คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1(2)_สาวซิงสองพันปี
บทที่ 1(2)
สาวิสอพันปี
สอมืออผู้อำนวยารเล้นลึหน้าอเลาสาว้วยแรอารม์ที่ทะยานึ้นเรื่อยๆ
เลาสาวส่เสียราแผ่วเบา “เบาหน่อยสิะ เี๋ยว็มีนมาไ้ยินหรอ”
“ทุนอยู่ในห้อประุมันหม ไม่้อลัวหรอนา”
“เสียวัเลย่ะ”
ผู้อำนวยารยมุมปายิ้มพอใ “ันให้เินเธอไปทำหน้าอีไหม”
“ผอ. ! ” เลาสาววาแว “เมื่อไระหยุพูเรื่อนี้ะ ทำไมุไม่ไปเอายัยเอ สาวิสอพันปีนั่นเสียให้รู้แล้วรู้รอ”
“สาวิ ? ” ผู้อำนวยารหัวเราะในลำอ ะุไ้ใบหน้าับออเลาสาว พูึมำ “สาวิอย่าุเอะเร่าร้อนไ้เท่าเธอเหรอ”
เลาสาวส่เสียรายาว สีหน้าเหยเ้วยวามเสียว่านโนมเนื้อที่ถูปรนเปรอ ทว่าไม่วายประประัน “ั้นุ็เลิมนมแม่นั่นะที”
“็สวยริๆ นี่นา หรือผมะลอูี” ผู้อำนวยารรูิบาเพลายิ้มระหยิ่ม
เลาสาวึระโปรทรสอบที่ออยู่ที่เอวลมานเรียบร้อยามเิม สีหน้าไม่แยแส “แม่นั่นะยอมอยู่หรอ่ะ ุ้อลำบาหน่อยล่ะ”
เอริมารีบย่อผละเ้าไปในห้อน้ำหิ หัวใเ้นระหน่ำราวะหลุาอ ปิประูห้อน้ำแน่นหนา หมุนัวแนบแผ่นหลัับประู ่อนผ่อนลมหายใยาว
เือบาอาาศหายใายะแล้ว
เอริมารอนวามรู้สึแปลประหลาในใและวามปั่นป่วนที่ีวนอยู่ในท้อน้อยสบลอยู่ในนั้นราวสิบนาที ถึ่อยลับเ้าห้อประุม
“ุเอรับ”
หิสาวสะุ้
ู่ๆ ผู้อำนวยาร็โผล่หน้ามา ส่เสียเรียทุ้มเบาอยู่้าๆ เา้อมาย่ำนใบหน้าเสมอับเธอที่นั่อยู่บนเ้าอี้ ลมหายใเป่ารนเส้นผมเธอพลิ้วไหว
เอริมาอรู้สึเหมือนถูเาลวนลาม้วยลมหายใและสายาไม่ไ้ หิสาวรีบเลื่อนเ้าอี้แล้วลุึ้นยืนเพื่อสร้าระยะห่า
“่ะ ผู้อำนวยาร”
“ุทำนี่…” ันพูะวาแว่นาหิสาวลบนโ๊ะ “หรือเปล่า”
เอริมารีบหยิบแว่นามาสวม้วยท่าทาลนลาน ่อนหันมอเาอย่าร้อนัว ทว่าสายาแฝรอยยิ้มร้ายที่สานสบมาทำให้เธอ้อรีบหลบาหนี
“อบุ่ะ” หิสาวอบเสียแผ่วพลาำระโปรทรสอบยาวเลยหัวเ่าอัวเอแน่น
ผู้อำนวยารยืัวึ้นบอยิ้มๆ “ราวหลัอสำันานี้็ระวัอย่าไปลืมทิ้ไว้ที่ไหนอีนะรับ” แล้วเา็ลเสียลให้ไ้ยินันแ่สอน “แ่ถ้าอยาให้ผมอยามเ็บให้ ผม็ยินี”
ายหนุ่มหลุบามอส่วนนูนที่ันเ่นออมาาเสื้อเิ้ัวหลวมโพร ่อนเลื่อนผ่านไปอย่ารวเร็วล้ายไม่ไ้ั้ใ
เอริมาราวรับรู้ถึสายาอเา เผลอห่อแนหนีามสัาา
หาไม่เผลอไปไ้ยินบทสนทนาอผู้อำนวยารับเลาสาว่อนหน้านี้เธอไม่หวาระแวสายาเานานี้
ารื่นมส่วนนี้อเธอ ลแล้วเธอวรรู้สึภูมิใหรือเปล่านะ
หาเป็นผู้ายนอื่นเธอะยะแยและนึัน้ำหน้านไม่อยาะเสวนา้วยไปแล้ว แ่เาือนที่เธอแอบอบมาโยลอ นั่นเลยทำให้เธอสับสน
ทว่าะ้วยเหุผลอะไร็าม เธอไม่วรรู้สึ ไม่วรอ่อนไหวับผู้ายที่เอาเรือนร่าอเธอไปพูับผู้หินอื่นลับหลัแบบนั้น
เอริมานึรัเียัวเอึ้นมาแล้ว เธอเ็บเนื้อเ็บัวมานานเินไปนสมอส่วนเหุผลมีปัหา
‘สาวทึนทึ’
ประโยราหน้าลับหลันั้น เธอแอบไ้ยินนินา ไม่รู้สึรู้สาอะไรนานแล้ว
ทว่า… ‘สาวิสอพันปี’
เธอลับเยไ้ยินเป็นรั้แร !
ทั้มันยัออมาาปาศัรู !
ใ่ เลาฯ ส่วนัวอผู้อำนวยารเป็นศัรูัวาอเธอั้แ่วันแรที่เธอเหยียบที่นี่เลยทีเียว
เิมทีเอริมาสมัรานบริษัทนี้ในำแหน่เลานุาร เพราะเห็นว่าเินเือนสูว่าำแหน่พนัานฝ่ายารลา แล้วเธอ็พอมีทัษะที่เี่ยว้ออยู่บ้า สุท้ายเธอ็ไ้รับ่าวี
ทว่าวันเริ่มาน เธอบัเอิเห็นผู้หิแ่ัวันหนึ่ำลัยั่วยวนผู้อำนวยารหมาๆ อเธออยู่ในมุมลับาน พอเธอไปรายานัวที่ฝ่ายบุล ลับไ้รับารบอล่าวว่าเธอถูรับเ้าทำานในำแหน่พนัานฝ่ายารลาไม่ใ่ำแหน่เลานุาร
พอรู้ว่าใรไ้ำแหน่นั้นไป เอริมา็ถึบาอ้อ ั้แ่วันนั้นหิสาว็ประาศัวเป็นศัรูับยัยเลาอยู่ในใ
แล้ววันนี้เธอ็พบว่าศัรูัวาแอบินับผู้ายที่เธอแอบอบมานมนาน แน่นอนว่านี่ือเหุผลหลัที่ทำให้เธอรับไม่ไ้ ! ับำเรียแทนเธอแบบนั้น
่อให้ไ้ยิน้ำๆ ไปอีสอพันปี้าหน้า เธอ็ยัรับไม่ไ้ !
ความคิดเห็น