เสน่ห์ร้ายยัยจอมจุ้น

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1

“จากวันเดือนปีที่หนูบอกหมอมาเนี้ยนะ   หนูเป็นคนที่มีเสน่ห์มาก   แต่จะเสน่ห์แรงกับเพศเดียวกันนะจ๊ะ”

อึ้ง อึ้ง อึ้งค่ะ หลังจากที่ฉันฟังคุณหมอดูพูด ฉันก็ได้แต่นั่ง OoO   ค้างไปเลย

 

“ฉันไม่หน้ามากะแกเลยไอชิน   แกเป็นคนจะมาดูแท้ๆไหงกลับเป็นฉันที่หมอดูให้ฟ่ะ” ฉันกระเหง้ากระหง้อดให้ชินฟัง

“เออน่า จะเป็นไรไปฟ่ะ   ก็ดีแล้วไงแกจะได้รู้ดวงตัวเอง เห็นนั่งบ่นอยู่ว่าพักนี้แกรู้สึกไม่ค่อยดี” นายชินเพื่อนสนิทฉันพูด

“ก็ถ้าเป็นเรื่องอื่นฉันก็จะไม่ว่าอะไรเลย   นี่กลับเป็นเรื่องที่ฉันเสน่ห์แรงกับเพศเดียวกัน   ถ้าคนอื่นรู้นะฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน”   ฉันร่ายยาวใส่นายชินเลยค่ะ    ในฐานะที่มันเป็นคนชวนฉันไปดูหมอ   -_-

“อย่าเซงไปเลยเพื่อน 55+” 

 

         สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ มีน หรือ มีนา อายุ 18 ปี ตอนนี้ฉันกำลังเตรียมตัวที่จะเข้ามหาวิทยาลัย   แต่ตอนนี้ฉันขอเที่ยวเล่นเพื่อพักผ่อนสมองอีกสักแปบก็แล้วกันนะ แล้วจะกลับไปตั้งใจเรียนอ่านหนังสือนะจ๊ะพ่อ   อ่อลืมบอกไปอย่างหนึ่งว่าฉันอยู่กับพ่อสองคนค่ะ    

 

        ฉันกลับมาถึงบ้านก็เป็นเวลา 5 โมงเย็นแล้ว พ่อหน้าจะกลับมาแล้วล่ะนะ   เมื่อฉันเดินเข้าไปในบ้านก็ได้กลิ่นหอมลอยมาเตะจมูกฉันอย่างจัง........โอ้ย ( แหะๆ เว่อไปมั่ง -_- )

“สวัสดีค่ะพ่อ”

“อ้าว...เป็นไงยัยมีนไปดูหมอกับชินมาว่าไงบ้าง”

โถ พ่อจะมาถามทำไมเล่าคนยิ่งอายๆอยู่ T_T ทำไงดีฉันจะบอกพ่อไม่ได้ เดี๋ยวพ่อเอาไปเล่าให้เพื่อนที่ทำงานฟังฉันก็อายแย่สิ

“ก็...คือว่า หมอไม่ได้มานะพ่อ ก็เลยไม่ได้ดู แหะๆ”

“งั้นจะมัวยืนอยู่ทำไมล่ะลูก มากินข้าวมา” พ่อเรียกฉันไปทานข้าวค่ะ แหมนึกว่าพ่อจะไม่เรียกซะแล้ว

         เมื่อนั่งทานข้าวไปได้สักพักก็เรียกฉัน

“มีน!”

แกร่งงงงงง ฉันตกใจจนช้อนหล่น

“มีไรค่ะพ่อ”

“คือ พ่อมีเรื่องจะขอร้องลูกนะ”

“เรื่องไรล่ะค่ะพ่อ”

พ่อทำสีหน้าเหมือนหนักใจแล้วจึงพูดต่อ

“คือ   คือ   คือ   คือแบบว่า” พ่อฉันทำหน้าเหมือนอมอะไรสักอย่างอยู่

คือ   คือ   คือ   พ่อจะคืออะไรหนักหนา มีไรก็บอกมาสิ รำคาญแล้วนะ อันนี้ฉันได้แต่คิดในใจค่ะ   แต่ที่ฉันพูดไปก็คือ

“พ่อมีไรก็บอกมาสิค่ะ” ฉันยิ้มให้พ่อค่ะ ^_^   

“งั้นพ่อบอกแล้วนะ คือว่าเจ้านายของพ่อนะ เค้าเคยเห็นลูกแข่งเทควันโดเมื่อวันงานโรงเรียน และเค้าก็ชื่นชมในฝีมือของลูกมากเลยนะ

“พ่อมีไรก็รีบๆพูดมาสิค่ะ” ฉันชักเริ่มรำคาญที่พ่อพูดอ้อมค้อมอยู่ได้ ฉันไม่ชอบเลย

“เจ้านายพ่อเค้าอยากให้ลูกไปช่วยดูแลลูกของเค้านะ ลูกจะว่าไรไหม” พ่อส่งยิ้มหวานมาให้ฉัน

“อะไรนะพ่อ!!!”  ฉันตะโกนลั่นจนพ่อเกือบตกเก้าอี้แหนะ

“เมื่อกี้พ่อบอกว่าจะให้หนูไปเป็นคนดูแลลูกเจ้านายพ่อเหรอ พ่อเห็นหนูเป็นอะไรอ่ะ พ่อเห็นหนูเป็นบอดี้การ์ดหน้าเหลี่ยมเหรอที่จะให้หนูคอยดูแลใครก็ไม่รู้อ่ะ   แล้วไหนพ่อบอกหนูให้ตั่งใจอ่านหนังสือ   เพื่อเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัยไงค่ะ แล้วถ้าหนูไปดูแลลูกเค้าล่ะ หนูจะเอาเวลาที่ไหนอ่านหนังสือ พ่อคิดดูสิค่ะ” เฮ้อ...เหนื่อย   เหนื่อยค่ะ ฉันร่ายยาวใส่พ่อ จนพ่อฉันนั่งตัวสั่นเลย

“พ่อขอโทษจ้ะลูก แต่ว่าเจ้านายพ่อเค้าจะให้เงินเดือนลูกนะจ๊ะ แล้วก็จะหาที่เรียนให้อีกโดยที่ไม่ต้องสอบเลย สนใจไหมลูก”

ไม่ต้องส....อะไรนะค่ะ ไม่ต้องสอบ   แถมได้เงินเดือนอีก”

อิอิ ใครไม่สนก็บ้าแล้ว ดีจะตายไปหนังสือก็ไม่ต้องอ่านเพื่อเตรียมสอบ แถมได้เงินเดือนอีก คิคิ ดีจะตายไป แต่ว่าฉันต้องรักษาฟอร์มนิดนึงค่ะ ก็เล่นโมโหเว่อร์ไปซะขนาดนั้น -_-

“แล้วไองานที่ว่าเนี้ยทำที่ไหนอ่ะค่ะ”

“ก็ไปทำที่บ้านเจ้านายพ่อไง ไปอยู่ที่นั้นเลย เหมือนเป็นพี่เลี้ยงนะจ้ะ”

“งั้นก็ได้ค่ะ หนูจะทำ” โถ งานง่ายๆแค่เป็นพี่เลี้ยงเด็ก งานสบายๆแถมได้เงินอีก โฮะๆ สบายจริงๆ

“แล้วจะเริ่มงานเมื่อไรล่ะค่ะ”

“เอาไว้พ่อจะไปถามให้นะ” พ่อฉันยิ้มแก้มแทบแตกแหนะ สงสัยจะดีใจมากที่ลูกจะไปเป็นพี่เลี้ยงเด็ก

 

 

         

                   ฉันเอาเรื่องที่พ่อฉันขอร้องให้ฉันไปดูแลเด็กมาเล่าให้ชินฟัง   มันหัวเราะฉันใหญ่เลยอ่า

ฉันละกลัวโทรศัพท์จะระเบิดจริงๆเพราะว่าไอชินมันหัวเราะดังมากถึงมากที่สุด

“นี่ ไอชินฉันต้องไปดูแลเด็กอ่า พ่อฉันขอร้องให้ไป” 

“อ่าว พ่อขอร้องให้ไปแล้วแกจะไปทำไมว่ะ   ”

“ตอนแรกก็ไม่ได้อยากไปเท่าไรหลอก แต่มันติดที่ว่ามีเงินเดือนให้ แล้วก็หาที่เรียนให้ฟรีก็แค่นั้นเอง”

“แกก็เลยตกลงไป ใช้มะ”

“ก็เอออ่ะดิ”

“แหม...ไม่ค่อยแก่เงินเลยนะแก” ไอชินพูดประชดฉันค่ะ ไอเพื่อนบ้า

“เงินนะเฟ้ยใครจะไม่อยากได้ กะอีแค่ไปเป็นเพื่อนเล่นกับเด็ก คอยอาบน้ำให้ คอยป้อนข้าวแค่เนี้ย”

“เออๆ อย่าไปจับเด็กกินก็แล้วกันนะเอ็ง”

“รู้แล้วน่า ฉันไม่ใช่ยักษ์ซะหน่อย”

“เออๆ แล้วแกจะรู้ว่านรกมีจริง 5555555555555555555+” ไอนี่หนิหัวเราะซะเว่อร์เลย ฉันละอายจริงๆ

“เอานี่เลิกหัวเราะได้ยังล่ะ”

“เออๆเลิกแล้ว เอางี้ดีกว่าเพื่อเป็นการฉลองที่แกจะได้งานทำ ฉันจะพาแกไปที่ที่หนึ่งเว้ย สนใจป่าว”

“ที่ไหนล่ะ แต่ถ้าฉันออกตังค์ไม่สนเว้ย”

“โห...ไองก ฉันเลี้ยงเองเว้ย สนไหมล่ะ”

“สนสิ ไม่สนก็บ้าแล้ว นานๆทีคุณชายทะเลจะเลี้ยง” ไอชินมันใจกว้างนะค่ะ แต่เค็ม!!

“เอองั้น 2 ทุ่ม เจอกันที่ ( ชื่อร้าน ) นะเว้ย”

“ได้เลยเพื่อน”

 

 

                         ☺♪☺♪☺ จบตอนที่ 1 ☺ ♪☺♪☺