คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : เซอร์ไพรส์
อยากรู้กันใช่ไหมว่าตอนนี้พวกเราอยู่ที่ไหน ผมบอกก็ได้ว่าตอนนี้...ผมอยู่บนถนนครับ ใจเย็น! อย่าเพิ่งรุมด่าผมครับ เพราะว่าผมกำลังจะบอกว่าตอนนี้ผมกับยัยตัวเล็ก(ที่ตอนนี้หลับไปแล้ว)กำลังนั่งรถของที่บ้านไปยังบ้านพักของผมที่ห่างจากสนามบินพอสมควร
แต่ว่าผมมีความลับบางอย่างอยากจะบอกครับ ถ้ารู้แล้วอย่าไปบอกใครนะครับโดยเฉพาะยัยตัวเล็กว่าจุดประสงค์ที่ผมพาเธอมาวันนี้ไม่ได้จะมาเที่ยวหรือว่าอะไรหรอกครับ แต่ว่าผมจะมาขอเธอแต่งานครับโดยที่ผมนัดกับทางบ้านผมและบ้านของตัวเล็กไว้เรียบร้อยแล้วครับ
---- ย้อนไปเมื่อสามวันก่อน ----
ผมกำลังทักไปคุยเพื่อหาแนวร่วม แต่ถ้าให้พูดกันตรงๆก็คือใช้มันนั่นแหละครับ และจะเป็นใครที่ไหนไม่ได้นอกจากยัยแผ่นพายที่เป็นทั้งเพื่อ และพี่สาวของตัวเล็ก
Xson’Lover : นี่ยัยพาย
Panpie so Zapp : ฟ้าจะถล่มไหมยะเนี่ย ไอ้คุณชายเอ็กซ์สันทักฉันมาเนี่ย
Xson’Lover : อย่ากวนได้ปะวะ มีเรื่องให้ช่วย
Panpie so Zapp : 50,000 บาทขาดตัว
Xson’Lover : เออๆก็ได้ยัยงง
Panpie so Zapp : แล้วตกลงมีอะไรไหนว่ามาสิ
Xson’Lover : ช่วยฉันทำเซอร์ไพรส์หน่อย ฉันจะขอตัวเล็กแต่งงาน
Panpie so Zapp : ได้เลย แล้วแกจะให้ฉันจัดที่ไหน
Xson’Lover : ที่บ้านพักของครอบครัวฉันที่ญี่ปุ่น งานนี้งบไม่อั้น
Panpie so Zapp : แกอยากได้ตอนไหน
Xson’Lover : อีกสามวันฉันจะไปญี่ปุ่น แกก็จัดงานรอได้เลย พอถึงที่บ้านปุ๊บฉันจะขอเลย
Panpie so Zapp : รับทราบย่ะ
---- กลับมาสู่ปัจจุบัน ----
Xson’Lover : อีกสิบนาที่ฉันจะไปถึงเตรียมทุกอย่าให้พร้อม
ผมส่งข้อความไปหายัยแผ่นพายให้เตรียมทุกอย่างให้พร้อม เพราะว่างานนี้ผมพลาดไม่ได้ ไม่ว่ายังไงผมก็จะเอาเธอมาเป็นแม่ของลูกให้ได้เตรียมใจไว้ได้เลยยัยตัวเล็ก
เมื่อรถมาจอดที่หน้าบ้านพักของผมโดยมีทุกคน(ครอบครัวผมและครอบครัวยัยตัวเล็ก)ที่รอต้อนรับพวกเราด้วยใบหน้าที่บอกเลยว่าดีใจกันมากๆ ผมเปิดประตูแล้วค่อยๆจับตัวของเธอให้นอนลงบนเบาะอย่างเบามือที่สุดก่อนที่จะลงจากรถเพื่อไปถามถึงความเรียบร้อย
พอได้รู้ว่าทุกอย่างที่ผมเตรียมไว้มันโอเค ผมก็เดินย้อนกลับมาที่รถเพื่อที่จะปลุกเธอให้ตื่นจะได้ทำในขั้นตอนต่อไปสักที เพราะตอนนี้ผมแทบไม่อยากจะรออีกแล้ว
“น้องพิณครับถึงแล้วครับ”
“อื้อ...”
เธอขานรับผมพร้อมกับลุกขึ้นนั่งทั้งที่ตาเธอยังไม่ลืมขึ้นมาเลยด้วยซ้ำ ยิ่งมองก็ยิ่งน่ารักแล้วอย่างนี้จะไม่ให้ผมรักยัยตัวเล็กคนนี้ได้ยังไง(เกี่ยวไหมไหนตอบ : ไรท์)(เกี่ยว ไม่เกี่ยวก็ถือเคียวกลับบ้าน : เอ็กซ์สัน)(ไว้อาลัยให้กับมุขของพระเอกแป๊บ : ไรท์)
“ถึงแล้วครับ เข้าบ้านกันครับ”
“ค่ะ”
เธอตอบผมกลับมาทั้งที่ยังงัวเงียตื่นไม่เต็มตาแต่ก็ยอมลงจากรถแล้วเดินตามเข้าไปในบ้าน โดยไม่รู้เลยว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าเธอจะต้องเจอกับอะไร
ผมพาเธอเดินเข้าไปยังห้องนั่งเล่นที่มีครอบครัวของเราทั้งสองไปรออยู่ก่อนหน้านี้แล้ว พอเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นที่ถูกจัดแต่งใหม่โดยฝีมือของพี่สาวเธออย่างแผ่นพาย มันทำให้ยัยตัวเล็กของผมเกิดอาการงงไม่น้อยเลย แล้วพอผมนั่งลงคุกเข่าต่อหน้าเธอก็ยิ่งทำให้เธองงและตกใจเข้าไปอีก ก่อนที่เธอจะได้เอ่ยปากถามอะไรออกมาผมก็รีบชิงพูดออกมาเสียก่อน
“แต่งงานกับพี่นะครับน้องพิณ”
Pinpleng Talk
“แต่งงานกับพี่นะครับน้องพิณ”
อะไรนะ!! นี่ฉันฝันอยู่หรือเปล่าเนี่ยที่พี่เอ็กซ์สันมาขอฉันแต่งงานต่อหน้าครอบครัวของฉันและเขา ตอนแรกที่เดินเข้ามาเหยียบห้องนั่งเล่นที่ถูกตกแต่งอย่างกับงานพรีเวดดิ้งจนงง แต่ก็ต้องมาอึ้งหนักเข้าไปอีกเมื่อผู้ชายคนที่ฉันรักและคอยดูแลฉันมาคุกเข้าต่อหน้าฉันเพื่อขอฉันแต่งงาน ช่วยบอกทีว่านี่คือความจริงหรือว่าความฝันกันแน่
“ตกลงว่าไงครับ”
เขาถามขึ้นอีกครั้งเหมือนกับระฆังที่ดังเพื่อเรียกสติของฉันให้กลับ และเหมือนเป็นการตอกย้ำว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของฉันคือเรื่องจริงไม่ใช่ความฝัน
ฉันพยักหน้าตอบเขาพร้อมกับน้ำตาที่ไหนรินออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่ฉันไม่ได้รู้สึกแย่เพราะว่าน้ำตาของฉันครั้งนี้มันไหลออกมาด้วยความดีใจ
“ร้องไห้ไม่สวยเลยนะครับ”
เขาลุกขึ้นพร้อมกับมือของเขาทั้งสองข้างที่เลื่อนมาจับที่หน้าของฉันพร้อมกับเช็ดน้ำตาแห่งความสุขของฉันออกไปก่อนที่จะเอ่ยย้ำเพื่อคั้นเอาคำตอบ
“ตกลงว่าไงครับ จะแต่งกับพี่ไหม”
“แต่ค่ะ”
“พี่รักตัวเล็กที่สุดเลย”
ทั้งฉันและเขาโผเข้ากอดกันอย่างไม่มีใครที่ต้องบอกพร้อมกับกับคำว่ารักที่เข้าเอ่ยออกมามันยิ่งทำให้หัวใจของฉันพองโตขึ้นไปกว่าเดินเป็นร้อยเท่า ท่ามกลางรอยยิ้มของคนในครอบครัวของเราทั้งสองที่เปรียบเสมือนพยานของวันนี้ ฉันไม่ขอสัญญาว่าจะรักผู้ชายคนนี้ตลอดไป แต่ฉันสัญญาว่าจะทำให้ทุกๆวันของเรามีความหมายมากที่สุด
--------------------------------------------------------------------------------- 100% ----------------------------------------------------------------
จบไปอีกตอนนึงแล้วนะ
ขอบคุณที่คอยติดตาม คอยรออ่านนะ
ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนมากๆนะคะที่อยู่ด้วยกันมาจนถึงตอนนี้
เหลืออีกหนึ่งตอนก็จบแล้ว
สามารถติชมกันได้นะคะ
หรือติดต่อแบบส่วนตัวได้ที่ alolo24250@hotmail.com
ความคิดเห็น