น้องเต๋า อย่าดื้อ

"เต๋าจ๋า"

"ครับ?" ผมหันไปตามเสียงหวาน 'แจ๋ม'่

"คืองี้นะเต๋า เรามีเรื่องให้เต๋าช่วยอ่ะ" แจ๋มเดินมาเกาะแขนผม

"อะไรหรอครับ"

"คือเราต้องรีบกลับบ้านไปช่วยแม่ทำงานอ่ะ เราไม่มีเวลาทำรายงานของครูสุดารัตน์เลยอ่ะ"

"หรอครับ" แจ๋มชอบมาให้ผมช่วยทำการบ้านอยู่เรื่อย แต่ผมก็ยอมทำเพราะ แจ๋มน่ารักมาก

"อื้มม ใช่"

"งั้นให้เราช่วยมั้ย ?"

"คิดไว้แล้ว ว่าเต๋าต้องช่วยเราได้ขอบใจมากนะน่ารักที่สุดเลย" แจ๋มมาจับแก้มผม แล้วยิ้มกว้างให้

"ครับ" น่ารักมาก อย่ายิ้มแบบนั้นสิครับ จะละลายหมดแล้ว

"งั้นเราไปก่อนนะ"

"ครับ" แจ๋มก็เดินไปอีกทาง

"อ้วนนนนนนนนนนน ไปร้านเกมส์กัน" โอมเพื่อนสริทของผม

"โอเคครับ"

"เดี๋ยวๆ ปกติมึงจะต้องตอบกูว่า ไม่เอาครับต้องรีบกลับบ้านไปทำการบ้าน"

"ไม่รู้สิครับ"

"เชี่ยยยยย ยิ้มอย่างกับคนมีความรักนะมึง" 

"มั้งครับ" จุดๆนี้ ผมไม่รู้เลยครับว่าจะหุบยิ้มยังไง 

"ห้ะ!!!!!??"

"ไปกันเถอะครับ เดี๋ยวร้านเต็มนะครับ"

"เดี๋ยวววว รอกูด้วยไอ้อ้วนนนน"

             จากวันนั้น ผมก็รู้สึกมาผมชอบแจ๋มมากขึ้นทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน เวลาพักเที่ยงแจ๋มชอบมันนั่งกินข้าวกับผม ผมก็ไม่รู้ทำไมแจ๋ฒทถึงทำยังงั้น ทั้งๆที่แจ๋มก็มีเพื่อนตั้งเยอะแยะ แต่แจ๋มกับมานั่งกับผม มันทำให้ผมสึกพิเศษมากเลยครับ และผมก็รู้สึกว่าผมคงชอบแจ๋มแล้วจริงๆ แต่ผมรุ้ว่าผมเป็นคนอ้วน น่าเกลียด คงไม่มีคนชอบผม ผมรู้แน่ๆว่ายังไงแจ๋มคงไม่ชอบผม ผมเลยลองแกล้งถามแจ๋มดูว่า แจ๋มชอบคนยังไง

"แจ๋มครับ?"

"ห้ะ ว่ายังไงเต๋า"

"คือ.... แจ๋ม"

"..."

"แจ๋ม ชอบคนแบบไหนหรอ"

"...." แจ๋มดูเงียบไปสักพัก

"... ถ้าไม่อยากตอบก็ได้นะครับ"

"เอ้ย เราตอบได้ๆ เราคิดอยู่ว่าทำไมอยู่ๆเต๋าถึงถามนะ"

"ผมแค่อยากรู้ครับ"

"เราชอบคนแบบไหนนะหรอ"

"ครับ"

"ที่จริงยังไงก็ได้อ่ะ เราไม่ได้ชอบคนที่หน้าตาอ่ะ เราชอบคนเรียนเก่งมากกว่า อวบนิดๆน่ารักๆ5555"

"ครับ" 

      มันเลยทำให้ผมรู้สึกว่าผมก็มีโอกาสที่แจ๋มจะชอบผมได้เหมือนกัน

และวันนี้แหละครับที่ผมจะบอกชอบแจ๋ม

วันนี้แจ๋มนั่งอยู่ม้าหินอ่อนหน้าตึก5กับเพื่อนๆของแจ๋ม ผมใจเต้นแรงมากเหมือนจะทะลุออกมา ผมเดินไปหาแจ๋ม อย่างมั่นใจ

"อ้าวเต๋า มาทำอะไรหรอ"

"คือเรามีเรื่องจะบอกครับ"

"สำคัญมากเลยหรอ ทำไมดูเครียดจัง"

"นิดหน่อยครับ"

"งั้นไปคุยที่อื่นดีกว่าเนอะ"

       ณ หลังตึก 5

"มีเรื่องอะไรจะบอกเราหรอ เต๋า"

"คือ เราจะบอกว่า เราไม่รู้หรอกนะครับว่าแจ๋มรู้สึกยังไงกับเรา แต่ตลอดเวลาที่แจ๋มมาคุยกับเรา เรารู้สึกดีมาโดยตลอด เรามีความสุขมาก"

"....."

"เราว่าเราชอบแจ๋มนะครับ"

"ฮิ้วว ดาวโรงเรียน แจ๋มของเรา มีไอ้อ้วนมาจีบด้วยเว้ยมึง"

"โห้ววว กล้ามาก 55555555"

"...." ผมได้ยินครับได้ยินทุกอย่างเลย มันทำให้ใจของผมมันเริ่มท้อถอยแล้ว ยิ่งแจ๋มทำหน้าแบบนั้น มันแทบจะไม่ต้องให้ผมเดาเลยว่าผลมันจะออกมาเป็นแบบไหน ผมมันมั่นหน้าไปเอง ทุกอย่างเลย น่าสมเพชจริงๆ

"เต๋า...." แจ๋มพูดขึ้นมา ทำให้ผมหยุดความคิดทุกอย่างของตนเองตอนนั้นแล้วหันมาสนใจกับคำพูดของแจ๋ม

"..ครับ?"

"เต๋า รู้ใช่มั้ยว่าเราคิดกับเต๋าแค่เพื่อนมาโดยตลอด ขอโทษนะถ้าเกิดว่าเราทำให้เต๋าเข้าใจผิด เราคิดกับเต๋าแค่เพื่อนอ่ะ"

"...." จุดจนพูดไม่ออกเลยละครับ ทั้งๆที่ในหัวของผมมันมีคำพูดผุดขึ้นมามากมายไปหมดแต่ทำไมกันนะทำไม ผมถึงพูดไม่ออกสักคำ

"อ้าววแจ๋ม ทำไมหักอกเพื่อนแบบนั้นล่ะะะ"

"นึกว่าชอบกันส้ะอีกนะเนี้ยยย 55555"

"พอเลย แค่คิดก็ขนลุกละ อ้วนแบบนั้นใครจะไปคบลง ที่เข้าไปวคุยด้วยเพราะว่าเรียนเก่งเฉยๆหรอกนะ

ตั้งแต่วันนั้นผมก้เอาแต่หมกตัวอยู่ในห้องข้าวไม่ยอมกิน โอมมันก็มาหาผผมบ่อยครับ มันชอบชวนผมออกไปข้างนอก แต่ผมก็ไม่อยากออกไปไหนทั้งนั้นแหละครับ เพราะคิดถึงแต่แจ๋ม.......