คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ช็อตเด็ด
@ S PUB
ฉันเดินทางจากร้านมายังผับของพี่เอ็กซ์สัน โดยมีสารถีสุดหล่อที่ให้ฉันอาศัยมาที่นี่ด้วย ก่อนจะเดินเข้าไปในผับที่เงียบสงบชั่งแตกต่างกับช่วงเวลาที่เหล่านักท่องราตรีทั้งหลายมาโชว์ลวดลายอย่างเห็นได้ชัด และมันก็ต้องเป็นอย่างนั้นแน่นอนอยู่แล้วเพราะว่าฉันมาหาเขาตั้งแต่ผับยังไม่เปิดเลยนี่นา แต่ไม่ต้องห่วงว่าเขาจะไม่อยู่นะเพราะว่าวันนี้ฉันโทรไปถามเขามาแล้วเรียบร้อย
“มาหาเฮียหรอครับน้องพิณ”
เสียงพนักงานของผับเอ่ยขึ้นอย่างสุภาพพร้อมกับรอยยิ้มที่ฉันได้รับทุกครั้งเมื่อเข้ามาเหยียบที่นี่พร้อมกับเขา จึงไม่แปลกที่จะพอเดาได้ว่าฉันมาหาใคร
“ใช่คะ แล้วพี่เอ็กซ์สันอยู่ไหมคะ”
“ห้องทำงานชั้นสามเลยครับ”
“ขอบคุณมากนะคะ”
พอได้คำตอบฉันก็เอ่ยขอบคุณไปพร้อมกับรอยยิ้มที่ฉันทำเป็นปกติ ก่อนจะเดินขึ้นไปยังห้องทำงานชั้นสามที่เขาให้เป็นทั้งห้องทำงานและห้องพักไปในตัว จึงทำให้ในบางครั้งเขาก็ทำงานอยู่ที่นี่จนดึกดื่นไม่กลับบ้านเขาก็นอนที่นี่แทน
ระหว่างทางที่ฉันเดินขึ้นมาก็มีพนักงานคนอื่นๆที่เดินผ่านฉันไปพร้อมกับรอยยิ้มที่มอบให้ฉันอย่างเป็นมิตร กระซิบให้นะว่า...พนักงานที่นี่หน้าตาดีทุกคน
ฉันเดินมาเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องทำงานของคนที่ฉันกำลังตามหา ก่อนที่ฉันจะถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปเลยโดยไม่เคาะประตูเพื่อขออนุญาต แต่พอประตูบานตรงหน้าถูกปิดออกด้วยมือของฉัน ก็ต้องพบกับภาพที่เจ้าของร่างบางระหงสวยในสุดเดรสสั้นสีแดงที่ดูเร้าร้อนไม่ต่างกับกิจกรรมที่ทั้งเธอและเขากำลังเล่นกันอย่างร้อนแรงโดยมิอาจมีใครห้ามพวกเขาทั้งคู่ได้ แต่ใช่ว่าร่างหนาของหนุ่มหล่อคนนี้จะทานความร้อนแรงที่เธอคนนี้ได้มอบให้กับเขา โดยไม่ได้สังเกตเลยว่ามีสายตาของใครอีกคนที่กำลังยืนมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายในห้องนี้อยู่
ร่างบางของผู้มาเยือนถึงกับชาไปชั่วขณะกับภาพตรงหน้าที่เขามิอาจทำใจยอมรับมันได้ ก่อนที่สะสารใสที่กำลังเคลื่อนตัวออกมาจากดวงตาคู่งามนี้ แต่มือก็มิอาจจะบังคับให้มันผลักประตูปิดไปได้ เหมือนกับว่าตอนนี้ร่างกายที่กำลังยืนมองดูเหตุการณ์อยู่มีเพียงกายหยาบที่ไร้ซึ่งวิญญาณอยู่ภายในการหยาบอันงดงามของเธอ
“พิณทำไมไม่เข้าไปข้างในละคะ”
อยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นหลังจากที่เธอยืนมองเหตูการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้ามาสักพัก จึงเป็นเหมือนเสียงระฆังที่เข้ามาตีดึงสติของเธอให้กลับมา และมันก็ยังดังพอที่จะทำให้บุคคลภายในห้องได้สติขึ้นมาจากอารมณ์ที่เร้าร้อนพร้อมกับผลักร่างบางที่อยู่บนร่างของเขาให้ถอยห่างจากตัวของเขาออกไป แต่ว่ามันก็ยังคงช้าไป เมื่อหญิงสาวที่เคยยืนอยู่ที่หน้าประตูบัดนี้เธอได้วิ่งลงไปอย่างไม่สนสิ่งรอบข้างใดๆ
“พิณ! ฟังพี่ก่อนพิณเพลง!!”
ไม่ว่าเสียงที่ตะโกนเพื่อจะหยุดเธอมันจะดังมากขนาดไหนก็ไม่อาจหยุดขาเรียวงาม และใบหน้าอันน่าถะนุถนอมที่บัดนี้มันเต็มไปด้วยสะสารใสที่ใครๆก็เรียกมันว่าน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นสายอย่างห้ามไม่ได้ ไม่ว่าเขาจะพยายามรีบวิ่งตามเธอสักแค่ไหนก็ไม่ได้ช่วยให้เธอหยุดเลยสักนิด แต่กลับกันเธอกับยิ่งวิ่งหนีเขาเร็วขึ้นอีกเป็นเท่าตัว และไม่มีวี่แววว่าจะลดความเร็วลงเลยสักนิดเดียว
-------------------------------------------------------------------- 25% -----------------------------------------------------------------------
Xson Talk
ผมวิ่งตามเธอมาจนมาถึงหน้าผับก็พบกับร่างของเธอที่ตอนนี้อยู่ภายในรถบริการสีเขียวเหลืองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และผมรู้ดีว่าตอนนี้ผมมาช้าเกินไป ผมทำได้เพียงแค่ตะโกนเรียกชื่อของเธออย่างหัวเสีย ก่อนจะรีบเดินเข้ามาภายในผับเพื่อตรงไปเอากุญแจรถที่อยู่ชั้นสามในห้องทำงานของตัวเอง แต่ก็ต้องหยุดชะงักลงเมื่อมีมือหนาของเพื่อนผมจับเอาไว้ก่อนที่จะตามมาด้วยสายตาของผมที่บอกได้คำเดียวว่าไม่เป็นมิตรกับใครทั้งนั้น
“แกคิดจะทำอะไร”
ผมถามไอ้เวกัสมันออกไปอย่างไม่สบอารมณ์อย่างสุดๆ คนยิ่งรีบๆอยู่ดันจะมายึกยักไม่ยอมปล่อยอีก เดี๋ยวยัยตัวเล็กของผมก็ได้ไปไหนต่อไหนกันพอดี
พลั๊ก!!
“ฉันอยากจะทำแกมากกว่านี้อีกที่บังอาจมาทำให้น้องสาวของพวกฉันเสียน้ำตา”
ไอ้เพื่อนของผมมันพูดขึ้นพร้อมกับจ้องหน้าผมที่กำลังลุกขึ้นอย่างกินเลือดกินเนื้อ หลังจากที่ผมโดนมันต่อยเข้ามาที่หน้าของผมอย่างจังโดยยังไม่ทันได้ตั้งตัว แต่ผมก็ไม่คิดที่จะต่อยมันคืนหรอกนะ เพราะว่าอย่างที่มันพูดแหละครับว่ายัยตัวเล็กของผมน่ะเป็นน้องรักของพวกมันทุกคนไม่เว้นแม้กระทั้งพี่น้องของพวกมันด้วย โดยเฉพาะน้องชายของไอ้เวกัสที่ดูจะสนิทกับเธอมากกว่าคนอื่นๆ เพราะว่าน้องมันชอบตามใจจนยัยตัวเล็กของผมก็พลายเสียนิสัยไปด้วย
“ไว้ค่อยด่าฉันที่หลังได้ไหม ตอนนี้ฉันรีบไม่รู้ว่าพิณไปถึงไหนแล้ว”
ผมบอกมันอย่างจริงจังก่อนที่จะก้าวเดินขึ้นไปยังเป้าหมายที่ต้องการ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อมันเดินเมาขวางทางของผม จนตอนนี้ผมยิ่งหงุดหงิดเข้าไปอีก
“แกไม่ต้องไปตาม ฉันโทรให้ไอ้วิสกี้ไปตามแล้ว ส่วนแกตามฉันมาเดี่ยวพวกไอ้โรมจะตามมา”
ไอ้เวกัสมันพูดจบก็เดินนำผมไปยังห้องนั่งเล่นที่อยู่ชั้นสาม อ้อลืมบอกไปว่าผับของผมมีทั้งหมดสามชั้น แต่จะให้บริการรับรองลูกค้าเพียงแค่สองชั้น เพราะว่าชั้นสามจะเป็นชั้นส่วนตัวของพวกผมจังไม่วุ่นวายเหมือนกับชั้นอื่นๆ
ผมเดินตามมันมาจนถึงห้องนั่งเล่นก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟาตัวตรงข้ามกับไอ้เวกัส แปลกใช่ไหมล่ะที่ตอนแรกผมรีบร้อนและร้อยรนจะออกไปตามหายัยตัวเล็ก แต่ว่าตอนนี้ผมกลับตามมันมาถึงห้องนั่งเล่นอย่างนี้ หึ! ถึงผมขัดมันขึ้นมาได้นอนจมกองยำบาทาที่พวกมันประเคนให้กันพอดี แต่ใช่ว่าผมจะไม่กล้าสู้พวกมันหรอกนะ แต่เพียงแค่ว่าพวกมันจะถนัดเรื่องต่อยตีมากกว่าผม ผมเลยยังไม่พร้อมจะเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยงเด็ดขาด ละไม่ต้องถามถึงผู้หญิงที่บุกมาจู่โจมผมเมื่อก่อนหน้านี้เลยนะครับ เพราะว่าตอนนี้คงโดนเพื่อนผมไล่ตะเพิดกลับไปแล้ว
ผมนั่งรอไอ้เพื่อนอีกสองตัวของพวกผมที่ตอนนี้ยังไม่มีใครโผล่หัวมาเลยสักคน แต่ไม่นานประตูห้องนั่งเล่นก็ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างเพื่อนของผมอีกสองคน ก่อนที่พวกมันจะนั่งลงบนโซฟาตัวฝังเดียวกับไอ้เวกัส พร้อมกับจ้องหน้าผมอย่างกินเลือดกินเนื้อ นี่ถ้าผมไม่ใช่เพื่อนมันผมคงโดนฆ่าไปแล้วแน่ๆ
“มีอะไรก็พูดมาเหอะ มองกันแบบนี้ฉันอึกอัด”
ผมเอ่ยขึ้นหลังจากที่พวกมันจ้องมองผมอยู่สักพักโดยไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมาเลยสักคำ เล่นนั่งกดดันกันขนาดนี้ใครมันจะไปทนได้กันล่ะ
“แกทำอะไรน้องสาว”
ไอ้บิลลี่เอ่ยขึ้นมาเป็นคนแรกก็เข้าประเด็นที่มันต้องการเลย อะไรของพวกมันกันวะมานั่งกดดันไม่พูดอะไรกันเลยสักคำ แต่พอพูดออกมาเท่านั้นแหละตรงประเด็นสุดๆ
“ก็ถามไอ้กัสดิมัน...”
“ฉันถามแกไม่ได้ถามไอ้กัส!!”
ไอ้เจโรมพูดขึ้นดักทางผมทันที แถมครั้งนี้มันยังถามออกมาด้วยเสียงที่บอกได้คำเดียวเลยว่าถ้าไม่รู้จักมันมีขนลุกเป็นแน่ โดยเฉพาะแววตามันตอนนี้สามารถฆ่าผมได้เลย แต่ขอกระซิบนิดนึงนะว่าหน้ามันนิ่งมาก (ยังจะมีอารมณ์เล่นอีกนะ : ไรท์)
“โอเคฉันเล่าก็ได้”
ผมถอนหายใจออกมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ก่อนที่จะเล่าเรื่องตั้งแต่ตอนที่ลิสาเข้ามาหาผม เราทั้งคู่พูดคุยกันไม่กี่คำเธอก็เข้ามาจู่โจมผมอย่างร้อนแรงจนผมเผลอใจเคลิ้มตามเธอไป แต่อย่าเพิ่งว่าผมเลวหรืออะไรทั้งหลายนั้นนะ แต่ว่าผมเองก็เป็นผู้ชายธรรมดาที่มีหัวใจมีความรู้สึกนะไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่จะไม่ได้รู้สึกอะไรเลยน่ะ
เมื่อผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้พวกมันฟังจบก็เกิดความเงียบขึ้นภายในห้องอย่างไม่ได้นัดหมาย แต่สายตาของพวกมันแต่ละคนนี่พาบรรยากาศมาคุขึ้นไปอีกหลายเท่า
“ทำไมแกทำแบบนี้วะ”
ไอ้บิลลี่เอ่ยขึ้นพร้อมกับส่ายหน้าอย่างเอือมๆกับสิ่งที่มันเกิดขึ้น
“ฉันไม่ได้ตั้งใจ”
“แต่พิณไม่ได้คิดแบบนั้น”
เจโรมเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่นิ่งสนิทอย่างเดาอารมณ์มันไม่ออกเลยแม้แต่นิดเดียว ก่อนที่จะเอ่ยประโยคถัดไป
“หรือว่าแกไม่รู้ว่าน้องสาวคิดอะไรกับแก”
“ใช่! และท่าทางจะรักแกมานานแล้วด้วย”
ไอ้เวกัสเอ่ยเสริมขึ้นมาเล่นเอาผมถึงกับนิ่งเลยทีเดียว ใช่ว่าผมจะไม่รู้ว่ายัยตัวเล็กก็รักผมอยู่เหมือนกัน แต่เพียงแค่ว่าผมไม่อยากจะเข้าข้างตัวเอง ถึงแม้ว่าเธอคือสาวน้อยที่ผมรักมาโดยตลอดก็ตามที
“ครั้งนี้พวกฉันจะปล่อยผ่านไป แต่ถ้ามีครั้งหน้าพวกฉันเอาแกตายแน่”
ไอ้บิลลี่พูดทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนที่จะเดินตามไอ้เวกัสและเจโรมออกจากห้องไป และทิ้งให้ผมอยู่กับคำพูดที่พวกมันพูดออกมา ถึงแม้ว่าเพื่อนของผมจะไม่ได้พูดอะไรกันมาก แต่บอกได้เลยว่ารู้ใจในสิ่งที่ออกมาจากปากของทุกคนเป็นอย่างดี และสิ่งที่ไอ้บิลลี่พูดก่อนเดินออกไปจากห้องนี้นั้นมันอาจดูไม่ได้จริงจังอะไรมากนัก แต่ขอบอกเอาไว้เลยว่าพวกมันเอาจริง
จบกันแล้วจร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ขอโทษที่ไม่ได้ลงตามสัญญานะคะ แต่วันนี้มาลงให้ละนะ
เดี๋ยวเจอกันตอนหน้านะคะรีดเดอร์ทุกคน รักนะจ๊วบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณทุกความคิดเห็นและคอมเม้นท์มากนะคะ
ที่อยู่รออ่านจนมาถึงตอนนี้ ขอบคุณจากใจจริงๆค่ะ
ไรท์ขอฝากทุกคนเข้าไปคนไลค์ให้ไรท์หน่อยนะ
http://www.facebook.com/linestickerthemesshop
#พูดคุยกันได้ที่ alolo24250@hotmail.com
ความคิดเห็น