรย์เกินไปไหม โทคิมองอย่างตกใจมองมือก็ยื่นไปจะแตะตัวแต่หางของมันกับมันปัดป้องมือผม

"แน่สิข้าเป็นสัตว์ชั้นสูงและอย่ามาแตะข้า"คําพูดนั้นชั่งทรงพลังมือของผมถูกรวบเก็บเข้าทีทันที 

แต่มันอ่านใจผมอย่างนั้นหรอ 

"ฉลาดเหมือนกันนิ"

…

ผมนิ่งค้าง 

"เฮ้ๆอย่าพึ่งรีบตกใจ"อุ้งแมวนั้นเข้ามาตะบบหน้าผมอย่างแรง…

ฮ่าฮ่า ฝันร้ายโคตร

"เจ้าว่านี้เป็นฝันร้ายรึ!" 

ลืมไปว่ามันอ่านใจได้

ผมถอนหายใจ

"เหอะเข้าเรื่องเลยดีกว่าข้าจะมาเป็นผู้ช่วยนับแต่นี้"

"เข้าใจไหมผู้มาจากต่างโลก" 

ผู้มาจากต่างโลกคํานี้อีกแล้วมันหมายความว่ายังไงแล้วทําไมผมถึงมาอยู่ร่างนี้ตอบผมที่สิ

"เฮ้อ ข้าจะอธิบายในขอบเขตที่เจ้าจะรู้ได้ถ้าหากถามอะไรที่ลึกกว่านี้เจ้าตายเร็วนี้แน่"มันเป็นเหมือนคําขู่แต่ดวงตาแมวนั้นกลับจ้องลึกเข้ามาในดวงตาสีน้ำเงิน

"ผู้มาจากต่างโลกคือบุคคลที่มาจากต่างโลกไม่ว่าเจ้าจะมาช้าหรือเร็วสักวันเจ้าจะต้องได้มาที่โลกนี้"

หมายความว่าสุดท้ายตะวผมก็ต้องมาอยู่ในร่างนี้นะหรอ

"ใช่"

แล้วเจ้าของร่างนี้ละ!

ดวงตาแมวคู่นั้นมองขู่ แล้วเมินเฉย

"อยากถามอย่างอื่นอีกไหม"

ผมจะได้กลับไปอีกโลกไหม

"ไม่ ไม่มีวัน"เสียงเด็ดขาดทําผมสั่นไหวไม่มีวันจะได้กลับบ้านอีกแล้ว…

"มนุษย์ชั่งอ่อนแอตื่นสะเถอะ"ภาพทุกอย่างกลายเป็นสีดำ ผมสะดุ้งตัวโหย่งขึ้นจากเตียงมือกําผ้าห่มแน่นเหงื่อก็ไหล่ตามมือ ฝันที่แปลกมาก 

แสงจากดวงอาทิตย์ส่องเข้ามากระทบกับตาผม แสบตาผมยกมือมากั้นแสง 

10:10

ตั้งแต่เช้ามืดแม่ของผมจําเป็นต้องไปคุยธุรกิจที่ต่างประเทศแบบไม่มีกําหนดการกลับเร็วนี้ดังนั้นจึงไม่แปลกที่จะตื่นสายขนาดนี้ก็ไม่มีใครปลุกนะสิ แต่ดีจริงๆที่วันนี้เป็นวันหยุดที่ยูเอมอบให้เป็นกรณีพิเศษจึงไม่จําเป็นต้องโทรไปลาให้เสียเวลา

ผมลุกขึ้นจากเตียงพลางนึกถึงฝันแปลกประหลาด 

สุดท้ายนั้นก็เป็นแค่ความฝันแต่ก็กวนใจผมสะเหลือเกิน แล้วยังเรื่องเงาปริศนานั้นอีกบ้างทีถ้าตอนนั้นหากถามเจ้าแมวนั้นออกไปจะได้คําตอบไหม

แต่บ้างทีมันอาจเป็นฝันที่แสนจะเพ้อเจ้อของผมก็ได้

"วันนี้ทําไข่เจียวกินดีกว่า" ผมบ่นพึมพัมกับตัวเอง


'เหอะมนุษย์ชั่งโง่เง่า แต่ก็ดูฉลาดกว่าที่คิด:-)' 














อะแฮ่มมาสั้นๆค่ะ นําไปคิดกันเองนะคะว่าสิ่งที่เจ้าแมวกล่าวคือยังไงกันแน่แล้วเจ้าแมวมีตัวตนจริงไหมหรือเป็นแค่ฝันขําๆที่น้องฝันขึ้นมาเพราะความสงสัย

ส่วนชื่อเรื่องเราจะเปิดให้คอมเม้นเรื่อยๆจนหมดสัปดาห์หน้า ตั้งตา*รอนะคะ????