ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    "MASCULINO ,, หอพัก(รัก!)อันตราย"

    ลำดับตอนที่ #1 : " MASCULINO ,, Intro "

    • อัปเดตล่าสุด 13 ก.ย. 55


     

    " MASCULINO ,, Intro "


                ผมชื่อมิคาเอล อายุสิบเจ็ดปีแต่เพิ่งอยู่เกรดสิบ ผมเรียนช้าไปหนึ่งปีเพราะพวกผู้หญิงที่โรงเรียนเก่าทำร้ายผมจนผมต้องขาดเรียนไปหาหมอบ่อยๆจนหมดสิทธิ์สอบปลายภาคในเทอมสอง

     ที่ผมถูกบรรดาผู้หญิงในโรงเรียนคลิฟตันโรงเรียนเก่าผมทำร้ายก็เพราะว่าผมดันไปหักอกปริ้นซ์ของโรงเรียนเข้าน่ะสิ ได้ยินแล้วถูกแล้วล่ะ ‘เจ้าชายของโรงเรียน ยัยผู้หญิงงี่เง่าพวกนั้นที่เป็นแฟนคลับเจ้าชายก็เลยตามราวีผม ผมก็ไม่ตอบโต้อะไรเพราะคิดว่าเดี๋ยวยัยพวกนี้ก็เลิกไปเอง แต่ปรากฏว่านับวันจะยิ่งแกล้งผมแรงขึ้นเรื่อยๆ จากเดินชนบ้าง ทำข้าวหกใส่บ้าง ก็เริ่มกลายเป็นเอาเศษแก้วมาใส่ใต้โต๊ะผมทำให้โดนแก้วบาดมือ ผลักให้ตกบันได จนครั้งสุดท้ายที่ทำให้ผมทนไม่ไหวตัดสินใจย้ายโรงเรียนก็คือผมถูกรถเฉี่ยวเพราะมีคนผลักตอนกำลังจะข้ามถนน ถ้าคนขับเบรกไม่ทันผมคงได้ไปเกิดใหม่แล้ว แต่ก็เอาผิดใครไม่ได้เพราะคนเกลียดผมมีอยู่เยอะเหลือเกิน แม่ก็เลยรีบทำเรื่องย้ายโรงเรียนให้

    อันที่จริงแม่จะให้ผมย้ายตั้งแต่ตอนที่โดนแกล้งแรกๆแล้วล่ะ ช่วงที่เกิดเรื่องมันยังต้นเทอมสองอยู่เลยยังพอย้ายโรงเรียนทัน แต่ผมก็บอกแม่ไปว่าทนได้ โดนแกล้งทีไรผมก็ไม่เคยจะเดือดเนื้อร้อนใจอะไร ขนาดตอนโดนเศษแก้วอันเบ้อเริ่มบาดเลือดทะลักผมยังร้องแค่ โอ๊ะ เบาๆแล้วก็เดินไปทำแผลห้องพยาบาลหน้าตาเฉย แม่ยังเคยทักเลยนะว่าเส้นประสาทรับรู้ความรู้สึกของผมมันอาจจะอยู่ลึกมากๆไม่ก็มีน้อยก็ได้ -__-

                อืมๆ... ตอนย้ายไปโรงเรียนใหม่ผมก็แค่อยู่ของผมเงียบๆ คงไม่มีใครมายุ่งกับผมหรอกเนอะ อย่างน้อยก็ไม่มีผู้หญิงโรคจิตตามทำร้าย จะว่าไปลองหาข้อมูลโรงเรียนใหม่ที่แม่ไปสมัครให้มาอ่านดูดีกว่า อาทิตย์หน้าก็จะเปิดเทอมแล้ว

    โรงเรียนมัธยมชายมาสคูลิโน

    โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนชายล้วน รับนักเรียนเข้าปีละหนึ่งร้อยยี่สิบคน นักเรียนที่จบการศึกษาที่นี่จะถูกโอนชื่อเข้ามหาลัยมาสคูลิโนอัตโนมัติ (แต่จำนวนนักเรียนจบน้อยกว่าจำนวนนักเรียนเข้าทุกปี) มีหอพักนักเรียนอยู่สี่โดมตั้งชื่อตามทิศคือโดมเหนือ โดมใต้ โดมตะวันออก โดมตะวันตก ใช้วิธีจับสลากเอาในการเข้าโดม แต่ละโดมจะมีประธานโดมเป็นผู้ดูแล ส่วนประธานนักเรียนกับคณะกรรมการนักเรียนจะพักอยู่ที่บ้านพักหลังเล็กแยกออกมา (ลำเอียงฉิบหายแต่ก็โวยไม่ได้) ที่เหลือก็ไปอ่านเอาเองในหนังสือคู่มือแล้วกัน(กูขี้เกียจพล่ามเยอะ) อ้อ จำไว้นะ อยู่มาสคูลิโนนี่ง่ายโคตร แค่อย่าไปหาเรื่องพวกคนที่ชื่อเซอุส เฟลิกซ์ โอโซน ฮาร์วาร์ด แล้วก็แอรอน (ไอ้)สี่ประธานหอและหนึ่งประธานนักเรียนพวกนี้แม่งพวกเต็มโรงเรียน มีเรื่องอะไรขึ้นมาเดี๋ยวจะตายห่าไม่รู้ตัวซะก่อน

    เว็บมาสเตอร์

    ปล. โดมเหนือกูเจ๋งสุด

    โรงเรียนมัธยมชายล้วนมาสคูลิโน

    ชื่อโคตรจะจำยากและฟังโคตรลิเก……..

                แต่ผมคงบ้ากว่าที่ยอมเข้าโรงเรียนนี้……………

    ผมยู่ปากนิดๆพลางยกมือขาวๆยกขึ้นปัดผมหน้าม้าไปให้พ้นดวงตากลมใสที่แม่ชอบบอกว่าเหมือนลูกแมว ปากสีสดตามธรรมชาติของคนสุขภาพดีก็บ่นขมุบขมิบระหว่างอ่านข้อมูลโรงเรียนใหม่ในเว็บโรงเรียน คิดดูสิ ขนาดเว็บหลักของโรงเรียนมันยังกากเกรียนและสถุลขนาดนี้สภาพจริงมันจะเป็นยังไง -__-

    โรงเรียนบ้าอะไรชื่อก็จำยาก มาสคูลิโน.... ภาษาสเปนที่แปลว่าผู้ชาย ไม่แปลกเลยถ้าเด็กนักเรียนที่นี่จะเต็มไปด้วยพวกห่ามๆก้ำกึ่งนักเรียนกับนักเลง มีข่าวตีกันเองบ้างตีกับโรงเรียนอื่นบ้างทุกอาทิตย์ แต่ทำไงได้ โรงเรียนนี้มันเป็นโรงเรียนเอกชนเดียวที่อยู่แถวนี้นี่นา ใกล้บ้านผมกว่าคลิฟตันอีกด้วย ดูจากรูปในเว็บนี่ถึงนักเรียนจะแย่แต่สภาพโรงเรียนก็โอเคน่าเรียนอยู่ ไม่นับกำแพงหรือผนังตึกที่ประดับไปด้วยศิลปะกราฟิตี้จิ๊กโก๋สไตล์นะ

    เอาล่ะ ผมเลิกอ่านเว็บกากๆนี่ดีกว่า ลองกดเข้าไปอ่านหัวข้ออื่นก็ไม่ได้ทำให้ผมอยากอยู่โรงเรียนนี้มากขึ้นกว่าเดิมเลย เออ จะว่าไปมันมีช่องแสดงความคิดเห็นอยู่ด้านล่างหน้าเว็บด้วยนี่นา คือไม่ไหวแล้ว ขอด่าหน่อยเถอะครับ - -

    #ความคิดเห็นที่ 1,3xx

    เว็บมาสเตอร์ทุเรศว่ะ ขี้เกียจพล่ามก็อย่ามาเขียนเว็บสิ โง่!

    ปล. โดมไหนๆก็กากสุดในสามโลก

    มันมีส่วนที่ต้องกรอกชื่อผู้แสดงความเห็นและอีเมล์ด้วยในตอนท้ายด้วย ก็ผมยังไม่ได้เป็นนักเรียนโรงเรียนนี้เลยไม่มีรหัสนักเรียนมาเป็นยูสนี่เนอะ เอาชื่อกับอีเมล์ประจำที่ผมใช้ในเว็บต่างๆแล้วกัน

    Posted by :: MiNiChaEl / e-mail - minichael@xyz.com

    ผมยิ้มกริ่มก่อนจะกดโพสต์ความคิดเห็นไป ชื่อยูสที่ผมใช้ประจำก็คือ มินิคาเอล ความจริงผมชื่อมิคาเอล แต่เพราะผมตัวเล็กผมก็เลยใช้คำว่ามินิบวกเข้าไปในชื่อซะเลย ความจริงจะถือว่าเป็นข้อด้อยของผมก็ได้นะ ผมเป็นผู้ชายที่ตัวเล็กพอๆกับผู้หญิง อันที่จริงผู้หญิงที่คลิฟตันบางคนยังจะสูงกว่าผมเลย ยัยพวกนั้นถึงได้กล้าแกล้งผมยังไงล่ะ -o-

                “เอล ลงมากินข้าวได้แล้วลูก มีแขกมาด้วยนะ

                “ครับแม่

                ผมเดินลงไปหาแม่ที่ด้านล่างทันทีก่อนจะกดปิดหน้าต่างเว็บไปโดยไม่ได้รู้ตัวเลยว่ามีความคิดเห็นใหม่ถูกโพสต์ตามมาด่าความคิดเห็นผมอีกนับสิบๆความคิดเห็น ผมลืมไปสนิทเลยว่าผมกำลังจะย้ายไปอยู่ในโรงเรียนนี้ และผมก็ลืมไปด้วยว่าโดมที่ผมด่าว่ากากทุกโดมคือที่ที่ผมต้องไปพักอยู่

                อืม... ผมลืมจริงๆนะ

     




    Supercell
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×